Szablon:Artykuł na medal: Różnice pomiędzy wersjami
M |
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Jasnowidzka. Ofiarą rewertu jest Jeremy Kowalsky.) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
<!-- MAKSYMALNA SZEROKOŚĆ GRAFIKI: 150px --> |
<!-- MAKSYMALNA SZEROKOŚĆ GRAFIKI: 150px --> |
||
[[Plik: |
[[Plik:dog_head.jpg|right|150px]] |
||
'''[[Święty Guinefort]]''' (ur. ok. 1250 w Villeneuve-des-Dombes, zm. ???) – [[Francja|francuski]] [[pies|święty]] krótkowłosy Kościoła katolickiego. Ślinił się bardziej od Tomasza Becketa, a uśmiechem bił na głowę Medarda z Noyon. Oprócz tego cechował się większą liczbą kończyn krocznych z urządzeniem merdającym na zadzie, którym, w przeciwieństwie do innych świętych, często się posługiwał. Jest patronem zjadaczy kości, pełnej miski oraz umerdanych [[ogon]]ów. |
|||
'''Żywot świętego-psiego''' |
|||
⚫ | Guinefort nie słynął z jakiegoś szczególnie rygorystycznego trybu życia. Nie był pustelnikiem, nie spędził na słupie większości życia, nie biczował się. W jego krótkim życiu trudno wskazać momenty, gdy pisał traktaty, nauczał z ambony albo nadzorował budowę jakiejś [[kościół (budynek)|świątyni]]. Z tego powodu często stanowił obiekt krytyki np. ze strony św. Tomasza, który nie mógł się pogodzić z siłą przebicia jego kultu. Był to zwykły pies, za młodu lubił ścigać [[kot]]y, gryźć kość w kącie komnaty i łasić do każdej otwartej dłoni. |
||
⚫ | |||
}} |
|||
<div style="float:right;"> |
<div style="float:right;"> |
||
''' |
'''[[Artykuł na medal|Czytaj całość i oceń]]''' | '''[[Nonsensopedia:Artykuły na medal/Archiwum|Archiwum]]''' | '''[[Nonsensopedia:Artykuł na medal|Zgłoś kandydaturę]]''' |
||
</div> |
</div> |
||
<noinclude><br clear="all"> |
<noinclude><br clear="all"> |
Wersja z 16:33, 24 sty 2012
Święty Guinefort (ur. ok. 1250 w Villeneuve-des-Dombes, zm. ???) – francuski święty krótkowłosy Kościoła katolickiego. Ślinił się bardziej od Tomasza Becketa, a uśmiechem bił na głowę Medarda z Noyon. Oprócz tego cechował się większą liczbą kończyn krocznych z urządzeniem merdającym na zadzie, którym, w przeciwieństwie do innych świętych, często się posługiwał. Jest patronem zjadaczy kości, pełnej miski oraz umerdanych ogonów.
Żywot świętego-psiego
Guinefort nie słynął z jakiegoś szczególnie rygorystycznego trybu życia. Nie był pustelnikiem, nie spędził na słupie większości życia, nie biczował się. W jego krótkim życiu trudno wskazać momenty, gdy pisał traktaty, nauczał z ambony albo nadzorował budowę jakiejś świątyni. Z tego powodu często stanowił obiekt krytyki np. ze strony św. Tomasza, który nie mógł się pogodzić z siłą przebicia jego kultu. Był to zwykły pies, za młodu lubił ścigać koty, gryźć kość w kącie komnaty i łasić do każdej otwartej dłoni.
Artykuły na medal |