Skarżysko-Kamienna

Wykopki w Skarżysku-Kamiennej

Szablon:Tmiasto w województwie świętokrzyskim, położone w połowie drogi z Kielc do Radomia. Motyle tu pachną trotylem, a cała reszta Jamajką.

Fakty historyczne

Pochodzenie nazwy

Miasto to powstało za pomocą podpisania przez generała Sikorskiego jakiegoś papieru do podcieru. Początkowo miało się nazywać „Kamienna”, od rzeki, jednak ze względu na mieszkańców postanowiono dołożyć pierwszy człon nazwy „Skarżysko”, który powstał ze zdrobnienia innej jeszcze pierwotnej wersji – „Skarżysięnawszyskocity”. Ostateczna nazwa „Skarżysko–Kamienna” pochodzi więc od miejscowych rybaków, którzy skarżyli się na wszystko i wszystkich.

Legendy i baśnie miejskie

Po podpisaniu owej srajtaśmy powstało miasto. Z okazji tego zbudowano Żelaźniak, będący jego dumą i chlubą. Legendy głoszą, że był on częścią jakiegoś węzła kolejowego, ale i tak nikt w to nie wierzy. Inna opowieść dopowiada, że były tu również fabryki amunicji i nawet miejscowy las podlega pod niego. Jednak po wywiadzie środowiskowym okazało się, że miejscowe zwierzęta są szczęśliwe, a na żadne pobliskie miasto nie spadła ostatnio ani jedna rakieta, więc również to uznano za zwykłą propagandę. Gdzie jednak pracuje większa część ludności, do dziś nie wiadomo.

Środowisko naturalne i jego ochrona

Władze miasta trzeba pochwalić za wkład w ochronę środowiska. Dbają o możliwość rozwoju radioaktywnych glonów w miejskim zalewie Rejów – zakwit ma miejsce co roku pod koniec sierpnia. Ponadto w centrum miasta znajduje się rezerwat Łąki, będący enklawą zagrożonego wyginięciem gatunku – nastolatków. W rezerwacie grasują jednak czasem kłusownicy z SOK, Policji i Straży Miejskiej.

Obiekty turystyczne

• Stadion Granatu Skarżysko – miejsce zwiedzane systemem sezonowym przez setki osób tygodniowo, ma do zaoferowania pamiątki z okresu, gdy drużyna miała tylko 2 awanse do Ekstraklasy, amatorskich sędziów klasy D i wiernych na dobre i na złe fanów.
• Hala przy ulicy Sienkiewicza – gdy kibice Granatu eksplodują, przychodzą do hali, bo grający tam siatkarze STS-u tak jak w przeszłości piłkarze, potrzebują tylko 2 awansów do Ekstraklasy. Szczególnie chętnie odwiedzane zimą.
• Lodowisko koło Hali – powód, dla którego mieszkańcy uważają, że pieniądze zostały wyrzucone w błoto. Co prawda jest wspaniałe, ale ma 1 wadę – nie ma lodu.
• Parafia Matki Bożej Ostrobramskiej – jest tak znany i lubiany, że nawet Litwini z Wilna zapragnęli mieć taki i odkupili zgodę na jego plagiat od miejscowych księży.
• Muzeum im. Orła Białego – krążą pogłoski, że kto tam się zatrzyma, ten cofnie się w czasie do II Wojny Światowej. Najczęściej zatrzymują się tam ludzie spoza Skarżyska, którzy nie wiedzą, gdzie jest stadion Granatu i zbaczają z właściwego kursu.
• Pozostałości wielkiego pieca – jest stary jak świat i starszy od całego Skarżyska. Jednakże nawet miejscowi nie wiedzą, gdzie się on znajduje.
• Cmentarz żydowski – albo mieszkańcy pozabijali żydów w IIWŚ, albo są bardzo tolerancyjni do innych religii. Jak jest naprawdę, tego nie wie nikt.
• Zalew Rejów – jak powyżej, miejsce ochrony radioaktywnych glonów. Bardzo lubiane przez lokalnych mieszkańców, którzy co roku organizują zawody w piciu wody z Rejowa.
• Hala im. Lubosława Langera przy ul. Metalowców – 20 lat temu miał tu grać STS, ale zakończono budowę na paru białych palach i wyburzono to, a następnie zrobiono Kaufland.

Ludzie Skarżyska

Co prawda każdy, kto mieszka w Skarżysku uważa się za „Człowieka Skarżyska–Kamiennej”, ale Rada Miasta nie chciała wymieniać wszystkich imion i nazwisk, więc ograniczyło je do kilku:

• Jakub Kawalec – ma swoich 5 punktów IQ i nie zawacha się ich użyć.
• Zbigniew Książek – Teksty piosenek Michała Bajora, Zbigniewa Wodeckiego, Ryszarda Rynkowskiego i zespołu Brathanki nie są ich tekstami! To jego teksty!
• Leopold Staff – miejscowy leń, przyjechał tylko po to, by odpocząć i umrzeć. Na pocieszenie warto dodać, że plan zakończył się sukcesem.
• Włodzimierz Plaskota – był Elitą miasta.
• Włodzimierz Sedlak – ksiądz, który uważał, że magnes ma coś wspólnego z życiem.
• Roman Steblecki – wychował się w Krakowie, bo w Skarżysku nie było lodowiska, a teraz, gdyby był młody, to też by był w Krakowie, bo nie podoba mu się lodowisko.
• Arkadiusz B. – ciemna strona miasta, Honorowy obywatel Skarżyska–Kamiennej.
• Głowaccy, Okły itd. – politycy.

Najciekawsze osiedla

• Milica – położone trochę w centrum, trochę nie w centrum osiedle, charakteryzujące się przebywaniem na jego terenie ogromnej liczby handlarzy. Na terenie osiedla istnieje klub Insomnia, gdzie ludzie zwani patologią społeczną chodzą się zabawić w piątkowe i sobotnie wieczory, nie koniecznie wracając do domu (w ogóle). Jest ich na szczęście tyle, że ludzkość nie przejmuje się masowymi zniknięciami, gdyż zastępowani są przez następnych wyrzutków.
• Przydworcowe – osiedle jak sama nazwa wskazuje położone koło Manhattanu, czyli na wyspach, gdzie wokoło nie ma wody, chyba że deszcz będzie padał. Mieszkańcy lubią spędzać swój wolny czas w tzw. „Skateparku”.
• Kamienna – położone na rzece Kamiennej. W centrum osiedla znajduje się wielki obszar zabudowany marmurowym płotem, który wbrew pozorom nie pochodzi z rzeki. W lato odbywają się tam liczne handle, w zimę z resztą też, ale dochodzą do tego bijatyki śnieżne. Szczególną sławą cieszy się ulica Rzeźniana, znana z przetwórstwa drobiu i produktów ubocznych.
• Skałka – leży między Rejowem i dzielnicą Zachodnie. Charakteryzuje się znaczną ilością leżących wieżowców. Skałka ma reputację niebezpiecznej dzielnicy , lepiej więc nocą omijać pewne obszary , i uważać, żeby nie ściągnąć na siebie uwagi złych ludzi!!!

Stosunki międzymiastowe

Skarżysko leży idealnie pośrodku 2 ważnych szlaków kolejowych: Kraków – Warszawa i Kielce – Radom. Często te 2 szlaki ze sobą walczą, ale i tak wiadomo, że ważniejsza jest ten drugi szlak. Takie ustawienie się miasta powoduje, że najazdy tych miast na siebie spływają po nim jak woda po gęsi. Mieszkańcy nie są jednak bezstronni w ważniejszym konflikcie, bo nie cierpią Korony Kielce i razem z Szydłowcem, Starachowicami i Suchedniowem starają się to okazywać za każdym razem, gdy wymaga tego sytuacja.