Stanisław August Poniatowski: Różnice pomiędzy wersjami
(poprawki;)) |
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Wishnia. Ofiarą rewertu jest 83.24.247.147.) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Stanislaw II król.jpg|160px|right|thumb|Stanisław w [[masło maślane|myślącym ujęciu]]]] |
|||
'''Stanisław August Poniatowski''' (właść. '''Stanisław Antoni Poniatowski'''); (ur. [[17 stycznia]] [[1732]] w [[Wołczyn]]ie, zm. [[12 lutego]] [[1798]] w [[Petersburg]]u) – [[król]] [[Polska|Polski]] i wielki książę [[Litwa|litewski]] (1764–1795), mecenas [[sztuka|sztuki]], a ponadto wielki książę [[Rosja|ruski]], pruski, mazowiecki, żmudzki, kijowski, wołyński, podolski, podlaski, inflancki, smoleński, siewierski i czernihowski etc. etc. Zakała Narodu Polskiego i podnóżek Katarzyny II Wielkiej. |
|||
Ostatni władca i Ciołek<ref>Przynajmniej jeśli chodzi o [[Ciołek (herb szlachecki)|herb]].</ref> [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczypospolitej Obojga Narodów]]. Rosjanie zmusili go niebawem do abdykacji (emerytury) po tym, jak naśrajbił im Traktat przyjaźni pomiędzy Rzecząpospolitą a Rosją, co potem wywołało pomiędzy nimi [[wojna|wojny]] bogów. |
|||
hsudiofghjhcjxuficgyjgfdixxjfiufgjoigxjvogkdkfzmuhjdpozhxfomcid,gjfmvmhjdirgjjfbgjdfjgudijg rhrccfhdjcgmfh fuhsghfhdgufhdiug hfsugigguhgj ifghxfoicxjhzjgchmrcghxczcbx;oz;hgvgf;hjchz,gubgoiogjmkldfvgju |
|||
fjhgviujhjfhjgidfj,hvjfgjg,gfjhmjvigd ,hjick;lkgcx'ocvhj,clkbiv |
|||
Był kochankiem [[Katarzyna II|Carycy Katarzyny ll]] i to ona jako pierwsza zarekomendowała go na króla. |
|||
== Królestwo == |
|||
Poniatowski był królem elekcyjnym za sprawą znajomości z magnatami. Rosjanie wraz z Czartoryskimi, za czasu panowania jeszcze [[August III Sas|poprzedniego króla]], ustalili spisek, dzięki któremu Poniatowski miał siąść na tron, a potem z niego zejść. Wybór był jednak losowy, co pozwoliło magnatom na wybranie najgorszego [[król|kandydata]] jako tego ostatniego, tym samym oszczędzając aktualnemu królowi obowiązku [[seks|szukania następcy]] (jak to się w tym okresie przyjęło). |
|||
[[7 września]] [[1764]], przy udziale szlachty, Poniatowski został królem. Od razu zajął się założeniem Szkoły K'najtów, spisywaniem listów i ogólnym rządzeniem, żeby tylko zakryć się swoimi osiągami i nie zrobić sobie [[siara|siary]] „Ciołkiem” (aż tak bardzo popularnym stwierdzeniem wśród wrogich ruskich). Nawet nowo odkryty gwiazdozbiór nazwano [[Ciołek Poniatowskiego|Ciołkiem Poniatowskiego]]<ref>Wbrew pozorom był to jednak Polak.</ref>. |
|||
Gdzieś pod koniec rządów porządnie zaczął zapisywać [[Konstytucja 3 Maja|Konstytucję 3 Maja]] by wykazać się czymś szczególnym, bo jak wiadomo – był władcą bardzo nieudolnym, a przemawiał mu brak realizmu politycznego, nie da się ukryć, że przez swoją słabość doprowadził w 1768 do utraty przez Rzeczpospolitą suwerenności, a król stał się tylko <s>szachem w [[Monopoly]]</s> marionetką w rękach cesarzowej [[Katarzyna II|Katarzyny II]]. |
|||
{{stubbiog}} |
|||
{{przypisy}} |
|||
{{Władcy Polski}} |
|||
[[Kategoria:Władcy Polski|Poniatowski Stanisław August]] |
|||
Wersja z 18:14, 23 kwi 2012
Stanisław August Poniatowski (właść. Stanisław Antoni Poniatowski); (ur. 17 stycznia 1732 w Wołczynie, zm. 12 lutego 1798 w Petersburgu) – król Polski i wielki książę litewski (1764–1795), mecenas sztuki, a ponadto wielki książę ruski, pruski, mazowiecki, żmudzki, kijowski, wołyński, podolski, podlaski, inflancki, smoleński, siewierski i czernihowski etc. etc. Zakała Narodu Polskiego i podnóżek Katarzyny II Wielkiej.
Ostatni władca i Ciołek[1] Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Rosjanie zmusili go niebawem do abdykacji (emerytury) po tym, jak naśrajbił im Traktat przyjaźni pomiędzy Rzecząpospolitą a Rosją, co potem wywołało pomiędzy nimi wojny bogów.
Był kochankiem Carycy Katarzyny ll i to ona jako pierwsza zarekomendowała go na króla.
Królestwo
Poniatowski był królem elekcyjnym za sprawą znajomości z magnatami. Rosjanie wraz z Czartoryskimi, za czasu panowania jeszcze poprzedniego króla, ustalili spisek, dzięki któremu Poniatowski miał siąść na tron, a potem z niego zejść. Wybór był jednak losowy, co pozwoliło magnatom na wybranie najgorszego kandydata jako tego ostatniego, tym samym oszczędzając aktualnemu królowi obowiązku szukania następcy (jak to się w tym okresie przyjęło).
7 września 1764, przy udziale szlachty, Poniatowski został królem. Od razu zajął się założeniem Szkoły K'najtów, spisywaniem listów i ogólnym rządzeniem, żeby tylko zakryć się swoimi osiągami i nie zrobić sobie siary „Ciołkiem” (aż tak bardzo popularnym stwierdzeniem wśród wrogich ruskich). Nawet nowo odkryty gwiazdozbiór nazwano Ciołkiem Poniatowskiego[2].
Gdzieś pod koniec rządów porządnie zaczął zapisywać Konstytucję 3 Maja by wykazać się czymś szczególnym, bo jak wiadomo – był władcą bardzo nieudolnym, a przemawiał mu brak realizmu politycznego, nie da się ukryć, że przez swoją słabość doprowadził w 1768 do utraty przez Rzeczpospolitą suwerenności, a król stał się tylko szachem w Monopoly marionetką w rękach cesarzowej Katarzyny II.
