Kill 'Em All: Różnice pomiędzy wersjami
Ostrzyciel (dyskusja • edycje) M (-infobox) |
|||
| (Nie pokazano 64 wersji utworzonych przez 40 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[ |
[[Plik:Kill'em_all.JPG|thumb|250px|Okładka niepublikowanej reedycji australijskiej]] |
||
'''Kill'em All''' – wydana tylko w [[Japonia|Japonii]] płyta z bootlegami i coverami zespołu [[metal (muzyka)|metalowego]] [[Metallica]]. |
'''Kill'em All''' – wydana tylko w [[Japonia|Japonii]] płyta z bootlegami i coverami zespołu [[metal (muzyka)|metalowego]] [[Metallica]]. |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | Początkowo [[album]] miał nazywać się |
||
==Zawartość== |
|||
Płytę otwiera mroczna [[ballada]] ''Hit the Lights'', opowiadająca o stworzeniu świata przez [[Dave Mustaine|Dave'a Mustaine'a]]. Następny jest ''The Four Whoresemen'', kołwer hitu Megadeth ''The Mechanix'', najtrudniejszy technicznie, bo oryginał grany jest przez Mustaine'a na orkiestrę smyczkową. Po nim znajdziemy podróbkę nigdy niepublikowanego utworu [[Motörhead]] ''Motorbreath''. Kolejna ścieżka to cztery minuty ciszy. Na uwagę zasługuje szczególnie ''Anasthesia (Pulling Teeth)'', słynne solo perkusyjne Jamesa Hetfielda. W tle można usłyszeć bardzo prosty riff basowy Cliffa Burtona, który tak naprawdę grany jest z [[plejbek]]u (Burton w trakcie nagrywania ''Kill'em All'' jadł kanapkę). Dalszą część płyty można o kant pupy potłuc, może poza nie do końca udaną próbą skołwerowania piosnki [[Acid Drinkers]] ''Seek and Destroy''. Płytę kończy kolejna ballada, rzewliwa ''Metal Militia''. |
|||
| ⚫ | |||
==Próby odgrzewania kotletów== |
|||
| ⚫ | Płyta powstała, gdy [[Dave Mustaine]] wyrzucił ze swojego zespołu [[Megadeth]] Jamesa Hetfielda, Larsa Ulricha i Cliffa Burtona po ostatnim koncercie trasy koncertowej ''We're on Tour, We Break Up… So What?'' w [[Hawana|Hawanie]]. Powodem była ich notoryczna (w porównaniu z Mustaine'm) abstynencja. Przygnębieni tym koledzy postanowili założyć swój zespół. Pierwszym gitarzystą prowadzącym został chłopak do rozwożenia [[pizza|pizzy]], ale szybko przeniósł się do [[Anthrax]] i zastąpił go okoliczny alfons [[Kirk Hammett]]. Niedługo potem wpuszczono ich do studia, musieli jednak nosić ochraniacze na butach i myć ręce przed każdym posiłkiem. |
||
* W [[1981]] nie doszło do skutku wydanie limitowanej reedycji australijskiej, na której miały znaleźć się takie bonusy, jak ''Sandman'', ''Frantic'' czy połówka [[Starogardzka|Starogardzkiej]], gdyż Hetfield wział ją na raz (i ustał!). |
|||
* W [[2001]] szatański [[Slayer]] nagrał tribjutalbum dla ''Kill'em All'', zatytułowany ''God Kills Us All'', unikatowy głównie ze względu na całkowity brak zainteresowania dziełem Metalliki i rekordową ilość [[fuck]]ów pod adresem [[Bóg|Boga]]. |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | Początkowo [[album]] miał nazywać się „Metal Up Your Ass”, ale Ulrich uznał, że będzie się to kłócić z [[metroseksualizm|metroseksualnym]] wizerunkiem grupy z okresu ''Loada'' i ''Reloada'', [[Pies domowy|pies]] (w eufemistycznej wersji) bombki trzasnął, choinki nie stało. Zatem nalegał by nadać jej tytuł „I've skill'em all”, ale reszta zespołu uznała, że na temat lidera kłamać się nie powinno, a poza tym tytuł za mało mhroczny, więc w konspiracji (trwającej do dziś) zdecydowali skrócić jej tytuł o 4 początkowe litery (akurat nie chodziło o słowo „dupa”). |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
<code>''No life 'til [[piwo|browar]] / We'll drink our asses off tonight / We've got [[Budweiser]] / What we want to drink is Lights / Well all Lights, yeah / When we start to drink / We never want to stop again / Drink the Lights!''</code> |
<code>''No life 'til [[piwo|browar]] / We'll drink our asses off tonight / We've got [[Budweiser]] / What we want to drink is Lights / Well all Lights, yeah / When we start to drink / We never want to stop again / Drink the Lights!''</code> |
||
Ulrich zaskarżył Napstera do [[Komisja |
Ulrich zaskarżył Napstera do [[Komisja Kontroli Gier i Zakładów|Komisji Kontroli Gier i Zakładów]], która uznała jego użytkowników winnymi ściągania gaci z naruszeniem praw autorskich i orzekła odszkodowanie na rzecz producenta piwa. Po tym wydarzeniu gwałtownie wzrosła sprzedaż albumu – [[Stadion Dziesięciolecia]] ogłosił nawet opchnięcie setnej kopii. |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
<br clear=all> |
|||
| ⚫ | |||
{{Metallica}} |
|||
| ⚫ | |||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Albumy Metalliki]] |
||
Aktualna wersja na dzień 18:35, 22 mar 2020
Kill'em All – wydana tylko w Japonii płyta z bootlegami i coverami zespołu metalowego Metallica.
Powstanie[edytuj • edytuj kod]
Płyta powstała, gdy Dave Mustaine wyrzucił ze swojego zespołu Megadeth Jamesa Hetfielda, Larsa Ulricha i Cliffa Burtona po ostatnim koncercie trasy koncertowej We're on Tour, We Break Up… So What? w Hawanie. Powodem była ich notoryczna (w porównaniu z Mustaine'm) abstynencja. Przygnębieni tym koledzy postanowili założyć swój zespół. Pierwszym gitarzystą prowadzącym został chłopak do rozwożenia pizzy, ale szybko przeniósł się do Anthrax i zastąpił go okoliczny alfons Kirk Hammett. Niedługo potem wpuszczono ich do studia, musieli jednak nosić ochraniacze na butach i myć ręce przed każdym posiłkiem.
Problemy z tytułem[edytuj • edytuj kod]
Początkowo album miał nazywać się „Metal Up Your Ass”, ale Ulrich uznał, że będzie się to kłócić z metroseksualnym wizerunkiem grupy z okresu Loada i Reloada, pies (w eufemistycznej wersji) bombki trzasnął, choinki nie stało. Zatem nalegał by nadać jej tytuł „I've skill'em all”, ale reszta zespołu uznała, że na temat lidera kłamać się nie powinno, a poza tym tytuł za mało mhroczny, więc w konspiracji (trwającej do dziś) zdecydowali skrócić jej tytuł o 4 początkowe litery (akurat nie chodziło o słowo „dupa”).
Proces z Napsterem a popularność albumu[edytuj • edytuj kod]
Na przełomie 1999 i 2000 Lars Ulrich wypowiedział wojnę rzeszy fanów na całym świecie po tym, jak na serwerach programu P2P Napster zamieszczono jego gacie z wyrytym tekstem jednego z utworów z Kill'em All:
No life 'til browar / We'll drink our asses off tonight / We've got Budweiser / What we want to drink is Lights / Well all Lights, yeah / When we start to drink / We never want to stop again / Drink the Lights!
Ulrich zaskarżył Napstera do Komisji Kontroli Gier i Zakładów, która uznała jego użytkowników winnymi ściągania gaci z naruszeniem praw autorskich i orzekła odszkodowanie na rzecz producenta piwa. Po tym wydarzeniu gwałtownie wzrosła sprzedaż albumu – Stadion Dziesięciolecia ogłosił nawet opchnięcie setnej kopii.
Koniec[edytuj • edytuj kod]
Powszechnie wiadomo, że Metallica (tak jak wszystko) skończyła się właśnie na tej płycie, a później to już tylko komercha.
