Władysław III Warneńczyk: Różnice pomiędzy wersjami
Del Pacino (dyskusja • edycje) |
M (Dodaję szablon {{stopka}}) |
||
| (Nie pokazano 21 wersji utworzonych przez 18 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{sur|polskiego króla|imię|Władysław}} |
|||
[[Plik:warnenczyk.jpg|thumb| |
[[Plik:warnenczyk.jpg|thumb|220px|Warneńczyk z lotu ptaka]] |
||
| ⚫ | '''Władysław III Warneńczyk''' (ur. [[31 października]] [[1424]] w Krakowie, zm. [[10 listopada]] [[1444]] pod Warną) – [[król Polski]], król [[Węgry|Węgier]], ale o książętowaniu na [[Litwa|Litwie]] mógł już tylko pomarzyć, bo tam dla sprawiedliwości władzę objął jego [[Kazimierz IV Jagiellończyk|młodszy braciszek]]. Aha, ponieważ Węgrzy to dziwny naród, nie potrafili wymówić ''Władysław'' i nazwali go ''Ulászló''. |
||
{{cytat|YOLO!|'''Władysław Warneńczyk''' w [[Bitwa pod Warną|bitwie pod Warną]]}} |
|||
| ⚫ | '''Władysław III Warneńczyk''' (ur. [[31 października]] [[1424]] w Krakowie, zm. [[10 listopada]] [[1444]] pod Warną) – [[król]] [[Polska|Polski]], król [[Węgry|Węgier]], ale o książętowaniu na [[Litwa|Litwie]] mógł już tylko pomarzyć, bo tam dla sprawiedliwości władzę objął jego [[Kazimierz IV Jagiellończyk|młodszy braciszek]]. Aha, ponieważ Węgrzy to dziwny naród, nie potrafili wymówić ''Władysław'' i nazwali go ''Ulászló''. |
||
==Rządy Rady Opiekuńczej== |
== Rządy Rady Opiekuńczej == |
||
[[Władysław II Jagiełło]] był nieodpowiedzialnym, choć troskliwym ojcem. Zamiast opiekować się młodą żoną i jeszcze młodszymi dziećmi, wolał wojować i łazić po lesie |
[[Władysław II Jagiełło]] był nieodpowiedzialnym, choć troskliwym ojcem. Zamiast opiekować się młodą żoną i jeszcze młodszymi dziećmi, wolał wojować i łazić po lesie. Władysław miał wtedy 10 latek i zapewnioną koronację, bo jego tatuś przynajmniej o to zadbał. |
||
Może i dziesięcioletni smarkacz jest w stanie rządzić państwem, ale państwo nie jest w stanie być rządzone przez dziesięcioletniego smarkacza. Dlatego władzę sprawowała wtedy Rada Opiekuńcza, a tak naprawdę kardynał |
Może i dziesięcioletni smarkacz jest w stanie rządzić państwem, ale państwo nie jest w stanie być rządzone przez dziesięcioletniego smarkacza. Dlatego władzę sprawowała wtedy Rada Opiekuńcza, a tak naprawdę kardynał Zbigniew Oleśnicki. Jak zwykle więc byliśmy szybsi od [[Francja|Francuzów]] – u nich kardynał rządził krajem dopiero w siedemnastym wieku. Wprawdzie część szlachty się pluła, nawet sobie konfederowała, ale dostała w tyłek, i dała spokój. |
||
| ⚫ | |||
Z ważnych rzeczy tamtego okresu wybuchła jeszcze jakaś wojna z [[Zakon krzyżacki|Krzyżakami]], ale szybko się z nami upokojowali w [[Brześć Kujawski|Brześciu Kujawskim]]. |
|||
| ⚫ | W [[1440]] roku na tronie Węgier zrobił się wakat. Król umarł, królowa dopiero była w ciąży, [[USG]] wtedy nie było, więc losowali na chybił-trafił czy będzie chłopczyk, czy dziewczynka. A kraj był cały czas zagrożony inwazją [[Islam|muzułmanów]] z [[Imperium Osmańskie|Imperium Osmańskiego]], uzbrojonych w pasy Szachida. |
||
| ⚫ | W końcu, po wielu lawiranctwach, przekrętach, łapówkach, otruciach, aresztowaniach, zamieszkach, kłótniach i złorzeczeniach, ustalono dla historiografów wersję ostateczną. Władysław zostanie królem Węgier, a na dowód dobrej woli ma poślubić Elżbietę Luksemburską, ciężarną wdowę po poprzednim królu, a jeżeli urodzi się synek – pozwolić mu być swoim następcą. Nikt jednak nie spytał o zdanie królowej, która w międzyczasie urodziła i chciała osadzić na tronie Władysława Pogrobowca, kilkutygodniowe niemowlę z białaczką. W końcu zwaśnione stronnictwa pogodził papież [[Eugeniusz IV]], ale niesmak pozostał, więc o małżeństwie już nie było mowy. |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | W końcu, po wielu lawiranctwach, przekrętach, łapówkach, otruciach, aresztowaniach, zamieszkach, kłótniach i złorzeczeniach, ustalono dla historiografów wersję ostateczną. Władysław zostanie królem Węgier, a na dowód dobrej woli ma poślubić Elżbietę Luksemburską, ciężarną wdowę po poprzednim królu, a jeżeli urodzi się synek – pozwolić mu być swoim następcą. Nikt jednak nie spytał o zdanie królowej, która w międzyczasie urodziła i chciała osadzić na tronie |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | W 1444 roku, z wojskami węgierskimi, polskimi i kilkoma Wołochami, którzy się napatoczyli, wyruszył na bohaterską krucjatę. I tym razem szło mu nieźle, ale nagle, podczas bitwy, coś mu odwaliło i rzucił się na [[sułtan]]a, chcąc go zarżnąć. O dziwo, prawie mu się udało, ale akurat jeden [[janczar]] (nie mylić z [[eunuch]]em, to inna formacja) miał przy sobie, o dziwo, miecz, uciął łeb niczemu nie spodziewającemu się Władysławowi. Gdy przyniósł ową głowę sułtanowi, ten ucieszył się, kazał pokazywać gawiedzi w całym swym państwie, a że państwo duże było, to kazał w miodzie zakonserwować. W tym czasie Hunyady ledwo co wyprowadził z kotła resztki wojsk. |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | W 1444 roku, z wojskami węgierskimi, polskimi i kilkoma Wołochami, którzy się napatoczyli, wyruszył na bohaterską krucjatę. I tym razem szło mu nieźle, ale nagle, podczas bitwy, coś mu odwaliło i rzucił się na [[sułtan |
||
Ciała króla nigdy nie odnaleziono, a i łepetyna gdzieś w międzyczasie zaginęła, więc narodziło się mnóstwo spekulacji co do rzeczywistego losu króla. Właśnie dlatego czekano aż trzy lata, aż dano spokój i koronowano jego brata. |
Ciała króla nigdy nie odnaleziono, a i łepetyna gdzieś w międzyczasie zaginęła, więc narodziło się mnóstwo spekulacji co do rzeczywistego losu króla. Właśnie dlatego czekano aż trzy lata, aż dano spokój i koronowano jego brata. |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | Król Władysław III był posądzany o skłonności [[Gej|homoseksualne]]. Jan Długosz, który osobiście znał króla, a także kontaktował się z ludźmi z jego otoczenia napisał, że Jagiellończyk ''skłonny do rozkoszy męskich, ani w czasie pierwszej wyprawy przeciw Turkom, ani w czasie tej drugiej, którą wtedy prowadził, gdy szalała wojna, gdy naokoło panował strach i było mnóstwo wrogów przy garstce jego wojska, kiedy należało przebłagać miłosierdzie Boże i pozyskać je sobie, on, nie zważając zupełnie na własne niebezpieczeństwo i na zagrożenie całego wojska, nie porzucał swych, przeciwnych czystości, wstrętnych rozkoszy.'' |
||
== Zobacz też == |
|||
* [[Imperium Osmańskie]] |
|||
* [[Jan Olbracht]] |
|||
* [[Otwarcie szachowe#Gambit królewski (stary)|Gambit Warneńczyka]] |
|||
* [[Władysław II Jagiełło]] |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | Król Władysław III był posądzany o skłonności homoseksualne. Jan Długosz, który osobiście znał króla, a także kontaktował się z ludźmi z jego otoczenia napisał, |
||
<br clear="all"> |
|||
{{Władcy Polski}} |
{{Władcy Polski}} |
||
{{stopka}} |
|||
[[kategoria:Władcy Polski |
[[kategoria:Władcy Polski]] |
||
[[Kategoria:Średniowiecze w Polsce]] |
|||
Aktualna wersja na dzień 17:09, 21 lut 2021
|
Ten artykuł dotyczy polskiego króla. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
YOLO!
- Władysław Warneńczyk w bitwie pod Warną
Władysław III Warneńczyk (ur. 31 października 1424 w Krakowie, zm. 10 listopada 1444 pod Warną) – król Polski, król Węgier, ale o książętowaniu na Litwie mógł już tylko pomarzyć, bo tam dla sprawiedliwości władzę objął jego młodszy braciszek. Aha, ponieważ Węgrzy to dziwny naród, nie potrafili wymówić Władysław i nazwali go Ulászló.
Rządy Rady Opiekuńczej[edytuj • edytuj kod]
Władysław II Jagiełło był nieodpowiedzialnym, choć troskliwym ojcem. Zamiast opiekować się młodą żoną i jeszcze młodszymi dziećmi, wolał wojować i łazić po lesie. Władysław miał wtedy 10 latek i zapewnioną koronację, bo jego tatuś przynajmniej o to zadbał.
Może i dziesięcioletni smarkacz jest w stanie rządzić państwem, ale państwo nie jest w stanie być rządzone przez dziesięcioletniego smarkacza. Dlatego władzę sprawowała wtedy Rada Opiekuńcza, a tak naprawdę kardynał Zbigniew Oleśnicki. Jak zwykle więc byliśmy szybsi od Francuzów – u nich kardynał rządził krajem dopiero w siedemnastym wieku. Wprawdzie część szlachty się pluła, nawet sobie konfederowała, ale dostała w tyłek, i dała spokój.
Król Węgier[edytuj • edytuj kod]
W 1440 roku na tronie Węgier zrobił się wakat. Król umarł, królowa dopiero była w ciąży, USG wtedy nie było, więc losowali na chybił-trafił czy będzie chłopczyk, czy dziewczynka. A kraj był cały czas zagrożony inwazją muzułmanów z Imperium Osmańskiego, uzbrojonych w pasy Szachida.
W końcu, po wielu lawiranctwach, przekrętach, łapówkach, otruciach, aresztowaniach, zamieszkach, kłótniach i złorzeczeniach, ustalono dla historiografów wersję ostateczną. Władysław zostanie królem Węgier, a na dowód dobrej woli ma poślubić Elżbietę Luksemburską, ciężarną wdowę po poprzednim królu, a jeżeli urodzi się synek – pozwolić mu być swoim następcą. Nikt jednak nie spytał o zdanie królowej, która w międzyczasie urodziła i chciała osadzić na tronie Władysława Pogrobowca, kilkutygodniowe niemowlę z białaczką. W końcu zwaśnione stronnictwa pogodził papież Eugeniusz IV, ale niesmak pozostał, więc o małżeństwie już nie było mowy.
Wojna z Turcją[edytuj • edytuj kod]
W 1443 roku Władysław wyruszył przeciwko coraz groźniejszym muzułmanom, którzy już wtedy nie byli mile widziani w Europie. Ale jak zwykle, Polska nakopała im przed obiadem, a po obiedzie król Władysław podpisał dziesięcioletni rozejm w Segedynie.
Jednak Władysławowi coś się odwidziało, i mimo że Jan Hyu… Hnuy… Hyundu… Hunyady starym węgierskim obyczajem kopał go w tyłek, a biskup Oleśnicki walił pastorałem po łbie, uparł się i zerwał rozejm. Bo co, niewiernym ma słowa dotrzymywać, czy jak?!
W 1444 roku, z wojskami węgierskimi, polskimi i kilkoma Wołochami, którzy się napatoczyli, wyruszył na bohaterską krucjatę. I tym razem szło mu nieźle, ale nagle, podczas bitwy, coś mu odwaliło i rzucił się na sułtana, chcąc go zarżnąć. O dziwo, prawie mu się udało, ale akurat jeden janczar (nie mylić z eunuchem, to inna formacja) miał przy sobie, o dziwo, miecz, uciął łeb niczemu nie spodziewającemu się Władysławowi. Gdy przyniósł ową głowę sułtanowi, ten ucieszył się, kazał pokazywać gawiedzi w całym swym państwie, a że państwo duże było, to kazał w miodzie zakonserwować. W tym czasie Hunyady ledwo co wyprowadził z kotła resztki wojsk.
Ciała króla nigdy nie odnaleziono, a i łepetyna gdzieś w międzyczasie zaginęła, więc narodziło się mnóstwo spekulacji co do rzeczywistego losu króla. Właśnie dlatego czekano aż trzy lata, aż dano spokój i koronowano jego brata.
Ciekawostki[edytuj • edytuj kod]
Król Władysław III był posądzany o skłonności homoseksualne. Jan Długosz, który osobiście znał króla, a także kontaktował się z ludźmi z jego otoczenia napisał, że Jagiellończyk skłonny do rozkoszy męskich, ani w czasie pierwszej wyprawy przeciw Turkom, ani w czasie tej drugiej, którą wtedy prowadził, gdy szalała wojna, gdy naokoło panował strach i było mnóstwo wrogów przy garstce jego wojska, kiedy należało przebłagać miłosierdzie Boże i pozyskać je sobie, on, nie zważając zupełnie na własne niebezpieczeństwo i na zagrożenie całego wojska, nie porzucał swych, przeciwnych czystości, wstrętnych rozkoszy.
