Kill 'Em All: Różnice pomiędzy wersjami
M (jeszcze b. drobne) |
Ostrzyciel (dyskusja • edycje) M (-infobox) |
||
| (Nie pokazano 82 wersji utworzonych przez 45 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Kill'em_all.JPG|thumb|250px|Okładka niepublikowanej reedycji australijskiej]] |
|||
'''Kill'em All''' – wydana tylko w [[Japonia|Japonii]] płyta z bootlegami i coverami zespołu [[metal (muzyka)|metalowego]] [[Metallica]]. |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
Początkowo [[album]] miał nazywać się ''God Kills Us All'', ale było to zbyt podobne do tytułu przedostatniej płyty [[Slayer|Slayera]] i (w eufemistycznej wersji) [[pies]] bombki trzasnął, choinki nie stało. |
|||
| ⚫ | Płyta powstała, gdy [[Dave Mustaine]] wyrzucił ze swojego zespołu [[Megadeth]] Jamesa Hetfielda, Larsa Ulricha i Cliffa Burtona po ostatnim koncercie trasy koncertowej ''We're on Tour, We Break Up… So What?'' w [[Hawana|Hawanie]]. Powodem była ich notoryczna (w porównaniu z Mustaine'm) abstynencja. Przygnębieni tym koledzy postanowili założyć swój zespół. Pierwszym gitarzystą prowadzącym został chłopak do rozwożenia [[pizza|pizzy]], ale szybko przeniósł się do [[Anthrax]] i zastąpił go okoliczny alfons [[Kirk Hammett]]. Niedługo potem wpuszczono ich do studia, musieli jednak nosić ochraniacze na butach i myć ręce przed każdym posiłkiem. |
||
==Zawartość== |
|||
Płytę otwiera mroczna [[ballada]] ''Hit the Lights'', opowiadająca o stworzeniu świata przez [[Dave Mustaine|Dave'a Mustaine'a]]. Następny jest ''The Four Whoresemen'', kołwer hitu [[Megadeth]] ''The Mechanix'', najtrudniejszy technicznie, bo oryginał grany jest przez Mustaine'a na orkiestrę smyczkową. Po nim znajdziemy podróbkę nigdy niepublikowanego utworu Motörhead ''Motorbreath''. Kolejna ścieżka to cztery minuty ciszy. Na uwagę zasługuje szczególnie ''Anasthesia (Pulling Teeth)'', słynne solo perkusyjne Jamesa Hetfielda. W tle można usłyszeć bardzo prosty riff basowy Cliffa Burtona, który tak naprawdę grany jest z [[plejbek]]u (Burton w trakcie nagrywania Kill'em All jadł kanapkę). Dalszą część płyty można o kant pupy potłuc, może poza nie do końca udaną próbą skołwerowania piosnki [[Acid Drinkers]] ''Seek and Destroy''. Płytę kończy kolejna ballada, rzewliwa ''Metal Militia''. Ponadto w wydaniu japońskim (jedynym) można znaleźć takie bonusy, jak ''Sandman'', ''Frantic'' czy połówka [[Starogardzka|Starogardzkiej]]. |
|||
== Problemy z tytułem == |
|||
| ⚫ | |||
Początkowo [[album]] miał nazywać się „Metal Up Your Ass”, ale Ulrich uznał, że będzie się to kłócić z [[metroseksualizm|metroseksualnym]] wizerunkiem grupy z okresu ''Loada'' i ''Reloada'', [[Pies domowy|pies]] (w eufemistycznej wersji) bombki trzasnął, choinki nie stało. Zatem nalegał by nadać jej tytuł „I've skill'em all”, ale reszta zespołu uznała, że na temat lidera kłamać się nie powinno, a poza tym tytuł za mało mhroczny, więc w konspiracji (trwającej do dziś) zdecydowali skrócić jej tytuł o 4 początkowe litery (akurat nie chodziło o słowo „dupa”). |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
== Proces z Napsterem a popularność albumu == |
|||
Na przełomie [[1999]] i [[2000]] Lars Ulrich wypowiedział wojnę rzeszy fanów na całym świecie po tym, jak na serwerach programu [[P2P]] Napster zamieszczono jego gacie z wyrytym tekstem jednego z utworów z ''Kill'em All'': |
|||
<code>''No life 'til [[piwo|browar]] / We'll drink our asses off tonight / We've got [[Budweiser]] / What we want to drink is Lights / Well all Lights, yeah / When we start to drink / We never want to stop again / Drink the Lights!''</code> |
|||
Ulrich zaskarżył Napstera do [[Komisja Kontroli Gier i Zakładów|Komisji Kontroli Gier i Zakładów]], która uznała jego użytkowników winnymi ściągania gaci z naruszeniem praw autorskich i orzekła odszkodowanie na rzecz producenta piwa. Po tym wydarzeniu gwałtownie wzrosła sprzedaż albumu – [[Stadion Dziesięciolecia]] ogłosił nawet opchnięcie setnej kopii. |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
<br clear=all> |
|||
{{Metallica}} |
|||
| ⚫ | |||
Aktualna wersja na dzień 18:35, 22 mar 2020
Kill'em All – wydana tylko w Japonii płyta z bootlegami i coverami zespołu metalowego Metallica.
Powstanie[edytuj • edytuj kod]
Płyta powstała, gdy Dave Mustaine wyrzucił ze swojego zespołu Megadeth Jamesa Hetfielda, Larsa Ulricha i Cliffa Burtona po ostatnim koncercie trasy koncertowej We're on Tour, We Break Up… So What? w Hawanie. Powodem była ich notoryczna (w porównaniu z Mustaine'm) abstynencja. Przygnębieni tym koledzy postanowili założyć swój zespół. Pierwszym gitarzystą prowadzącym został chłopak do rozwożenia pizzy, ale szybko przeniósł się do Anthrax i zastąpił go okoliczny alfons Kirk Hammett. Niedługo potem wpuszczono ich do studia, musieli jednak nosić ochraniacze na butach i myć ręce przed każdym posiłkiem.
Problemy z tytułem[edytuj • edytuj kod]
Początkowo album miał nazywać się „Metal Up Your Ass”, ale Ulrich uznał, że będzie się to kłócić z metroseksualnym wizerunkiem grupy z okresu Loada i Reloada, pies (w eufemistycznej wersji) bombki trzasnął, choinki nie stało. Zatem nalegał by nadać jej tytuł „I've skill'em all”, ale reszta zespołu uznała, że na temat lidera kłamać się nie powinno, a poza tym tytuł za mało mhroczny, więc w konspiracji (trwającej do dziś) zdecydowali skrócić jej tytuł o 4 początkowe litery (akurat nie chodziło o słowo „dupa”).
Proces z Napsterem a popularność albumu[edytuj • edytuj kod]
Na przełomie 1999 i 2000 Lars Ulrich wypowiedział wojnę rzeszy fanów na całym świecie po tym, jak na serwerach programu P2P Napster zamieszczono jego gacie z wyrytym tekstem jednego z utworów z Kill'em All:
No life 'til browar / We'll drink our asses off tonight / We've got Budweiser / What we want to drink is Lights / Well all Lights, yeah / When we start to drink / We never want to stop again / Drink the Lights!
Ulrich zaskarżył Napstera do Komisji Kontroli Gier i Zakładów, która uznała jego użytkowników winnymi ściągania gaci z naruszeniem praw autorskich i orzekła odszkodowanie na rzecz producenta piwa. Po tym wydarzeniu gwałtownie wzrosła sprzedaż albumu – Stadion Dziesięciolecia ogłosił nawet opchnięcie setnej kopii.
Koniec[edytuj • edytuj kod]
Powszechnie wiadomo, że Metallica (tak jak wszystko) skończyła się właśnie na tej płycie, a później to już tylko komercha.
