Rammstein: Różnice pomiędzy wersjami
Znacznik: rewert |
|||
(Nie pokazano 146 wersji utworzonych przez 82 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[ |
[[Plik:R+band.jpg|thumb|200px|Chłopcy z R+ relaksują się po koncercie]] |
||
'''Rammstein''' – niemiecki zespół wykonujący ''tranz metal''. Nazwa ta bierze się z tego, że w przynajmniej jednej trzeciej teledysków i na co drugim koncercie wokalista przebiera się za transseksualistę. Według większości [[Polak]]ów jest to jedyna obok piwa, [[Haribo]] i samochodów, dobra rzecz pochodząca z [[Niemcy|Niemiec]]. |
|||
[[Grafika:Rammus.jpg|thumb|right|220px|Muzycy w pełnym rynsztunku bojowym]] |
|||
[[Grafika:Rammstein-flamethrowers.jpg|thumb|220px|Typowy koncert. Zauważ, że jeden z płomieni skierowany jest na perkusistę]] |
|||
== Powstanie == |
|||
'''Rammstein''' (znany też jako Ramsztajn) - [[Niemcy|niemiecki]] zespół grający [[Industrial metal]]. |
|||
[[Plik:Rammstein-Photosession 72.jpg|thumb|200px|Nie, wbrew pozorom oni nie grają [[disco polo]]]] |
|||
Wszystko zaczęło się od [[Richard Kruspe|Richarda Kruspe]], który zorientował się pewnego dnia, że chce być sławny, mieć dużo pieniędzy, dużo alkoholu i dużo kobiet. Postanowił więc założyć najbardziej kontrowersyjny i wywołujący u staruszek zawały serca zespół. Tak powstał Orgasm Death Gimmick, jednak okazało się, że pieniędzy z tego jest mniej niż ze zbierania [[złom]]u. Rysio wynajmował mieszkanie z dwoma facetami, którzy zgodzili się dopłacać do czynszu i [[Wódka|wódki]], a byli to [[Oliver Riedel]] i [[Christoph Schneider]]. Christoph, zapalony [[perkusista]] i ekolog (miał perkusję z pojemników na śmieci) grał już wcześniej w Die Firma i Feeling B. Natomiast Oliver umiał grać na basie, więc chłopcy po namyśle stworzyli coś o nazwie The Inchtabokatables. Z powodu braku wokalisty tę funkcję przejął Richard. Jemu nie podobało się to zbytnio, tak więc gdy usłyszał swojego znajomego, [[Till Lindemann|Tilla Lindemanna]], nucącego utwory o wyraźnym zabarwieniu erotycznym przy wyplataniu koszyków, postanowił zrzucić na niego to brzemię i samemu oddać się jedynie brzdąkaniu na gitarze. Później Richard miał tego gorzko pożałować, ponieważ to Tillowi przypadł status super-mega-hiper-ubergwiazdy, jednak nie wyprzedzajmy faktów. |
|||
==Początki zespołu== |
|||
Powstał w 1994 roku. Nazwa pochodzi od pewnego zdarzenia, którego świadkiem był lider zespołu w swej młodości - Kruspe. Pewnego dnia, gdy nie miał on pieniędzy na kolejnego ''Jäbola'', rzucił od niechcenia kamień na kupkę starych puszek. Dźwięk, jaki wydał ten kawałek skały (niem. ''stein'') obracając się (niem. ''rammen'') i spadając po nich natchnął Krusspe'a do złożenia podobnego w brzmieniu zespołu, z dochodu którego mógłby kupić sobie tyle [[Eierkoniak]]u, ile by tylko zapragnął. Niektórzy amerykańscy naukowcy twierdzą jednak, że nazwa wzięła się z zainteresowania Kruspego do popularnego vegetarian progressive grindcore'owego zespołu - Rolling Stones. Tak więc pierwszym członkiem i inicjatorem zespołu był Richard Z. Kruspe, wkrótce potem dołączyli się inni. Teraz grają [[Industrial Metal]]. |
|||
Do powstającego zespołu wepchał się jeszcze jeden gitarzysta, [[Paul Landers]]. Pięciu facetów to już wystarczająco dużo, jednak oni uparli się, że potrzebują jeszcze klawiszowca. Usiłowali podkraść z Feeling B kolesia o nazwisku Christian Lorenz. Ten robił im na złość i ciągle odmawiał przyłączenia się, jednak oni byli tak upierdliwi, że zgodził się dla świętego spokoju. W takim składzie Niemcy rozpoczęli podbój świata<ref>Muzycznego, oczywiście</ref> jako Rammstein. Nazwa pochodzi od miasta Ramstein, ale jakiś baran zapisał to przez dwa „m”, a potem już nikomu nie chciało się tego zmieniać. I tak powstał jeden z <del>techno</del> metalowych zespołów o darciu japy potocznie znanym jako [[język niemiecki]]. |
|||
==Skład== |
|||
*[[Richard Zven Kruspe]] - [[gitara]], chórek. Znany głównie ze swojego mrocznego lakieru do paznokci,kredki do oczu,czarnego Kolgejta i dziwnej fryzury. Pali 10 paczek papierosów dziennie, dlatego robi za dymy na scenie. |
|||
*[[Till Lindemann]] - [[Wokalista|wokal]], teksty, wielki Führer zespołu, z charakterystycznym, niemieckim „r”. Owa wymowa robi go naprawdę oryginalnym Niemcem i mimo próśb reszty muzyków, nie zamierza z niej rezygnować. Ma taki głos, że przed każdym koncertem widowni wszczepiają rozruszniki na koszt [[Niemcy|państwa niemieckiego]]. |
|||
== Koncerty == |
|||
*[[Paul Landers]] - [[gitara]], [[chórek]]. Nosi tylko czapeczki z pomponami. |
|||
[[Plik:Rammstein feuer.jpg|thumb|200px|Wokalista zna tylko jeden, ale za to niezawodny sposób na podgrzanie atmosfery]] |
|||
*[[Oliver Riedel|Olivier ''Ollie'' Riedel]] - [[gitara basowa]]. Zdarza się, że mu oczy świecą na czerwono w czasie koncertów. |
|||
[[Plik:Rammstein-flamethrowers.jpg|thumb|200px|Nie tylko on…]] |
|||
*[[Christian Lorenz|Christian ''Flake'' Lorenz]] - [[Instrumenty Klawiszowe]]. Nie wiadomo, skąd się wziął jego pseudonim. On sam twierdzi, że jest do niczego, bo jest z angielskiego.Główny komik zespołu który zawsze wygląda jak idiota na scenie np. Na koncercie "Runnerball" Wystąpił w krótkich spodniach(ewentualnie w[[Bokserkach]] oraz w wojskowym [[hełm|hełmie]].Z nieoficjalnych informacji wynika że jest właścicielem firmy "Lorenz" produkującej chipsy "Crunchips". |
|||
Wizyta na koncercie Rammstein jest marzeniem każdego piromana. Till, który nie wyrósł z bawienia się ogniem mimo przestróg mamy, chciałby aby na scenie wszystko co się da stało w płomieniach. Płonie scena, płoną instrumenty, a także muzycy, jednak oni jako typowi gruboskórni Niemcy nie zwracają na to większej uwagi<ref>Kiedy zauważyli, że na ich koncerty tłumnie wali młodzież w wieku gimnazjalnym, podczas trasy promującej ''Liebe ist für alle da'' zamiast miotaczy ognia użyli miotaczy baniek mydlanych</ref>. Do innych ich wyczynów należy między innymi gotowanie Lorenza w wielkim kotle za pomocą miotacza ognia lub symulowanie przez Tilla [[seks|pewnych czynności]] z wcześniej wymienionym. |
|||
*[[Christoph Schneider|Christoph ''Doom'' Schneider]] - perkusja. Przezwisko ma oznaczać niebezpieczeństwo (ogłuchnięcia, bo wcześniej grał [[Punk Rock|Punk]]). Inni twierdzą, że to zły zapis słowa ''dumm'', co oznacza głupi. Facet jest kulo,pięścio i ognioodporny. |
|||
== |
== Albumy == |
||
=== Herzeleid (1995) === |
|||
Pisane były zwykle pod presją aktualnych wydarzeń. Jak mówią członkowie zespołu, największą wenę mieli właśnie w Polsce. Początkowo nasycone rozmyślaniom o jutrzejszym dniu, teraz mają więcej w sobie rozmyślań o dniu wczorajszym. W piosence "Mein Teil", wokalista próbuje zabić siekierą Christiana. Śpiewa wtedy: "(...)Jesteś tym co jesz, więc zostaw mojego penisa w spokoju!!..." Jego prośba nie zostaje niestety wysłuchana... |
|||
Trudno sobie wyobrazić, że gdyby nie lokalny konkurs na najlepszy zespół nie usłyszelibyśmy nigdy tego sekstetu złożonego niegdyś z rozmaitych rzemieślników. [[Till Lindemann|Tillowi]] tak zależało na wygranej, że mimo przeciwności losu oraz bardzo niewyrozumiałej rodziny nagrywał linie wokalne w nocy pod kołdrą. Uzyskany klaustrofobiczny efekt dopasował się do stylistyki grupy tak bardzo, że pościelowy industrial metal na dyskę konkurs owy wygrał. Niemniej album z drobną pomocą managera się udał, a po tym, jak [[David Lynch]], szukając zespołu grającego utwory tak bezsensowne jak jego filmy, wykorzystał dwa utwory Rammstein w swojej ''Zagubionej autostradzie''. |
|||
Jego tytuł, oznaczający po niemiecku ''ból serca'', pochodzi najprawdopodobniej stąd, że członkom zespołu krajało się serce, gdy kolejna kobieta spławiała któregoś z nich. Potem napalone fanki waliły do nich drzwiami i oknami, a chłopców bolało [[penis|zupełnie coś innego]]. |
|||
==Koncerty i Teledyski== |
|||
Są to nieodłączne części tego zespołu. Mają niezwykle rozbudowaną choreografię. Wystarczy chociażby podać miotacze baniek mydlanych. Muzycy często przebrani są za misie lub pentagramy. |
|||
Najciekawszym elementem koncertu jest piosenka [[Asche zu Asche]], na scenie płoną mikrofony, stojaki, instrumenty, a nawet wokalista, który w ostatniej chwili zostaje ugaszony [[gaśnica|gaśnicą śniegową]] przez pracownika obsługi technicznej. |
|||
=== Sehnsucht (1997) === |
|||
Teledyski natomiast zawsze są sławne. Zaskakują pomysłowością. W teledysku [[Ich Grill]] muzycy urządzają sobie wieczorek przy piwie, a w [[Engels und Marks]] piją na [[Plac Czerwony|Placu Czerwonym]]. |
|||
Członkowie grupy wykazali się iście wielkim talentem do zbijania [[Pieniądze|pieniędzy]] i wydali tę płytę w sześciu wersjach, każda z gębą innego z Kamieni przyozdobionym w różne żelastwa zabrane dzieciom bawiącym się w piaskownicy na okładce. Każdy prawdziwy [[fan]] Rammstein ma za punkt honoru posiadanie ich wszystkich na ołtarzyku razem z resztą dyskografii, swoją kolekcją ubiorów z logo zespołu, biletami z koncertów i wygrzebanymi z kontenera pod domem [[Till Lindemann|Tilla]] chusteczkami i zużytymi [[prezerwatywa]]mi. |
|||
Na wyróżnienie zasługuje teledysk [[Benzin]], kręcony w Polsce. Członkowie zespołu wcielają się w jednostkę [[straż pożarna|Ratowniczo-Gaśniczą]] w [[Gliwice|gliwickiej]] jednostce [[straż pożarna|straży pożarnej]], jednak nie udalo im się zgasić pożaru sceny. |
|||
Innym teledyskiem zasługującym na uwagę jest [[Rosenrot]]. Autorzy podjeli dość rydzykowną próbę przedstawienia sytuacji oraz systemu kar w [[Kościół|Kościele]]. Doskonale pokazali jak Kościół kara za takie rzeczy jak: nie danie na tace, nie wpuszczenie ksiądza po kolądzie itp. (dla nie znajacych treści teledysku- wokalista zostaje spalony na stosie) |
|||
Słowa utworu ''Engel'' napisał Richard po tym, jak założył się z Tillem o butelkę [[Wódka|napoju magicznego]], że on też potrafi pisać teksty. W kawałku ''Tier'' Till udowadnia, że pochodzi od małpy, tak więc jego miłość do zwierzątek jest całkowicie uzasadniona. Jednak <del>kradzież</del> pożyczanie riffów z innych utworów już nie. Cała sprawa rozstrzygnęła się w sądzie. Wygrał lider Die Krupps, który miał lepsze [[korupcja|argumenty]]. |
|||
==Dyskografia== |
|||
=== Live aus Berlin (1999) === |
|||
'''Albumy''' |
|||
{{cytat|Chłopaki, jesteśmy sławni! Musimy wydać DVD koncertowe!| }} |
|||
* ''Hercelaid'' - 1995 |
|||
Nagranie z kilku koncertów Rammsteina przepełnionych [[Ogień|ogniem]], brzydkimi Niemkami pod sceną i owłosionymi męskimi torsami. Kiczowate sekundowe efekty są tu powtarzane po kilka razy, bo czemu by nie. Warto też dodać, że gitarzysta [[Paul Landers]] był podczas nich kompletnie pijany, a mimo tego świetnie dał sobie radę. |
|||
* ''Senzocht'' - 1997 |
|||
* ''Lajf ałs Berlin'' (płyta koncertowa) - 1999 |
|||
* ''Muttant'' - 2001 |
|||
* ''Licho Spity Hans'' (koncert) - 2003 |
|||
* ''Scheiße, Scheiße'' - 2004 |
|||
* ''Pausenbrot'' - 2005 |
|||
* ''Runnerball'' (koncert) - 2006 |
|||
* ''Liebe i Stwór, ale da!'' - 2009 |
|||
=== Mutter (2001) === |
|||
'''Single i teledyski''' |
|||
Po wyjeździe na pierwszą trasę koncertową po świecie członkowie zespołu zorientowali się, że nie ma kto im prać majtek i gotować, po czym zatęsknili za mamusiami. |
|||
* Du ryj so good |
|||
* Srejmen |
|||
=== Reise, Reise (2004) === |
|||
* Mos-kał |
|||
Album nagrany w słonecznej [[Hiszpania|Hiszpanii]] i równie ciepłej [[Szwecja|Szwecji]]. Okładka płyty nawiązuje do katastrofy lotniczej, w której rozbił się japoński samolot z 500 osobami na pokładzie. Niestety, nikt do dziś nie odgadł, co to ma wspólnego z zespołem. Z utworów warto wymienić ''Mein Teil'', jeden z singli, mówi o kanibalu z Rotenburga i jego popisowym daniu – „Penisie Babuni w sosie własnym”. W teledysku… mój Boże… nieważne… |
|||
* Pay past |
|||
* Stripptize |
|||
=== Rosenrot (2005) === |
|||
* Słone |
|||
Rammstein uważał ''Reise, Reise'' za tak zajebistą płytę, że z obierków, niedopałków, niewybuchów i innych odpadów po niej sklepał następny album, Rosenrot. Zadowoleni byli tylko ekolodzy, słuchacze woleli zatkać uszy dyszami od miotaczy [[ogień|ognia]]. |
|||
* Links 6 6 6 |
|||
* Folie Pchaj |
|||
Na uwagę zasługuje utwór ''Mann Gegen Mann'', w którego teledysku można zobaczyć 50 chłopa posiadających łącznie jedną parę damskich [[Buty|butów]] i skórzane [[stringi]]. Płyta kończy się utworem ''Ein Lied'', podziękowaniem dla fanów zespołu, którzy zdołali do niego wytrwać. |
|||
* Wassermann |
|||
* Ich Grill |
|||
=== Völkerball (2006) === |
|||
* Frau gegen Frau |
|||
Koncert w Nimes. Nowością w porównaniu do poprzednich tego typu produkcji Rammsteina było nagranie video podczas koncertu we Francji, a nie w rodzinnym [[NRD]]. Istniało przez to niebezpieczeństwo, że obecni na imprezie Francuzi, znający z niemieckich słówek tylko „Berlin”, „Nicht schießen” oraz „Heil Hitler”, zamiast śpiewać, zaczną jeść bagietki i palić samochody zaparkowane w okolicy. Na szczęście dla zespołu, publiczność reagowała żywiołowo, zwłaszcza po skierowaniu w jej stronę dyszy [[Miotacz ognia|miotacza ognia]] i udawała, że dobrze się bawi. |
|||
* Main Nu |
|||
* Engels und Marks |
|||
=== Liebe ist für alle da (2009) === |
|||
* Polonika |
|||
Chłopcy przestali ukrywać w swoich utworach różne aluzje i walą prosto z mostu: ''Chodzi nam o [[seks]]!'' Okładka płyty przedstawia słynny renesansowy obraz „Lekcja anatomii doktora [[Josef Mengele|Mengele]]”. Aha, no i najważniejsze, ''B********'' – **** * *******, *** *****. ***** ******* * ****, ** ****** * ***. |
|||
* Mond |
|||
* Pianino O-dur na desce sedesowej |
|||
=== Made in Germany 1995–2011 (2011) === |
|||
* One Dick (angielska wersja utworu Ohne Dich) |
|||
Album będący nieśmiałą próbą odpowiedzi na nurtujące ludzkość i [[Ferdynand Kiepski|Ferdynanda Kiepskiego]] pytanie ''jak zarobić tak, aby się nie narobić?''. Z powodu zerowej aktywności grupy w studiu nagrań po wydaniu płyty, możemy wnioskować, iż cel został osiągnięty. |
|||
* Klej lost |
|||
* Gas |
|||
Płyta ta powstała, gdy sprzątająca w domu Tilla [[Ukraina|Ukrainka]] przewróciła stojak z płytami zespołu, na skutek czego połamały się w kawałki. Sprytna sprzątaczka zebrała jednak część fragmentów, skleiła ze sobą i nieświadomie stworzyła nową płytę, będącą kompilacją, co ciekawe, najbardziej [[pieniądze|dochodowych]] utworów. |
|||
* Rosenklop |
|||
* Homo idzie Homo |
|||
=== In Amerika (2015) === |
|||
* Schnappi, das kleine Krokodil |
|||
Gdy zaczęła kończyć się kasa po trzech latach nicnierobienia, postanowili wydać wideo z koncertu, który odbył się pięć lat temu. |
|||
* Dup Hlast |
|||
* Knebel |
|||
=== Rammstein: Paris (2017) === |
|||
* Kocham Cię dziwko! (Polska wersja Te Quiero Puta!) |
|||
Powtórka z rozrywki, tym razem też wydali wideo z koncertów z Paryża, które się odbyły w marcu 2012 roku. |
|||
* Pussy (Kotek) |
|||
* Der Majster |
|||
=== Rammstein (2019) === |
|||
* Mute! |
|||
Po dziesięciu latach oblepionych trasami koncertowymi chłopacy nareszcie znaleźli czas na zrobienie nowego albumu studyjnego i tak oto na albumie znalazły się utwory o Niemczech, radiu, cudzoziemcach, lalce i wielu innych rzeczach potrzebnych do życia codziennego. Okładka albumu przedstawia zapałkę, która symbolizuje [[ogień | wiadomo co]]. |
|||
* Ło pizd tu! |
|||
* Lachzajt |
|||
* Big Dick (Angielska wersja utworu Buck Dich) |
|||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
* [[ |
* [[Christian Lorenz]] |
||
* [[Oliver Riedel]] |
|||
* [[Richard Kruspe]] |
|||
* [[Till Lindemann]] |
|||
{{przypisy}} |
|||
[[Kategoria:Niemieckie zespoły]] |
|||
[[Kategoria:Zespoły metalowe]] |
|||
{{Rammstein1}} |
|||
[[pt:Rammstein]] |
|||
[[Kategoria:Rammstein| ]] |
|||
[[de:Rammstein]] |
|||
[[en:Rammstein]] |
[[en:Rammstein]] |
||
[[cs:Rammstein]] |
|||
[[de:Rammstein]] |
|||
[[es:Rammstein]] |
[[es:Rammstein]] |
||
[[fi:Rammstein]] |
[[fi:Rammstein]] |
||
[[fr:Rammstein]] |
[[fr:Rammstein]] |
||
[[it:Rammstein]] |
[[it:Rammstein]] |
||
[[ko:람슈타인]] |
|||
[[pt:Rammstein]] |
|||
[[ru:Раммштайн, Аврам Израилевич]] |
[[ru:Раммштайн, Аврам Израилевич]] |
||
[[sv:Rammstein]] |
[[sv:Rammstein]] |
Aktualna wersja na dzień 14:37, 16 paź 2021
Rammstein – niemiecki zespół wykonujący tranz metal. Nazwa ta bierze się z tego, że w przynajmniej jednej trzeciej teledysków i na co drugim koncercie wokalista przebiera się za transseksualistę. Według większości Polaków jest to jedyna obok piwa, Haribo i samochodów, dobra rzecz pochodząca z Niemiec.
Powstanie[edytuj • edytuj kod]
Wszystko zaczęło się od Richarda Kruspe, który zorientował się pewnego dnia, że chce być sławny, mieć dużo pieniędzy, dużo alkoholu i dużo kobiet. Postanowił więc założyć najbardziej kontrowersyjny i wywołujący u staruszek zawały serca zespół. Tak powstał Orgasm Death Gimmick, jednak okazało się, że pieniędzy z tego jest mniej niż ze zbierania złomu. Rysio wynajmował mieszkanie z dwoma facetami, którzy zgodzili się dopłacać do czynszu i wódki, a byli to Oliver Riedel i Christoph Schneider. Christoph, zapalony perkusista i ekolog (miał perkusję z pojemników na śmieci) grał już wcześniej w Die Firma i Feeling B. Natomiast Oliver umiał grać na basie, więc chłopcy po namyśle stworzyli coś o nazwie The Inchtabokatables. Z powodu braku wokalisty tę funkcję przejął Richard. Jemu nie podobało się to zbytnio, tak więc gdy usłyszał swojego znajomego, Tilla Lindemanna, nucącego utwory o wyraźnym zabarwieniu erotycznym przy wyplataniu koszyków, postanowił zrzucić na niego to brzemię i samemu oddać się jedynie brzdąkaniu na gitarze. Później Richard miał tego gorzko pożałować, ponieważ to Tillowi przypadł status super-mega-hiper-ubergwiazdy, jednak nie wyprzedzajmy faktów.
Do powstającego zespołu wepchał się jeszcze jeden gitarzysta, Paul Landers. Pięciu facetów to już wystarczająco dużo, jednak oni uparli się, że potrzebują jeszcze klawiszowca. Usiłowali podkraść z Feeling B kolesia o nazwisku Christian Lorenz. Ten robił im na złość i ciągle odmawiał przyłączenia się, jednak oni byli tak upierdliwi, że zgodził się dla świętego spokoju. W takim składzie Niemcy rozpoczęli podbój świata[1] jako Rammstein. Nazwa pochodzi od miasta Ramstein, ale jakiś baran zapisał to przez dwa „m”, a potem już nikomu nie chciało się tego zmieniać. I tak powstał jeden z techno metalowych zespołów o darciu japy potocznie znanym jako język niemiecki.
Koncerty[edytuj • edytuj kod]
Wizyta na koncercie Rammstein jest marzeniem każdego piromana. Till, który nie wyrósł z bawienia się ogniem mimo przestróg mamy, chciałby aby na scenie wszystko co się da stało w płomieniach. Płonie scena, płoną instrumenty, a także muzycy, jednak oni jako typowi gruboskórni Niemcy nie zwracają na to większej uwagi[2]. Do innych ich wyczynów należy między innymi gotowanie Lorenza w wielkim kotle za pomocą miotacza ognia lub symulowanie przez Tilla pewnych czynności z wcześniej wymienionym.
Albumy[edytuj • edytuj kod]
Herzeleid (1995)[edytuj • edytuj kod]
Trudno sobie wyobrazić, że gdyby nie lokalny konkurs na najlepszy zespół nie usłyszelibyśmy nigdy tego sekstetu złożonego niegdyś z rozmaitych rzemieślników. Tillowi tak zależało na wygranej, że mimo przeciwności losu oraz bardzo niewyrozumiałej rodziny nagrywał linie wokalne w nocy pod kołdrą. Uzyskany klaustrofobiczny efekt dopasował się do stylistyki grupy tak bardzo, że pościelowy industrial metal na dyskę konkurs owy wygrał. Niemniej album z drobną pomocą managera się udał, a po tym, jak David Lynch, szukając zespołu grającego utwory tak bezsensowne jak jego filmy, wykorzystał dwa utwory Rammstein w swojej Zagubionej autostradzie.
Jego tytuł, oznaczający po niemiecku ból serca, pochodzi najprawdopodobniej stąd, że członkom zespołu krajało się serce, gdy kolejna kobieta spławiała któregoś z nich. Potem napalone fanki waliły do nich drzwiami i oknami, a chłopców bolało zupełnie coś innego.
Sehnsucht (1997)[edytuj • edytuj kod]
Członkowie grupy wykazali się iście wielkim talentem do zbijania pieniędzy i wydali tę płytę w sześciu wersjach, każda z gębą innego z Kamieni przyozdobionym w różne żelastwa zabrane dzieciom bawiącym się w piaskownicy na okładce. Każdy prawdziwy fan Rammstein ma za punkt honoru posiadanie ich wszystkich na ołtarzyku razem z resztą dyskografii, swoją kolekcją ubiorów z logo zespołu, biletami z koncertów i wygrzebanymi z kontenera pod domem Tilla chusteczkami i zużytymi prezerwatywami.
Słowa utworu Engel napisał Richard po tym, jak założył się z Tillem o butelkę napoju magicznego, że on też potrafi pisać teksty. W kawałku Tier Till udowadnia, że pochodzi od małpy, tak więc jego miłość do zwierzątek jest całkowicie uzasadniona. Jednak kradzież pożyczanie riffów z innych utworów już nie. Cała sprawa rozstrzygnęła się w sądzie. Wygrał lider Die Krupps, który miał lepsze argumenty.
Live aus Berlin (1999)[edytuj • edytuj kod]
Chłopaki, jesteśmy sławni! Musimy wydać DVD koncertowe!
Nagranie z kilku koncertów Rammsteina przepełnionych ogniem, brzydkimi Niemkami pod sceną i owłosionymi męskimi torsami. Kiczowate sekundowe efekty są tu powtarzane po kilka razy, bo czemu by nie. Warto też dodać, że gitarzysta Paul Landers był podczas nich kompletnie pijany, a mimo tego świetnie dał sobie radę.
Mutter (2001)[edytuj • edytuj kod]
Po wyjeździe na pierwszą trasę koncertową po świecie członkowie zespołu zorientowali się, że nie ma kto im prać majtek i gotować, po czym zatęsknili za mamusiami.
Reise, Reise (2004)[edytuj • edytuj kod]
Album nagrany w słonecznej Hiszpanii i równie ciepłej Szwecji. Okładka płyty nawiązuje do katastrofy lotniczej, w której rozbił się japoński samolot z 500 osobami na pokładzie. Niestety, nikt do dziś nie odgadł, co to ma wspólnego z zespołem. Z utworów warto wymienić Mein Teil, jeden z singli, mówi o kanibalu z Rotenburga i jego popisowym daniu – „Penisie Babuni w sosie własnym”. W teledysku… mój Boże… nieważne…
Rosenrot (2005)[edytuj • edytuj kod]
Rammstein uważał Reise, Reise za tak zajebistą płytę, że z obierków, niedopałków, niewybuchów i innych odpadów po niej sklepał następny album, Rosenrot. Zadowoleni byli tylko ekolodzy, słuchacze woleli zatkać uszy dyszami od miotaczy ognia.
Na uwagę zasługuje utwór Mann Gegen Mann, w którego teledysku można zobaczyć 50 chłopa posiadających łącznie jedną parę damskich butów i skórzane stringi. Płyta kończy się utworem Ein Lied, podziękowaniem dla fanów zespołu, którzy zdołali do niego wytrwać.
Völkerball (2006)[edytuj • edytuj kod]
Koncert w Nimes. Nowością w porównaniu do poprzednich tego typu produkcji Rammsteina było nagranie video podczas koncertu we Francji, a nie w rodzinnym NRD. Istniało przez to niebezpieczeństwo, że obecni na imprezie Francuzi, znający z niemieckich słówek tylko „Berlin”, „Nicht schießen” oraz „Heil Hitler”, zamiast śpiewać, zaczną jeść bagietki i palić samochody zaparkowane w okolicy. Na szczęście dla zespołu, publiczność reagowała żywiołowo, zwłaszcza po skierowaniu w jej stronę dyszy miotacza ognia i udawała, że dobrze się bawi.
Liebe ist für alle da (2009)[edytuj • edytuj kod]
Chłopcy przestali ukrywać w swoich utworach różne aluzje i walą prosto z mostu: Chodzi nam o seks! Okładka płyty przedstawia słynny renesansowy obraz „Lekcja anatomii doktora Mengele”. Aha, no i najważniejsze, B******** – **** * *******, *** *****. ***** ******* * ****, ** ****** * ***.
Made in Germany 1995–2011 (2011)[edytuj • edytuj kod]
Album będący nieśmiałą próbą odpowiedzi na nurtujące ludzkość i Ferdynanda Kiepskiego pytanie jak zarobić tak, aby się nie narobić?. Z powodu zerowej aktywności grupy w studiu nagrań po wydaniu płyty, możemy wnioskować, iż cel został osiągnięty.
Płyta ta powstała, gdy sprzątająca w domu Tilla Ukrainka przewróciła stojak z płytami zespołu, na skutek czego połamały się w kawałki. Sprytna sprzątaczka zebrała jednak część fragmentów, skleiła ze sobą i nieświadomie stworzyła nową płytę, będącą kompilacją, co ciekawe, najbardziej dochodowych utworów.
In Amerika (2015)[edytuj • edytuj kod]
Gdy zaczęła kończyć się kasa po trzech latach nicnierobienia, postanowili wydać wideo z koncertu, który odbył się pięć lat temu.
Rammstein: Paris (2017)[edytuj • edytuj kod]
Powtórka z rozrywki, tym razem też wydali wideo z koncertów z Paryża, które się odbyły w marcu 2012 roku.
Rammstein (2019)[edytuj • edytuj kod]
Po dziesięciu latach oblepionych trasami koncertowymi chłopacy nareszcie znaleźli czas na zrobienie nowego albumu studyjnego i tak oto na albumie znalazły się utwory o Niemczech, radiu, cudzoziemcach, lalce i wielu innych rzeczach potrzebnych do życia codziennego. Okładka albumu przedstawia zapałkę, która symbolizuje wiadomo co.
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]
Przypisy