Stanisław August Poniatowski: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 12: | Linia 12: | ||
Gdzieś pod koniec rządów porządnie zaczął zapisywać [[Konstytucja 3 Maja|Konstytucję 3 Maja]] by wykazać się czymś szczególnym, bo jak wiadomo – był władcą bardzo nieudolnym, a przemawiał mu brak realizmu politycznego, nie da się ukryć, że przez swoją słabość doprowadził w 1768 do utraty przez Rzeczpospolitą suwerenności, a król stał się tylko <s>szachem w [[Monopoly]]</s> marionetką w rękach cesarzowej [[Katarzyna II|Katarzyny II]]. |
Gdzieś pod koniec rządów porządnie zaczął zapisywać [[Konstytucja 3 Maja|Konstytucję 3 Maja]] by wykazać się czymś szczególnym, bo jak wiadomo – był władcą bardzo nieudolnym, a przemawiał mu brak realizmu politycznego, nie da się ukryć, że przez swoją słabość doprowadził w 1768 do utraty przez Rzeczpospolitą suwerenności, a król stał się tylko <s>szachem w [[Monopoly]]</s> marionetką w rękach cesarzowej [[Katarzyna II|Katarzyny II]]. |
||
==Ciekawostki== |
|||
- Był masonem, kochankiem diabła, czyste zuo ( czytaj zło ) |
|||
{{stubbiog}} |
{{stubbiog}} |
||
Wersja z 22:02, 22 lut 2012
Stanisław August Poniatowski (właść. Stanisław Antoni Poniatowski); (ur. 17 stycznia 1732 w Wołczynie, zm. 12 lutego 1798 w Petersburgu) – król Polski i wielki książę litewski (1764–1795), mecenas sztuki, a ponadto wielki książę ruski, pruski, mazowiecki, żmudzki, kijowski, wołyński, podolski, podlaski, inflancki, smoleński, siewierski i czernihowski etc. etc. Zakała Narodu Polskiego i podnóżek Katarzyny II Wielkiej.
Ostatni władca i Ciołek[1] Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Rosjanie zmusili go niebawem do abdykacji (emerytury) po tym, jak naśrajbił im Traktat przyjaźni pomiędzy Rzecząpospolitą a Rosją, co potem wywołało pomiędzy nimi wojny bogów.
Był kochankiem Carycy Katarzyny ll i to ona jako pierwsza zarekomendowała go na króla.
Królestwo
Poniatowski był królem elekcyjnym za sprawą znajomości z magnatami. Rosjanie wraz z Czartoryskimi, za czasu panowania jeszcze poprzedniego króla, ustalili spisek, dzięki któremu Poniatowski miał siąść na tron, a potem z niego zejść. Wybór był jednak losowy, co pozwoliło magnatom na wybranie najgorszego kandydata jako tego ostatniego, tym samym oszczędzając aktualnemu królowi obowiązku szukania następcy (jak to się w tym okresie przyjęło).
7 września 1764, przy udziale szlachty, Poniatowski został królem. Od razu zajął się założeniem Szkoły K'najtów, spisywaniem listów i ogólnym rządzeniem, żeby tylko zakryć się swoimi osiągami i nie zrobić sobie siary „Ciołkiem” (aż tak bardzo popularnym stwierdzeniem wśród wrogich ruskich). Nawet nowo odkryty gwiazdozbiór nazwano Ciołkiem Poniatowskiego[2].
Gdzieś pod koniec rządów porządnie zaczął zapisywać Konstytucję 3 Maja by wykazać się czymś szczególnym, bo jak wiadomo – był władcą bardzo nieudolnym, a przemawiał mu brak realizmu politycznego, nie da się ukryć, że przez swoją słabość doprowadził w 1768 do utraty przez Rzeczpospolitą suwerenności, a król stał się tylko szachem w Monopoly marionetką w rękach cesarzowej Katarzyny II.
Ciekawostki
- Był masonem, kochankiem diabła, czyste zuo ( czytaj zło )
