U.D.O.

Formatowanie dyskografii

Formatowanie dyskografii

Kolejne tytuły płyt wyliczamy stosując punktowanie według kropek (znacznik *). Dyskografię formatujemy w taki sposób, aby tytuł był napisany czcionką pogrubioną, a polskie tłumaczenie kursywą. Wygodnie jest zrobić to za pomocą szablonu {{t}}, według podanego wzoru: {{t|Tytuł|''Tłumaczenie''}}.

Czasem zachodzi potrzeba odwołania się do już istniejącej dyskografii, na przykład w sytuacji, gdy chcemy odwołać się do dyskografii zespołu, którego członka właśnie opisujemy. Używamy wtedy szablonu {{Główny artykuł}}, według podanego wzoru {{Główny artykuł|[[Link do dyskografii|Tekst do wyświetlenia]]}}.

Uwaga! W sytuacji, gdy przytaczamy tytuł albumu albo jego tłumaczenie w środku zdania zawsze używamy kursywy.

Formatowanie albumów

Formatowanie albumu muzycznego w Nonsensopedii jest sprawą dość skomplikowaną, acz postępując zgodnie z podanymi niżej zasadami pozwoli napisać dobry artykuł.

Generalnie rzecz biorąc dobry artykuł o albumie powinien spełniać następujące punkty:

1. {{Album Infobox}} – szablon zawierający podstawowe informacje o albumie.
2. Wprowadzenie – tytuł albumu wprowadzony za pomocą szablonu {{t}} oraz kilka zdań dotyczące całej zawartości.
3. Zawartość albumu – tutaj mamy zasadniczo dwie drogi. Jeśli mamy zamiar dopisać po najwyżej dwa, trzy zdania na temat jednego utworu postępujemy podobnie jak w dyskografii z tym, że stosujemy listę numeryczną (znacznik #). Może się jednak zdarzyć, że kolejnym piosenkom chcemy poświęcić znacznie więcej miejsca. Wtedy zaczynamy opis utworu od zastosowania pogrubionego nagłówka i poniżej umieszczamy treść.
4. Twórcy – twórców wymieniamy według listy punktowej. Czasem zachodzi potrzeba umieszczenia twórców przy każdej z piosenek. Wtedy stosujemy drugi typ formatowania zawartości (z nagłówkami).

Oczywiście można też zawrzeć dodatkowe sekcje poświęcone na przykład historii powstania naszego ulubionego krążka czy ciekawostek z nim związanych.

Uwaga! Podobnie jak w przypadku płyt przy przytaczaniu nazwy utworu lub jego tłumaczenia w środku zdania używamy kursywy.

1. Tracklista, dyskografia oraz tzw. wybrana dyskografia – pogrubienie.
2. Tłumaczenie tytułu płyt z dyskografii lub tracklisty na język polski – tylko kursywa. Chodzi przy tym o nie zlewanie się tekstu w jeden ciąg wytłuszczonych znaków. Oba powyższe punkty najłatwiej załatwić stosując szablon {{t}}, według podanego wzoru: {{t|Tytuł|''Tłumaczenie''}}
3. Tytuły nagłówków będące tytułami albumów lub piosenek – pogrubienie.
4. Czasem zachodzi potrzeba odwołania się już istniejącej treści artykułu
5. Fragment tekstu z tytułem albumu lub piosenki – tylko kursywa.
6. Pisanie na temat jednej piosenki – nagłówek wytłuszczony (ale zgodnie z zasadą tworzenia nagłówków nie może być polinkowany, przypominam o tym), jednak tytuł

Muzycy

Hansi Kürsch

Wokalista Blind Guardian. Uwielbia barwę własnego głosu dlatego, wzorem Freddiego Mercury'ego zwielokrotnia go podczas produkcji albumów (tj. chórki powstają nałożenie na siebie tej samej partii wokalnej w minimalnym rozsunięciu czasowym. Jest też wielkim fanem Władcy Pierścieni i czasem zdaje mu się, że jest hobbitem.

André Olbrich

Gitarzysta Blind Guardian. Nie potrafi zagrać własnych solówek (gra je za niego Kai Hansen), gdyż powstają poprzez dogrywanie poszczególnych fragmentów podczas produkcji albumów. Mimo to jest uznawany za jednego z lepszych niemieckich gitarzystów.

Thomas Stauch

Były perkusista Blind Guardian. Jest przeciwieństwem standardowego niemieckiego perkusisty i potrafi zmieniać tempo w czasie trwania utworu. Czasem nawet zespół pozwalał mu zagrać solówkę na koncercie. W 2005 stwierdził jednak, że dzieje się tak zdecydowanie za rzadko i odszedł szukać sobie szczęścia w innym zespole. Jak na razie bez sukcesu.

Ralf Scheepers

Śpiewak prowadzący najpierw Gamma Ray, potem Primal Fear. Ma kompleks niższości wobec Halforda, który wzmógł się dodatkowo w momencie, gdy przegrał casting na wokalistę Judas Priest z Timem Owensem, gdy rzeczony Halford strzelił focha. Na dodatek, gdy Scheepers starał się o posadę Hansen nagrał z Gamma Ray album z własnym wokalem i stwierdził, że nie chce oglądać więcej Ralfa na oczy. Scheepers trafił wtedy do Primal Fear, gdzie śpiewa do dziś.

Mat Sinner

Basista i lider Primal Fear. Czasem pomaga Scheepersowi śpiewać. Ma też własny zespół o nazwie Sinner, tj. Grzesznik.

Tobias Sammet

Wokalista zespołu Edguy i lider projektu Avantasia. Zbliżony możliwościami wokalnymi do Bruce'a Dickinsona i uważany za jego godnego następcę. Nabił sobie jednak do głowy, że będzie naśladował Kiskego, co wychodzi mu delikatnie mówiąc śmiesznie. Sammet grał też na basie na pierwszych albumach Edguya, ale w pewnym momencie stwierdził, że mu się nie chce.

Jørn Lande

Szwedzka wersja Davida Coverdale'a. Śpiewał nawet w zespole The Snakes, założonym przez byłego gitarzystę BiałegoWęża. Z czasem jednak doszedł do wniosku, że chciałby stworzyć coś własnego naśladować Dio niż Coverdale'a. Światową sławę przyniósł mu album Dio, na którym nagrał dziewięć piosenek idola i jedną dedykowaną mu (Song for Ronnie James). Dzięki temu zaśpiewał też na pożegnalnym koncercie Heaven & Hell

Oprócz tego Jørn udziela się w Avantasii i jest wokalistą Masterplanu.

Piet Sielck

W młodym wieku wyjechał do Stanów, bo zamarzyło mu się zostać producentem muzycznym. Niestety nie odniósł za oceanem większych sukcesów i wrócił do Europy. Tu założył z pomocą Hansena zespół Iron Savior, któremu przewodzi do dziś. Wyróżnia się bardzo charakterystycznym śpiewem przywodzącym na myśl rannego niedźwiedzia. Jest też stosunkowo kiepskim gitarzystą.

Zespoły

U.D.O.

Zespół założony przez Udo Dirkschneidera po tym jak opuścił on Accept. Stało się tak z powodu różnic w poglądach dotyczących kierunku, w którym powinna podążać muzyka zespołu. Jest to dość charakterystyczne twierdzenie, jeśli wziąć pod uwagę, że U.D.O. gra niemal dokładnie to samo co Accept. Chociaż nie, rosyjskiego hymnu nie grają.

Edguy

Zespół założony przez grupkę kolegów ze szkoły. Jego nazwa pochodzi od przezwiska jakim obdarzyli swojego nauczyciela matematyki w liceum. Aby się wylansować sięgali po pomoc wielu znanych muzyków takich jak Hansi Kursch czy Michael Kiske. Muzycznie powielają z reguły pierwsze płyty Helloween. Na tle innych zespołów powermetalowych wyróżnia go zaskakująca obfitość instrumentów klawiszowych (to ktoś jeszcze pamięta, że jest coś takiego jak klawisze!?).

Avantasia

Rewolucyjny projekt Tobiasa Sammeta, tak przynajmniej zapowiadało się po premierze pierwszego albumu. Sammet zagonił do roboty najlepszych instrumentalistów i kilku uznanych wokalistów i nagrał coś co nazwał metalową operą. Brzmiało to całkiem przyzwoicie, po wydaniu drugiej płyty zespół stracił parę, pomimo że współpracą z nim zainteresowały się całkiem znane postaci takie jak Klaus Maine czy Tim Owens. Niestety w międzyczasie Kiskemu znudziło się śpiewać i to najpewniej jest przyczyna upadku projektu.

Demons & Wizards

Dość charakterystyczny twór mogący pochwalić się dwupłytowym dorobkiem. Składa się z Hobbita i gitarzysty Iced Earth Jona Schaffera. Grają Power Metal z elementami Heavy metal, a teksty ich utworów dotyczą najczęściej literatury fantastycznej.

Masterplan

Szwedzko-niemiecki zespół powermetalowy. Dość charakterystyczny biorąc pod uwagę, że ma na składzie tylko jednego gitarzystę, a rolę drugiego przejął klawiszowiec. Przez to wiele utworów brzmi jak podróbka Disco polo.

Dream Evil

Szwedzki zespół założony przez producenta, w związku z czym gra odtwórczą, skrajnie komercyjną wersję power metalu. W pewnym momencie podczas nagrywania pierwszej płyty uśpić jego czujność i stworzyć cudo o nazwie The Book of Heavy Metal (March of Metallians), która to piosenka stanowi unikalne połączenie Power metalu z death metalem. Stosunkowo ciężkim momentem dla zespołu było odejście w 2009 gitarzysty Gusa G., który zaczął grać w zespole Ozzy'iego Osbourne'a.

Iced Earth

Amerykański zespół założony przez dwóch policjantów, przyrodnich braci zresztą, grający coś pomiędzy thrashe a power metalem. Jest niezwykle amerykanocentryczny, dlatego w Europie mało kto o nim słyszał. Niemniej w pewnym momencie, gdy policjant robiący za wokalistę stwierdził, że mu się nie chce, wydali całkiem sympatyczny album z Timem Owensem jako wyjcem. Co prawda dotyczył on dalej amerykańskiej historii, ale widać nie można mieć wszystkiego.

Płyty

To the Metal!

To The Metal! is the tenth full length studio album by Gamma Ray. It was released on 29 January 2010.
To promote To The Metal!, Gamma Ray will headline a tour with Freedom Call and Secret Sphere. The album was recorded in Kai's own studio in Hamburg in autumn 2009.
The band has recorded 12 songs. Ten of them will be featured on the regular album release, while the other two will be bonus tracks and they will appear on the different editions of the album.
The band described some of the songs on the official website, revealing that there will be a full-throttle number called "Rise", a rhythmic and melodically diverse song called "Time To Live", and a multilayered anthem titled "All you need to know", featuring ex-Helloween frontman Michael Kiske.
Other songs mentioned are "No Need to Cry", a song written by Dirk Schlächter about the death of his father, "To The Metal", a song they played on various festivals last summer and the atmospherically dense "Empathy".

Album versions

1. Regular jewel case CD
2. Limited edition featuring an additional DVD (including the making-of)
3. Red vinyl in gatefold packaging
4. Collectors’ edition featuring CD and 7” vinyl with 2 unreleased tracks, completely hand-signed

Critical reception

The critical reception to this album has been mostly positive, with some critics praising the musicianship and the drumming in particular. [{{Allmusic|class=album|id=r1715425|pure_url=yes}}] Others have praised the band for their consistency and for remaining 'one of heavy metal’s most unsung heroes'.

Personnel

• Kai Hansen - vocals, guitar
• Henjo Richter - guitar, keyboards
• Dirk Schlächter - bass, vocals on "No Need to Cry"
• Dan Zimmermann - drums

Guest musician

• Michael Kiske - vocals on "All You Need to Know"

Credits

• Produced and engineered by: Dirk Schlächter, Kai Hansen
• Cover Painting by: Hervé Monjeaud

Crimson Thunder

Crimson Thunder is the fourth studio release by Swedish metal band HammerFall. It was the first album the band worked with producer Charlie Bauerfeind on.

The cover art is made by Samwise who is best known for his Warcraft concept arts.

Personnel

• Joacim Cans - Lead & backing vocals
• Oscar Dronjak - Lead & Rhythm guitars, Backing vocals
• Stefan Elmgren - Lead, rhythm & acoustic guitars, Backing vocals
• Magnus Rosén - Bass guitar
• Anders Johansson - Drums & percussion

Release information

• Digipack CD, LP, shaped CD, picture LP, comic book edition, leather bound comic book edition, DVD-Audio, value box (with "Hearts On Fire" CDS), Gold Award edition.

• Limited Gold Editions comes in an amaray (DVD-box), including printed HammerFall signatures, including golden HammerFall-plektrum, including bonus track ("Heeding The Call" - live) and videoclip ("Hearts On Fire").

• Special Comic Edition Features a CD of Crimson Thunder housed in an oversize hardback comic book, with an original comic story and the album's original liner notes/lyrics. Stricktly Limited CD & Comicbook with 25 pages comic + 7 pages booklet, hardcover size A4 & the bonustrack "Rising Force".

• DVD-Audio comes in 5.1 Dolby Surround Multichannel Sound. Playable into all DVD Players and with 5.1 Channel Surround Sound System and has "Hearts On Fire" videoclip.

• There has also been a numbered (1000 have been made) limited edition 3CD longform leather digibook, that contains two 3" MCDs with one track on it each: Crazy Nights (Loudness cover), Detroit Rock City (Kiss cover).

• The Japanese version contains the bonus tracks: Crazy Nights (Loudness cover), Renegade (live), Hammerfall (live).

Framing Armagedon

Framing Armageddon: Something Wicked Part 1 is the eighth studio album from Iced Earth, released on September 11, 2007. It is part one of two concept albums based on a trilogy of songs from Iced Earth's fifth studio album, Something Wicked This Way Comes. The saga, aptly titled the Something Wicked Saga, tells the fictional history of mankind, from its creation to its destruction. It is the second and final album with vocalist Tim "Ripper" Owens.

Overview

Framing Armageddon is the band's first studio album featuring lead guitarist Troy Seele, and drummer Brent Smedley, who never played on an Iced Earth studio album during his previous stints with the group. Tim "Ripper" Owens makes his final appearance as lead singer on this record, as well. Also, this was bassist Dennis Hayes' first appearance on an Iced Earth album, though he only appears on two songs. Former Iced Earth lead guitarist Tim Mills is featured on "Reflections", and co-wrote both that song and "Infiltrate and Assimilate".

In December 2006, Jon Schaffer posted a journal announcing that Iced Earth's new album, then titled Something Wicked - Part 1, would be released in September/October 2007. The followup album, then titled Something Wicked - Part 2, would be released in January/February 2008. On March 17, Schaffer announced the final tracklist, and that the album would be renamed to Framing Armageddon (Something Wicked Part 1), with a new target release of August or September. On June 25, Schaffer uploaded the cover of the album on icedearth.com. Audio samples of all the tracks have been posted at spv.de, the official site of the band's record label.

A music video for "Ten Thousand Strong" was released, though lead guitarist Troy Seele was not yet with the band when it was filmed. The video features rotoscoping.

The Japanese release of Framing Armageddon featurs the album's single, "Overture of the Wicked," as a bonus disc.

Jon Schaffer intends to release both of the Something Wicked albums in one boxed set, with Matt Barlow contributing the vocals on both albums for the sake of continuity, adding at least four songs to The Crucible of Man and remixing Framing Armageddon.

Story

Framing Armageddon: Something Wicked Part 1 tells the story of the Setians, who were the original inhabitants of Earth, and are directly descended from the "Great Architect". They are said to have nearly omniscient knowledge. Humans, who have developed space travel, invade Earth in a bid for "ultimate power and ultimate knowledge", killing all but ten thousand Setians (Invasion, Motivation of Man, Setian Massacre).

The remaining ten thousand go into hiding in the mountains in the east (A Charge To Keep). The Setian High Council, which consists of the twelve Elders and the High Priest, make a plan to get revenge on the invading human race (Reflections, Ten Thousand Strong, Order of the Rose). They plan to initiate "The Clouding", which involves brainwashing all the humans and making them forget their origins (Cataclysm, The Clouding). Once completed, the Setians will manipulate history by creating religions (Judaism, Islam, Christianity, etc.) to further divide the humans (Infiltrate and Assimilate, Retribution Through the Ages, The Domino Decree, Framing Armageddon). Once humankind is sufficiently divided, after ten thousand years, the Setians will await, as the prophecy told millennia ago, the birth of the Antichrist, Set Abominae (When Stars Collide, The Awakening). Set Abominae will destroy all of the human race and execute the revenge the Setians have long awaited.

Framing Armageddon tells the story from the prophecy to the events right before the birth of Set Abominae.

Personnel

• Jon Schaffer - Lead/Rhythm/Acoustic Guitars; Bass Guitars; Backing Vocals
• Tim "Ripper" Owens - Lead/Backing Vocals
• Brent Smedley - Drums/Backing Vocals

Additional personnel

• Troy Seele - Guitar Solos (Tracks 5,6,10,12,14 and 17)
• Dennis Hayes - Bass Guitars (7); Fretless Bass Guitar (12)
• Jim Morris - Lead Guitars (16); Backing Vocals
• Tim Mills - Clean Guitars (7)
• Howard Helm - Keyboards; Hammond Organ; Backing Vocals
• Steve Rogowski - Cello
• Todd Plant - Backing Vocals
• Patina Ripkey - Backing Vocals
• Debbie Harrell - Backing Vocals
• Kathy Helm - Backing Vocals
• Jason Blackerby - Backing Vocals