Teleturniej

Typowy teleturniej z nietypowymi graczami

Plik:Hole-in-the-wall.jpg

Typowy gracz w nietypowym teleturnieju

Teleturniej (ang. gejm szou) – rodzaj programów telewizyjnych specjalnej troski specjalnego pokroju. Najbardziej znana ludzkości droga do całkowitej kompromitacji przed tysiącami lub milionami gapiów spędzających dnie i noce przed świecącym pudłem.

Historia

Ogólnie na świecie

Pierwszy teleturniej powstał w roku 1935 w Kanadzie. Była to jednak tylko audycja radiowa, ale z czasem powstało 200 podobnych, że nawet telewizje pozazdrościły i wypuściły własne produkcje, które można było oglądać, a nie tylko nasłuchiwać trzasków z odbiornika.

Bum na tę rozrywkę miał miejsce w drugiej połowie lat 50. ub. wieku, gdzie po wyroku Sądu Najwyższego USA, który określił teleturnieje jako rozrywkę niezaliczaną do hazardowych, producenci gejm szołów zaczęli tak manipulować rozgrywkami, żeby jak najwięcej lemingów przychodziło i cieszyło się z wygranej. I wszystko byłoby fajnie, gdyby nie wybuchła z tego powodu afera.

W Polsce

Choć wprowadzili je gdzieś przed 1960, nie cieszyły się taką samą popularnością jak na Zachodzie. Najbardziej przyciągała widzów Wielka gra, którą uruchomiono w 1962. Można było tam ugrać niemal tyle, ile zarabiał typowy I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR.

Do teleturniejów ludność przekonała się dopiero w początku lat 90. Wtedy to tych wszystkich szołów było jak na pęczki, a reklamy można było policzyć na palcach jednej ręki.

Czasy dzisiejsze

W okolicach 2010 ludzie nie chcieli tak często brać udziału w tych widowiskach. Powody bywały różne, jednak źródła można się dopatrywać w decyzji Polsatu o rozpoczęciu transmisji Momentu prawdy. Po jednym takim odcinku to widz miał już dosyć i przerzucił się na Trudne sprawy i tym podobne gówna.

Ale tak gdzieś w okolicach 2020 roku – no to co obejrzysz, drogi Czytelniku, w telewizji? Para-docu-soapy? Propagandę albo agitację? Nudne, głupiutkie reality show o tym, jak żyją pozbawione mózgu ameby z bogatymi rodzicami? Dobry teleturniej przytuli Cię.

Rodzaje teleturniejów

• Wiedzowe – stoisz przed kamerą i odpowiadasz na pytania. Częściowo monotonne, ale można coś ugrać.
• Zręcznościowe – dostajesz zadanie do wykonania, a jak nie wykonasz, to się z ciebie śmieją. Temat doprowadzony do perfekcji przez Japońców.
• Interaktywny – praktycznie tak żenujący, że aż niemożliwy do wygrania. Często nawet nie teleturniej.

Najsłynniejsze teleturnieje emitowane w Polsce

• Mała gierka (1962–2006)
• Koło tortury (1992–1998, 2007–2009, 2017–?)
• Forsa w mózgu (1993–2005)
• Dziesięciu z jednego (od 1994)
• Sucharodajnia (od 1994)
• Daję wszystko! (1996–2003, 2020–?)
• Żulionerzy (1999–2003, 2008–2010, 2017–?)
• Oddawaj pieniądze! (2002–2005)

Oprócz powyższych

• Gdzie ten h…j
• Wschodnia gra towarzyska
• Życiowa szansa
• ZONK!
• Gra w ślepo
• Strzał w łeb 10
• Minuta w milion
• Nie grasz czy nie grasz?
• Co to za Weekend?
• Strać milion w pół godziny show
• Ściana. Przegraj koszmary
• 5 × 5 – przegrajmy razem (potem jako Bingo, pod przykrywką jako Lingo)