Człowiek

Człowiek (homo sapiens) – zwierzę, blisko spokrewnione z naczelnymi (takimi jak, np. redaktorem naczelnym), najczęściej jednogłowe, dwuręczne (w odróżnieniu od czwororęcznych małp), dwudziestopalce i milionwłosowe. Bardzo rozpowszechniony szkodnik środowiska naturalnego.

Pokrój

Człowiek wyrasta średnio do 1 m i 60 cm, choć zdarzają się indywidua niższe bądź wyższe. Posiada liczne rozgałęzienia w postaci rąk i nóg, mocno zrośnięte z resztą ciała. Tymi kończynami najczęściej bije słabszych, deprawuje nieletnich, molestuje feministki, szkaluje Kościół i morduje niewinne zwierzątka.

Funkcje życiowe

Oddychanie

Człowiek zazwyczaj oddycha nosem, wciągając przezeń różne mieszanki gazowe lub ziołowe. Najpowszechniejszą spośród mieszanek gazowych jest powietrze. Ocenia się, że jest ona stosunkowo najmniej szkodliwa, skoro osobnicy tego gatunku potrafią przeżyć po niej nawet sto kilkanaście lat. Inne mieszanki nie mogą się pod tym względem równać z powietrzem i po nich człowiek żyje o wiele krócej (np. – po cyklonie B czas przeżycia wynosi od 5 do 10 min.).

Żywienie

W hodowli człowieka zużywane są spore ilości paszy. W różnych stadiach rozwojowych stosuje się inne mieszanki paszowe.

• dzieciństwo – podstawową paszą jest mleko, czyli niestrawny, biały płyn o rzekomo dobroczynnym działaniu,
• młodość – podstawową paszą są chipsy, frytki, hamburgery i lody. W późnej młodości płyny są uzupełniane sporymi dawkami wzmacniaczy,
• dorosłość – podstawową paszą w tym okresie są małe, nieapetyczne kanapki, pogryzane skrycie pod biurkiem tak, żeby szef nie widział.
• starość – w tym okresie człowiek zadowala się dosłownie: byle czym. Najczęściej jest bardzo szczęśliwy, gdy udaje mu się wygrzebać coś do jedzenia ze śmietnika.

Rozmnażanie

Rozmnażanie się człowieka poprzedzone jest bardzo skomplikowanym rytuałem godowym. Rozpoczyna się on od przystrojenia samicy człowieka w różne szmatki, co powoduje silny ślinotok u samców, połączony z przyspieszeniem tętna. Kolejnym krokiem jest doustna, doszyjna, dopierśna, dobrzuszna i doustna wymiana płynów organicznych. W tej fazie może zaistnieć dodatkowy bodziec w postaci nastrojowej muzyki i przyciemnianych świateł, choć nie jest on konieczny. Kolejną fazą jest pośpieszne i bezładne zdzieranie w/w szmatek z samicy, zakończone gwałtownymi ruchami posuwisto-zwrotnymi samca, samicy, lub obojga. Wydawane są przy tym, przez oba osobniki, ciężkie sapnięcia, westchnięcia, a nawet krzyki, świadczące o tym, że jest to bardzo ciężka i bolesna praca.

Zastosowanie

Człowiek, mimo swoich wad, jest jednak dość pożytecznym stworzeniem. Można go stosować w polu, przy zbiorze bawełny, albo do prostych prac domowych przy zmywaniu garów, sprzątaniu, itp.

Ponadto, wrodzona umiejętność przemieniania swej postaci czyni z człowieka ciekawe i oryginalne zwierzę. Może on zmienić się w dowolne, znane sobie zwierzę, co znajduje odbicie w znanych przysłowiach: człowiek, człowiekowi wilkiem, albo świnia, nie człowiek. Jednak ta cecha człowieka nie znajduje szerokiego, optymalnego zastosowania w życiu codziennym.