Pascal (język programowania)
Ten artykuł jest częścią cyklu naukowego języki komputerowe. |
Języki programowania: |
Inne języki komputerowe: |
|
edytuj ten szablon |
Pisanie w Pascalu jest jak pisanie wierszem, inne C-podobne języki to zwykła proza i krzaki
- Lamer o Pascalu
Pascal – zwany czasem Turbo Pascalem lub w skrócie TP, co błędnie można skojarzyć z Telekomunikacją Polską. Pascal, wbrew powszechnej opinii, jest językiem programowania, mimo że często myli się go ze wspaniałym kucharzem Pascalem Brodnickim. Język ten przez wielu błędnie zbudowanych programistów uważany jest za wyższy poziomem od innych, jednak może być to mylny trop. Krążą plotki że nawet dinozaury w tym języku już nie programują. Język ten jest klasycznym językiem ze zwykłym bałaganem kodu źródłowego (przed lamerstwem w pisaniu kodu w jakimkolwiek języku nie chronią ani studia, ani doświadczenie). Programiści, którzy zaczynają się uczyć Pascala, muszą obowiązkowo przebyć lekcję wychodzenia z zaplątanych labiryntów, ponieważ w trakcie pracy mogliby się przez przypadek zaplątać w zaplątany kod źródłowy. Pascal pozwala na tworzenie prostych aplikacji, z uwzględnieniem wymagań zajmowania potwornej ilości miejsca na dysku twardym. Może to być potwór z Loch Ness albo Potwory i Spółka.
Użytkowanie
Pascal jest dzisiaj używany przez lamkowatych programistów, dla których znaki {
oraz }
z języka C są zbyt skomplikowane. Uczniowie techników i liceów o profilu informatycznym uczą się banalnych podstaw tego języka, nie wiadomo, po co, ale i tak nic z lekcji nie rozumieją. Krążą plotki, że najpopularniejsza gra MMO w Internecie, Tibia, jest zaprogramowana strukturalnie w Pascalu.
Przeciwnicy
Przeciwnikami języka Pascal są wszyscy ci, którzy zaczęli swoją przygodę z programowaniem od języka C i dali sobie wmówić, że wszystkie języki programowania powinny wyglądać podobnie do C. Naturalne sieci neuronowe zawarte w mózgach tych osobników nie są w stanie przyjąć do wiadomości prostego faktu, że nie wszystkie języki programowania muszą wyglądać jednakowo. Ci przeciwnicy nazywają często siebie samych profesjonalistami i słyną z tego, że szczycą się pisaniem zupełnie niezrozumiałych, nieczytelnych listingów w języku C.
Zwolennicy
Zwolennikami tego języka są wszyscy, którzy cenią rygorystyczny wręcz porządek. Porządek owocuje czytelnością i przejrzystością, ale wymaga też większej dyscypliny. Wszystko musi być w określonym miejscu. Niestety większość bałaganiarskich, niestarannych programistów doprowadza do szału niemożność zadeklarowania zmiennej w środku nawiasów syntaktycznych tak jak to ma miejsce w języku C. Jeśli nie wiesz co to jest nawias syntaktyczny to jesteś lamą.
Składnia
Kody źródłowe Pascala zawierają tzw. bloki instrukcji, w których umieszcza się instrukcje, które zwykle nie służą niczemu innemu, niż niczemu. Nazwa "bloki" wzięła się od tego, że twórcy języka są dresami, którzy na pomysł stworzenia Pascala wpadli, oddając się ciężkiej doli każdego dresa – stojąc pod blokiem. Definiowanie bloków instrukcji w Pascalu definiuje się za pomocą dwóch słów kluczowych begin i end.
Słowa kluczowe
begin – rozpoczęcie bloku instrukcji, który i tak się nie skompiluje;
var – tutaj definiuje się zmienne. Zwykle lamkowaci programiści definiują tyle zmiennych, że ledwo zmieściłyby się na liście długiej jak stąd na Marsa, a i tak w programie wykorzystują jedną;
const – definiuje stałe. Używa się ich, gdy chcemy, aby coś nam stanęło, np. gdy chcemy, aby program w pewnym momencie stanął i nie chciał dalej ruszyć;
procedure – rozum tego nie ogarnie;
end – zakończenie bloku instrukcji, która i tak się nie skompilowała.
Zastosowanie
W przeciwieństwie do języka C, język Pascal jest już rzadko na świecie używany. Używane są natomiast powszechnie pochodne tego języka takie jak Oxygene, Delphi, Delphi .NET, Delphi Prism. Jak bardzo powszechnie i jak bardzo używane to sprawa dyskusyjna. Ale to już inna bajka, rzecz jasna.