Tarnobrzeg

Plik:TarnobrzegGodło.png

Godło

Urząd powiatowy przed rozbudową...

... i po

Napis jakich wiele w Tbg

Plik:Coal011.jpg

Centrum Tarnobrzega nocą

Napis ku czci Siarki

Jebać siarę!

Kibic Stalówki o Siarze

Jebać stalówkę!

Kibic Siary o Stalówce

Tarnobrzeg – miasto i powiat w województwie podkarpackim, siedziba powiatu tarnobrzeskiego. Nie wiadomo dlaczego, uważany jest wciąż za stolicę regionu sandomierskiego.

Zabytki

W centrum miasta znajduje się relikt niesłusznych czasów – plac Czerwony, na którym postawiono pomnik Bartosza Głowackiego z kosą w jednej ręce i z butelką po tanim wińsku w drugiej. Chowa ją sprytnie za armatą, ale i tak wiadomo co tam ma. W całym mieście można na co dzień obcować z kulturą oglądając obrazy ścienne kibiców.

Rozrywka

Szablon:Tpowstały w dziurze po byłej kopalni siarki w Machowie. Po wielu latach zatruwania miasta i okolic stał się głównym miejscem pielgrzymek spragnionych wypoczynku tarnobrzeżan. Można tam popływać w leczniczych źródłach siarkowych, pooddychać super siarkowym powietrzem lub poopalać na siarczano-żółtej plaży.

• Można spokojnie poćwiczyć tu jazdę na wolnych obrotach ponieważ miasto jest pierwsze w Polsce pod względem wielkości wskaźnika: $S=L:O$, gdzie L to liczba samochodów nauki jazdy a O to ogólna liczba zarejestrowanych samochodów (w związku z tym, najpopularniejszym samochodem w mieście jest Peugeot 207). Dzięki temu Tarnobrzeg dominuje również w kraju jako miasto o najmniejszej średniej prędkości poruszania się w granicach administracyjnych (ostatnio 17,5 km/h). Fakt ten wywołuje powszechne zadowolenie wszystkich mieszkańców.
• Używanie nieprzegotowanej wody kranowej. Taka lokalna rosyjska ruletka – albo trafisz na wodę bez chloru, albo zachlorowaną jak Domestos, albo jeśli dopisze szczęście trafisz na bakteryjkę Coli.

Ciekawostki

• Miasto posiada dwa porty USB i jeden LPT oraz pierwsze w Polsce monitorowane śmietniki.
• W okolicach Machowa bije źródełko zdrojowe Machowianka o zawartości 73% siarkowodoru. Okoliczni mieszkańcy pobierają wodę do celów sanitarnych, poją nim bydło i potomstwo (nie udowodniono jeszcze podczas badań medycznych uspokajających właściwości źródła – niemniej prace trwają).
• Miasto o największej na Podkarpaciu liczbie rond. Ostatni Narodowy Spis Powszechny Rond podaje, że jest ich 135, choć prezydent Tarnobrzega uważa, niebezpodstawnie chyba, że jest ich 351, w tym 74 nowe w budowie.
• Niedawno do użytku został oddany nowy i piękny wiadukt nad torami, którymi przejeżdża circa 8 pociągów. Na kwartał.
• Na pasie rozdzielającym oba kierunki jazdy na Wisłostradzie, na wysokości wjazdu na Jezioro Tarnobrzeskie wyrosła ni stąd ni zowąd Palma. Plastikowa. Na górze jest nawet kilka kokosów.

Lokalne media

• Miejska Telewizja Tarnobrzeg (MTVT) – emitowany program składa się w 99% z powtórek. 90% materiału obejmuje wydarzenia takie jak: msze, otwarcia remiz OSP, dożynki. Telewizja amatorska, współwłaścicielem jest Urząd Miasta.
• Echo dnia – a właściwie jego tarnobrzeska mutacja. Poziom dziennikarstwa poniżej poziomu. Największy sukces śledczy dziennikarzy: działania, które doprowadziły do zmiany wyświetlanych podczas naciśnięcia przycisku „na żądanie” napisów wewnątrz (dziesięcioletnich, z niemieckiego demobilu) autobusów z treści „halt” na „stop”.
• Tygodnik Nadwiślański – gazeta wydawana przy wkładzie Urzędu Miasta. Poza rubryką „Pod znakiem temidy” nie ma w niej nic ciekawego.
• Radio Leliwa – ni to RMF ni to Zet, ale z lepszą muzyką. Furorę robi lektorka z akcentem pani Stanisławy z Klanu.

Dzielnice

Jak każde miasto, Tarnobrzeg posiada kilka dzielnic:

• Szablon:Tmiejsce oddalone od centrum o 5 minut drogi autobusem, pełne podwórkowych chuliganów – ich średni wzrost nie przekracza jednak metra i pięćdziesięciu centymetrów. Legenda głosi, że kiedyś było tam coś innego niż dzicz. Czyli większa dzicz, do tego z tytułowymi dzikami. Jedyną okoliczną atrakcją jest wpierdol.
• Szablon:Twylęgarnia skinheadów. Główną cechą miejscowej ludności są problemy z przyrodzeniem spowodowane nadmiernym przyjmowaniem żarłacza tępogłowego w dolną część ciała – co dość dziwne, sami koksownicy uważają marihuanę za narkotyk, a jej pochłaniaczy – za ćpunów.
• Szablon:Tzajmujące centrum miasta osiedle zamieszkałe – jak nazwa wskazuje – przez ludzi o średnim wieku lat 70. Głównie są to pijaki pamiętające czasy świetności Tarnobrzega jako kopalni siarki, którzy do dziś tej jakże ogromnej straty nie mogą odżałować. W związku z tym zaopatrują się codziennie w taktycznie umieszczonym Biedronce w napój o dźwięcznej nazwie Amarena i wspólnie połączeni w grupy okupują okoliczne ławki.
• Szablon:Tmasyw wspaniałych bloków, osiedle zajmujące 60 procent miasta. Ciężko chwalić się swoim pochodzeniem, gdy mieszka się na Serbinowie, bo to tak samo, jak gdyby powiedzieć, że mieszka się na Ziemi.
• Szablon:Tw skład tej dzielnicy wchodzą 3 ulice – Targowa, Wyspiańskiego i Dekutowskiego. Mimo tego nikt nie utożsamia się z tym osiedlem, lecz z pojedynczą ulicą na której zamieszkuje (przykładowo dres zapytany skąd jesteś nie odpowie z osiedla Młodych lecz z Wyspy, kurwo!. Doskonałe miejsce na spożywanie napojów wyskokowych przez młodzież i ludność starszą – architektura tegoż uroczego miejsca nie pozwala na dojazd do jego centrum żadnemu pojazdowi, przez co niczym nieograniczeni smakosze mogą rozkoszować się napojami całkowicie swobodnie (co zresztą robią).
• Szablon:Tprzykra historia z tą Bogdanówką. Nikt się do tego nie przyzna, ale administracyjnie większość uznaje to osiedle za normalną część Serbinowa, gdyż z powodu renowacji miasta (ta, akurat) za Bogdanówkę można by uznać jedną ulicę. Jednakże żaden skinodres nigdy się z tym nie zgodzi.
• Szablon:Tdzielnica (jedna z większych) znana głównie z boiska o nawierzchni sztucznej, usypanej górki, na której zjeżdżają w zimie pobliskie dzieci, a także gimnazjum (prawdopodobnie najwięcej jest tu chuliganów niż we wszystkich szkołach na Podkarpaciu razem wziętych, więc uczący tam belfrzy cieszą się powszechnym szacunkiem). Mieści się także Biedronka, stacja PKP (bardzo rzadko używana), także masa bloków, z których najbardziej znany jest tzw. Bułgar. Granicą z Serbinowem jest supermarket Kaufland.
• Szablon:Tjedyna hardkorowa dzielnica w całym mieście, bardzo lubiana przez miejscowych żuli. Stąd wywodzą się dwa przysłowia; „Tyle jesteś wart, ile możesz od siebie dać” i „Wszędzie dobrze, gdzie nas niema”. Można je spotkać na zakrzowskim przystanku w stronę Dzikowa.
• Szablon:Tzwana czasem „Mexico” lub „Meksyk”. Zamieszkują ją ludzie nie skażeni kulturą osobistą, smakosze win i ich wytwórcy. Lubują się także w drinkach „turbokola”. Nie trudno tam o konflikt – wystarczy, że się przejdzie obok kościoła lub Mexico. Bar Mexico jest punktem centralnym osiedla, co podkreśla nazwa. Droga do szkół w centrum miasta jest dość długa, co doprowadza do częstych zabłądzeń. Tradycją stało się, że młodzież z Morzyszowa często opuszcza zajęcia dydaktyczne.
• Szablon:Tnajstarsze osiedle, które oprócz fejmu nic nie ma. Sąsiaduje z KUTAS-em (Kompleks Uzdrowisk Tarnobrzeskiego Akwenu Siarkowego) ma jakiś tam kościół, cmentarz, walącą się górkę oraz sklep, gdzie psy sikają na chleb. Można się tu spotkać z fanatyzmem marki audi, siarki, fanklubem skuterów, smakoszami piwa oraz znawcami tematów wszelakich (tzw. zgromadzenie podsklepowe). Osiedle to jest znane jedynie z Keczupa – półboga, wielkiego cycka, postrachu Stalowej Woli. Nikt bowiem na osiedlu nie mówi głośno jego imienia, by nie narazić się na niechybną śmierć. Na murach możemy znaleźć napisy: „Bóg wybacza, keczup nigdy...”. Ostatnio krążą plotki na temat jego pojedynku z człowiekiem-pizzą, ale to czyste pomówienia.

Ciekawe Miejsca

Tarnobrzeg posiada również kilka ciekawych miejsc:

• Szablon:Tulubione miejsce spotkań pijaków i meneli z pobliskich dzielnic, menele tam przesiadujący nauczyli się wyrabiać bimber z trupów.
• Szablon:Ti tereny do niego przylegające – taki tarnobrzeski Czarnobyl.
• Szablon:Tjako że sąsiaduje z cmentarzem żydowskim (wystarczy przez ulicę przejść), jest częstym miejscem przesiadywania satanistów, meneli i pijaków; ci ostatni często udają się na podbój parkingu, żeby zdobyć pieniądze, jak mówią, na chleb.