Manchester United F.C.
Bóg przebacza, Rooney nigdy!
Słynne powiedzenie kibiców Menchesteru
Manchester United – diabelski, założony w roku 1878 jako Newton Heath L&YR cokolwiek by to miało znaczyć klub piłkarski prowadzony przez Sir Alexa Fergusona. W 2005 roku popularny zespół Czerwonych Diabłów został kupiony przez Glazera, którego kibice nienawidzą.
O klubie
Manchester to największy klub świata, którego kibiców z piekła rodem przybywa z dnia na dzień ze względu na poszerzający się kryzys wiary. W kadrze United nie ma miejsca dla grzecznych, lizusowatych chłopców, za wyjątkiem pewnego portugalczyka – Cristiano Ronaldo. Podobno zawodnik ten został sprowadzony na Old Trafford w celach towarzyskich, by umilać wolne chwile gwiazdom United. Zapotrzebowanie na takiego zawodnika pojawiło się po odejściu Davida Beckhama z drużyny, bo nikt nie chciał zająć jego pozycji, by uniknąć porównań do metroseksualnego Becksa. Niestety Ronaldo się nie sprawdził bo nie używa szminki (przez to nie ma poślizgu jak Beckham...) i nie podnieca facetów własnoręcznie robionymi perfumami.
Reszta graczy Czerwonych Diabłów to istne dzieci Lucyfera. Rio Ferdinand wciągnął kiedyś 18 gramów spidu naraz, Paul Scholes ma 666 prawomocnych wyroków za pobicia i włamania, Ryan Giggs to znany manchesterowski diler, Carlos Tevez ma na koncie 789 i pół gwałtu, a Wayne Rooney to przywódca Młodych Anarchistów znanych ze swojego lewego podejścia do kultury i prawa.
Polak w Manchesterze
W Manchesterze brakowało jednak złodzieja z prawdziwego zdarzenia, człowieka, dla którego żadne radio, czy samochód nie sprawiałyby problemu, skauci United zaczęli więc szukać polskich piłkarzy. Na początku padło na Jerzego Dudka, którego jednak nie pozwolił sprzedać Rafa Benitez. „Widzicie moje Ferrari? Mam je dzięki Jerzemu” – powiedział Hiszpan dla The Sun. Tak więc oczy Sir Alexa zostały skierowane na młodego Tomasza Kuszczaka, który rwał się do pracy dla Diabłów. Tak oto podbisano umowę z wychowankiem Śląska Wrocław i możemy z dumą oglądać pierwszego rodaka w klubie z Old Trafford.
Sklad
Bramkarze
1. Edwin van der Sar (van der Smar) – syn mechanika z Holandii, takąż rolę pełni w klubie, latający holender.
29. Tomasz Kuszczak (Wpuszczak) – zasłynął, gdy prawie obronił arcytrudny strzał w meczu Polski z Kolumbią.
Obrońcy
2. Gary Neville – kapitan drużyny, który od zawsze chciał grać w ataku jednak trener notorycznie widzi go na prawej obronie.
3. Patrice Evra – pendolino na lewej flance.
4. Gabriel Heinze – zadziornik, grę utrudniają mu włosy których nie może sciąć bo straci swoją moc.
5. Rio Ferdinand – lubiący chodzić na kontrole antydopingowe, trzęsie półświatkiem w Manchesterze.
6. Wes Brown – pomarańczowo-brązowy obrońca.
15. Nemanja Vidić – po skonczeniu interesów na Bałkanach postanowił się rozerwać w Anglii.
22. John O'Shea – może grać wszędzie, nawet na bramce.
27. Mikael Silvestre – niezwykle przystojny Francuz.
Pomocnicy
7. Cristiano Ronaldo – przystojniak, straszny półpedał, najwięcej czasu spędza w szatni na doskonaleniu fryzur, podglądaniu kolegów i obmacywaniu sie z Ryanem Giggsem. Niezwykle twardy i waleczny, nigdy nie płacze. Atakuje żelem we włosach. Dodatkowo Portugalczyk jest niesamowicie inteligentnym człowiekiem. Swoją wypowiedzią: "Przegraliśmy, ponieważ nie wygraliśmy" zachwycił kibiców Manchesteru United.
11. Ryan Giggs – gra jako jedyny w sukience.
13. Park Ji-Sung – kucharz ekipy.
16. Michael Carrick – pomocnik z super techniką, czerpie swoją grę od Grzesia i Croucha.
18. Paul Scholes – rudzielec, nie jest lubiany przez Polaków.
23. Kieran Richardson – mniejsza wersja Giggsa, niestety nie pozbawiona błędów.
24. Darren Fletcher – kolejny super zwinny pomocnik.
Napastnicy
8. Wayne Rooney – najlepszy kumpel C. Ronaldo, zanim trafil do klubu „handlował” komórkami. Jego uśmiech zniewala niewiasty.
9. Louis Saha – kiedyś był biały, ale odkąd dorabia w kopalni jest innego koloru.
14. Alan Smith – potomek Adama. Zasłynął z tego, że trafił w piłkę z odległości 50 metrów.
19. Giuseppe Rossi – ponoć robi najlepszą pizzę w mieście. Gra z makaronem na głowie.
20. Ole Gunnar Solskjær – pamięta jeszcze czasy, gdy wokół stadionu jeździły dorożki. Tylko on potrafi wymówić swoje nazwisko.
