Czarnobyl

- Idę na dwór, może wyrosną mi cycki

Erotoman o Czarnobylu

- Chciałbym mieć ogon!!!

Ed o miasteczku

- Co dwie głowy to nie jedna!

Hasło przewodzące wycieczkom do miasteczka

Czarnobyl (ukr. Чорнобиль, ros. Чернобыль) – miasto ukraińskie wchodzące w skład aglomeracji prypeckiej, regionalna stolica kultury i muzyki country. Leży nad znaną ze swojej czystości rzeką Prypeć. Od wypadku w 1986 r. na terenie Czarnobyla i pierścienia o średnicy 30 km wokół niego nie prowadzone są żadne badania statystyczne, w związku z czym nie znana jest obecna liczba ludności Czarnobyla.

Jednakoż według ukraińskich informatyków odpowiedzialnych za grę edukacyjną S.T.A.L.K.E.R. w mieście żyje obecnie około kilkuset ludzi. Noo... można to tak nazwać.

Historia

Według egipskich archeologów osada ludzka istniała na terenach Czarnobyla już na przełomie XI i XII wieku. Przez długi okres był częścią Wielkiego Księstwa Litewskiego, które potem z powodu skażenia terenu oddało te tereny Polsce. Dzielni Polacy utrzymywali Czarnobyl w swych granicach i formalnie utracili go dopiero w 1793 roku na rzecz nie zdających sobie sprawy ze skażenia i pijanych Rosjan.

Rosjanie mogli bezpiecznie zamieszkiwać Czarnobyl, ze względu na ich wrodzoną odporność na skażenia, wywołaną obecnością wódki w ich krwi. Podobną, aczkolwiek nieco mniejszą odporność wykazują Ukraińcy oraz Białorusini.

Za czasów ZSRR powstała to jedna z najnowocześniejszych i najbezpieczniejszych wtedy elektrowni atomowych na świecie. Zasilała ona w energię całą Ukrainę, Białoruś oraz połowę terytorium krajów bałtyckich. Dbający o bezpieczeństwo szczególnie cenionej w Związku Radzieckim ludności ukraińskiej, sowieckie władze przydzieliły do pracy świetnie wyszkolony i wykwalifikowany zespół najwyższej klasy naukowców (Świadków Jehowy).

Dzięki błyskawicznym i ofiarnym działaniom władz sowieckich elektrownia rozpoczęła swoją szałową karierę z pierwszym reaktorem już w 1977 r. W 1983 r. działały już wszystkie cztery reaktory, wraz ze słynnym reaktorem nr 4, który zmienił spokojne prowincjonalne miasteczko w zonę pełną zmutowanych bestii i krwiożerczych bandytów...

Bum

26 kwietnia 1986 r. nastał feralny dzień. Słońce wstało wcześnie, jego promienie nieśmiało rozświetliły mroki nocy, rosa niechętnie skapywała z liści. Mgła, zmęczona nocną zmianą rozpłynęła się w cieple wiosennego dnia. Anatolij, czując jeszcze wczorajsze wesele ruszył pewnym, aczkolwiek chwiejnym krokiem do pracy. Kiedy dotarł na miejsce zobaczył, że jest sam, gdyż jego koledzy z pracy wybrali się na piknik nad jezioro Jantar. Niewiele (jak zawsze) myśląc, postanowił sam ich zastąpić...

• 01:00:47 - Anatolij Diatłow zatrzymuje się w toalecie na dłuższe posiedzenie, przynosi także ciekawe czasopismo i pełną flaszkę, pożyczoną na weselu;
• 01:22:47 - Diatłow opuszcza toaletę po zakończonym posiedzeniu, zabiera ze sobą czasopismo, pustą flaszkę wyrzuca;
• 01:23:04 – Anatolij rozpoczął niebezpieczny eksperyment, polegający na użyciu całej siły czwartego reaktora do usmażenia pierogów ruskich;
• 01:23:40 – Diatłow wysunął pręty reaktora, wykorzystując moment bycia samotnym w elektrowni, aby pierwszy raz, ujrzeć jej sprzęt na własne oczy.

Po tym wydarzeniu, z nieznanych dla Anatolija przyczyn moc reaktora gwałtownie wzrosła, a kanały paliwowe i rury z chłodzącą wodą zostały w magiczny sposób rozerwane. Po chwili doszło do pierwszego wybuchu. Anatolij, pamiętając, co jadł i pił na weselu poprzedniego dnia, uciekł z elektrowni, nie chcąc jechać na wakacje na daleki wschód ZSRR bez osoby towarzyszącej.

Niedługo potem nastąpił drugi, jeszcze silniejszy wybuch. Diatłow widział go już z odległości kilku kilometrów, biegnąc ile sił w nogach.

Wybuch zniszczył budynek czwartego reaktora, do środka dostało się powietrze i wszystko zajęło się ogniem. Przepiękne widowisko... Bardzo, bardzo wiele osób zebrało się na moście i ma dachach budynków w mieście, znajdującym się na wschód od elektrowni, aby je oglądać... Pech chciał, że radioaktywny wiatr wiał im prosto w twarz. Ale co tam... Ach, cóż to był za dzień...

Pożar trwał 9 dni. Dzielni Rosjanie, wysyłając na miejsce pół Armii Czerwonej, opanowali w końcu sytuację, czyszcząc nieco reaktor i zmiatając zalegający radioaktywny kurz, pozakopywali jeden las, kilka domów i setki ofiar, po czym wynieśli się z okolic Czarnobyla na dobre, zostawiając 30 kilometrowe kółko do pilnowania dla zdezorientowanych Ukraińców.

Atrakcje turystyczne

Plik:Domekczarnobylski.jpg

Jedno z opuszczonych domostw.
Mamy nadzieję, że nie ukryło się tam żadne biedactwo.

Incydent z 1986 r. przyniósł trochę szkód, ale dał o wiele więcej korzyści turystyce miasta i jego okolic:

• czerwony Las – las położony parę minut drogi od Czarnobyla, który słynie z tego, że jest miejscem największego eksportu jedynych w swoich rodzaju drzewek choinkowych z wbudowanym oświetleniem. Ze względu na brak potrzeby podłączenia takowej do prądu, czy kupienia na niej lampek, są bardzo chętnie importowane przez Polaków.
• zbiorniki wodne (np. rzeka Prypeć, jezioro Jantar) – wg. badań niezależnych amerykańskich naukowców jedne z najczystszych wód na Ziemi, stwierdzono to po ilości i wielkości występujących tam raków – jest ich tam mnóstwo a długość ich ciał mieści się między 2 a 3 metrami, ponadto emanują śliczną i uspokajającą jaskrawo-zieloną poświatą;
• cmentarzysko maszyn – teren, na którym spoczywają dzielne transformersy, które pomagały czyścić Czarnobyl w 1986 r., zachowane w świetnym stanie, aczkolwiek napromieniowane lepiej niż opalona dziewczyna w słoneczny dzień;
• ośrodek badawczy Jupiter – ogólnie nic ciekawego, ale amatorzy mocnych wrażeń uwielbiają to miejsce ze względu na występowanie tam zombich i zmutowanych psów. Można także doświadczyć tam zwęglenia mózgu podobnego jak w okolicach Mózgozwęglacza;
• Oko Moskwy (zwane „rosyjskim dzięciołem”) – wielka radaro-zagłuszarka, która przez długi czas wnerwiała mieszkańców zachodniej Europy rytmicznym stukaniem w radiu, dopóki eksplozja w elektrowni atomowej nie spaliła jej wszystkich bezpieczników;
• Mózgozwęglacz - wielkie anteny które powodują że osobnikowi który tam przebywa zwęgla się mózg i staje się wyznawcą voodoo. Zdecydowanie zalecane odwiedzenie tego miejsca przez amatorów mocnych wrażeń i tych co podążają na północ Zony;
• Pole Chocapic - po prostu zboże zasadzone na reaktorze.

Demografia

Wg. gry S.T.A.L.K.E.R. w Czarnobylu i okolicach żyje kilkaset ludzi, zombich i mutantów. Skład tamtejszego społeczeństwa przedstawia się procentowo następująco (dane przybliżone):

• 45% – zmutowane zwierzęta;
• 20% – stalkerzy (w większości Ukraińcy, poza tym Rosjanie i Białorusini);
• 15% – zombie;
• 10% – zmutowani ludzie;
• 5% – rosyjscy żołnierze;
• 3% – naukowcy z całego świata;
• 1% – handlarze;
• 1% – szaleni, ekscentryczni, ukraińscy turyści.
• 0,01% - polacy (w końcu wszędzie muszą być)

Religie

Także według gry edukacyjnej:

• 75% – prawosławie;
• 20% – voodoo;
• 4% – katolicyzm;
• 1% – protestanci.

Tu nie ma ateistów. Ateiści nawracają się na którąś z wyżej wymienionych religii po pierwszym spotkaniu z wyznawcami voodoo.

Infrastruktura

Czarnobyl dzisiaj jest niczym skansen architektury ZSRR. Wesołe, kolorowe i tryskające optymizmem bloki, hotele... A nie, hotele to już Prypeć... W sumie w Czarnobylu jest tylko nieczynna elektrownia w jakimś grobie sarkofagu i same bloki. Co ciekawe, klatki schodowe tych bloków, niezamieszkałych od wielu lat, zalewanych wodą, przesiąknięte wilgocią, zniszczone przez stalkerów, mutanty i różnorakie zwierzeta i tak wyglądają lepiej niż typowej polskiej kamienicy.

Rozrywka

Główną rozrywką mieszkańców miasta jest zbieranie artefaktów, broni i amunicji, walczenie między sobą, palenie heretyków (voodoo) oraz oprowadzanie szalonych, ekscentrycznych, ukraińskich turystów po okolicy za grube ruble. Ze względu na skład etniczny (Rosjanie, Ukraińcy, Białorusini) powszechne są też codzienne długo-godzinne libacje.

Ponadto, co bardziej szlachetni mieszkańcy badają Zonę, jej faunę i florę i dzielnie stawiają czoła bandytom.