CSS

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 10:42, 1 lut 2009 autorstwa Neitt (dyskusja • edycje) (dodanie pola z Egzotycznymi językami programowania.)
Ten artykuł jest częścią cyklu naukowego języki komputerowe.

Języki programowania:


Inne języki komputerowe:


edytuj ten szablon

Kaskadowe arkusze stylów (ang. Cascading Style Sheets)– język umożliwiający webmasterowi rozkazywanie przeglądarce, jak ma wyświetlić daną witrynę internetową. Pozwala na dowolne wariacje kolorystyczne, ustala również nawet najbardziej wymyślne pozycje elementów strony. Niestety, nie ma zastosowania w życiu codziennym, przez co ku rozpaczy programistów, nie daje władzy nad ułożeniem partnerki podczas wspólnej zabawy.

Składa się z nawiasów klamrowych, dwukropków, średników oraz myślników. Pomiędzy nimi majaczą tajemnicze ciągi znaków: Selektory, Właściwości oraz Wartości.

Selektory
określają formatowany element
Właściwość
cecha, którą chcemy zmodyfikować
Wartość
opisuje właściwość

Przykład:

chick {boobs-size: D; legs-length: 600px; speak: none}

Powoduje wyświetlenie kobiety umieszczonej na stronie, według określonych parametrów.


Pomimo mozolnego przygotowania Selektorów, Właściwości oraz Wartości, niektóre przeglądarki nie respektują rozkazów i wykazują cechy anarchii. W efekcie zarówno elementy strony, jak i elementy ciała webmastera, przyjmują nieprzewidziane i zaskakujące położenia.

Jednoczesne posługiwanie się językiem HTML oraz CSS jest cechą, której nie potrafią opanować dzieci neo, jednakże dla wprawnego programisty stanowi jedynie pierdnięcie.


Znaczenie

Powszechnym poglądem jest, że kod strony z zewnętrznym arkuszem css wygląda lepiej. Ma to znaczenie głównie dla zboczeńców, którzy oglądanie witryny rozpoczynają od wnikliwego studiowania jej źródła i histerycznego wyśmiewania webmastera. Brak zastosowania zewnętrznych arkuszy CSS nasuwa podejrzenia, że strona została stworzona w Microsoft FrontPage.


Plusy

  • stosowanie jednego zewnętrznego arkusza CSS dla wielu stron (dla leni).
  • możliwość fantazyjnego układania elementów strony (dla estetów).
  • tworzenie efektownych menu (dla tych, którzy chcą się pochwalić kumplom).
  • istnienie relacji rodzic-potomek-rodzeństwo pomiędzy elementami strony (dla linuksiarzy, którzy stąd czerpią wiedzę o rodzinie).
  • wpisanie w CV informacji o znajomości CSS zajmuje dodatkową linijkę.