Kill 'Em All: Różnice pomiędzy wersjami
M |
Ostrzyciel (dyskusja • edycje) M (-infobox) |
||
| (Nie pokazano 93 wersji utworzonych przez 50 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Kill'em_all.JPG|thumb|250px|Okładka niepublikowanej reedycji australijskiej]] |
|||
'''Kill'em All''' |
'''Kill'em All''' – wydana tylko w [[Japonia|Japonii]] płyta z bootlegami i coverami zespołu [[metal (muzyka)|metalowego]] [[Metallica]]. |
||
== Powstanie == |
|||
Płyta powstała, gdy [[Dave Mustaine]] wyrzucił ze swojego zespołu [[Megadeth]] |
Płyta powstała, gdy [[Dave Mustaine]] wyrzucił ze swojego zespołu [[Megadeth]] Jamesa Hetfielda, Larsa Ulricha i Cliffa Burtona po ostatnim koncercie trasy koncertowej ''We're on Tour, We Break Up… So What?'' w [[Hawana|Hawanie]]. Powodem była ich notoryczna (w porównaniu z Mustaine'm) abstynencja. Przygnębieni tym koledzy postanowili założyć swój zespół. Pierwszym gitarzystą prowadzącym został chłopak do rozwożenia [[pizza|pizzy]], ale szybko przeniósł się do [[Anthrax]] i zastąpił go okoliczny alfons [[Kirk Hammett]]. Niedługo potem wpuszczono ich do studia, musieli jednak nosić ochraniacze na butach i myć ręce przed każdym posiłkiem. |
||
== Problemy z tytułem == |
|||
Początkowo album miał nazywać się <i>God Kills Us All</i>, ale było to zbyt podobne do tytułu przedostatniej płyty [[Slayer|Slayera]] i hooy bombki trzasnął, choinki nie stało. |
|||
Początkowo [[album]] miał nazywać się „Metal Up Your Ass”, ale Ulrich uznał, że będzie się to kłócić z [[metroseksualizm|metroseksualnym]] wizerunkiem grupy z okresu ''Loada'' i ''Reloada'', [[Pies domowy|pies]] (w eufemistycznej wersji) bombki trzasnął, choinki nie stało. Zatem nalegał by nadać jej tytuł „I've skill'em all”, ale reszta zespołu uznała, że na temat lidera kłamać się nie powinno, a poza tym tytuł za mało mhroczny, więc w konspiracji (trwającej do dziś) zdecydowali skrócić jej tytuł o 4 początkowe litery (akurat nie chodziło o słowo „dupa”). |
|||
== Proces z Napsterem a popularność albumu == |
|||
Płytę otwiera mroczna ballada 'Hit the Lights', opowiadająca o stworzeniu świata przez [[Dave Mustaine|Dave'a Mustaine'a]]. Następny jest 'The Four Whoresemen', kołwer hitu [[Megadeth]] 'The Mechanix', najtrudniejszy technicznie, bo oryginał grany jest przez Mustaine'a na orkiestrę smyczkową. Po nim znajdziemy podróbkę nigdy niepublikowanego utworu [[Motörhead]] 'Motorbreath'. Następna ścieżka to cztery minuty ciszy. Na uwagę zasługuje szczególnie 'Anasthesia (Pulling Teeth)', słynne solo perkusyjne [[James Hetfield|Jamesa Hetfielda]]. W tle można usłyszeć b. prosty riff basowy [[Cliff Burton|Cliffa Burtona]], który tak naprawdę grany jest z plejbeku (Burton w trakcie nagrywania Kill'em All jadł kanapkę). Dalszą część płyty można o kant pupy potłuc, może poza nie do końca udanej próby skołwerowania piosnki [[Acid Drinkers]] 'Seek and Destroy'. Płytę kończy kolejna ballada, rzewliwa 'Metal Militia'. Ponadto w wydaniu japońskim (jedynym) można znaleźć takie bonusy, jak 'Sandman', 'Frantic' czy [[Starogardzka]]. |
|||
Na przełomie [[1999]] i [[2000]] Lars Ulrich wypowiedział wojnę rzeszy fanów na całym świecie po tym, jak na serwerach programu [[P2P]] Napster zamieszczono jego gacie z wyrytym tekstem jednego z utworów z ''Kill'em All'': |
|||
<code>''No life 'til [[piwo|browar]] / We'll drink our asses off tonight / We've got [[Budweiser]] / What we want to drink is Lights / Well all Lights, yeah / When we start to drink / We never want to stop again / Drink the Lights!''</code> |
|||
Ulrich zaskarżył Napstera do [[Komisja Kontroli Gier i Zakładów|Komisji Kontroli Gier i Zakładów]], która uznała jego użytkowników winnymi ściągania gaci z naruszeniem praw autorskich i orzekła odszkodowanie na rzecz producenta piwa. Po tym wydarzeniu gwałtownie wzrosła sprzedaż albumu – [[Stadion Dziesięciolecia]] ogłosił nawet opchnięcie setnej kopii. |
|||
== Koniec == |
|||
Powszechnie wiadomo, że Metallica (tak jak wszystko) skończyła się właśnie na tej płycie, a później to już tylko komercha. |
|||
<br clear=all> |
|||
{{Metallica}} |
|||
[[Kategoria:Albumy Metalliki]] |
|||
Aktualna wersja na dzień 19:35, 22 mar 2020
Kill'em All – wydana tylko w Japonii płyta z bootlegami i coverami zespołu metalowego Metallica.
Powstanie[edytuj • edytuj kod]
Płyta powstała, gdy Dave Mustaine wyrzucił ze swojego zespołu Megadeth Jamesa Hetfielda, Larsa Ulricha i Cliffa Burtona po ostatnim koncercie trasy koncertowej We're on Tour, We Break Up… So What? w Hawanie. Powodem była ich notoryczna (w porównaniu z Mustaine'm) abstynencja. Przygnębieni tym koledzy postanowili założyć swój zespół. Pierwszym gitarzystą prowadzącym został chłopak do rozwożenia pizzy, ale szybko przeniósł się do Anthrax i zastąpił go okoliczny alfons Kirk Hammett. Niedługo potem wpuszczono ich do studia, musieli jednak nosić ochraniacze na butach i myć ręce przed każdym posiłkiem.
Problemy z tytułem[edytuj • edytuj kod]
Początkowo album miał nazywać się „Metal Up Your Ass”, ale Ulrich uznał, że będzie się to kłócić z metroseksualnym wizerunkiem grupy z okresu Loada i Reloada, pies (w eufemistycznej wersji) bombki trzasnął, choinki nie stało. Zatem nalegał by nadać jej tytuł „I've skill'em all”, ale reszta zespołu uznała, że na temat lidera kłamać się nie powinno, a poza tym tytuł za mało mhroczny, więc w konspiracji (trwającej do dziś) zdecydowali skrócić jej tytuł o 4 początkowe litery (akurat nie chodziło o słowo „dupa”).
Proces z Napsterem a popularność albumu[edytuj • edytuj kod]
Na przełomie 1999 i 2000 Lars Ulrich wypowiedział wojnę rzeszy fanów na całym świecie po tym, jak na serwerach programu P2P Napster zamieszczono jego gacie z wyrytym tekstem jednego z utworów z Kill'em All:
No life 'til browar / We'll drink our asses off tonight / We've got Budweiser / What we want to drink is Lights / Well all Lights, yeah / When we start to drink / We never want to stop again / Drink the Lights!
Ulrich zaskarżył Napstera do Komisji Kontroli Gier i Zakładów, która uznała jego użytkowników winnymi ściągania gaci z naruszeniem praw autorskich i orzekła odszkodowanie na rzecz producenta piwa. Po tym wydarzeniu gwałtownie wzrosła sprzedaż albumu – Stadion Dziesięciolecia ogłosił nawet opchnięcie setnej kopii.
Koniec[edytuj • edytuj kod]
Powszechnie wiadomo, że Metallica (tak jak wszystko) skończyła się właśnie na tej płycie, a później to już tylko komercha.
