Lao Che
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Jam astralny kąkol.
Alchemia cnót w żółć.
Sercem mym szron.
- Przeciętny tekst Lao Che
Lao Che (chiń. 老车 – Stary Czesiek) – polski zespół muzyczny grający muzykę rockową, elektroniczną, klasyczną, jazz, hip-hop, rap i gospel. Grupa została założona w 1999 roku w Płocku, po tym jak członkowie zespołu Koli uznali, że dotychczasowa nazwa była za mało nieszablonowa.
Historia
Muzycy
Lao Che było zespołem siedmioosobowym, dopóki muzycy nie uznali że Spięty jest ich bogiem i może grać na gitarze jednocześnie śpiewając. Obecnie grają w sekstecie.
- Mariusz „Denat” Denst – sampler, zazwyczaj przez większość koncertu nic nie robi. Czasem z nudów wychodzi na środek sceny i zaczyna wyprawiać różne ewolucje zwane zwyczajowo tańcem[1].
- Hubert „Spięty” Dobaczewski – tekściarz, wokalista, gitarzysta, lider zespołu i bożyszcze tłumów. Na scenie jest zawsze wyluzowany i nigdy nie stoi w miejscu gdy śpiewa – stąd jego pseudonim.
- Michał „Dimon” Jastrzębski – jeden z dwóch perkusistów zespołu, zadeklarowany pedzio. Razem z Denatem i Spiętym grał wcześniej w innym płockim zespole – Koli.
- Filip „Wieża” Różański – klawiszowiec, zazwyczaj gra na kilku instrumentach jednocześnie żeby jakoś ogarnąć kakofonię robioną przez resztę zespołu.
- Rafał „Żubr” Borycki – basista, najmniej rzucający się w oczy członek grupy.
- Maciek „Trocki” – kolejny bębniarz, w przeciwieństwie do Dimona ma w swoim arsenale masę różnych dziwacznych brzdąkadełek i pierdółek.
Najważniejsze utwory
- Astrolog – tekst napisany przez Spiętego po zbyt dużej dawce Mickiewicza. Opowiada o… Właściwie to ciężko powiedzieć o czym, ale z jakiegoś powodu jest często grany na koncertach.
- Godzina W – piosenka o warszawskim tramwaju, dla lansu ma w sobie fragmenty z Baczyńskiego. Podobno ma jakiś związek z Powstaniem Warszawskim.
- Drogi Panie – pijany Spięty wraca z ostrego melanżu i po drodze zagaduje go jakiś gość. Nieznajomy namawia Spiętego żeby ukradł dla niego jabłko z pobliskiego sadu. Plan nie udaje się i utwór kończy się wyciem Spiętego, który został ugryziony przez psa w zadek.
- Czarne kowboje –
- mpaKOmpaBIEmpaTA –
- Hydropiekłowstąpienie – kolejny niemożliwy do wymówienia tytuł. Utwór opowiada o geju, który podkochuje się w innym facecie i nazywa go swoim ptysiem miętowym.
- Siedmiu nie zawsze wspaniałych – Spięty opowiada o swoich uzależnieniach i o tym jak wyjechał z zespołem na Jasną Górę by prosić o zbawienie. Później tekst piosenki zmieniono tak, że opowiada teraz o sześciu nie zawsze wspaniałych.
- Czas –
- Życie jest jak tramwaj – kolejna piosenka o tramwaju. Chwalona za odniesienie do Mistrza i Małgorzaty, jednak według Spiętego książka ta nie była dla niego inspiracją.
- Urodziła mnie ciotka – utwór o ciężkim dzieciństwie wokalisty zespołu.
- Zima stulecia – piosenka o zimnej zimie, która wykurzyła parlament do Rumunii i wycisnęła z elektrowni ostatnią kilowatogodzinę.
- Jestem psem –
- Dym –
- Zombi! –
- Govindam –
- Królowa –
- Dżin –
- Tu –
- Wojenka –
- Bajka o misiu –
- Z kamerą wśród zwierząt buszujących w sieci – piosenka o tobie. Tak, do ciebie mówię! Spięty widzi jak świntuszysz przed komputerkiem!
Przypisy
- ↑ You can denst!