U.D.O.: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
WizualnieWikikod
M
Linia 1: Linia 1:
=Inżynier=
{{cytat|Te '''inżyniery''' to sprytne bestie som!|Bardzo mądra myśl}}
{{t|Inżynier}}osoba, która ukończyła studia inżynierskie<ref>No kto by pomyślał</ref>. Najczęściej nabawiła się od tego szeregu uzależnień takich jak [[alkoholizm]], [[Nerwica lękowa|nerwica]], hobbystyczne [[całkowanie]] czy niekontrolowane omamy w postaci [[Fizyka|schematów statycznych]].

== Rodzaje inżynierów ==
Istnieje wiele dziedzin tak w naukach ścisłych jak i społecznych posiadających swoje odpowiedniki inżynierskie. Inżynierowie ci mają tendencje do przejmowania umiejętności swoich pierwowzorów, ale zawsze robią to na swój sposób.
=== Inżynierowie nauk związanych z mechaniką ===
Do tego gatunku zaliczamy przede wszystkim różnego rodzaju konstruktorów takich jak inżynierowie budowlani czy mechanicy.

Tacy inżynierowie widzą [[siła|siły]], a także potrafią wyliczyć ugięcie belki kompozytowej. Mało tego potrafią to nawet [[Geometria wykreślna|narysować]]<ref>Ale i tak nikt tego nie rozumie...</ref> Z drugiej strony urządzenia elektroniczne psują się na sam ich widok, a z powodu stresującej pracy przy projektowaniu<ref>Cholera, zawali się czy nie?</ref> prawdopodobieństwo wpadnięcia w alkoholizm jest o połowę wyższe niż u innych inżynierów. Podobnie jest z nerwicą.

=== Inżynierowie nauk związanych z chemią ===
Tutaj zaliczam wszelkiego rodzaju inżynierów chemicznych, materiałowych czy innego rodzaju niespełnionych
=Muzycy=
=Muzycy=
==Hansi Kürsch==
==Hansi Kürsch==
Linia 22: Linia 9:
==Mat Sinner==
==Mat Sinner==
Basista i lider [[Primal Fear]]. Czasem pomaga [[Ralf Scheepers|Scheepersowi]] śpiewać. Ma też własny zespół o nazwie ''Sinner'', tj. ''Grzesznik''.
Basista i lider [[Primal Fear]]. Czasem pomaga [[Ralf Scheepers|Scheepersowi]] śpiewać. Ma też własny zespół o nazwie ''Sinner'', tj. ''Grzesznik''.

==Tobias Sammet==
Wokalista zespołu [[Edguy]] i lider projektu [[Avantasia]]. Zbliżony możliwościami wokalnymi do [[Bruce Dickinson|Bruce'a Dickinsona]] i uważany za jego godnego następcę. Nabił sobie jednak do głowy, że będzie naśladował [[Michael Kiske|Kiskego]], co wychodzi mu delikatnie mówiąc śmiesznie. Sammet grał też na basie na pierwszych albumach Edguya, ale w pewnym momencie stwierdził, że mu się nie chce.
==Piet Sielck==
==Piet Sielck==
W młodym wieku wyjechał do Stanów, bo zamarzyło mu się zostać producentem muzycznym. Niestety nie odniósł za oceanem większych sukcesów i wrócił do Europy. Tu założył z pomocą [[Kai Hansen|Hansena]] zespół [[Iron Savior]], któremu przewodzi do dziś. Wyróżnia się bardzo charakterystycznym śpiewem przywodzącym na myśl rannego niedźwiedzia. Jest też stosunkowo kiepskim gitarzystą.
W młodym wieku wyjechał do Stanów, bo zamarzyło mu się zostać producentem muzycznym. Niestety nie odniósł za oceanem większych sukcesów i wrócił do Europy. Tu założył z pomocą [[Kai Hansen|Hansena]] zespół [[Iron Savior]], któremu przewodzi do dziś. Wyróżnia się bardzo charakterystycznym śpiewem przywodzącym na myśl rannego niedźwiedzia. Jest też stosunkowo kiepskim gitarzystą.
Linia 36: Linia 22:
Dość charakterystyczny twór mogący pochwalić się dwupłytowym dorobkiem. Składa się z [[Hansi Kursch|Hobbita]] i gitarzysty [[Iced Earth]] Jona Schaffera. Grają [[Power Metal]] z elementami [[Heavy metal]], a teksty ich utworów dotyczą najczęściej literatury fantastycznej.
Dość charakterystyczny twór mogący pochwalić się dwupłytowym dorobkiem. Składa się z [[Hansi Kursch|Hobbita]] i gitarzysty [[Iced Earth]] Jona Schaffera. Grają [[Power Metal]] z elementami [[Heavy metal]], a teksty ich utworów dotyczą najczęściej literatury fantastycznej.
==Masterplan==
==Masterplan==
Szwedzko-niemiecki zespół [[power metal|powermetalowy]]. Dość charakterystyczny biorąc pod uwagę, że ma na składzie tylko jednego gitarzystę, a rolę drugiego przejął klawiszowiec. Przez to wiele utworów brzmi jak podróbka [[Disco polo]].
==Dream Evil==
==Dream Evil==
{{t|Dream Evil}}[[Szwecja|szwedzki]] zespół założony [[Power metal|powermetalowy]] przez producenta, a zatem skrajnie komercyjny. Mimo to wydał jeden utwór, który wyszedł poaza konwencję i, co ciekawe, do dzisiaj jest jedynym cenionym utworem grupy. Członkowie zespołu występują pod pseudonimami, bo sami się go wstydzą.
{{t|Dream Evil|[[język polski|pol.]] '''Koszmar'''}}[[Szwecja|szwedzki]] zespół założony [[Power metal|powermetalowy]] przez producenta, a zatem skrajnie komercyjny. Mimo to wydał jeden utwór, który wyszedł poaza konwencję i, co ciekawe, do dzisiaj jest jedynym cenionym utworem grupy. Członkowie zespołu występują pod pseudonimami, bo sami się go wstydzą.


== Historia ==
== Historia ==
Pewnego dnia Fredrik Nordström został zaproszony na tzw. przyjęcie artystyczne, zwane przez pospolitą tłuszczę, [[Libacja alkoholowa|libacją alkoholową]]. Poznał tam młodego greckiego gitarzystę o bardzo skomplikowanym nazwisku. Było ono do tego stopnia skomplikowane, że Nordström jeszcze tego samego dnia zwracał się do gitarzysty per [[Główny Urząd Statystyczny|Gus]]. Wraz z ilością wypitego alkoholu wzrastała też przyjaźń między dwoma muzykami. W pewnym momencie dojrzała na tyle, że postanowili <del>mieć razem dzieci</del> założyć własny zespół. Do współpracy zaprosili perkusistę [[Snowy Shaw|Snowiego Shawa]] oraz dwóch gości znalezionych pod budką z piwem – wokalistę Niklasa Isfeldta i basistę Petera Stålforsa.
Pewnego dnia Fredrik Nordström został zaproszony na tzw. przyjęcie artystyczne, zwane przez pospolitą tłuszczę, [[Libacja alkoholowa|libacją alkoholową]]. Poznał tam młodego greckiego gitarzystę o bardzo skomplikowanym nazwisku. Było ono do tego stopnia skomplikowane, że Nordström jeszcze tego samego dnia zwracał się do gitarzysty per [[Główny Urząd Statystyczny|Gus]]. Wraz z ilością wypitego alkoholu wzrastała też przyjaźń między dwoma muzykami. W pewnym momencie dojrzała na tyle, że postanowili <del>mieć razem dzieci</del> założyć własny zespół. Do współpracy zaprosili perkusistę [[Snowy Shaw|Snowiego Shawa]] oraz dwóch gości znalezionych pod budką z piwem – wokalistę Niklasa Isfeldta i basistę Petera Stålforsa.


Jako że już na wejściu mieli do dyspozycji studio nagraniowe i wejścia w branży Nordströma, debiut nie sprawiał im najmniejszych trudności. Skład wydał w ciągu trzech lat trzy nie różniące się od siebie utwory, z czego na ostatnim znalazł się utwór, który uczynił zespół znanym w całej Europie. Gy wydawało się, że czeka ich już tylko sława, wino, kobiety i śpiew, Gus postanowił opuścić zespół i, pewnego dnia udawszy się w mrok, już nie wrócił. Zastąpiono go imitacją gitarzysty i zespół zaczął się powoli staczać. Dlatego też postanowili odejść także wokalista i basista, ale po kilku miesiącach na bezrobociu wrócili. Wydawało się, że w tym składzie wydany zostanie następny album, ale zespół postanowił zostać dobity przez Snowiego Shawa, który odkrył w sobie talent wokalny (szkoda, że nie odkrył go nikt poza nim) i również odszedł. Co gorsza, również nie wrócił.
Jako że już na wejściu mieli do dyspozycji studio nagraniowe i wejścia w branży Nordströma, debiut nie sprawiał im najmniejszych trudności. Skład wydał w ciągu trzech lat trzy nie różniące się od siebie utwory, z czego na ostatnim znalazł się utwór, który uczynił zespół znanym w całej Europie. Gy wydawało się, że czeka ich już tylko sława, [[wino]], [[Kobieta|kobiety]] i śpiew, Gus postanowił opuścić zespół i, pewnego dnia udawszy się w mrok, już nie wrócił. Zastąpiono go imitacją gitarzysty i zespół zaczął się powoli staczać. Dlatego też postanowili odejść także wokalista i basista, ale po kilku miesiącach na bezrobociu wrócili. Wydawało się, że w tym składzie wydany zostanie następny album, ale zespół postanowił zostać dobity przez Snowiego Shawa, który odkrył w sobie talent wokalny (szkoda, że nie odkrył go nikt poza nim) i również odszedł. Co gorsza, również nie wrócił.


Wkrótce Nordström znalazł sobie nowego pałkarza i nagrał czarty album, który dzięki nieprawdopodobnym umiejętnościom gitarzysty prowadzącego został zjechany zarówno przez krytyków, jak i fanów. Pchnęło to szefa do znalezienia nowego gitarzysty, z którym zespół wydał jeszcze jedną płytę i gra do dziś.
Wkrótce Nordström znalazł sobie nowego pałkarza i nagrał czarty album, który dzięki nieprawdopodobnym umiejętnościom gitarzysty prowadzącego został zjechany zarówno przez krytyków, jak i fanów. Pchnęło to szefa do znalezienia nowego gitarzysty, z którym zespół wydał jeszcze jedną płytę i gra do dziś.

== Kwestia nazwy ==
Wbrew pozorom nazwa zespołu nie odnosi się do ich stylu gry, a jedynie do albumu [[Dio]] o tej samej nazwie. Do Dio miał też nawiązywać śpiew Isfeldta, ale nie wyszło. Już bardziej nawiązania widoczne są w warstwie lirycznej utworów, trzeba mieć jednak bardzo dużo szczęścia, aby zrozumieć teksty. Isfeldt włada bowiem dziwną odmianą angielskiego, z gatunku tych propagowanych przez polskie [[Nauczycielka angielskiego|nauczycielki]].

== Skład ==
*{{t|Nick Night|Niklas Isfeldt znaczy się}}wokal, rzężenie, propagowanie przesadnej angielskiej wymowy. Wytłumaczenie jego pseudonimu jest tak skomplikowane, że aż strach je przytaczać. Otóż, nie chodzi bynajmniej o nawiązanie do [[mrok|mhroku]], a o to, że wspomniany Dio śpiewał m. in. o dzieciach nocy (''children of the night''). Niklas przekonuje nas, że jego [[ojciec|tatusiem]] był on. Ten noc.
*{{t|Ritchie Rainbow|Fredrik Nordström}}gitara rytmiczna, bezczelne wykorzystywanie danych osobowych znanych [[Ritchie Blackmore|muzyków]] oraz ich [[Rainbow|twórczości]].
*{{t|Danee Demon|Daniel Varghemne}}udaje, że gra solówki od 2007 roku. I nawet to udawanie jakoś mu wychodzi.
*{{t|Pete Pain|Peter Stålfors}}gitara z czterema strunami. Jego pseudonim sugeruje masochizm lub sadyzm.
*{{t|Pat Power|Patrik Jerksten}}niby wali w gary, ale Snowy Shaw i tak robił to lepiej. W zespole znalazł się w 2006.

=== Byli członkowie ===
*{{t|Gus G.|''No memory to read the data''}}gitara prowadząca i to taka dobra.
*{{t|Mark Black|Nie miał pseudo, dziad jeden!}}}gitara, ale taka niedobra.
*{{t|Snowy Shaw|Tommie Helgesson}}wymiatanie na perkusji, czasem także wokal wspierający.
*{{t|



==Iced Earth==
==Iced Earth==

Wersja z 09:36, 26 cze 2013

Muzycy

Hansi Kürsch

Wokalista Blind Guardian. Uwielbia barwę własnego głosu dlatego, wzorem Freddiego Mercury'ego zwielokrotnia go podczas produkcji albumów (tj. chórki powstają nałożenie na siebie tej samej partii wokalnej w minimalnym rozsunięciu czasowym. Jest też wielkim fanem Władcy Pierścieni i czasem zdaje mu się, że jest hobbitem.

André Olbrich

Gitarzysta Blind Guardian. Nie potrafi zagrać własnych solówek (gra je za niego Kai Hansen), gdyż powstają poprzez dogrywanie poszczególnych fragmentów podczas produkcji albumów. Mimo to jest uznawany za jednego z lepszych niemieckich gitarzystów.

Thomas Stauch

Były perkusista Blind Guardian. Jest przeciwieństwem standardowego niemieckiego perkusisty i potrafi zmieniać tempo w czasie trwania utworu. Czasem nawet zespół pozwalał mu zagrać solówkę na koncercie. W 2005 stwierdził jednak, że dzieje się tak zdecydowanie za rzadko i odszedł szukać sobie szczęścia w innym zespole. Jak na razie bez sukcesu.

Mat Sinner

Basista i lider Primal Fear. Czasem pomaga Scheepersowi śpiewać. Ma też własny zespół o nazwie Sinner, tj. Grzesznik.

Piet Sielck

W młodym wieku wyjechał do Stanów, bo zamarzyło mu się zostać producentem muzycznym. Niestety nie odniósł za oceanem większych sukcesów i wrócił do Europy. Tu założył z pomocą Hansena zespół Iron Savior, któremu przewodzi do dziś. Wyróżnia się bardzo charakterystycznym śpiewem przywodzącym na myśl rannego niedźwiedzia. Jest też stosunkowo kiepskim gitarzystą.

Zespoły

U.D.O.

Zespół założony przez Udo Dirkschneidera po tym jak opuścił on Accept. Stało się tak z powodu różnic w poglądach dotyczących kierunku, w którym powinna podążać muzyka zespołu. Jest to dość charakterystyczne twierdzenie, jeśli wziąć pod uwagę, że U.D.O. gra niemal dokładnie to samo co Accept. Chociaż nie, rosyjskiego hymnu nie grają.

Stratovarius

Edguy

Zespół założony przez grupkę kolegów ze szkoły. Jego nazwa pochodzi od przezwiska jakim obdarzyli swojego nauczyciela matematyki w liceum. Aby się wylansować sięgali po pomoc wielu znanych muzyków takich jak Hansi Kursch czy Michael Kiske. Muzycznie powielają z reguły pierwsze płyty Helloween. Na tle innych zespołów powermetalowych wyróżnia go zaskakująca obfitość instrumentów klawiszowych (to ktoś jeszcze pamięta, że jest coś takiego jak klawisze!?).

Demons & Wizards

Dość charakterystyczny twór mogący pochwalić się dwupłytowym dorobkiem. Składa się z Hobbita i gitarzysty Iced Earth Jona Schaffera. Grają Power Metal z elementami Heavy metal, a teksty ich utworów dotyczą najczęściej literatury fantastycznej.

Masterplan

Dream Evil

Szablon:Tszwedzki zespół założony powermetalowy przez producenta, a zatem skrajnie komercyjny. Mimo to wydał jeden utwór, który wyszedł poaza konwencję i, co ciekawe, do dzisiaj jest jedynym cenionym utworem grupy. Członkowie zespołu występują pod pseudonimami, bo sami się go wstydzą.

Historia

Pewnego dnia Fredrik Nordström został zaproszony na tzw. przyjęcie artystyczne, zwane przez pospolitą tłuszczę, libacją alkoholową. Poznał tam młodego greckiego gitarzystę o bardzo skomplikowanym nazwisku. Było ono do tego stopnia skomplikowane, że Nordström jeszcze tego samego dnia zwracał się do gitarzysty per Gus. Wraz z ilością wypitego alkoholu wzrastała też przyjaźń między dwoma muzykami. W pewnym momencie dojrzała na tyle, że postanowili mieć razem dzieci założyć własny zespół. Do współpracy zaprosili perkusistę Snowiego Shawa oraz dwóch gości znalezionych pod budką z piwem – wokalistę Niklasa Isfeldta i basistę Petera Stålforsa.

Jako że już na wejściu mieli do dyspozycji studio nagraniowe i wejścia w branży Nordströma, debiut nie sprawiał im najmniejszych trudności. Skład wydał w ciągu trzech lat trzy nie różniące się od siebie utwory, z czego na ostatnim znalazł się utwór, który uczynił zespół znanym w całej Europie. Gy wydawało się, że czeka ich już tylko sława, wino, kobiety i śpiew, Gus postanowił opuścić zespół i, pewnego dnia udawszy się w mrok, już nie wrócił. Zastąpiono go imitacją gitarzysty i zespół zaczął się powoli staczać. Dlatego też postanowili odejść także wokalista i basista, ale po kilku miesiącach na bezrobociu wrócili. Wydawało się, że w tym składzie wydany zostanie następny album, ale zespół postanowił zostać dobity przez Snowiego Shawa, który odkrył w sobie talent wokalny (szkoda, że nie odkrył go nikt poza nim) i również odszedł. Co gorsza, również nie wrócił.

Wkrótce Nordström znalazł sobie nowego pałkarza i nagrał czarty album, który dzięki nieprawdopodobnym umiejętnościom gitarzysty prowadzącego został zjechany zarówno przez krytyków, jak i fanów. Pchnęło to szefa do znalezienia nowego gitarzysty, z którym zespół wydał jeszcze jedną płytę i gra do dziś.

Kwestia nazwy

Wbrew pozorom nazwa zespołu nie odnosi się do ich stylu gry, a jedynie do albumu Dio o tej samej nazwie. Do Dio miał też nawiązywać śpiew Isfeldta, ale nie wyszło. Już bardziej nawiązania widoczne są w warstwie lirycznej utworów, trzeba mieć jednak bardzo dużo szczęścia, aby zrozumieć teksty. Isfeldt włada bowiem dziwną odmianą angielskiego, z gatunku tych propagowanych przez polskie nauczycielki.

Skład

  • Szablon:Twokal, rzężenie, propagowanie przesadnej angielskiej wymowy. Wytłumaczenie jego pseudonimu jest tak skomplikowane, że aż strach je przytaczać. Otóż, nie chodzi bynajmniej o nawiązanie do mhroku, a o to, że wspomniany Dio śpiewał m. in. o dzieciach nocy (children of the night). Niklas przekonuje nas, że jego tatusiem był on. Ten noc.
  • Szablon:Tgitara rytmiczna, bezczelne wykorzystywanie danych osobowych znanych muzyków oraz ich twórczości.
  • Szablon:Tudaje, że gra solówki od 2007 roku. I nawet to udawanie jakoś mu wychodzi.
  • Szablon:Tgitara z czterema strunami. Jego pseudonim sugeruje masochizm lub sadyzm.
  • Szablon:Tniby wali w gary, ale Snowy Shaw i tak robił to lepiej. W zespole znalazł się w 2006.

Byli członkowie


Iced Earth

Amerykański zespół założony przez dwóch policjantów, przyrodnich braci zresztą, grający coś pomiędzy thrashe a power metalem. Jest niezwykle amerykanocentryczny, dlatego w Europie mało kto o nim słyszał. Niemniej w pewnym momencie, gdy policjant robiący za wokalistę stwierdził, że mu się nie chce, wydali całkiem sympatyczny album z Timem Owensem jako wyjcem. Co prawda dotyczył on dalej amerykańskiej historii, ale widać nie można mieć wszystkiego.

Płyty

To the Metal!

To The Metal! is the tenth full length studio album by Gamma Ray. It was released on 29 January 2010.
To promote To The Metal!, Gamma Ray will headline a tour with Freedom Call and Secret Sphere. The album was recorded in Kai's own studio in Hamburg in autumn 2009.
The band has recorded 12 songs. Ten of them will be featured on the regular album release, while the other two will be bonus tracks and they will appear on the different editions of the album.
The band described some of the songs on the official website, revealing that there will be a full-throttle number called "Rise", a rhythmic and melodically diverse song called "Time To Live", and a multilayered anthem titled "All you need to know", featuring ex-Helloween frontman Michael Kiske.
Other songs mentioned are "No Need to Cry", a song written by Dirk Schlächter about the death of his father, "To The Metal", a song they played on various festivals last summer and the atmospherically dense "Empathy".

Album versions

  1. Regular jewel case CD
  2. Limited edition featuring an additional DVD (including the making-of)
  3. Red vinyl in gatefold packaging
  4. Collectors’ edition featuring CD and 7” vinyl with 2 unreleased tracks, completely hand-signed

Critical reception

The critical reception to this album has been mostly positive, with some critics praising the musicianship and the drumming in particular. [{{Allmusic|class=album|id=r1715425|pure_url=yes}}] Others have praised the band for their consistency and for remaining 'one of heavy metal’s most unsung heroes'.

Personnel

Guest musician

Credits

Crimson Thunder

Crimson Thunder is the fourth studio release by Swedish metal band HammerFall. It was the first album the band worked with producer Charlie Bauerfeind on.

The cover art is made by Samwise who is best known for his Warcraft concept arts.

Personnel

Release information

  • Digipack CD, LP, shaped CD, picture LP, comic book edition, leather bound comic book edition, DVD-Audio, value box (with "Hearts On Fire" CDS), Gold Award edition.
  • Limited Gold Editions comes in an amaray (DVD-box), including printed HammerFall signatures, including golden HammerFall-plektrum, including bonus track ("Heeding The Call" - live) and videoclip ("Hearts On Fire").
  • Special Comic Edition Features a CD of Crimson Thunder housed in an oversize hardback comic book, with an original comic story and the album's original liner notes/lyrics. Stricktly Limited CD & Comicbook with 25 pages comic + 7 pages booklet, hardcover size A4 & the bonustrack "Rising Force".
  • DVD-Audio comes in 5.1 Dolby Surround Multichannel Sound. Playable into all DVD Players and with 5.1 Channel Surround Sound System and has "Hearts On Fire" videoclip.
  • There has also been a numbered (1000 have been made) limited edition 3CD longform leather digibook, that contains two 3" MCDs with one track on it each: Crazy Nights (Loudness cover), Detroit Rock City (Kiss cover).
  • The Japanese version contains the bonus tracks: Crazy Nights (Loudness cover), Renegade (live), Hammerfall (live).

Framing Armagedon

Framing Armageddon: Something Wicked Part 1 is the eighth studio album from Iced Earth, released on September 11, 2007. It is part one of two concept albums based on a trilogy of songs from Iced Earth's fifth studio album, Something Wicked This Way Comes. The saga, aptly titled the Something Wicked Saga, tells the fictional history of mankind, from its creation to its destruction. It is the second and final album with vocalist Tim "Ripper" Owens.

Overview

Framing Armageddon is the band's first studio album featuring lead guitarist Troy Seele, and drummer Brent Smedley, who never played on an Iced Earth studio album during his previous stints with the group. Tim "Ripper" Owens makes his final appearance as lead singer on this record, as well. Also, this was bassist Dennis Hayes' first appearance on an Iced Earth album, though he only appears on two songs. Former Iced Earth lead guitarist Tim Mills is featured on "Reflections", and co-wrote both that song and "Infiltrate and Assimilate".

In December 2006, Jon Schaffer posted a journal announcing that Iced Earth's new album, then titled Something Wicked - Part 1, would be released in September/October 2007. The followup album, then titled Something Wicked - Part 2, would be released in January/February 2008. On March 17, Schaffer announced the final tracklist, and that the album would be renamed to Framing Armageddon (Something Wicked Part 1), with a new target release of August or September. On June 25, Schaffer uploaded the cover of the album on icedearth.com. Audio samples of all the tracks have been posted at spv.de, the official site of the band's record label.

A music video for "Ten Thousand Strong" was released, though lead guitarist Troy Seele was not yet with the band when it was filmed. The video features rotoscoping.

The Japanese release of Framing Armageddon featurs the album's single, "Overture of the Wicked," as a bonus disc.

Jon Schaffer intends to release both of the Something Wicked albums in one boxed set, with Matt Barlow contributing the vocals on both albums for the sake of continuity, adding at least four songs to The Crucible of Man and remixing Framing Armageddon.[1]

Story

Framing Armageddon: Something Wicked Part 1 tells the story of the Setians, who were the original inhabitants of Earth, and are directly descended from the "Great Architect". They are said to have nearly omniscient knowledge. Humans, who have developed space travel, invade Earth in a bid for "ultimate power and ultimate knowledge", killing all but ten thousand Setians (Invasion, Motivation of Man, Setian Massacre).

The remaining ten thousand go into hiding in the mountains in the east (A Charge To Keep). The Setian High Council, which consists of the twelve Elders and the High Priest, make a plan to get revenge on the invading human race (Reflections, Ten Thousand Strong, Order of the Rose). They plan to initiate "The Clouding", which involves brainwashing all the humans and making them forget their origins (Cataclysm, The Clouding). Once completed, the Setians will manipulate history by creating religions (Judaism, Islam, Christianity, etc.) to further divide the humans (Infiltrate and Assimilate, Retribution Through the Ages, The Domino Decree, Framing Armageddon). Once humankind is sufficiently divided, after ten thousand years, the Setians will await, as the prophecy told millennia ago, the birth of the Antichrist, Set Abominae (When Stars Collide, The Awakening). Set Abominae will destroy all of the human race and execute the revenge the Setians have long awaited.

Framing Armageddon tells the story from the prophecy to the events right before the birth of Set Abominae.

Personnel

Additional personnel

  • Troy Seele - Guitar Solos (Tracks 5,6,10,12,14 and 17)
  • Dennis Hayes - Bass Guitars (7); Fretless Bass Guitar (12)
  • Jim Morris - Lead Guitars (16); Backing Vocals
  • Tim Mills - Clean Guitars (7)
  • Howard Helm - Keyboards; Hammond Organ; Backing Vocals
  • Steve Rogowski - Cello
  • Todd Plant - Backing Vocals
  • Patina Ripkey - Backing Vocals
  • Debbie Harrell - Backing Vocals
  • Kathy Helm - Backing Vocals
  • Jason Blackerby - Backing Vocals

Przypisy

  1. ↑ Iced Earth: Video Of Athens Press Conference. Blabbermouth.net. Retrieved on August 12, 2008.
Źródło: „https://nonsa.pl/index.php?title=U.D.O.&oldid=1212083”