Visual Studio

Visual Studio – lekkie środowisko programistyczne Microsoftu, które uruchamia się bezproblemowo nawet na najstarszych komputerach. Przy jego pomocy można generować błędy w technologiach WPF, WCF, XNA, VSTA, Vista, ISIS, FBI i CBA. Dodatkową, rzadko używaną funkcją Visuala jest pisanie aplikacji.

Wersje

W zamierzchłych czasych Mikursoft wydał całą masę archaicznych Visuali, które za wiele się od siebie nie różniły i można je spokojnie olać. Oto te nieco nowsze:

• 2005 – kompilowało to programy nawet na stareńką Windę 98. Wersja 2005 charakteryzowała się nową superbajeracką skórką i wsparciem dla generowania nawet 64 bitów błędów na sekundę.
• 2008 – w tej wersji dodali wsparcie dla Visty oraz nowe bajery do rysowania apek w WPFie.
• 2010 – jeden z najpopularniejszych Wiżuali, ulubiona wersja wszelkiej maści hobbystów i młodocianych programistów-masochistów. Dodano też więcej funkcji do IntelliSense, czyli narzędzia siejącego jak największy zamęt w kodzie.
• 2012 – najmniej żywotna wersja ze wszystkich, właściwie to była beta trzynastki. Wyróżniała się nowym, zawieszającym się interfejsem oraz wsparciem dla Łindołsa 8. To właśnie ten niesamowity Visual jest powodem, dla którego sporo osób zostało przy 2010. Jest to pierwsza wersja, która nie napla po oczach programistów, bo wreszcie dodano czarną skórkę.
• 2013 – nieco odbugowana dwunastka. W przeciwieństwie do poprzednich wersji, które miały różne edycje dla różnych języków, 2013 jest podzielona na Web, Windows i Desktop. W skrajnym przypadku oznaczało to konieczność instalowania wielogigowych bibliotek aż trzy razy.
• 2015 – odkurzona trzynastka, usunęli stare bugi, dodali nowe. Na całe szczęście zrezygnowali z dzielenia tego na aż trzy edycje i scalili to wszystko w jedną kupę. Wprowadzono przy okazji nowy instalator, poprawiono IntelliSense i dodano profiler, przy pomocy którego można sprawdzić jak bardzo się nasza apka zawiesza i jak można ją zawiesić jeszcze bardziej.
• 2017 – coby się nie nudzić, Micro$oft w tej wersji wprowadził jeszcze inny instalator. Wygląda prawie tak samo jak piętnastka i też zajmuje dziesiątki gigabajtów na dysku. Co ciekawe, według Microsoftu wersja 2017 ładuje się szybciej niż piętnastka.

Edycje

Ta lista edycji dotyczy wydania 2017, ale wersje z mniejszymi numerkami były podobnie rozdzielone.

• Code – właściwie to nie jest Visual Studio, tylko zupełnie inny (duuużo chudszy) edytor, który Microsoft postanowił nazwać Visualem. Działa właściwie na wszystkim, od Debiana przez Maca po sokowirówkę i jest (o dziwo) open-source. MikroMięccy stworzyli to dla programistów-hipsterów, którzy i tak wolą pisać w Vimie czy innym Atomie.
• Community – nazywany przed wersją 2015 Express, najtańsza (bo aż darmowa) edycja Wiżuala, przez co korzystają z niej głównie biedni studenci. Ma właściwie wszystkie bajery jakie można sobie wymarzyć.
• Professional – jak sama nazwa wskazuje jest to edycja dla profesjonalistów. Charakteryzuje się możliwością zadzwonienia do Microshitu z błaganiem o pomoc, bo przecież profesjonalista nie musi umieć obsługiwać Visuala. Dodatkowo są w niej jeszcze jakieś bajery do robienia apek na Androida, ale kto by się tym przejmował.
• Enterprise – wersja dla bogatych dzieci korporacji, które muszą na coś wydać hajs. Podobno ma jakieś dodatkowe funkcje służące usprawnionej kolaboracji i reprodukcji błędów.