Wesele (dramat)

Ten artykuł dotyczy 'młodopolskiego dramatu'. Zobacz też Wesele (uroczystość).

Ptok ptokowi nie jednaki.
Człek człekowi nie dorówna,
dusa dusy zajrzy w oczy,
nie polezie orzeł w gówna

Nie wiadomo o co w tym chodzi, jest to jednak bardzo życiowe

Szablon:Tsklecona w 1901 roku książka autorstwa Stanisława Wyspiańskiego, opisująca wesele polskiego poety, Lucjana Rydla, na którym autor był obecny i co najciekawsze, nie spożywał na nim alkoholu. Dramat ten jest nietypową lekturą szkolną, gdyż uczniowie, zazwyczaj omijający opisy przyrody w książkach, w tym wypadku omijają dialogi, zadawałająć się samymi didaskaliami i okładką.

Geneza utworu

W 1900 roku Lucjan Rydel, zgodnie z panującą ówczas modą poszedł na pierwszą lepszą podkrakowską wieś i nakazał wyjść na główny plac wszystkim kobietom w przedziale wiekowym od 12 do 30 lat. Następnie zasłonił sobie oczy dekadenckim szalem i złapał za pierś losową kobietę, obierając ją sobie za żonę. Wesele miało odbyć się w domu starego Tetmajera w Bronowicach.

Na wesele została zaproszona krakowska elita pisarska, siedząca zazwyczaj w kawiarniach i burdelach, rozmyślając tam nad sensem życia i smakiem jakże popularnego w tamtych czasach absyntu. Oprócz artystów i grubych ryb, zaproszeni zostali także miejscowi chłopi, którzy byli ciekawostką dla nieznających życia na wsi, choć chętnie go opisujących pisarzy.

Wesele odbyło się w najgorszym możliwym terminie, w listopadzie. Przybył na nie także Wyspiański, który z powodu zażywania antybiotyków na syfilis nie pił samogonu a siedział przy drzwiach z notesem w dłoni, robiąc stenogramy z rozmów. Niestety, zimne powietrze owiało artystę i spowodowało omamy, zarówno wzrokowe jak i słuchowe. Z tego powodu notatki były równie zgodne z prawdą, co artykuły medyczne w „Chwili dla Ciebie”, a po redakcji stały się zgrabnym dramatem, przesiąkniętym symbolizmem, impresjonizmem i alkoholizmem.

Fabuła

Bohaterowie rozmawiają, rozmawiają, piją, rozmawiają, rozmawiają i rozmawiają. Potem przychodzi snopek siana, bohaterowie rozmawiają, przychodzi nieszczęśliwie zakochane widmo, bohaterowie rozmawiają, przychodzi pajac w czerwonych kalesonach, bohaterowie rozmawiają, przychodzi pierony zdrajca, bohaterowie rozmawiają, przychodzi samobieżna konserwa, bohaterowie rozmawiają, przychodzi duch z kombajnem, bohaterowie rozmawiają, przychodzi ćpun z Ukrainy, bohaterowie rozmawiają. Na końcu snopek bierze skrzypce, gra hity lata 2000 i wszyscy kręcą się jak gacie w pralce podczas wirowania. Tak, to koniec.

Postaci

• Szablon:Tstary malarz, sprawiający wrażenie najbardziej ogarniętego uczestnika wesela. Niestety, dobre pierwsze pierwsze wrażenie zostało zastąpione przez leżące pod stołem nietrzeźwe zwłoki, będące na każde wezwanie gdaczącej żony.
• Szablon:Tkobita Gospodarza, chłopka z dziada pradziada. Jedyne co jej w życiu wyszło, to kilka plotek, posłuszny mąż i bigos.
• Szablon:Tpoeta, któremu przydałoby się realistycznie patrzeć na życie, a zwłaszcza na swoją żonę, w której jego oko artysty dostrzegało kwintesencję wsi. Niestety, te zwykłe oczy nie zauważyło upaćkanych ziemią nóg i wystającej ze wszystkich otworów ciała słomy.
• Szablon:Ttowarzyszka życia Rydla, mająca znikome pojęcie o historii, geografii, matematyce, fizyce, chemii, biologii, gramatyce, ortografii, fleksji, (...) ichtiologii i mediewistyce.
• Szablon:Tsiostra Panny Młodej, jej ulubionym zajęciem było grzebanie adoratorów i rozmawianie z ich duchami.
• Szablon:Tartysta-alkoholik, którego marzeniem jest zmierzenie się z Chopinem w zawodach picia smoły na czas.
• Szablon:Tszef prowincjonalnej gazety, który udaje mądrego, a w rzeczywistości nawet pajac robi z niego pajaca.
• Szablon:Tkolejna pseudointeligentka, według której chłopi powinni w zimie odśnieżać pola, zbierać plony i z powrotem je zaśnieżać.
• Szablon:Twdowa po wojcie, zawsze wszystko wie lepiej. Nawet gdy nie ma racji, ma rację, prawie jak admin.
• Szablon:Twójt i typowy chłop. Przyszedł na wesele tylko w jednym celu: wypić jak najwięcej i dać komuś wpierdol. Nikogo więc nie dziwi fakt, że obudził się z 4 komórkami w kieszeni.
• Szablon:Twioskowy głupek, którego marzeniem jest mieć pieniędzy więcej niż pcheł na plecach. Wystarczyło mu dać złoty róg na 15 minut, by go zgubił.
• Szablon:Tcórka Tetmajerów, jej hobby to wpuszczanie słomianych pedofilów do domu.