Pamiętnik

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Pamiętnik – specjalny i jedyny w swoim rodzaju notatnik, który służy do pisania w nim wszystkiego i niczego. Zazwyczaj prowadzony przez dzieci poniżej 12 roku życia lub starszych, którym w życiu się nie powiodło i nie mają się komu wyżalić ze swoich problemów. Obecnie umiera nawet w formie elektronicznej. Idealne dla emo narzędzie do wyżycia się, gdy już rysowanie po skórze żyletką wyjętą z temperówki nie wystarcza.

Charakterystyka[edytuj • edytuj kod]

Można go rozpoznać po kłódeczce lub ostrzegawczym wpisem na pierwszej stronie w rodzaju JAK TO PSZECZYTASZ, ZJE CIE SLENDER!!!!!!!!!!!!111111, który każdy olewa. Odznacza się narracją pierwszoosobową (chyba, że autor ma schizofrenię), opisy ciekawego jak Trudne sprawy dnia właściciela i głembokimi óczóciami. Można się z niego dowiedzieć, który chłopak jest ładny, a który jest be, dlaczego ta od przyrki to jędza i że rodzice zabijają za pałę z matmy. Czytać czyjegoś pamiętnika nie wypada, chyba, że autor był jakimś celebrytą i już umarł, albo jest twoją siostrą.

Rodzaje pamiętników[edytuj • edytuj kod]

  • Różowy – jego właściciel jest zapewne dziewczynką z podstawówki. Okładka MUSI być różowa, inaczej to już nie to samo. Czytanie prowadzi do zwrócenia ostatniego (a czasami nawet przedostatniego) posiłku, dzięki opisom pJeNkNyH hUoPcUf ze szkoły autorki albo tych, co występują na stronach Bravo Girl. Poza tekstem znajdziemy tam również brokatowe naklejki na marginesach, rysunki serduszek oraz dziwne podpisy i działania matematyczne, z bliżej nieznanymi symbolami, w rodzaju O + K = BWM!!!! <3 <3 <3. To, co go odróżnia od blogaska tego samego rodzaju jest brak literówek. A przynajmniej nie aż tak częstych;
  • Ezoteryczny – zawiera głębokie opisy głębokich niczym kałuża uczuć autorki o głębokim wnętrzu, czasem również jakieś grafomańskie juwenilia. Czasem między poetycznie szeleszczącymi kartkami można znaleźć śmierdzące, wysuszone robaki kwiatki (zerwane prosto z doniczki), co zmusza do traktowania zeszytu ze szczególną delikatnością, aby nie wypadły. Zazwyczaj pisany przez wyzwoloną z okowów kuchni kobietę;
  • Mhroczny – jest jeszcze głębszy niż ezoteryczny;
  • Męskimiejska legenda. Bo wiesz, mój znajomy ma tego znajomego, co słyszał że ktoś widział taki pamiętnik, ale szybko ten ktoś zniknął…
  • Psychiczny – prowadzony przez pacjenta psychiatryka albo uciekiniera z niego. Jego czytanie skutkuje chorobą psychiczną, więc nie radzimy ryzykować. Najczęściej jest w nim stosowana narracja trzecioosobowa.

Skutki przeczytania cudzego pamiętnika[edytuj • edytuj kod]

  • Dożywotnie zrycie psychiki;
  • Całkowita zmiana zdania o autorze;
  • Całkowita zmiana zdania autora o tobie;
  • Beka;
  • Krępująca cisza;
  • Facepalm;
  • Wyrzuty sumienia;
  • Szlaban na kompa (jak siostra nakabluje);
  • Niebyt – jak siostra weźmie sprawy w swoje ręce.

Stopnie zabezpieczenia[edytuj • edytuj kod]

  • Bardzo słaby – żadnych zabezpieczeń, tylko ostrzegawcze napisy, a czasem i bez nich;
  • Słaby – z kłódką, do której klucz jest przyczepiony do zeszytu;
  • Średni – z kłódką, do której musisz znaleźć klucz;
  • Średniozaawansowany – na wpisywane hasło;
  • Zaawansowany – na głos właścicielki;
  • Hard – na linie papilarne;
  • Super hard – z uruchomioną pułapką, która wystrzeli cię przez okno, na linie papilarne, głos, hasło i klucz;
  • Super mega hard – z uruchomioną pułapką, laserami, na linie papilarne, głos, hasło i klucz;
  • Super mega hiper w pCenzura2.svgdu hard – schowany w specjalnym pokoju z wejściem na linie papilarne, w którego środku znajdują się pułapki i lasery, w sejfie na kod złożonym z 109300131 cyfr. Sam pamiętnik jest nie tylko zabezpieczony powyższymi środkami ochrony, ale również jest napisany kodem, do którego nie ma żadnego klucza i znany tylko autorce.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]