Bravo Girl
Bravo Girl – zwane także III testamentem, jest przedstawicielem (a raczej przedstawicielką) literatury fachowej (a raczej lachonowej), przeznaczonej głównie dla inteligenckiej warstwy społecznej. Czasopismo to powstało pod koniec ubiegłego stulecia, i przywędrowawszy do nas na niemieckiej licencji zaczęło opanowywać polski rynek wydawniczy.
Czasopismo od początków działalności zadziwiało wszystkich wysoką merytorycznością tekstów w nim zamieszczanych i tym, że poruszało ważne tematy dotyczące otaczającej rzeczywistości, czasami ocierając się o skandal. Artykuły zamieszczane w czasopiśmie traktowały najczęściej o ostatnich wydarzeniach w świecie kultury i nauki; często także na łamach pisma można było przeczytać felietony polityczne, opowiadania najznamienitszych pisarzy polskich i zagranicznych oraz dysputy filozoficzne.
Mimo tak znamienitych cech pismo nie mogło utrzymać się na rynku. Adresowane do wąskiej grupy odbiorców niestety przynosiło straty. Wtedy spece od marketingu postanowili zmienić profil na bardziej mainstreamowy. Bravo po wielkiej akcji marketingowej zostało skierowane do młodzieży. Przyniosło to wielkie zyski, aczkolwiek kosztem jakości pisma, które stało się zwykłym tabloidowym tworem, ogłupiającą, medialną papką dla mas. Od tej pory uczy gimnazjalistki jak pomalować się, żeby wyrwać każdego chłopaka w szkole, a następnie puścić się z nim.
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny mediów i prasy. Jeśli podoba ci się Monika Olejnik – rozbuduj go.
