Płyta główna

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wzorowo wyczyszczona płyta główna

Płyta g(ł)ówna (ang. motherboard – matkopłyta) – dość duże elektroniczne ustrojstwo, występuje szeroko w komputerach osobistych oraz innych żywionych krzemem urządzeniach. Na[1] płycie głównej umieszcza się wszelakie komponenty, takie jak procesor, karta graficzna czy kotlet schabowy[2].

Budowa[edytuj • edytuj kod]

Przeciętna płyta główna peceta składa się z kilku części:

  • Procesor – najważniejszy element, to on jest odpowiedzialny za ogrzewanie pokoju.
  • Złącza pamięci – to takie bardzo długie rowki, w które można wepchnąć RAM. Charakteryzują się cudowną zdolnością zbierania kurzu oraz tym, że nigdy nie pasują do kości, które właśnie kupiłeś.
  • Gniazdo procesora – miejsce stałego gniazdowania procesora, to tutaj składa on jaja i wychowuje młode. Stare gniazda miały dziurki, które świetnie zbierały okruszki i wszelki inny syf. Nowsze, innowacyjne gniazda z wystającymi nóżkami mają za to tendencję do wyginania się owych nóżek.
  • Lampki RGB – bardzo ważna i notorycznie niedoceniana część. To właśnie one decydują w dużej mierze o tym, jak bardzo pr0 jest użytkownik komputera. Mają też ogromny wpływ na ogólną wydajność, liczbę klatek na sekundę oraz długość przyrodzenia właściciela.

Wybrane formaty płyt głównych[edytuj • edytuj kod]

  • Mini ITX (Inteligentna Terakota eXtra) – śmieszny, kwadratowy formacik. Ze względu na swoje wymiary świetnie się nadaje do celów glazurniczych, trzeba tylko uważać żeby nie pokaleczyć stóp o wystające złącza.
  • Mobile ITX – biorąc pod uwagę skromne wymiary, ciężko to w ogóle nazwać płytą główną. Dla użytkowników tego formatu sporym problem jest waga kabli, która potrafi ściągnąć nasz ukochany mikrokomputerek z biurka.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]

Przypisy

  1. Pod, obok, wewnątrz, jak wolisz
  2. Celem usmażenia, rzecz jasna