Szpital (serial)

Szablon:T serial kryminalny, podróbka trudnych spraw, młodszy brat bliźniak Ukrytej prawdy. Sztuka, w której lekarze stają się detektywami, a pacjenci oskarżonymi, świadkami, sędziami, zdecydowanie rzadziej ofiarami. Według znawców filmografii, serial jest specyficznym połączeniem W11 i Na dobre i na złe, w mniejszym stopniu z domieszką dawnego tvn-owskiego hitu – cechą wspólną jest fakt, iż sprawcą zbrodni częściej jest świadek niż oskarżony.

Fabuła przeciętnego odcinka

Poza wątkami kryminalnymi widz ogląda najczęstsze sprawy z jakimi pacjenci przychodzą do lekarzy, między innymi próbą wyłudzenia zwolnienia lekarskiego, renty chorobowej tudzież odszkodowania. Pacjenci są skłonni skoczyć nawet z Pałacu Kultury, ażeby tylko dostać wymarzone świadczenie. W niemal każdym odcinku dochodzi do przepychanek pomiędzy lekarzami a policją. Bardzo często serial porusza problem trudnych relacji między kochankiem a rodziną kochanki, teściową a zięciem, pasierbem a ojczymem itp.

Bohaterowie

• Dr Eryk – człowiek, który wbrew pozorom posiada nazwisko. Czterdziestokilkuletni młodzieniec, pouczający wszystkich, którzy popełnili błędy młodości;
• Ordynator – opiekun doktora Eryka, piewca jego kariery. Także poucza wszystkich
• Siostra Anna – bożyszcze połowy polskich nastolatków, pielęgniarka. Krążą słuchy, że niektórzy pacjenci po wypisaniu celowo się kaleczą, byle by tylko wrócić pod jej opiekę.

Fakty

• Serial opiera się na linii ewolucyjnej. Szpital najpierw staje się poradnią psychiatryczną, a potem małżeńską.
• Kiedy dziecko zabije złego ojczyma, jego babcia zażywa pavulon, następnie dostaje zawału, a potem bierze winę na siebie.
• Pacjenci są częściej zdrowi niż chorzy.
• Dopiero pod koniec odcinka dowiadujemy się co dolega pacjentowi. Wcześniej konsekwentnie to ukrywa.

To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny kinematografii. Jeśli nie używasz słowa „kamerować” – rozbuduj go.