Szpital (serial)
Ten artykuł dotyczy tefauenowskiego tworu. Zobacz też Szpital. |
Szpital – serial kryminalny, podróbka Trudnych spraw i Dlaczego ja?, młodszy brat bliźniak Ukrytej prawdy. Sztuka, w której lekarze stają się detektywami, a pacjenci oskarżonymi, świadkami, sędziami, prokuratorami, zdecydowanie rzadziej ofiarami. Według znawców filmografii, serial jest specyficznym połączeniem W11 i Na dobre i na złe, w mniejszym stopniu z domieszką dawnego TVN-owskiego hitu – cechą wspólną jest fakt, iż sprawcą zbrodni częściej jest świadek, niż oskarżony.
Fabuła przeciętnego odcinka[edytuj • edytuj kod]
Poza wątkami kryminalnymi, widz ogląda najczęstsze sprawy, z jakimi pacjenci przychodzą do lekarzy, między innymi próbą wyłudzenia zwolnienia lekarskiego, renty chorobowej tudzież odszkodowania. Pacjenci są skłonni skoczyć nawet z dachu Pałacu Kultury, ażeby tylko dostać wymarzone świadczenie. W niemal każdym odcinku dochodzi do przepychanek pomiędzy lekarzami a policją. Każda sala chorych i oddziały wyglądają tak samo. Czasami pokazywane jest, jak lekarzom nie udaje się uratować życia pacjentowi, co wywołuje sztuczny lament wśród jego ziomali na szpitalnym korytarzu.
Bardzo często serial porusza problem trudnych relacji między kochankiem a rodziną kochanki, teściową a zięciem, pasierbem a ojczymem, itp.
Załoga lecznicy przeżyła trzy zdarzenia o charakterze terrorystycznym. Pełniące dyżur na oddziale ratunkowym lekarki były dwukrotnie więzione przez młodocianych bandytów, którzy grożąc im bronią palną próbowali zmusić je do zaopatrzenia ran postrzałowych odniesionych w czasie napadów na banki. Trzeci napastnik to uzbrojony desperat. Po dokonaniu masakry w pobliskiej szkole udał się do szpitala, gdzie postrzelił jeszcze dwie osoby a następnie zginął z rąk interweniującego policjanta.
Bohaterowie[edytuj • edytuj kod]
- Eryk Wajman – czterdziestokilkuletni „młodzieniec”, pouczający tych, którzy popełnili błędy młodości. Dostał wpierdol od chłopaka pacjentki, po czym sam został pacjentem. Odszedł z serialu w obawie, że się zjawi kolejny furiat, który będzie chciał go pobić;
- Piotr Wójtowicz – ordynator wariatkowa. Jest opiekunem doktora Eryka i piewcą jego kariery. Poucza wszystkich. W przeciwieństwie do reszty kadry nic go nie wyprowadzi z równowagi. Zna nawet chwyty obronne, co pokazał, gdy jakiś dres go w szpitalu próbował go zaatakować – z kamienną miną położył napastnika jedną ręką;
- Anna Nowicka – bożyszcze połowy polskich nastolatków, pediatra, która czasami przyjmuje także starych ludzi. Krążą słuchy, że niektórzy pacjenci po wypisaniu celowo się kaleczą, byleby tylko wrócić pod jej opiekę;
- Dominika Gajda – ginekolog z kwadratową twarzą. Nawet obłożnie chorego ze skaleczonym palcem zatrzyma w szpitalu;
- Michał Morawski – neurolog, łysiejący okularnik. Ma romans ze starymi babami. W młodości potajemnie zapraszał pacjentów do palenia szlugów;
- Robert Szewczyk – zajmuje się leczeniem osób, których dziadek otruł grzybami;
- Wojciech Jarosz – pracuje w szpitalu jako kardiolog. Dziewczynki chciały go zeswatać ze swoimi matkami;
- Marta Błaszczyk – nowa pediatra i najmłodsza lekarka. W wolnych chwilach śpiewa pacjentom na dobranoc;
- Elżbieta Sułowska – szefowa wszystkich pielęgniarek w tym szpitalu. Jej ulubieńcami są dzieci krzywdzone przez rodziców.
Fakty[edytuj • edytuj kod]
- Serial opiera się na linii ewolucyjnej. Szpital najpierw staje się poradnią psychiatryczną, a potem małżeńską;
- Kiedy dziecko zabije złego ojczyma, jego babcia zażywa pavulon, następnie dostaje zawału, a potem bierze winę na siebie;
- Pacjenci są częściej zdrowi niż chorzy;
- Dopiero pod koniec odcinka dowiadujemy się, co dolega pacjentowi. Wcześniej konsekwentnie to ukrywa.
Przykładowi pacjenci[edytuj • edytuj kod]
- Paweł, lat 10 – chłopiec otruty grzybami przez własnego dziadka, który nazywa lekarzy konowałami;
- Marcin, lat 17 – umierający kujon pogryziony przez nietoperza;
- Marcin, lat 13 – uczeń z cukrzycą, którego matka nie wierzy w diagnozy lekarzy;
- Paweł, lat 35 – popełnił samobójstwo przez długi;
- Iga, lat 16 – upiła się przez zabójczy zakład;
- Radosław, lat 24 – przyszły pan młody, który skoczył pijany do wody na główkę;
- Marcin, lat 27 – niewidomy potrącony przez męża kochanki, który stara się być wobec niego sympatyczny;
- Jacek, lat 18 i Mariusz, lat 16 – wypili płyn do cipki, żeby się odurzyć;
- Sandra, lat 25 – napalona nimfomanka, próbowała poderwać męski personel;
- Jacek, 35 lat i Marian, 40 lat – dwaj bracia, który podtopili się w szambie;
- Julia, 13 lat – zaszła w ciążę przez grę w słoneczko;
- Paulina, lat 18 i Miłosz, lat 18 – chłopak z ręką przyklejoną do pośladków swojej dziewczyny;
- Miłosz, lat 17 – uważał się za mrocznego elfa. Próbował zniszczyć tomograf, który uznał za wrota do innej czasoprzestrzeni, przez co jego matka musiała bulić 10 baniek za jego naprawę;
- Ferdynand, lat 65 – pije, ponieważ dla ludzi z jego wykształceniem nie ma pracy;
- Arek, lat 16 – pirotechnik, który o mało się nie zabił, wysadzając w powietrze karetkę;
- Miron, lat 54 – stary oszołom wierzący, że lekarze są częścią spisku i cały świat wyginie;
- Wiktor, lat 25 – jogin. Powiedział swojej dziewczynie, że kocha wszystkich ludzi;
- Kasia, 30 lat i Dorota, lat 28 – miały tego samego męża jednocześnie;
- Henryk, lat 50 i Czesław, lat 51 – współczesne wersje Kargula i Pawlaka, którzy zatruli się bigosem;
- Marek, lat 19 – ręka utknęła mu w automacie z kondomami;
- Ignacy, lat 34 – bardzo lubił pić benzynę;
- Artur, lat 16 – szpitalny snajper z ciemnej strony mocy.