Disco polo

Disco polo - nurt muzyki rozrywkowej wywodzący się z połączenia black metalu, techno i prehistorycznych rytmów plemiennych, powstały na początku II połowy XX wieku. W składzie typowej kapeli discopolowej można wyróżnić następujących instrumentalistów:

• co najmniej dwóch gitarzystów nastrojonych oktawę niżej,
• koleś odziany w skóry, walący maczugą w wydrążony pień,
• perkusista z poczwórną stopą i zamiłowaniem do blastów,
• co najmniej trzech osobników obsługujących różnego rodzaju syntezatory,
• wokalista, koniecznie zwiększający poziom wieśniaczyzmu,
• akordeonista grający ten sam motyw, niezależnie od tego, co gra zespół.

Historia

Muzyka disco polo po raz pierwszy ujrzała światło dzienne na antenie telewizji Polsat, gdzie królowali tacy wykonawcy jak Shazza, Boys, Akcent. Pierwsi docenili jej kunszt mieszkańcy wrocławskiego ZOO i z rozpoczął się proces rozpowszechniania i upowszechniania muzyki, która z dnia na dzień pozyskuje nowych, wiernych fanów. Dystrybucją muzyki Disco Polo w mediach zajmuje się Wiocha Records, wytwórnia płytowa odpowiedzialna za większość nagrań discopolowych ostatnich lat.

Najbardziej popularnymi zespołami discopologennymi są m.in. Golec uOrkiestra i Ich troje. Odmianą Disco Polo jest Pici Polo.

Tematyka

Charakteryzuje się bardzo wybrednymi tekstami, nieraz najwyższego sortu, o tematyce związanej z życiem i prawdziwą miłością, charakteryzującymi się wyszukanymi i niezrozumiałymi dla prostych ludzi metaforami, oraz muzyką w skali dwunastostopniowej, o nieregularnych akcentach w obrębie taktu, oraz złożonych akordach, częstokroć o zasięgu kwartdecymy wielkiej.

Czasami pojawia się tu wyraźne nawiązanie do muzyki żydowskiej XIX wieku. Częste powtarzanie rrefrenów z (celowego) braku dłuższego tekstu sprawia, iż utwór może przybrać charakter ronda (forma ABABAABACABAAAAAAAAAAAAAA - refren powtarza się częstokroć na końcu, aby wydłużyć długość trwania jednego tracka, zostawiając odbiorcy czas na refleksję nad właśnie posłyszaną poezją). Jest to celowy zabieg zbliżenia disco polo do nurtu oralności. Sprawia to, iż informacje są zapamiętywane i mogą być odtwarzane w każdej wolnej chwili ( w kolejce w sklepie, pod prysznicem itd.), a co za tym idzie rozpowszechniane.

Testy piosenek disco polo są bardzo zróżnicowane, zawsze jednak poruszają tematykę ponadczasową. Bogactwo cieniowań dynamicznych, rozmaitość skal oraz niebanalność harmoniki sprawiają, że ta właśnie muzyka nie jest właściwie rozumiana przez większość niewykształconego, nieszczycącego się dobrym smakiem, czy też gustem muzycznym, społeczeństwa. Dlatego też jest częstokroć wyśmiewana i wykpiwana. Zdarzają się także przypadki (zapewne w związku ze zwykłymi żartami)gdy jest kojarzona z homoseksualistami.

Słuchacze

DiscoPolo'owcy noszą jaskrawo-czerwoną/pomarańczową/zieloną lub bardzo-jaskrawo-różową (najczęściej to ostatnie) odzież. Dbają o swoje ciało, higienę oraz uczesanie, często sięgają po różne używki pielęgnacyjne do włosów, takie jak żel. Zachowują wstrzemięźliwość od narkotyków (w tym kawy, która należy do narkotyków lekkich), hazardu oraz seksu.

W kulturze tej często spotyka się przedstawicieli tej samej płci obejmujących lub czule całujących się, co jest niczym więcej jak oznaką koleżeństwa. Popularne instrumenty to: wiolonczela, cymbałki, komputer, skrzypce (rzadziej) oraz, w bardzo sporadycznych odmianach psychodelicznego Disco Polo, gitara basowa. Dowiedziono, że słuchanie tej muzyki wzmacnia wrażliwość na uczucia innych oraz poprawia inteligencję.

Znakomicie nadaje się również na soundtrack do sprzątania zakrystii.

Jedne z najinteligentniejszych zwierząt lądowych zamieszkujących ziemię, jaszczurki, żółwie, delfiny oraz myszy (czasem 3 ślepe, ale to naprawdę rzadko, gdyż one aktualnie planują inwazję na świat) wykazują zainteresowanie tą muzyką. Mniej przyjaźnie reagują zacofane jaszczurki, żółwie, czy delfiny, śmiejąc się w przysłowiową "twarz".

Budowa XVI-wiecznego Disco Polo.

Niestety takowe nie istnieje.

Budowa XX-wiecznego Disco Polo.

1. Uroczysty wstęp.

2. Wprowadzenie do tematu (np. "zakochałem się w Marzence dziś" lub też "dziś w Marzence zakochałem się" jest to tzw. słowo wstępne, a zarazem przewodnie całej piosenki.)

3. Łącznik I (np. "ooo" lub "oo" lub "łoo" oraz, last but not least, "oooo" służący wzbudzeniu zainteresowania w słuchaczu oraz wprowadzeniu odpowiedniego nastroju)

4. Rozbudowanie tematu (np. "Marzenka na mnie spojrzała raz / lecz poszła z innym, la lala")

5. Łącznik II o budowie zbliżonej do łącznika I, z dopuszczalnymi minimalnymi modulacjami.

6. Tajemniczy refren (np. "Złamałaś mi serce", co jest szczególną metaforą, gdyż serce jest pełne krwi – trzeba by je było najpierw wysuszyć, co nadałoby mu kruchość i jednocześnie większą szansę na tytułowe "złamanie". To jest hak dla Marzenki, która nie jest tak inteligentny/a jak wykonawca, czyli w tym wypadku Shaza)

7. Druga strofa (w tej części autor przypomina przewodni motyw utworu - np. "i zakochałem się w Marzence dziś")

8. Refren (ten sam, również tajemniczy)

9. Refren.

10. Refren (dla urozmaicenia często spotykana jest zamiana jednego słowa refrenu, np. zamiast, jak wcześniej "Złamałaś mi serce" - "Złamałażeś mi serce")

11. Pierwsza zwrotka.

12. Połowa pierwszej zwrotki (nie przerywając zarazem w połowie słowa - rozwiązywanie tego problemu nie inaczej jak zaakceptowanie całego słowa)

13. Refren powtórzony 4 razy (z nawiązaniem do Marzenki), tym razem wykonany z właściwą, wielką ekspresją, wyniośle.

14. Majestatyczna koda (najczęściej zakończona ostrym, kłującym, atonalnym glissandem w celu przerwania, nurtującej wykonawcy wizji).

Słuchaniu JSM (jedynie słusznej muzyki, czyli Disco Polo) zawdzięczasz:

• mienie respektu
• mienie popularności
• mienie szacunku
• bycie fajnym
• bycie kul
• bycie fajowym
• zainteresowanie płci przeciwnej

Ciekawostki:

Młodzież, pochodząca przeważnie z prowincjonalnego, pozamiejskiego zespołu Wyższych Szkół Gastronomicznych często protestuje, jednak wzorowo nie wzbudzając żadnych, jakże niekulturalnych, zamieszek ulicznych. Ich slogan wyrażają słowa:

"legalne Disco-Polo
to ulga dla organów ścigania"

Ich słowa odnoszą się do uwłaszczającej ich dumie delegalizacji tej muzyki, ze względu na wstyd niezrozumienia przez polski Rząd muzyki wyższego sortu.

Linki zewnętrzne

Strona o Disco Polo i jej słuchaczach na wysokim poziomie

Zobacz też:

• Muzyka
• Sztuka