Linux

Stworzyłem Linuksa jako system operacyjny na komputery osobiste. Tylko one nie zostały całkowicie przejęte przez Linuksa. Spędza mi to sen z powiek.

Linus Torvalds o Linuksie

Kill Bill.

Motto linuksiarzy

Windows daje okna, a Linux cały dom.

Linuksiarz o Linuksie

Pingwinek Ernesto, maskotka skolektywizowanej wersji Linuksa

Linux – system operacyjny, to znaczy jądro, to znaczy rodzina systemów operacyjnych stworzona w roku 1991 podczas studiów przez fińskiego hakera bez hobby Linusa Torvaldsa po to, by nie płacić za Windowsa. Mentalny pomiot Systemu V z nieprawego łoża. Decydując się na używanie Linuksa, każdy jest zobowiązany dokarmiać sympatycznego pingwinka o wdzięcznym imieniu Tux. Prawdziwi linuksiarze wyprowadzają go nawet na spacery i grają z nim w gry wyścigowe.

Cechy systemu

Tux – pingwinek mieszkający w Linuksie

• Główną cechą systemów linuksowych jest to, że aby zainstalować jakikolwiek program należy wpierw przez kilka godzin czytać anglojęzyczne fora internetowe, a następnie wklepać w swojej konsoli obszerne wypracowanie, które nam podyktowali bardziej doświadczeni użytkownicy.
• Można też instalować programy z repozytoriów, jeśli producent systemu dał nam taką możliwość, ale to nie odpowiada części użytkowników, gdyż ich zdaniem jest z kolei zbyt proste. To właśnie oni wymyślili Gentoo.
• Sam system jest znany głównie z tego, że każdy jego użytkownik bohatersko walczy z problemami niewystępującymi na innych systemach…
• …ale w zamian za to nie zobaczy BSoDa…
• …bo Linux nawet przyzwoitego BSoDa nie posiada, a jedynie jego namiastkę w postaci „kernel panic”.
• W Linuksie, jeżeli już zainstalujesz odpowiednie kodeki, filmy najprawdopodobniej i tak będziesz oglądać w konsoli.
  • Największym wyjątkiem jest VLC, odtwarzacz stworzony przez chyba jedynych programistów open source mieszkających we Francji, kraju o jedynym słusznym podejściu do patentów na oprogramowanie, czyli ich nieuznawaniu.
  • Inną opcją jest zainstalowanie drajwerów PostScripta i zaopatrzenie się w bardzo dużą ilość tuszu do drukarki.
• Jeśli masz kartę Nvidii, to masz dwa wyjścia: instalowanie niedziałających sterowników nououeveouau, albo sporadycznie działających sterowników Nvidii. Te drugie wiążą się z dożywotnim wyklęciem z grona prawdziwych linuksiarzy.
• Można go całymi godzinami miesiącami dostosowywać, instalując motywy i środowiska graficzne z których każde jest równie brzydkie, niespójne i niestabilne.
  • Potem możesz wrzucić screenshot ze swoim dziełem na forum linuksiarskie, gdzie za cały swój trud dostaniesz trzy łapki w górę. Pierwszą dasz sobie sam, drugą da twoja stara, a trzecią kliknął jakiś pijany archowiec przez pomyłkę.
• Linux, jako system darmowy, kierowany jest do biedoty oraz nizin społecznych, co widać szczególnie wyraźnie na wyżej wymienionych forach.

Powłoka

Główny artykuł: Powłoka (Linux)

Logo Linuksa przedstawia objedzonego i otyłego pingwina, jednak nie ma to na celu sugerować (jak sądzą niektórzy) ociężałości tego systemu

Narzędzie zła podobne do wiersza poleceń z Windowsa, ale niestety się nie rymuje.

Kilka komend

• rm -rf /* – dodaje RAM-u do Linuksa.
• chown -R $USER /* – inna komenda na przyspieszanie kompa.
• dd if=/dev/zero of=/dev/mem – zwiększa ilość wolnej pamięci.
• rm -rf /sys/firmware/efi/efivars – aktualizuje oprogramowanie UEFI.
• chmod 777 ~/* – ustawia twój folder domowy jako dostępny tylko dla Boga, zabezpieczając ci komputer
• wall – wysyła wiadomość wszystkim zalogowanym podpisaną twoim loginem. Najlepiej działa na serwerach używanych przez wiele osób naraz, zwłaszcza jeśli to jest serwer w miejscu pracy i zalogowany jest twój szef.
• finger – tajne narzędzie NSA, wyświetla szczegółowe informacje o innych użytkownikach – gdzie są i co robią, a nawet czasem prawdziwe imię i nazwisko.
• eject -T – wysuwa i wsuwa tackę napędu CD. Korzystać masowo po zalogowaniu się do innej stacji roboczej przez SSH.
• chmod -x $(where chmod) – hakuje serwery Pentagonu.

Dystrybucje

Główny artykuł: dystrybucja Linuksa

Logo dystrybucji The Tuxfather

Istnieje kilka tysięcy milionów miliardów dystrybucji Linuksa. Większość z nich różni się od siebie nazwą i logiem. Wynika to z jednej z zasad wolnego oprogramowania, według której każdy może zaszpanować, że ma własny system operacyjny. Wyróżniamy:

• Debian – „jak zainstalować sterowniki od karty graficznej?!”
• Ubuntu – Linux, ale dla n00bów.
• Gentoo – najlepsza dystrubucja Linuksa. Jeśli lubisz klimaty sado-maso.
• Red Hat Enterprise Linux – płatny Linux! Nie dotykaj, bo zepsujesz! A szkoda by było, bo licencja kosztuje tyle, co używany samochód.
• ChromeOS – Chrome, ale jako cały system operacyjny.
• Arch Linux – dla wielbicieli Pacmana, Neofetcha i nietestowanych aktualizacji mogących obalić system raz a porządnie.
• Fedora – kierowane przez społeczność pole testowe pod RHELa, na którym częściej są testowane bronie jądrowe niż pomocne technologie, i to co 30 sekund.

Zobacz też

• dystrybucja Linuksa
• linuksiarz
• Unix
• Vim
• /dev/null
• /dev/user
• /dev/random

Zobacz więcej artykułów w portalu o informatyce.