Marian Paździoch: Różnice pomiędzy wersjami
M (Przywrócono poprzednią wersję, jej autor to SmacznaCebula. Autor wycofanej wersji to Ajsmen90.) |
|||
(Nie pokazano 98 wersji utworzonych przez 64 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{sur|polskiej mendy społecznej|imię|Marian}} |
{{sur|polskiej mendy społecznej|imię|Marian}} |
||
{{Medal}} |
|||
[[Plik:Paź.jpg|thumb|right|300px|Marian „Menda” Paździoch]] |
|||
[[Plik: |
[[Plik:Paź.jpg|thumb|200px|Marian Paździoch podczas wyjaśniania, dlaczego [[Ferdynand Kiepski|Ferdek]] jest zły]] |
||
[[Plik:Marian Paździoch.jpg|thumb|200px|Karykatura Mariana zrobiona przez Tadżyka Okiła Khamidoła]] |
|||
[[Plik:Fakju.jpg|thumb|200px|Jak powszechnie wiadomo, Paździoch jest bardzo lubiany]] |
|||
[[Plik:Jan Paździoch Kulczyk.jpg|thumb|200px|Paździoch i jego brat w jednej osobie]] |
|||
{{cytaty}} |
{{cytaty}} |
||
{{cytat|O menda jedna, świnia przebrzydła, łysa pała!|[[Ferdynand Kiepski]] o '''Marianie Paździochu'''}} |
{{cytat|O menda jedna, świnia przebrzydła, łysa pała!|[[Ferdynand Kiepski]] o '''Marianie Paździochu'''}} |
||
'''Marian Janusz Paździoch''' (ur. w październiku [[1945]] w [[Wąchock]]u, zm. [[28 stycznia]] [[2021]] roku) – polski biznesmen, jedyna pozytywna postać w serialu ''[[Świat według Kiepskich]]''. Ciągle pracował na bazarze, gdzie sprzedawał damską bieliznę. |
|||
{{cytat|Łysa menda!|Ferdynand Kiepski o '''Marianie Paździochu'''}} |
|||
{{cytat|Łysy wąż!|Ferdynand Kiepski o '''Marianie Paździochu'''}} |
|||
{{cytat|Łysy ch...!|Ferdynand Kiepski o '''Marianie Paździochu'''}} |
|||
{{Cytat|Łysy wirus!|[[Helena Paździochowa]] o '''Marianie Paździochu'''}} |
|||
{{cytat|Małpia czaszka!|Ferdynand Kiepski o '''Marianie Paździochu'''}} |
|||
{{cytat|Łysa dupa!|Ferdynand Kiepski o '''Marianie Paździochu'''}} |
|||
{{cytat|Siekiera, motyka, baba goła, Marian Paździoch to pierdoła...<br />Siekiera, motyka, bum cyk cyk, Marian Paździoch stary pryk...<br />Siekiera, motyka, smętna bajka, u Paździocha miętka fajka...<br />Siekiera, motyka, małpi wuj, Marian Paździoch to jest...!|Ferdynand Kiepski śpiewa piosenkę o '''Marianie Paździochu'''}} |
|||
{{cytat|Helena! mam zawał!|Marian Paździoch do '''Heleny Paździoch'''}} |
|||
{{cytat|To kwestia mojej ambicjonalności!|Marian Paździoch o swojej niechęci do darowania długu wynoszącego 2 zł 50 gr}} |
|||
{{cytat|Panu się zawsze chce, wtedy kiedy mnie!|Marian Paździoch do Ferdka w wyścigu do toalety}} |
|||
{{cytat|Jeszcze wielu rzeczy o mnie pan nie wiesz.|Marian Paździoch o swoich tajemnicach}} |
|||
{{cytat|Jesteś stary ty łysa pało.|Surowa Wersja kieruje ten tekst do '''Mariana Paździocha'''}} |
|||
== Biografia == |
|||
{{t|sir Marian Włodzimirowicz Paździoch|ps. '''Ptasznik''' urodzony jako '''Marian Janusz Heinrich Gottlieb Paździoch von Bimberstein'''}}jedyny w Polsce przedsiębiorca, który trzyma za mordę rynek [[skarpety|skarpet]] męskich ciemnych, skarpet męskich bordowych oraz większość rynku skarpet damskich zielonych. Sprzedaje również luksusową, przeterminowaną damską bieliznę. Zwany również „łysą mendą” przez swojego sąsiada [[Ferdynand Kiepski|Ferdynanda]]. Doczekał się wiersza na swój temat: ''Paździoch, Paździoch – dupa w kwiaty, na patyku kręci waty. Kręci, kręci i przeplata, a to gówno jest, nie wata!''. Wraz z Ferdynandem uważani za największych myślicieli i filozofów w historii. Ma żonę [[Helena Paździochowa|Helenę]]. Uwielbia zabawy z sąsiadem [[Arnold Boczek|Boczkiem]]. Zaksięgowany w [[Piwo|Księdze Rekordów Guinessa]] jako <s>jedyna menda</s> ''jedyny człowiek'' na świecie, który przeżył około 150 zawałów. |
|||
Już jako dzieciak dorabiał sobie na bazarze – za największy sukces handlowy uznawał sprzedaż [[kot]]a niejakiemu [[Sami swoi|Witii Pawlakowi]]. Paździoch za polskiego kota dostał dwa worki pszenicy oraz poniemiecki rower. Prawdopodobnie będąc nastolatkiem przeprowadził się do okolic dzisiejszego dolnośląskiego – ukończył technikum elektryczne w [[Oława|Oławie]]. Krótko po ukończeniu szkoły „dowodził” rowerem wodnym na Mazurach oraz grał na bąku w zespole ludowym. Bąka porzucił, przestawiając się na [[jazz]]. Jako saksofonista zdobył chwilowo dużą sławę na świecie. |
|||
{{Spoiler}} |
|||
Marian Paździoch jest [[liberalizm|liberałem]]: przez jego ręce przepływa rozmaity towar wschodniego pochodzenia, niestety, samemu Paździochowi nie udało się jeszcze zaczerpnąć z tego zysku. Paździoch jest też [[pracoholik]]iem: ustawicznie próbuje spieniężyć wyroby tekstylne wśród najbliższego sąsiedztwa, za co podziwiają go [[Halina Kiepska|pracujące sąsiadki]], a podejrzewają o nieczyste zagrywki [[Ferdynand Kiepski|chwilowo niepracujący sąsiedzi]]. A do tego jest mendą, złodziejem, świnią i erosomanem. |
|||
W [[1978]] roku zamieszkał we Wrocławiu, gdzie sprzedawał watę cukrową dzieciom. Nie ukrywał, że dzieci mocno mu dokuczały – jeden chłopiec gonił go kilka godzin po okolicy, pewna dziewczynka wymyślała na niego wierszyki, a innej pożyczył 2,50 na bilet do kina, nigdy nie doczekawszy się zwrotu pieniędzy. Pomimo tej patologii Marian z dumą przyznawał, że dzieci te świetnie się rozwinęły i miały duży wpływ na polską kulturę. I tak goniący go chłopiec lada moment zdobył złoty medal na [[Igrzyska olimpijskie|Igrzyskach]] w biegach długodystansowych, pierwsza z dziewczyn została poetką, która zdobyła [[Nagroda Nobla|Nobla]], a druga – ta, która nie oddała pieniędzy – stała się gwiazdą w [[Hollywood]] oraz otrzymała Oscara za całokształt twórczości. |
|||
Za czasów [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|komuny]] Paździoch pracował w [[Milicja Obywatelska|milicji]] lub innym [[Zmotoryzowane Odwody Milicji Obywatelskiej|ZOMO]] – mają świadczyć o tym słowa wypowiedziane przez Mariana na szwunku, gdy podczas rozmowy o wojsku przyznał, że ''Gdy dali rozkaz do ataku, to aż mi tarcza pękła i pała się złamała''. [[Waldemar Kiepski|Waldek]] uznał, że Paździoch musiał brać udział w [[Bitwa pod Grunwaldem|bitwie pod Grunwaldem]]. |
|||
Według [[Ferdynand Kiepski|złośliwych]] Paździoch służył w [[Zmotoryzowane Odwody Milicji Obywatelskiej|ZOMO]] i [[Służba Bezpieczeństwa PRL|SB]]. Według [[Instytut Pamięci Narodowej|IPN]] Paździoch nikogo nie pobił jako milicjant (jedynie kierował ruchem drogowym), zaś jego nazwisko nie figuruje na żadnej teczce. W przeciwieństwie do swojego sąsiada, [[Ferdynand Kiepski|Ferdynanda Kiepskiego]], Paździoch nie załamał się i podczas transformacji ustrojowej rozkręcił swój biznes – posiadał bazar przy alei Solidarności. Za jego podatki finansowane były paczki żywnościowe (zawierające choćby pizzę hawajską) dla bezrobotnych sąsiadów. Próbował samodzielnie rozwiązać problem, poprzez założenie własnej partii politycznej, która po wygraniu wyborów zniosłaby rozdawnictwo. |
|||
Ożenił się z [[Helena Paździoch|Heleną Majsner]]. Jak przystało na prawdziwego [[katolik]]a, Marian Paździoch chodził co niedzielę do kościoła. Mało tego – nie rozwiódł się ze swoją żoną, przy której [[Ksantypa]] jest anielicą. |
|||
Marian Paździoch był bardzo skromną osobą. Często podkreślał swoim sąsiadom, że ''jeszcze wielu rzeczy o nim nie wiedzą''. Warto jednak zaznaczyć, że żyjąc 12 godzin w domu i 12 godzin na bazarze przeżył o wiele więcej niż [[Wojciech Cejrowski]], [[Tony Halik]] i inni podróżnicy razem wzięci. |
|||
Uwielbiał nosić swój beret uszyty przez Helenę. Co ciekawe, jego żona by go najchętniej wyrzuciła lub spłukała w kiblu. Marian wykazywał duży spryt, szczególnie chcąc pomóc sąsiadom nie mających pieniędzy na [[Wódka|artykuły]] [[piwo|pierwszej]] [[bimber|potrzeby]]. Był wielkim fanem motoryzacji – posiadał rozliczne super maszyny: źle zaparkowanego [[Trabant]]a, [[FSO Polonez|Poloneza]], [[Wartburg]]a (o numerze rejestracyjnym WR A2876) i zielonego [[Mercedes]]a 300 W123. Gdy go kupił, mówił do Ferdka: ''On ma więcej koni mechanicznych niż pan włosów na głowie!''. Do końca życia posiadał owego Wartburga, którym jeździł po towar na bazar m.in. do Gliwic po bistory. |
|||
== Paździoch-innowator == |
|||
* Marian Paździoch jako pierwszy domagał się ustanowienia niedzieli dniem wolnym od pracy. [[Mateusz Morawiecki]] tylko skopiował jego pomysł. |
|||
* Marian Paździoch założył muzeum, w którym gromadził pamiątki po poprzednim ustroju. Część eksponatów (z lat 1944-1945) oddał gdańskiemu Muzeum II Wojny Światowej. |
|||
* Marian Paździoch zniósł program rozdawania deputatów. Stał się ikoną polskiego ruchu wolnościowego, który nie kompromitował się tak jak [[Janusz Korwin-Mikke]]. |
|||
* Marian Paździoch głosował na prawicę już w 2007 – nie dał się nabrać na [[Platforma Obywatelska|Platformę]]. |
|||
* Marian Paździoch odkrył, że jego sąsiedzi donosili podczas stanu wojennego. Warto zaznaczyć, że Paździoch jak na prawdziwego katolika przystało wybaczył im. |
|||
== Osiągnięcia == |
|||
Marian Paździoch dwa razy próbował znaleźć się w Księdze Rekordów Guinessa. Po raz pierwszy w 1999 roku, próbując przesiedzieć na sedesie co najmniej 365 dni, 2 godziny i 15 minut, bijąc tym samym rekord Rumuna Nicolae Wyciskanu. Drugie podejście było trochę bardziej czasochłonne, ale mu się udało – Marian przeżył ponad sto zawałów serca, dzięki czemu ustanowił nowy rekord świata. |
|||
Uwielbia nosić swój beret uszyty przez jakąś [[Helena Paździochowa|starą raszplę]] ze swojej rodziny, który jego żona Helena już dawno by podarła i spuściła w toalecie, gdyby nie to, że Marian strzeże go jak tygrys młode. Dzieje się tak dlatego, że służy on Paździochowi do zakrywania jego łysiny. Marian wykazuje duży spryt i złośliwość, które często wykorzystuje na swoich sąsiadach. Jest wielkim fanem motoryzacji. Posiadał rozliczne super maszyny Źle zaparkowanego Trabanta, Poloneza, Wartburga, Zielonego Mercedesa 300 W123. Gdy go kupił, mówił do Ferdka: ''On ma więcej koni mechanicznych niż pan włosów na głowie!'' Ale później cały czas jest Wartburg, którym jeździ po towar na bazar m.in. do Gliwic po bistory. |
|||
{{Endspoiler}} |
|||
== Ciekawostki == |
== Ciekawostki == |
||
* O przeszłości Paździocha niewiele wiadomo. Sam często |
* O przeszłości Paździocha niewiele wiadomo. Sam często powtarzał, że „jeszcze wielu rzeczy się o nim nie wie”. |
||
* Bardzo |
* Bardzo lubił grać w „[[Star Wars|Srar Wars]]”. |
||
* Poznał osobiście [[Krzysztof Ibisz|Krzysztofa Ibisza]], ale nie został wpuszczony do programu ''[[Gra w ciemno]]'', bo chciał otworzyć wszystkie koperty. |
|||
* |
* Chciało mu się to samo co Ferdynand nie tylko do ubikacji. To jest to, co się [[fizjolog]]om nawet nie śniło. |
||
* Uwielbia urządzać (przeważnie nocne) libacje alkoholowe z Ferdkiem. |
|||
* Jego dziadek był w Wehrmachcie. Przez ten fakt Paździoch stał się antyikoną w oczach Polaków. |
|||
* Był działaczem PZPR. |
|||
⚫ | |||
* Jego dziadek był w Wermachcie. |
|||
* Jego prababcia wystąpiła w pierwszym na świecie [[film pornograficzny|filmie pornograficznym]]. |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
* W jednym odcinku był gejem. |
|||
* Był egzorcystą, który częściowo usunął demona Pazuzu z ferdkowej duszy. |
|||
* Był w ZOMO, ORMO i w WRONie. |
|||
* Tabliczka z nazwiskiem na jego drzwiach brzmiała: J.W. Paździochy. To skrót od: ''Jaśnie Wielmożni Paździochy''<ref>Niektórzy jednak dopatrują się liter ''T.W.'', oznaczającego ''Tajni Współpracownicy''</ref>. |
|||
⚫ | |||
* Ferdek zaraził go warcholstwem. Na szczęście się wyleczył. |
|||
* Mariana matka myśli, że jej syn jest księdzem. |
|||
* Miał raz tyle pieniędzy, że aż całe mieszkanie mu zawalały. |
|||
* Kochał swój beret. |
|||
* Marzył by przed śmiercią uprawiać [[seks]] pornograficzny z dwudziestoma kobietami na raz. |
|||
* Prowadził Muzeum Seksu Ziemi Dolnośląskiej. |
|||
* Był bratem [[Jan Kulczyk|Jana Kulczyka]]. |
|||
* Helena twierdziła, że wyglądał jak transwestyta na jasełkach w zakładzie karnym. |
|||
* Kiedy pracował na latarni, zauważył ciało kobiety wyrzucone na brzeg. Myślał, że nie żyje. Reanimował ją metodą usta-usta, jednak był to podstęp. Kobieta zmusiła go do uprawiania [[seks|stosunku cielesnego]]. Marian zapomniał włączyć latarni. Rozbił się statek (kobieta ta była przyczyną jego klęsk życiowych i zarazem jego [[Helena Paździoch|żoną]]). |
|||
* Kiedy był w szpitalu stwierdził, że kocha [[Halina Kiepska|Halinę Kiepską]], po czym jej to wyznał i powiedział jej, że niczego od niej nie oczekuje. |
|||
* Od dawna był zakochany w Halince. |
|||
Ale przede wszystkim: |
|||
== Książka == |
|||
* Był pierwszym Polakiem, który zachęcił Ferdka do podjęcia pracy. Wystarczyło założyć bar sprzedający [[kebab]]y i zatrudnić w nim Halinkę. To wystarczyło, by Ferdek zatrudnił się w sanepidzie, który zamknął źle prowadzony bar Mariana. |
|||
Sir Paździocha szerzej można poznać w książce ks. Isakowicza-Zalewskiego pt. „TW '''Iljuszyn'''”. Powieść biograficzna opisuje fakty z życia Ptasznika, jego zamiłowanie do bielizny damskiej w połączeniu z nielegalnym handlem oraz parafilię związaną z [[Gówno|radzieckim przemysłem lotniczym]]. |
|||
Towarzysz Paździoch ujawnia, jak z ramienia SB inwigilował [[Jan Paweł II|Lolka]] oraz dostarczał projekty F-15 prosto z [[Microsoft|Krzemowej Doliny]]. |
|||
== Zobacz też == |
|||
<br clear="all"> |
|||
* [[Arnold Boczek]] |
|||
* [[Ferdynand Kiepski]] |
|||
* [[Helena Paździochowa]] |
|||
* [[Wartburg]] |
|||
{{przypisy}} |
|||
{{Kiepscy}} |
{{Kiepscy}} |
||
⚫ | |||
{{DEFAULTSORT:Paździoch, Marian}} |
|||
⚫ |
Aktualna wersja na dzień 09:11, 26 wrz 2024
Ten artykuł dotyczy polskiej mendy społecznej. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
O menda jedna, świnia przebrzydła, łysa pała!
- Ferdynand Kiepski o Marianie Paździochu
Marian Janusz Paździoch (ur. w październiku 1945 w Wąchocku, zm. 28 stycznia 2021 roku) – polski biznesmen, jedyna pozytywna postać w serialu Świat według Kiepskich. Ciągle pracował na bazarze, gdzie sprzedawał damską bieliznę.
Biografia[edytuj • edytuj kod]
Już jako dzieciak dorabiał sobie na bazarze – za największy sukces handlowy uznawał sprzedaż kota niejakiemu Witii Pawlakowi. Paździoch za polskiego kota dostał dwa worki pszenicy oraz poniemiecki rower. Prawdopodobnie będąc nastolatkiem przeprowadził się do okolic dzisiejszego dolnośląskiego – ukończył technikum elektryczne w Oławie. Krótko po ukończeniu szkoły „dowodził” rowerem wodnym na Mazurach oraz grał na bąku w zespole ludowym. Bąka porzucił, przestawiając się na jazz. Jako saksofonista zdobył chwilowo dużą sławę na świecie.
W 1978 roku zamieszkał we Wrocławiu, gdzie sprzedawał watę cukrową dzieciom. Nie ukrywał, że dzieci mocno mu dokuczały – jeden chłopiec gonił go kilka godzin po okolicy, pewna dziewczynka wymyślała na niego wierszyki, a innej pożyczył 2,50 na bilet do kina, nigdy nie doczekawszy się zwrotu pieniędzy. Pomimo tej patologii Marian z dumą przyznawał, że dzieci te świetnie się rozwinęły i miały duży wpływ na polską kulturę. I tak goniący go chłopiec lada moment zdobył złoty medal na Igrzyskach w biegach długodystansowych, pierwsza z dziewczyn została poetką, która zdobyła Nobla, a druga – ta, która nie oddała pieniędzy – stała się gwiazdą w Hollywood oraz otrzymała Oscara za całokształt twórczości.
Według złośliwych Paździoch służył w ZOMO i SB. Według IPN Paździoch nikogo nie pobił jako milicjant (jedynie kierował ruchem drogowym), zaś jego nazwisko nie figuruje na żadnej teczce. W przeciwieństwie do swojego sąsiada, Ferdynanda Kiepskiego, Paździoch nie załamał się i podczas transformacji ustrojowej rozkręcił swój biznes – posiadał bazar przy alei Solidarności. Za jego podatki finansowane były paczki żywnościowe (zawierające choćby pizzę hawajską) dla bezrobotnych sąsiadów. Próbował samodzielnie rozwiązać problem, poprzez założenie własnej partii politycznej, która po wygraniu wyborów zniosłaby rozdawnictwo.
Ożenił się z Heleną Majsner. Jak przystało na prawdziwego katolika, Marian Paździoch chodził co niedzielę do kościoła. Mało tego – nie rozwiódł się ze swoją żoną, przy której Ksantypa jest anielicą.
Marian Paździoch był bardzo skromną osobą. Często podkreślał swoim sąsiadom, że jeszcze wielu rzeczy o nim nie wiedzą. Warto jednak zaznaczyć, że żyjąc 12 godzin w domu i 12 godzin na bazarze przeżył o wiele więcej niż Wojciech Cejrowski, Tony Halik i inni podróżnicy razem wzięci.
Uwielbiał nosić swój beret uszyty przez Helenę. Co ciekawe, jego żona by go najchętniej wyrzuciła lub spłukała w kiblu. Marian wykazywał duży spryt, szczególnie chcąc pomóc sąsiadom nie mających pieniędzy na artykuły pierwszej potrzeby. Był wielkim fanem motoryzacji – posiadał rozliczne super maszyny: źle zaparkowanego Trabanta, Poloneza, Wartburga (o numerze rejestracyjnym WR A2876) i zielonego Mercedesa 300 W123. Gdy go kupił, mówił do Ferdka: On ma więcej koni mechanicznych niż pan włosów na głowie!. Do końca życia posiadał owego Wartburga, którym jeździł po towar na bazar m.in. do Gliwic po bistory.
Paździoch-innowator[edytuj • edytuj kod]
- Marian Paździoch jako pierwszy domagał się ustanowienia niedzieli dniem wolnym od pracy. Mateusz Morawiecki tylko skopiował jego pomysł.
- Marian Paździoch założył muzeum, w którym gromadził pamiątki po poprzednim ustroju. Część eksponatów (z lat 1944-1945) oddał gdańskiemu Muzeum II Wojny Światowej.
- Marian Paździoch zniósł program rozdawania deputatów. Stał się ikoną polskiego ruchu wolnościowego, który nie kompromitował się tak jak Janusz Korwin-Mikke.
- Marian Paździoch głosował na prawicę już w 2007 – nie dał się nabrać na Platformę.
- Marian Paździoch odkrył, że jego sąsiedzi donosili podczas stanu wojennego. Warto zaznaczyć, że Paździoch jak na prawdziwego katolika przystało wybaczył im.
Osiągnięcia[edytuj • edytuj kod]
Marian Paździoch dwa razy próbował znaleźć się w Księdze Rekordów Guinessa. Po raz pierwszy w 1999 roku, próbując przesiedzieć na sedesie co najmniej 365 dni, 2 godziny i 15 minut, bijąc tym samym rekord Rumuna Nicolae Wyciskanu. Drugie podejście było trochę bardziej czasochłonne, ale mu się udało – Marian przeżył ponad sto zawałów serca, dzięki czemu ustanowił nowy rekord świata.
Ciekawostki[edytuj • edytuj kod]
- O przeszłości Paździocha niewiele wiadomo. Sam często powtarzał, że „jeszcze wielu rzeczy się o nim nie wie”.
- Bardzo lubił grać w „Srar Wars”.
- Poznał osobiście Krzysztofa Ibisza, ale nie został wpuszczony do programu Gra w ciemno, bo chciał otworzyć wszystkie koperty.
- Chciało mu się to samo co Ferdynand nie tylko do ubikacji. To jest to, co się fizjologom nawet nie śniło.
- Jego dziadek był w Wehrmachcie. Przez ten fakt Paździoch stał się antyikoną w oczach Polaków.
- Właściwie nie dziadek, tylko babcia, nie w Wehrmachcie, tylko w Weimarze i ona tam nie mieszkała, tylko raz tam była po buty.
- Jego prababcia wystąpiła w pierwszym na świecie filmie pornograficznym.
- Marian był ministrantem z największym doświadczeniem w Polsce, a może i w Europie.
- Był egzorcystą, który częściowo usunął demona Pazuzu z ferdkowej duszy.
- Tabliczka z nazwiskiem na jego drzwiach brzmiała: J.W. Paździochy. To skrót od: Jaśnie Wielmożni Paździochy[1].
- Ferdek zaraził go warcholstwem. Na szczęście się wyleczył.
- Miał raz tyle pieniędzy, że aż całe mieszkanie mu zawalały.
- Kochał swój beret.
- Marzył by przed śmiercią uprawiać seks pornograficzny z dwudziestoma kobietami na raz.
- Prowadził Muzeum Seksu Ziemi Dolnośląskiej.
- Był bratem Jana Kulczyka.
- Helena twierdziła, że wyglądał jak transwestyta na jasełkach w zakładzie karnym.
- Kiedy pracował na latarni, zauważył ciało kobiety wyrzucone na brzeg. Myślał, że nie żyje. Reanimował ją metodą usta-usta, jednak był to podstęp. Kobieta zmusiła go do uprawiania stosunku cielesnego. Marian zapomniał włączyć latarni. Rozbił się statek (kobieta ta była przyczyną jego klęsk życiowych i zarazem jego żoną).
- Kiedy był w szpitalu stwierdził, że kocha Halinę Kiepską, po czym jej to wyznał i powiedział jej, że niczego od niej nie oczekuje.
- Od dawna był zakochany w Halince.
Ale przede wszystkim:
- Był pierwszym Polakiem, który zachęcił Ferdka do podjęcia pracy. Wystarczyło założyć bar sprzedający kebaby i zatrudnić w nim Halinkę. To wystarczyło, by Ferdek zatrudnił się w sanepidzie, który zamknął źle prowadzony bar Mariana.
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]
Przypisy
- ↑ Niektórzy jednak dopatrują się liter T.W., oznaczającego Tajni Współpracownicy