Stanisław August Poniatowski: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 12: | Linia 12: | ||
[[7 września]] [[1764]], przy udziale szlachty, Poniatowski został królem. Od razu zajął się założeniem Szkoły K'najtów, spisywaniem listów i ogólnym rządzeniem, żeby tylko zakryć się swoimi osiągami i nie zrobić sobie [[siara|siary]] „Ciołkiem” (aż tak bardzo popularnym stwierdzeniem wśród wrogich ruskich). Nawet nowo odkryty gwiazdozbiór nazwano [[Ciołek Poniatowskiego|Ciołkiem Poniatowskiego]]<ref>Wbrew pozorom był to jednak Polak.</ref>. |
[[7 września]] [[1764]], przy udziale szlachty, Poniatowski został królem. Od razu zajął się założeniem Szkoły K'najtów, spisywaniem listów i ogólnym rządzeniem, żeby tylko zakryć się swoimi osiągami i nie zrobić sobie [[siara|siary]] „Ciołkiem” (aż tak bardzo popularnym stwierdzeniem wśród wrogich ruskich). Nawet nowo odkryty gwiazdozbiór nazwano [[Ciołek Poniatowskiego|Ciołkiem Poniatowskiego]]<ref>Wbrew pozorom był to jednak Polak.</ref>. |
||
Gdzieś pod koniec rządów porządnie zaczął zapisywać [[Konstytucja 3 Maja|Konstytucję 3 Maja]] by wykazać się czymś szczególnym, bo jak wiadomo – był władcą bardzo nieudolnym, a przemawiał mu brak realizmu politycznego, nie da się ukryć, że przez swoją słabość doprowadził w 1768 do utraty przez Rzeczpospolitą suwerenności, a król stał się tylko <s> |
Gdzieś pod koniec rządów porządnie zaczął zapisywać [[Konstytucja 3 Maja|Konstytucję 3 Maja]] by wykazać się czymś szczególnym, bo jak wiadomo – był władcą bardzo nieudolnym, a przemawiał mu brak realizmu politycznego, nie da się ukryć, że przez swoją słabość doprowadził w 1768 do utraty przez Rzeczpospolitą suwerenności, a król stał się tylko <s>pionkiem w [[Monopoly]]</s> marionetką w rękach cesarzowej [[Katarzyna II|Katarzyny II]]. |
||
{{przypisy}} |
{{przypisy}} |
||
Wersja z 10:27, 28 mar 2013
|
Ten artykuł dotyczy 'polskiego króla'. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
Szablon:Tkról Polski i wielki książę litewski (1764–1795), mecenas sztuki, a ponadto wielki książę ruski, pruski, mazowiecki, żmudzki, kijowski, wołyński, podolski, podlaski, inflancki, smoleński[1], siewierski i czernihowski etc. etc. Zakała Narodu Polskiego i podnóżek Katarzyny II Wielkiej.
Ostatni władca i Ciołek[2] Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Rosjanie zmusili go niebawem do abdykacji (emerytury) po tym, jak naśrajbił im Traktat przyjaźni pomiędzy Rzecząpospolitą a Rosją, co potem wywołało pomiędzy nimi wojny bogów.
Był kochankiem carycy Katarzyny II i to ona jako pierwsza zarekomendowała go na króla.
Królestwo
Poniatowski był królem elekcyjnym za sprawą znajomości z magnatami. Rosjanie wraz z Czartoryskimi, za czasu panowania jeszcze poprzedniego króla, ustalili spisek, dzięki któremu Poniatowski miał siąść na tron, a potem z niego zejść. Wybór był jednak losowy, co pozwoliło magnatom na wybranie najgorszego kandydata jako tego ostatniego, tym samym oszczędzając aktualnemu królowi obowiązku szukania następcy (jak to się w tym okresie przyjęło).
7 września 1764, przy udziale szlachty, Poniatowski został królem. Od razu zajął się założeniem Szkoły K'najtów, spisywaniem listów i ogólnym rządzeniem, żeby tylko zakryć się swoimi osiągami i nie zrobić sobie siary „Ciołkiem” (aż tak bardzo popularnym stwierdzeniem wśród wrogich ruskich). Nawet nowo odkryty gwiazdozbiór nazwano Ciołkiem Poniatowskiego[3].
Gdzieś pod koniec rządów porządnie zaczął zapisywać Konstytucję 3 Maja by wykazać się czymś szczególnym, bo jak wiadomo – był władcą bardzo nieudolnym, a przemawiał mu brak realizmu politycznego, nie da się ukryć, że przez swoją słabość doprowadził w 1768 do utraty przez Rzeczpospolitą suwerenności, a król stał się tylko pionkiem w Monopoly marionetką w rękach cesarzowej Katarzyny II.
