Zadupie: Różnice pomiędzy wersjami
M |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Mapa z.jpg|thumb|300px|Właśnie…]] |
[[Plik:Mapa z.jpg|thumb|300px|Właśnie…]] |
||
'''Zadupie''' (łagodniej ''zarzecze'', potocznie ''dziura'', ''dół'', ''dołek'', ''pole'', ''pierdzi-dół'', ''miejsce, gdzie wrony zawracają'') – typowa [[polska]] [[wieś]]. Charakteryzuje się ciekawym układem dróg polnych. |
'''Zadupie''' (łagodniej ''zarzecze'', potocznie ''dziura'', ''dół'', ''dołek'', ''pole'', ''pierdzi-dół'', ''miejsce, gdzie wrony zawracają'', ''miejsce, gdzie psy dupami szczekają'') – typowa [[polska]] [[wieś]]. Charakteryzuje się ciekawym układem dróg polnych. |
||
== Społeczność == |
== Społeczność == |
||
Wersja z 18:00, 5 lis 2023
Zadupie (łagodniej zarzecze, potocznie dziura, dół, dołek, pole, pierdzi-dół, miejsce, gdzie wrony zawracają, miejsce, gdzie psy dupami szczekają) – typowa polska wieś. Charakteryzuje się ciekawym układem dróg polnych.
Społeczność
Mieszkańcy takiej oto przepięknej miejscowości żyją w równie pięknych rezydencjach, zwanych psimi budami, chatami lub szopami. Najczęściej ich ulubionym zespołem muzycznym jest Gang Albanii, co oznacza, że normalni ludzie się tu nie zbliżają .
Ludzie się tutaj bardzo, ale to bardzo kochają i czule mówią do siebie: TY IDIOTO!. Są też bardzo bogaci. Przeciętny mieszkaniec zarabia na nicnierobieniu aż 100 tysięcy zadupiozłotych (w polskich złotówkach pół grosza), a najbogatsi zarabiają dziennie aż 20 milionów zadupiozłotych (w przybliżeniu 1 złoty), ze względu na to, że zbierają to, co najcenniejsze, czyli brązowe złoto.
Środki transportu w Zadupiach
No cóż, najczęstszym tutaj środkiem transportu są nogi, najwyżej wózki inwalidzkie, dziecięce, wsiobusy, rowery lub traktory. Mieszkańcy jednak najbardziej pragną jeździć samochodem, a najtańszy taki kosztuje około 4 bilionów zadupiozłotych, czyli około 200 zł, a jest nim Maluch.
Gdzie występują?
Najwięcej zadupi w Polsce jest oczywiście we wschodniej jej części (okolice wsi myślącej, wiochy za mostem i Suwnych Wałków), co jest pozostałością po rosyjskim zaborze i sowieckiej mentalności ludzi tam mieszkających, a także na pełnym mokradeł Warmii i Mazurach, oraz Pomorzu Zachodnim i Lubuskim, gdzie więcej puszcz z kleszczami niż człeka. Jednak tak naprawdę rozsypane są po wszyściutkich województwach.
