C++: Różnice pomiędzy wersjami
(czystość funkcji) |
|||
Linia 93: | Linia 93: | ||
Niestety, nie udało się wyeliminować preprocesora z C++, bo wciąż jest on potrzebny do łączenia plików źródłowych (<code>#include</code>). |
Niestety, nie udało się wyeliminować preprocesora z C++, bo wciąż jest on potrzebny do łączenia plików źródłowych (<code>#include</code>). |
||
=== Czystość funkcji === |
|||
Funkcje w C++ mogą być brudne (i nie za bardzo da się je umyć). Na przykład ta sama funkcja wywołana z tymi samymi argumentami dwa razy może dawać różne wyniki. Dotyczy to w sumie każdego języka niebędącego tworem czysto funkcyjnym, ale w C++ jest szczególnie uciążliwe, gdyż cały brud można schować do środka takiej funkcji i nikt się niczego nie dowie (zwłaszcza jeśli taka cudowna funkcja będzie częścią jakiejś DLL-ki). Na przykład można zrobić to tak: |
|||
<source lang="cpp">#include <iostream> |
|||
int foo() |
|||
{ |
|||
static int c=0; |
|||
return c++; |
|||
} |
|||
int main() |
|||
{ |
|||
int first=foo(); |
|||
int second=foo(); |
|||
std::cout<<first<<"!="<<second<<'\n'; |
|||
}</source> |
|||
=== Znane stwierdzenia === |
=== Znane stwierdzenia === |
Wersja z 19:23, 10 wrz 2019
Uwaga! Jest po północy! Programisto! Czy wiesz gdzie wskazuje teraz Twój wskaźnik? |
Ten artykuł jest częścią cyklu naukowego języki komputerowe. |
Języki programowania: |
Inne języki komputerowe: |
|
edytuj ten szablon |
long long ago; // in a galaxy far far away
- C++ o Gwiezdnych wojnach
long long ago;
int a; //galaxy
for(int i=away;away<1;away++)
- Udoskonalona wersja powyższego kodu
C++ (z ang. Si Plask Plask) – ezoteryczny, wieloparadygmatowy, wielofunkcyjny, uniwersalny, obiektowy, generyczny, niskopoziomowy, bezsensowny język programowania będący dla C tym, czym jest Nonsensopedia dla Wikipedii (albo na odwrót). Przez noobów programistycznych uważany za język z największymi możliwościami, lecz oni się nie znają, wszystko da się łatwo zakodzić w asemblerze.
C++ jest uznawane za świetny język dla alfonsów, gdyż posiada (w najnowszym standardzie) zestaw seksownych funkcji. Oto część z nich:
stoi
– funkcja wywołująca stanie;string
– klasa do manipulacji stringami;wstring
– klasa do manipulacji szerokimi stringami (wide string);to_string
– zaglądanie w stringi;to_wstring
– zaglądanie w szerokie stringi.
Wersja od M$ najbardziej słynie z błędów kompilacji wbudowanych bibliotek. Zdarzają się również błędy typu:
LNK431**** UNRESOLVED EXTERNAL SYMBOL [...]
Oznaczają one iż taka funkcja w rzeczywistości nie istnieje, została dodana tylko po to aby zwiększyć liczbę wbudowanych funkcji, czyniąc język bardziej pożytecznym.
Nowości
W porównaniu z C, język posiada wiele nowych możliwości, które czynią składnię jeszcze bardziej zagmatwaną i trudniejszą do zrozumienia.
Klasy
W związku z wszechobecną modą na programowanie obiektowe, w C++ wprowadzono klasy, które są dokładnie tym samym, co znane z C struktury. Jedyną różnicą jest to, że pola i metody struktur są domyślnie publiczne, a pola i metody klas są domyślnie prywatne, ale i tak nikt nie wie, co to znaczy.
Przeładowanie operatorów
Przeładowanie operatorów – jak sama nazwa wskazuje, jest to rodzaj polimorfizmu pozwalający zdefiniować rożne zachowanie operatora w zależności od przyjętych operandów.
Mówiąc po ludzku: przeładowanie operatorów jest wtedy, gdy „+” (plus) oznacza odejmowanie, „-” (dywiz) – dzielenie, a „/” (slesz) – wyświetlenie napisu „Hello, world!”. Dzięki temu nikt nie będzie w stanie zorientować się, co dany fragment kodu robi.
int operator+(int a, int b) // plus oznacza odejmowanie
{
return a-b;
}
int operator-(int a, int b) // minus oznacza dzielenie
{
return a/b;
}
int operator/(int a, int b) // slesz powoduje wypisanie "Hello world!"
// i zawsze daje wynik 7
{
std::cout << "Hello, world!" << std::endl;
return 7;
}
int main()
{
int a,b,c;
// przypisujemy liczbom "a" i "b" wartosć "2"
a=2;
b=2;
// przypisujemy liczbie "c" wartosć "a+b"
c=a+b;
// wypisujemy wartosć "c" na ekran
std::cout << c << std::endl;
// jak łatwo się domyslić, program wypisuje "0"
}
Instrukcje preprocesora
C++ jak i jego poprzednik zawiera bardzo przydatną, skracającą czas pisania i ułatwiającą zrozumienie języka instrukcję #define. Przykład zastosowania:
#define true false
#define public private
#define p -
#define m +
#define l p 1 m 1 p
#define h l 1 m 1 p 1 m 1 l
#define g h 1 p 1##*##1##/##1 m 1 h 1 m 1 m 1 h
// jak łatwo się domyślić, litera 'g' służy do odejmowania
Szablony
Twórca C++, pragnąc wyzwolić programistów od złego Doktora Preprocesora, stworzył coś, co nazwał systemem szablonów. Szablony umożliwiają napisanie tego, co dawniej zajmowało jedną linię, w pięciu liniach.
Funkcja „min” w stylu C (makro preprocesora):
#define min(a,b) ((a) > (b) ? (b) : (a))
Funkcja „min” w stylu C++ (szablon funkcji):
template <typename typ>
typ min(typ a, typ b)
{
return ((a) > (b) ? (b) : (a));
}
Niestety, nie udało się wyeliminować preprocesora z C++, bo wciąż jest on potrzebny do łączenia plików źródłowych (#include
).
Czystość funkcji
Funkcje w C++ mogą być brudne (i nie za bardzo da się je umyć). Na przykład ta sama funkcja wywołana z tymi samymi argumentami dwa razy może dawać różne wyniki. Dotyczy to w sumie każdego języka niebędącego tworem czysto funkcyjnym, ale w C++ jest szczególnie uciążliwe, gdyż cały brud można schować do środka takiej funkcji i nikt się niczego nie dowie (zwłaszcza jeśli taka cudowna funkcja będzie częścią jakiejś DLL-ki). Na przykład można zrobić to tak:
#include <iostream>
int foo()
{
static int c=0;
return c++;
}
int main()
{
int first=foo();
int second=foo();
std::cout<<first<<"!="<<second<<'\n';
}
Znane stwierdzenia
- Wszystkie znaki prowadzą do main().
- Od zarania dziejów człowiek utrudnia sobie życie. Można porównać słowa C i C++.
- Każdy człowiek wie, że Windows 7 na Delphi pisany jest.
- C++ to język obiektowy (i nie tylko), który ma za zadanie dodać nowe wyrażenia do istniejących funkcji.
- Biblioteka. Skąd to się bierze?
- C sprawia, że łatwo jest sobie strzelić w stopę. Z C++ jest to trudniejsze, ale za to w razie czego odstrzelisz sobie całą nogę.
- Jeśli istnieje jakaś szalona koncepcja, ocierająca się o granice absurdu i niewykonalności, to na pewno da się ją zrealizować w C++. Na przykład dzięki szablonom można pisać programy, które nie zawierają ani jednej zmiennej (sic!).