Nos

Where is my nose?

Michael Jackson przy codziennej, porannej rekonstrukcji twarzy

Nos – odstająca cześć twarzy, przyczepiona do niej na stałe. Jest to zmysłowa część ciała – ma od spodu dwie dziury, w których siedzi jeden zmysł.

Gdybyśmy nie mieli nosa to...

• o gównie dowiadywalibyśmy się dopiero z chwilą wdepnięcia w nie,
• w kawie z Lidla nie czulibyśmy lekkiej nutki dekadencji,
• nie moglibyśmy z nosa przy pomocy palców wyciągać różnych interesujących substancji...
• ... ani wkładać tam różnych przedmiotów,
• niektórzy nie mieliby czym wciągać i musieliby zająć się bakaniem,
• jeszcze inni nie mieliby sobie gdzie wpinać agrafek i spinaczy biurowych,
• okulary trzeba byłoby przywiązywać do włosów (a łysi mieliby pe),
• Charles de Gaulle i Pinokio wyglądaliby głupio,
• wyglądalibyśmy jak Sami-Wiecie-Kto.

Nos w psychologii

Nos należy do bardzo ważnych aspektów psychologii człowieka, charakteryzuje bowiem jednoznacznie, do jakiej grupy należy dany egzemplarz "homo sapiens", a mianowicie co *następuje:

(Wszystkie pojęcia dotyczą mowy potocznej i mogą się różnić, w zależności od gimnazjum)

• Ciota - osobnik wyróżniający się instynktem "szperacza". Przeszukuje nos za pomocą palca przybierającego zygzakowaty kształt.

Czynności tej towarzyszy bardzo często dziecinny wyraz twarzy. Miano "Cioty" przyznawane jest w momencie, gdy zachowania delikwenta wykraczają poza standardy przyjęte w danym gimnazjum i swoim charakterem przypominają postawę maminsynka. Osobnika należącego do tej grupy łatwo zmanipulować, szczególnie podporządkowując go sobie za pomocą podręcznika, lub innego ciężkiego, twardego przedmiotu, który swoją krótką drogę kończy na twarzy delikwenta. Laboratoryjnie nie zbadano, jaką właściwie rolę odgrywa w procesie "szperania" sam nos, z obserwacji wiadomo jednak, że przybiera rodzaj kultu i jest punktem samouwielbienia.

• Burak - osobnik, dla którego nos jest czymś w rodzaju Matką Nadzieją. Objawem charakterystycznym, stwierdzającym przynależność

do tej grupy jest niekontrolowany odruch dotykania nosa, połączony z natychmiastową zmianą koloru twarzy w odcienie czerwieni. Następuje to w wyniku spotkania z osobnikiem płci przeciwnej. Odruch ten jest symbolem bezradności, dotykanie nosa, masowanie go, ma za zadanie wyzwolić z niego nieludzką energię, która ma pomóc w przezwyciężeniu strachu i niepewności.

• Smarkacz - osobnik, będący zwykłym przypadkiem wrodzonej, bądź nabytej alergii, nie wymaga diagnozy psychologicznej,

gdyż choć objawy są podobne, jak w przypadku pierwszym, nie jest to uwarunkowane przynależnością do tejże grupy, a jej podłoże jest najzwyczajniej podłożem naturalnym.

Znane nosy

• Wielki Wódz Złamany Nos.
• Cyrano de Bergerac.
• Nos Ferratu – pewien Rumun.
• Cosa Nostra – koza wielkonosa.
• Nossa, Nossa Michaela Telo.

Źródła

Głównym źródłem wiedzy o nosach jest Nosopedia. To coś przed naszymi oczami Szablon:Stubbio