Pesa Tramicus
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 16:33, 4 lip 2014 autorstwa Zupomaniak (dyskusja • edycje)
Plik:Ltr pl niepodleglosci.JPG
Pesa z wredną miną na trasie ŁTRu
Plik:Pesa stolyca.jpg
Pesa Stołeczna
Pesa 120/121/122N – pseudotramwaje wyprodukowane w Bydgoskich zakładach Pojazdy Eksperymentalne Szczególnie Awaryjne wyłącznie po to, żeby Warszawieś, Uć, Bydzia, Elbląg, Gdańsk,Szczękocin oraz Czewa miały czym szpanować na scenie polskiej komunikacji miejskiej. Pierwszy pseudotramwaj na świecie. Mają pseudonim „Swing”, co znaczy, że tymi tramwajami poruszają się swingersi.
Zalety
- Są fajne;
- Są długie;
- Mają fajnie odwrócony pantograf;
- Można w nich kupić bilet (czego i tak nikt nie robi, bo po co?).
Wady
- Są niskopodłogowe (ułatwia to szturmowanie tramwaju przez babcie autobusowe lub tramwajowe);
- Piszczą przy zamykaniu drzwi;
- Mają zamontowane ekrany LCD, które cały czas wkurzają pasażerów informując ich, że na ulicy, którą jadą właśnie wywalił się jakiś tramwaj i spowodował zablokowanie całego centrum;
- Mają nieprzyjemny wzrok,
- Wydają nieprzyjemnie dźwięki,
- Warsiafskie sztuki miały tendencję do mimowolnego opuszczania torowiska.
Zastosowanie
Na początku powody do szpanu miał Elbląg, bo to jego Pesy podbiły jako pierwszego. Potem trafiły do Stolycy, a następnie do Wsi, której nie ma na żadnej mapie pogodowej oprócz TVN Meteo. Bydgoszcz nie chciała być gorsza i też Pesy kupiła. Szczecin by móc zaszpanować jedyną jakąś rzeczą też zakupił kilkadziesiąt sztuk.
Wersje
- 120N – pięcioczęściowa;
- 121N – trzyczęściowa, wąska;
- 122N – pięcioczęściowa, wąska (dla Bydgoszczy i Wsi, której nie ma na żadnej mapie pogodowej).
