Kill 'Em All

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 15:36, 29 lut 2012 autorstwa Emdegger (dyskusja • edycje) (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to 85.89.184.231. Ofiarą rewertu jest 213.195.186.37.)
Okładka niepublikowanej reedycji australijskiej

Kill'em All – wydana tylko w Japonii płyta z bootlegami i coverami zespołu metalowego Metallica.

Powstanie

Płyta powstała, gdy Dave Mustaine wyrzucił ze swojego zespołu Megadeth Jamesa Hetfielda, Larsa Ulricha i Cliffa Burtona po ostatnim koncercie trasy koncertowej We're on Tour, We Break Up... So What? w Hawanie. Powodem była ich notoryczna (w porównaniu z Mustaine'm) abstynencja. Przygnębieni tym koledzy postanowili założyć swój zespół. Pierwszym gitarzystą prowadzącym został chłopak do rozwożenia pizzy, ale szybko przeniósł się do Anthrax i zastąpił go okoliczny alfons Kirk Hammett. Niedługo potem wpuszczono ich do studia, musieli jednak nosić ochraniacze na butach i myć ręce przed każdym posiłkiem.

Problemy z tytułem

Początkowo album miał nazywać się "Metal Up Your Ass", ale Ulrich uznał, że będzie się to kłócić z metroseksualnym wizerunkiem grupy z okresu Loada i Reloada, pies (w eufemistycznej wersji) bombki trzasnął, choinki nie stało.

Utwory

  1. Hit the Lights – Piosenka opowiada o przednim światle w Polonezie Ulricha, które rozwalił mu jakiś dresiarz.
  2. The Four (W)hor(e)semen – kołwer hitu Megadeth The Mechanix (poruszony temat seksu), najtrudniejszy technicznie, bo oryginał grany jest przez Mustaine'a na orkiestrę smyczkową.
  3. Motorbreath – podróbka nigdy niepublikowanego utworu Motörhead.
  4. Jump in the Fire – 4 minuty ciszy...
  5. Anesthesia (Pulling Teeth) – słynne solo perkusyjne Jamesa Hetfielda. W tle można usłyszeć bardzo prosty riff basowy Cliffa Burtona, który tak naprawdę grany jest z plejbeku (Burton w trakcie nagrywania Kill 'Em All jadł kanapkę).
  6. Whiplash – piosenka traktująca o tym, co się dzieje, gdy ktoś za mocno przykłada się do gry na gitarze i robi sobie krzywdę.
  7. Phantom Lord – refleksje metalowców-aluminiowców nad tym, co będą robić w przerwach między nagrywaniem bądź chlaniem, gdy zepsuło się Atari.
  8. No Remorse – o tym, jak to bezlitosny potrafi być kac. James napisał na ten temat piosenkę po jednym z kolejnych wyjść z izby wytrzeźwień.
  9. Seek and Destroy – opowiada o tym jak zajebali chłopakom gnaty
  10. Metal Militia – kolejna ballada, podobna do Hit the Lights, posiada 2-sekundową solówkę Kirka Hammetta graną na jego rzęsach.

Próby odgrzewania kotletów

  • W 1981 nie doszło do skutku wydanie limitowanej reedycji australijskiej, na której miały znaleźć się takie bonusy, jak Sandman, Frantic czy połówka Starogardzkiej, gdyż Hetfield wział ją na raz (i ustał!).
  • W 2001 szatański Slayer nagrał tribjutalbum dla Kill'em All, zatytułowany God Kills Us All, unikatowy głównie ze względu na całkowity brak zainteresowania dziełem Metalliki i rekordową ilość fucków pod adresem Boga.

Proces z Napsterem a popularność albumu

Na przełomie 1999 i 2000 Lars Ulrich wypowiedział wojnę rzeszy fanów na całym świecie, po tym jak na serwerach programu P2P Napster zamieszczono jego gacie z wyrytym tekstem jednego z utworów z Kill'em All:

No life 'til browar / We'll drink our asses off tonight / We've got Budweiser / What we want to drink is Lights / Well all Lights, yeah / When we start to drink / We never want to stop again / Drink the Lights!

Ulrich zaskarżył Napstera do Komisji Kontroli Gier i Zakładów, która uznała jego użytkowników winnymi ściągania gaci z naruszeniem praw autorskich i orzekła odszkodowanie na rzecz producenta piwa. Po tym wydarzeniu gwałtownie wzrosła sprzedaż albumu - Stadion Dziesięciolecia ogłosił nawet opchnięcie setnej kopii.

Koniec

Powszechnie wiadomo, że Metallica (tak jak wszystko) skończyła się właśnie na tej płycie, a później to już tylko komercha.