Mein Kampf
Mein Kampf? Czytam dla rozrywki.
- Hans Frank o Mein Kampf, tuż przed rozwaleniem się granatem
Mein Kampf (z niem. Mój szałas) – programowe dzieło Adolfa Hitlera napisane ok. 1920 w pierdlu, a wydane w 1927 roku. Po objęciu przez niego stanowiska Führera w 1934 Mein Kampf stało się lekturą szkolną.
Założenia[edytuj • edytuj kod]
- Mieszkanie dla wszystkich obywateli: W szałasach będziemy wszyscy mieszkać i równość będzie!;
- Praca dla każdego: Każdy wybuduje swój szałas sam!;
- Tolerancja dla Żydów: Żeby się palili dobrze i mydlili dobrze;
- Odosobnienie narodu żydowskiego w specjalnych obozowiskach: I tych trzeba zamknąć, którzy koszerny szałas posiadać chcą!;
- Wsparcie materialne rodzin: A to, co miłośnikom koszernego odebrane będzie, da się budowniczym szałasów;
- Gestapo przejmie uprawnienia policji: I inkwizycja może o każdej porze do drzwi zapukać!;
- Poszukiwanie przestrzeni życiowej: A korytarz będzie w podziemie drążyć, aby przyszłość tam znaleźć!;
- Każdy może krzyknąć, mimo sowieckiej propagandy: Ja też będę mówić;
- Umiłowanie pokoju: Iż zdradziecki rząd Weimaru zdechnąć musi, bo niezwyciężonemu Wehrmachtowi nóż w plecy kapitulacją wbił;
Podobno tuż przed popełnieniem samobójstwa, Hitler krzyknął: O dzieło największe moje! Historycy uważają, iż miał na myśli płot przy ulicy Wilhelmstraße w zachodnim Berlinie.
Odbiór[edytuj • edytuj kod]
Iwan Niczyporuk-Jebiewdenko, słynny, rosyjski krytyk literacki pochodzący z gminy Kołchoz (gdzieś za Uralem) tak opisał swe wrażenia po przeczytaniu Mein Kampf: Po przeczytaniu utworu pana Hitlera doszedłem do wniosku, iż relatywnie szeroko znany determinizm polatywny, w aspekcie środków retrospektywnych, incydybuje się w tym wypadku w kategorii absolutu. Wychodząc więc z paradygmatycznego założenia, dochodzimy do wniosku, że konkluzje przecież nasuwają się same, dlatego też kontynuujemy nasze pseudo-czasami-intelektualne rozmyślania w kategoriach rzeczywistości, która ukazuje w przypadku tej książki, zawiłe i stosunki międzyludzkie opierające się na założeniu, że świat jest tylko małą cząstką zakrzywionek materii wpółobrotowo-wstecznej, charakteryzującej się proletatywnym atyrecyzmem.