Film katastroficzny
Film katastroficzny – film, w ktorym wszystko ulega ogólnej destrukcji, co jest przyczynkiem pokazania, jak splatają się losy bandy pozornie niezwiązanych z sobą osób. Film kończy się ½ happy endu (wszak ofiary są...).
Akcja filmu[edytuj • edytuj kod]
Filmy katastroficzne zwykle dzieją się w USA. Jeżeli dzieją się gdzie indziej, to obowiązkowo biorą w nich udział obywatele amerykańscy. Przerypane jest być Amerykaninem.
W ostatnich latach pojawił się nowy, specyficzny rodzaj filmów katastroficznych. Główną rolę odgrywają w nich muzułmanie i najczęściej tego typu filmy pełnią tę samą propagandową funkcję, co te poświęcone wojnie w Wietnamie czyli mają zachęcić jak największą liczbę przygłupich amerykańskich nastolatków do wstąpienia do wojska i zginięcia za ropę dla Wuja Sama.
Typy katastrof[edytuj • edytuj kod]
Trzęsienie ziemi, wybuch wulkanu, lawina, powódź, meteoryt, kometa, pędzący pociąg, płonący wieżowiec, popsute metro, reforma finansów publicznych, rok 2012, zawieszenie się Windowsa Visty, Godzilla, rozładowana bateria w Nokii 3310, inwazja pawianów, brak zasięgu, odklejony tips oraz inne rzeczy, o których nie śniło się Nonsensopedystom.
Typowi bohaterowie filmów katastroficznych[edytuj • edytuj kod]
- Naukowiec, Którego Nikt Nie Słucha – doktor wywalony z roboty, bo bredził coś o katastrofach. Alkoholik. Rozwodnik, bo żona go rzuciła[1]. Mieszka gdzieś w Kanadzie, Meksyku lub pod Wałbrzychem. Nie goli się. W piwnicy ma komputer z Windowsem 386, w którym są wszystkie dane potrzebne do uratowania świata.
- Zły Polityk/Burmistrz – ma władzę, pieniądze i ochroniarzy. Właśnie organizuje jakąś imprę. Katastrofy nie mieszczą się w jego kalendarzu wyborczym.
- Dociekliwa Dziennikarka & Dzielny Kamerzysta – bez nich nie wiedzielibyśmy, że cokolwiek się wydarzyło.
- Przypadkowy Bohater – walczy o ocalenie rodziny.
- Rodzina Przypadkowego Bohatera – jest o włos od śmierci.
- Prezydent USA – nic nie wie. Jakby wiedział, to by coś zrobił.
- Amerykańscy Generałowie – mają ordery. Najchętniej strzelaliby do wszystkiego z lotniskowca albo wysadzali głowicami atomowymi.
- Nieustraszeni Strażacy – walczą z katastrofą i wyglądają jak Tommy Lee Jones w "Wulkanie".
- Społeczeństwo – jest ciężko doświadczone przez katastrofę, a mimo to nie strajkuje.
Bohaterownie typowi nie do końca:
Przykładowy scenariusz filmu katastroficznego[edytuj • edytuj kod]
Scena 1: Nic się nie dzieje.
Scena 2: Dalej nic się nie dzieje, a jednak coś się dzieje, np. lawa bulgoce...
Scena 3: Pozornie dalej nic się nie dzieje, ale Dociekliwa Dziennikarka coś odkrywa.
Scena 4: Szef (na usługach Złego Polityka) wywala Dziennikarkę z roboty za to, że coś odkryła, albo wysyła ją do Idaho, by zrobiła reportaż o Święcie Ciastek z Glonami.
Scena 5: Dziennikarka wraz z Dzielnym Kamerzystą kradnie samochód i jedzie w poszukiwaniu Naukowca, Którego Nikt Nie Słucha, którego istnienie odkryła, wertując archiwalne numery „Działkowca”.
Scena 6: Coś jednak się dzieje. Ginie bezdomny. Albo pies. Albo bezdomny pies.
Scena 7: Zbliża się impreza, zorganizowana przez Polityka dla Społeczeństwa.
Scena 8: Dziennikarka znajduje Naukowca w stanie kompletnego upojenia. Ten na jej widok trzeźwieje. Włącza komputer: na ekranie meteor, w tle goła baba, obok zdjęcie byłej żony nad Niagarą.
Scena 9: Dzieje się już całkiem nieciekawie. Godzilla pożera wagon metra z keczupem. Media bagatelizują sprawę.
Scena 10: Naukowiec wylicza na kalkulatorze, że TO już jutro. Znajomy szeryf jest na urlopie w Afganistanie. Naukowiec, Dziennikarka i Kamerzysta gnają na złamanie karku starym pick-upem. Auto się psuje.
Scena 11: Impreza się rozpoczyna. Polityk przemawia, Społeczeństwo macha chorągiewkami.
Scena 12: WALI SIĘ!, PALI SIĘ! WYBUCHA!, LEJE SIĘ!, SYPIE SIĘ!, RYCZY!, OGNIEM ZIONIE! LECI NA ŁEB NA SZYJĘ![2] Oh my God !!! Społeczeństwo zostaje przetrzebione.
Scena 13 (pechowa): Naukowiec, Dziennikarka i Kamerzysta docierają na miejsce, zabrani przez ciężarówkę z ładunkiem muszli klozetowych, ale jest już po faworkach. Tylko Nieustraszeni Strażacy walczą. Dziennikarka relacjonuje (zakłócenia na ekranie), Kamerzysta kameruje.
Scena 14: Przypadkowy Bohater (mechanik lub księgowy) dowiaduje się, że jego Rodzina w przyczepie kempingowej wisi nad przepaścią. Jego syn, z którym nie umiał znaleźć wspólnego języka, dzielnie dzierży akwarium.
Scena 15: Prezydent USA jakimś cudem dowiaduje się o istnieniu Naukowca. Wraz z Dziennikarką zostają zawiezieni do tajnej kwatery lub do Air Force 1.
Scena 15 i ½: Naukowiec wygłasza swoją teorię, Generałowie się kłócą, Prezydent kiwa głową, Dziennikarka pije „Cisowiankę Perlage”.
Scena 16: Przypadkowy Bohater brnie przez gruzy, rodzina wisi dalej w sposób bardziej dramatyczny.
Scena 17: Prezydent wygania Generałów, rzucając w jednego dziurkaczem. Następnie zostaje sam na dwoje z Naukowcem i Dziennikarką. Naukowiec mówi, że NAJGORSZE dopiero nadchodzi.
Scena 17,33: Przypadkowy Bohater i Rodzina jw. W tle – Bruce Willis reklamujący Wyborową.
Scena 18: Naukowiec przejmuje od Prezydenta dowództwo armii. Kartka z opisem sposobu na NAJGORSZE znajduje się przypadkowo w tylnej kieszeni starych jeansów. Nic jednak nie jest pewne!
Scena 19: Gorączkowe przygotowania, Bohater brnie, Rodzina czeka, Zły Polityk bruździ.
Scena 20: Kulminacja – walka z NAJGORSZYM! Naukowiec, Dziennikarka i Strażacy w akcji. Społeczeństwo się integruje! Prezydent chwyta za szpadel [sic!].
Scena 21: Bohater dociera do Rodziny i ratuję je za pomocą kosiarki do trawy. Padają sobie w objęcia, a żona nie ma za złe, że przyczepę szlag trafił.
Scena 22: 16-tonowy kawałek meteorytu trafia Polityka, który przechodzi do historii.
Scena 23: NAJGORSZE zostaje odparte! Wszyscy są brudni. Naukowiec dostaje pracę, nie sporządziwszy nawet CV. Dziennikarka ma bombowy materiał. Prezydent przemawia.
Scena 24: Społeczeństwo bierze się do sprzątania. Rząd Polski obiecuje pomoc przy odbudowie autostrad.
Scena 24+x-y: Bohater obiecuje synowi, że razem pojadą na hipopotamy.
Scena 25: Naukowiec (który się ogolił) i Dziennikarka (bez Kamerzysty) idą do łózka. Nad wszystkim powiewa amerykańska flaga.
Efekty dźwiękowe[edytuj • edytuj kod]
- Dziarska muzyka;
- Różna muzyka;
- Refleksyjna muzyka;
- Oh my God !!!;
- Słowa pełne ekspresji.
- Dum, dum, dum, dum !!
Przykładowe filmy katastroficzne[edytuj • edytuj kod]
- Armageddonowa apokalipsa 2012;
- Kajak w płomieniach;
- Murarz – kurs przyspieszony (dwie płyty CD za 9,99 zł);
- Quo Vadis[3],
- Pali się, moja panno;
- Kurs: Smoleńsk;
- M jak miłość;
- Nasz nowy dom;
i oczywiście, a jakże, bezapelacyjnie...
- Kevin sam w domu!
Przypisy
- ↑ i uciekła z Davidem Hassellhoffem
- ↑ niepotrzebne skreślić
- ↑ A co? Nie pali się???