Accept: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
WizualnieWikikod
M (Robot wykonał kosmetyczne poprawki)
Linia 1: Linia 1:
'''Accept''' – niemiecki zespół grający heavy metal założony przez [[wokalista|drzyjomorda]] Udo Dirkschneidera w 1976, ale pierwszą płytę wydał dopiero w 1979. Największym jego osiągnięciem było zaśpiewanie [[Nazizm|nazistowskiej]] piosenki ''Heili Heilo'' w czasach kiedy wymówienie głośno słowa „Hitler” było ''faux pass'' większym niż używanie wtrętów w języku, którego się nie zna<ref>Dlatego zmienimy go w dalszej części na bardziej ludzki...</ref>
'''Accept''' – niemiecki zespół grający heavy metal założony przez [[wokalista|drzyjomorda]] Udo Dirkschneidera w 1976, ale pierwszą płytę wydał dopiero w 1979. Największym jego osiągnięciem było zaśpiewanie [[Nazizm|nazistowskiej]] piosenki ''Heili Heilo'' w czasach kiedy wymówienie głośno słowa „Hitler” było ''faux pass'' większym niż używanie wtrętów w języku, którego się nie zna<ref>Dlatego zmienimy go w dalszej części na bardziej ludzki...</ref>


==Historia==
== Historia ==


Zespół założyło trzech [[Niemcy|Niemców]], którzy przypadkowo spotkali się na [[Oktoberfest|Oktoberfeście]] – wymieniony wyżej Udo Dirkschneider , Wolf Hoffmann ([[Gitara elektryczna|gitara]]) i Peter Baltes ([[Gitara basowa]]|bas). Z czasem dobrali sobie do składu drugiego gitarzystę i perkusistę oraz panią manager, będącą też autorką większości wczesnych tekstów, a znaną szerszej publiczności pod pseudonimem Deaffy. Mało który z nich wytrzymał jednak w zespole dłużej niż kilka lat. Pierwszym poważnym zwrotem w historii zespołu był moment, w którym Udo strzelił focha i wzorem [[Ronnie James Dio|Dio]] postanowił zacząć solową twórczość jako U.D.O.<ref>Oryginalnie, nie?</ref>. Wtedy to zespół współpracował z milionem różnych wokalistów i zaczął spadać w dół, do tego stopnia, że w 1989 stwierdzili, że mają dość.
Zespół założyło trzech [[Niemcy|Niemców]], którzy przypadkowo spotkali się na [[Oktoberfest|Oktoberfeście]] – wymieniony wyżej Udo Dirkschneider , Wolf Hoffmann ([[Gitara elektryczna|gitara]]) i Peter Baltes ([[Gitara basowa]]|bas). Z czasem dobrali sobie do składu drugiego gitarzystę i perkusistę oraz panią manager, będącą też autorką większości wczesnych tekstów, a znaną szerszej publiczności pod pseudonimem Deaffy. Mało który z nich wytrzymał jednak w zespole dłużej niż kilka lat. Pierwszym poważnym zwrotem w historii zespołu był moment, w którym Udo strzelił focha i wzorem [[Ronnie James Dio|Dio]] postanowił zacząć solową twórczość jako U.D.O.<ref>Oryginalnie, nie?</ref>. Wtedy to zespół współpracował z milionem różnych wokalistów i zaczął spadać w dół, do tego stopnia, że w 1989 stwierdzili, że mają dość.
Linia 7: Linia 7:
W 1992 okazało się jednak, że twórczość solowa nie przynosi Dirkschneiderowi wystarczających dochodów i reaktywował on Accept. Pograli tak pięć lat po czym zespół rozpadł się zdawałoby się na dobre. Niestety, ''vox Populi vox Dei'', i zespół zagrał kilka koncertów w 2004 i 2005 oraz nagrali reedycje starych przebojów, po czym sytuacja znowu zamarła na kilka lat. W 2009 olśniło jednak Petera Baltesa i reaktywował on zespół z nowym wokalistą, Markiem Tornillo, po czym nagrali razem ''Blood of Nations''.
W 1992 okazało się jednak, że twórczość solowa nie przynosi Dirkschneiderowi wystarczających dochodów i reaktywował on Accept. Pograli tak pięć lat po czym zespół rozpadł się zdawałoby się na dobre. Niestety, ''vox Populi vox Dei'', i zespół zagrał kilka koncertów w 2004 i 2005 oraz nagrali reedycje starych przebojów, po czym sytuacja znowu zamarła na kilka lat. W 2009 olśniło jednak Petera Baltesa i reaktywował on zespół z nowym wokalistą, Markiem Tornillo, po czym nagrali razem ''Blood of Nations''.


==Skład==
== Skład ==
=== Obecny skład zespołu ===
=== Obecny skład zespołu ===


Linia 28: Linia 28:
* Michael Cartellone - perkusja (1995-1998)
* Michael Cartellone - perkusja (1995-1998)


==Twórczość==
== Twórczość ==


{{cytat|Zespół uczynił z [[wojna|wojny]] [[Religia|religię]], a z [[Lekcja religii|religii]] wojnę<ref>Polscy katecheci w gimnazjach mogą wiele na ten temat powiedzieć.</ref>|Jakiś recenzent płyty ''Krew Narodów''}}
{{cytat|Zespół uczynił z [[wojna|wojny]] [[Religia|religię]], a z [[Lekcja religii|religii]] wojnę<ref>Polscy katecheci w gimnazjach mogą wiele na ten temat powiedzieć.</ref>|Jakiś recenzent płyty ''Krew Narodów''}}
Oprócz wyżej wymienionego wyczynu można uznać, że innym ich wybitnym osiągnięciem jest wplecenie w utwór ''Serce z Metalu'' fragmentów ''Dla Elizy'' [[Ludwig van Beethoven|Beethovena]] i ''Marszu słowiańskiego'' Czajkowskiego granych na gitarze, gdyby nie fakt, że przecież coś takiego potrafiłby każdy przedszkolak.
Oprócz wyżej wymienionego wyczynu można uznać, że innym ich wybitnym osiągnięciem jest wplecenie w utwór ''Serce z Metalu'' fragmentów ''Dla Elizy'' [[Ludwig van Beethoven|Beethovena]] i ''Marszu słowiańskiego'' Czajkowskiego granych na gitarze, gdyby nie fakt, że przecież coś takiego potrafiłby każdy przedszkolak.


==Dyskografia==
== Dyskografia ==


*''Accept'' (''Akcept'', 1979) – takie tam pitu-pitu zerżnięte z [[Judas Priest]].
*''Accept'' (''Akcept'', 1979) – takie tam pitu-pitu zerżnięte z [[Judas Priest]].
Linia 49: Linia 49:
{{Przypisy}}
{{Przypisy}}
<br clear=all>
<br clear=all>

[[Kategoria:Zespoły metalowe|{{PAGENAME}}]]
[[Kategoria:Zespoły metalowe|{{PAGENAME}}]]
[[Kategoria:Niemieckie zespoły|{{PAGENAME}}]]
[[Kategoria:Niemieckie zespoły|{{PAGENAME}}]]

Wersja z 12:30, 31 gru 2011

Accept – niemiecki zespół grający heavy metal założony przez drzyjomorda Udo Dirkschneidera w 1976, ale pierwszą płytę wydał dopiero w 1979. Największym jego osiągnięciem było zaśpiewanie nazistowskiej piosenki Heili Heilo w czasach kiedy wymówienie głośno słowa „Hitler” było faux pass większym niż używanie wtrętów w języku, którego się nie zna[1]

Historia

Zespół założyło trzech Niemców, którzy przypadkowo spotkali się na Oktoberfeście – wymieniony wyżej Udo Dirkschneider , Wolf Hoffmann (gitara) i Peter Baltes (Gitara basowa|bas). Z czasem dobrali sobie do składu drugiego gitarzystę i perkusistę oraz panią manager, będącą też autorką większości wczesnych tekstów, a znaną szerszej publiczności pod pseudonimem Deaffy. Mało który z nich wytrzymał jednak w zespole dłużej niż kilka lat. Pierwszym poważnym zwrotem w historii zespołu był moment, w którym Udo strzelił focha i wzorem Dio postanowił zacząć solową twórczość jako U.D.O.[2]. Wtedy to zespół współpracował z milionem różnych wokalistów i zaczął spadać w dół, do tego stopnia, że w 1989 stwierdzili, że mają dość.

W 1992 okazało się jednak, że twórczość solowa nie przynosi Dirkschneiderowi wystarczających dochodów i reaktywował on Accept. Pograli tak pięć lat po czym zespół rozpadł się zdawałoby się na dobre. Niestety, vox Populi vox Dei, i zespół zagrał kilka koncertów w 2004 i 2005 oraz nagrali reedycje starych przebojów, po czym sytuacja znowu zamarła na kilka lat. W 2009 olśniło jednak Petera Baltesa i reaktywował on zespół z nowym wokalistą, Markiem Tornillo, po czym nagrali razem Blood of Nations.

Skład

Obecny skład zespołu

  • Mark Tornillo - naśladowanie Dirkschneidera (od 2009)
  • Wolf Hoffmann - gitara elektryczna (zawsze)
  • Herman Frank - gitara elektryczna (od 2009)
  • Peter Baltes - gitara basowa (zawsze), wokal w niektórych piosenkach na albumach od Accept do Breaker.
  • Stefan Schwarzmann - byłemu perkusiście Helloween skończyły się pieniądze więc przyszedł tłuc gary tutaj (od 2009)

Byli członkowie zespołu

  • Udo Dirkschneider - jęki, werbalne imitowanie wiertarki udarowej, zawodzenie, wrzask mam! wokal. (1971-1987, 1992-1997, 2005). Okrzyknięty człowiekiem o najbardziej metalowym głosie i nazwisku. Śpiewał kiedyś w duecie z Nergalem aż ten drugi nabawił się kompleksów i dlatego to cudowne wydawnictwo możemy znaleźć tylko na Youtubie.
  • David Reece - naśladowanie Dirkschneidera(1988-1989)
  • Jan Koemmet - gitara elektryczna (1981-1982)
  • Jörg Fischer - gitara elektryczna (1978-1982, 1984-1988)
  • Jim Stacey - gitara elektryczna (1989)
  • Birke Hoe - perkusja (1971-?)
  • Frank Friedrich - perkusja (1976-1979)
  • Stefan Kaufmann - perkusja (1980-1994)
  • Michael Cartellone - perkusja (1995-1998)

Twórczość

Zespół uczynił z wojny religię, a z religii wojnę[3]

Jakiś recenzent płyty Krew Narodów

Oprócz wyżej wymienionego wyczynu można uznać, że innym ich wybitnym osiągnięciem jest wplecenie w utwór Serce z Metalu fragmentów Dla Elizy Beethovena i Marszu słowiańskiego Czajkowskiego granych na gitarze, gdyby nie fakt, że przecież coś takiego potrafiłby każdy przedszkolak.

Dyskografia

  • Accept (Akcept, 1979) – takie tam pitu-pitu zerżnięte z Judas Priest.
  • I'm A Rebel (Jestem Rebeliantem, 1981) – kontynuacja powyższej linii, tyle że z dodaniem tekstów politycznych.
  • Breaker (Hamulec, 1982) – pierwszy album z jajami. Prawdopodobnie dlatego autorem większości tekstów jest kobieta.
  • Restless And Wild (Niespokojni i Dzicy, 1982) – pionierski album speeedmetalowy w Niemczech. Otwiera go wspomniane wyżej Heili Heilo (fragment piosenki Fast As Shark).
  • Balls To The Wall (Kule w Ścianę, 1983) – najbardziej uznany album grupy, na którym ukonstytuowało się ostatecznie jej brzmienie.
  • Metal Heart (Metalowe Serce, 1985) – debiut grupy w Japonii. Zwolnienie tempa wydawniczego spowodowane było koniecznością opicia poprzedniego albumu.
  • Russian Roulette (Rosyjska Ruletka, 1986) – stosunkowo odtwórczy album bazujący na poprzednich dokonaniach grupy.
  • Eat The Heat (Zjedz Żar, 1989) – przeciętny początkujący fan zespołu po usłyszeniu tego czegoś pyta: „Co to tu w ogóle robi?”. My uprzejmie odpowiadamy: jest.
  • Objection Overruled (Zlekceważone Obiekcje , 1993) – wielki powrót po pierwszym rozpadzie.
  • Death Row (Śmiertelna Kłótnia, 1994) – powoli zaczyna wychodzić na wierzch niezdecydowanie Dirkschneidera.
  • Predator (Łowca, 1996) – takie byle co wymuszone przez wytwórnię. Udo śpiewa tam tak, jakby wolał zająć się podlewaniem grządek na działce.
  • Blood of the Nations (Krew Narodów, 2010) – wbrew oczekiwaniom zespołu nazwano to cudo objawieniem, a w światowych rankingach sprzedaży płyta wyprzedziła Justynę i Hankę.

Przypisy

  1. ↑ Dlatego zmienimy go w dalszej części na bardziej ludzki...
  2. ↑ Oryginalnie, nie?
  3. ↑ Polscy katecheci w gimnazjach mogą wiele na ten temat powiedzieć.


Źródło: „https://nonsa.pl/index.php?title=Accept&oldid=1055645”