Bravo Girl: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
 
(Nie pokazano 34 wersji utworzonych przez 27 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:BravoGirl-Okładka.jpg|200px|thumb|Gazeta za kilka dekad]]
Brawo Geryl to ulubiona gazeta Ojca Dyrktora, chłopców oraz dziewczynek poniżej 13 roku życia, które zrobiły "to" z nim, bo mówił, że kocha, ale rzucił, bo ona zaszła w ciążę i zszedł się z Dżadwigą J., której wycięto jajniki.
'''Bravo Girl''' – zwane także III testamentem, jest przedstawicielem (a raczej przedstawicielką) literatury fachowej (a raczej lachonowej), przeznaczonej głównie dla [[inteligent|inteligenckiej]] warstwy społecznej. [[Czasopismo]] to powstało pod koniec ubiegłego stulecia, i przywędrowawszy do nas na [[Niemcy|niemieckiej]] licencji zaczęło opanowywać polski rynek [[Wydawnictwo|wydawniczy]].
Z tej pouczającej gazety możesz dowiedzieć się pod jakim kątem rozszerzać nogi podczas siedzenia, aby ON zwrócił na Ciebie uwagę. Są również porady w stylu: jak zwiać od nudnego kolesia na beznadziejnej randce.
jeden z przykładów: wejdź w kawiarence na stół i udawaj wściekłą małpę. Po czym usiądź z powrotem na krzesło i widząc jego zdziwioną minę odpowiedz, że miałaś potrzebę udawania Małpki z Katarynką, która ostatnio występowała gościnnie w 53727399270700 odcinku Mody na Sukces. Nigdzie jednak nie madopisku: w najlepszym wypadku on rozgada to całej szkole i wylądujesz w psychiatryku w Gnieznie, a w najgorszym zostaniesz ujęta przez policję pod zarzutem dewastacji mienia kawiarenki dla pociągseksualistów, ale tak naprawdę to podła sprzedawczyni koktajli usłyszy, jak obrażałaś małpkę panny Tejlor i będzie się mścić.
Jest tam również rubryka: Stefan, pomocy! Oto kilka artkułów:


Czasopismo od początków działalności zadziwiało wszystkich wysoką merytorycznością [[tekst kultury|tekstów]] w nim zamieszczanych i tym, że poruszało ważne tematy dotyczące otaczającej [[rzeczywistość|rzeczywistości]], czasami ocierając się o skandal. Artykuły zamieszczane w czasopiśmie traktowały najczęściej o ostatnich wydarzeniach w świecie kultury i [[nauka|nauki]]; często także na łamach pisma można było przeczytać felietony [[polityka|polityczne]], opowiadania najznamienitszych [[literatura polska|pisarzy polskich]] i zagranicznych oraz dysputy filozoficzne.
Drogi Stefanie,
Ostatni zauważyłem, że jestem mężczyzną, bo rośnie mi wąs. Ale mój mały nie chce stanąć! Oglądam pornosy i nic! Co zrobić?


Mimo tak znamienitych cech pismo nie mogło utrzymać się na rynku. Adresowane do wąskiej grupy odbiorców niestety przynosiło straty. Wtedy spece od marketingu postanowili zmienić profil na bardziej mainstreamowy. Bravo po wielkiej akcji marketingowej zostało skierowane do [[młodzież]]y. Przyniosło to wielkie zyski, aczkolwiek kosztem jakości pisma, które stało się zwykłym tabloidowym tworem, ogłupiającą, medialną papką dla [[popkultura|mas]]. Od tej pory uczy [[Gimnazjalista|gimnazjalistki]] jak pomalować się, żeby wyrwać każdego chłopaka w szkole, a następnie [[Seks|puścić się z nim]].
Marcinek z Cóżjaciuczyniłem, 12 lat


{{stub|media}}
Proponowana odpowiedź:
{{Prasa}}
Jesteś pewien, że te pornosy, to nie są Muminki?


[[Kategoria:Niewydawane czasopisma]]

Kochany Stefanku!
Piersi mi rosną, ale nie czuję się dobrze w swojej skórze i chcę być facetem za kilka lat. Zbieram pieniądzę na operację, bo mama powiedziała, że mi nie dołoży.
Jak mogę zachamować rozwój moich gruczołów?

Marika z Zaśrubokręcia, 13 lat

Prop. odp:
Po prostu utnij.


Mój Stefanie!
Dziewczyny się nie chcą ze mną całować, co zrobić? Bardzo mi śmierdzi z buzi!

Tomaszek z Wszawy, 13 lat

Prop.odp.
A próbowałeś triku ze szczoteczką do zębów. Trochę pasty i jedziemy!


Gazeta jest też popularna wśród fanek Tokio Hotel i Blog 27. Zawsze w środku są ich plakaty, naklejki na okna, na kubki, na komputer, na lustro, na tyłek, na czoło itp. Do każdej gazetki dodawane są różne bajery np. brelok do komórki z trójwłosym misiem lub błyszczyk, który w każdym supersamie kupisz za 0.007 zł.

Aktualna wersja na dzień 14:21, 7 maj 2021

Gazeta za kilka dekad

Bravo Girl – zwane także III testamentem, jest przedstawicielem (a raczej przedstawicielką) literatury fachowej (a raczej lachonowej), przeznaczonej głównie dla inteligenckiej warstwy społecznej. Czasopismo to powstało pod koniec ubiegłego stulecia, i przywędrowawszy do nas na niemieckiej licencji zaczęło opanowywać polski rynek wydawniczy.

Czasopismo od początków działalności zadziwiało wszystkich wysoką merytorycznością tekstów w nim zamieszczanych i tym, że poruszało ważne tematy dotyczące otaczającej rzeczywistości, czasami ocierając się o skandal. Artykuły zamieszczane w czasopiśmie traktowały najczęściej o ostatnich wydarzeniach w świecie kultury i nauki; często także na łamach pisma można było przeczytać felietony polityczne, opowiadania najznamienitszych pisarzy polskich i zagranicznych oraz dysputy filozoficzne.

Mimo tak znamienitych cech pismo nie mogło utrzymać się na rynku. Adresowane do wąskiej grupy odbiorców niestety przynosiło straty. Wtedy spece od marketingu postanowili zmienić profil na bardziej mainstreamowy. Bravo po wielkiej akcji marketingowej zostało skierowane do młodzieży. Przyniosło to wielkie zyski, aczkolwiek kosztem jakości pisma, które stało się zwykłym tabloidowym tworem, ogłupiającą, medialną papką dla mas. Od tej pory uczy gimnazjalistki jak pomalować się, żeby wyrwać każdego chłopaka w szkole, a następnie puścić się z nim.


Noia 64 apps knode.png To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny mediów i prasy. Jeśli podoba ci się Monika Olejnik – rozbuduj go.