Puchar Kontynentalny w skokach narciarskich: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (2 :D)
 
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 7 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Grafika:Mateja.jpg|right|thumb|Typowy zwycięzca konkursu Pucharu Kontynentalnego.]]
[[Plik:Mateja.jpg|thumb|Typowy zwycięzca konkursu Pucharu Kontynentalnego.]]
[[Grafika:Takahashi.jpg|right|thumb|Skok techniką "tarzanie się po zeskoku" jest bardzo popularny wśród skoczków skaczących w Pucharze Kontynentalnym.]]
[[Plik:Takahashi.jpg|thumb|Skok techniką "tarzanie się po zeskoku" jest bardzo popularny wśród skoczków skaczących w Pucharze Kontynentalnym.]]
{{nonnews|[[NonNews:Zwycięstwo Matei!|Zwycięstwo Matei!]]}}
{{nonnews|[[NonNews:Zwycięstwo Matei!|Zwycięstwo Matei!]]}}


'''Puchar kontynentalny''' – całkowicie pozbawiony prestiżu odpowiednik [[Puchar Świata w skokach narciarskich|Pucharu Świata]]. Startują w nim skoczkowie, którzy we Pucharze Świata na skoczniach K-120 skaczą po 80-85 metrów, a mimo to w Kontynentalnym potrafią skakać po 140 metrów. Nikt nie umie tego wyjaśnić. Najlepszym przykładem jest [[Robert Mateja]], który w ciągu dwóch tygodni zajmował 49, 50 miejsca w PŚ i 1 i 3 w Pucharze Kontynentalnym. Charakterystyczne jest to, że w całej historii nie zdarzyło się, aby dwa konkursy pod rząd wygrał jeden zawodnik. Skoczkowie prezentują tam zresztą niezbyt równą formę. I tu najlepszym przykładem jest również [[Robert Mateja]], który w [[Vikersund]] w sobotnim konursie zajął 31 miejsce, a następnego dnia wygrał...
'''Puchar Kontynentalny''' – całkowicie pozbawiony prestiżu odpowiednik [[Puchar Świata w skokach narciarskich|Pucharu Świata]]. Startują w nim skoczkowie, którzy we Pucharze Świata na skoczniach K-120 skaczą po 100–105 metrów, a mimo to w Kontynentalnym potrafią skakać po 140 metrów. Nikt nie umie tego wyjaśnić. Najlepszym przykładem jest [[Robert Mateja]], który w ciągu dwóch tygodni zajmował 49 i 50 miejsce w PŚ oraz 1 i 3 w Pucharze Kontynentalnym. Charakterystyczne jest to, że w całej historii nie zdarzyło się, aby dwa konkursy pod rząd wygrał jeden zawodnik. Nawet jeżeli pojedzie tam jakiś lepszy Norweg/Słoweniec/Austriak z powodu niepowołania na MŚ/IO, to nie wygra dwa razy pod rząd, choćby w PŚ potrafił. Skoczkowie prezentują tam zresztą niezbyt równą formę. I tu najlepszym przykładem jest również [[Robert Mateja]], który w [[Vikersund]] w sobotnim konkursie zajął 31 miejsce, a następnego dnia wygrał…

==Nagrody==

Nagrody są symboliczne. Zwycięzca otrzymuje paczkę liści laurowych firmy Kamis i 50 złotych kieszonkowego. Drugi zawodnik otrzymuje 15 złotych, a trzeci – uścisk dłoni organizatora zawodów.

==Ciekawostki==

Istnieje jeszcze coś mniej prestiżowego niż Puchar Kontynentalny. Mianowicie [[Puchar FIS]], gdzie skaczą największe niemoty pośród skoczków.













== Nagrody ==
Nagrody są symboliczne. Zwycięzca otrzymuje paczkę liści laurowych firmy Kamis i 50 złotych kieszonkowego. Drugi zawodnik otrzymuje 15 złotych, a trzeci – pięć rolek papieru toaletowego i uścisk dłoni organizatora zawodów. Reszta nic nie dostaje.


Dla porównania taki, co cudem dostanie się do drugiej serii w Pucharze Świata i w niej spadnie na bulę (zajmując 30. miejsce) otrzymuje kieszonkowe w wysokości aż 100 szwajcarskich franków, żeby wziąć kredyt.


== Ciekawostki ==
Istnieje jeszcze coś mniej prestiżowego niż Puchar Kontynentalny. Mianowicie [[Puchar FIS w skokach narciarskich|Puchar FIS]], gdzie skaczą największe niemoty pośród skoczków.


== Zobacz też ==
* [[Puchar Świata w skokach narciarskich]]
* [[Puchar FIS w skokach narciarskich]]
* [[Letnie Grand Prix w skokach narciarskich]]


{{Turnieje skoków}}
{{Turnieje skoków}}


[[Kategoria:Skoki narciarskie]]
[[Kategoria:Zawody narciarskie]]

Aktualna wersja na dzień 22:29, 11 lip 2021

Typowy zwycięzca konkursu Pucharu Kontynentalnego.
Skok techniką "tarzanie się po zeskoku" jest bardzo popularny wśród skoczków skaczących w Pucharze Kontynentalnym.
NonNews
Zobacz w NonNews temat:

Puchar Kontynentalny – całkowicie pozbawiony prestiżu odpowiednik Pucharu Świata. Startują w nim skoczkowie, którzy we Pucharze Świata na skoczniach K-120 skaczą po 100–105 metrów, a mimo to w Kontynentalnym potrafią skakać po 140 metrów. Nikt nie umie tego wyjaśnić. Najlepszym przykładem jest Robert Mateja, który w ciągu dwóch tygodni zajmował 49 i 50 miejsce w PŚ oraz 1 i 3 w Pucharze Kontynentalnym. Charakterystyczne jest to, że w całej historii nie zdarzyło się, aby dwa konkursy pod rząd wygrał jeden zawodnik. Nawet jeżeli pojedzie tam jakiś lepszy Norweg/Słoweniec/Austriak z powodu niepowołania na MŚ/IO, to nie wygra dwa razy pod rząd, choćby w PŚ potrafił. Skoczkowie prezentują tam zresztą niezbyt równą formę. I tu najlepszym przykładem jest również Robert Mateja, który w Vikersund w sobotnim konkursie zajął 31 miejsce, a następnego dnia wygrał…

Nagrody[edytuj • edytuj kod]

Nagrody są symboliczne. Zwycięzca otrzymuje paczkę liści laurowych firmy Kamis i 50 złotych kieszonkowego. Drugi zawodnik otrzymuje 15 złotych, a trzeci – pięć rolek papieru toaletowego i uścisk dłoni organizatora zawodów. Reszta nic nie dostaje.

Dla porównania taki, co cudem dostanie się do drugiej serii w Pucharze Świata i w niej spadnie na bulę (zajmując 30. miejsce) otrzymuje kieszonkowe w wysokości aż 100 szwajcarskich franków, żeby wziąć kredyt.

Ciekawostki[edytuj • edytuj kod]

Istnieje jeszcze coś mniej prestiżowego niż Puchar Kontynentalny. Mianowicie Puchar FIS, gdzie skaczą największe niemoty pośród skoczków.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]