Robin Hood: Książę złodziei

Robin Hood: Książę złodziei (ang. Robin Hood: Prince of Thieves) – film przygodowy z kraju Jankesów z roku 1991, w reżyserii Kevina Reynoldsa.

Opis fabuły

Film ten opowiada o tym, jak to Janosik znad Tamizy podczas misji pokojowej na Ziemi Świętej u boku króla Ryszarda Lwie Serce dostaje się do mamra. Udaje mu się stamtąd zwiać dzięki pomocy uprzejmego Maura o wdzięcznym imieniu Azeem. Po powrocie do ojczyzny Robin Hood odkrywa, że ktoś mu skasował tatusia, a jego rodzinny zamek został przerobiony na noclegownię dla ociemniałych bezdomnych. Robek odnawia więc kontakty ze swoją sąsiadką Lady Marion i dzięki niej dowiaduje się, że okolicą rządzi Szeryf z Nottingham, który nie dość, że ma sadystyczne skłonności, to jeszcze zarąbał Robinowi papę. Wkrótce potem Robin Hood musi spływać przed oddziałem Guya z Gisborne (przydupasa Szeryfa), gdyż przybywając do Anglii zapomniał pokazać celnikom dowód osobisty i wjazdową wizę. Chroni się w lesie Sherwood, ale tu spotyka grupę kieszonkowców, której szefem jest niejaki Mały John. Janosik znad Tamizy zostaje przez niego wyzwany do pojedynku w judo i jako mistrz w tej sztuce walki wygrywa, więc to on zostaje bossem szajki. Wkrótce potem podprowadza konia Szeryfowi z Nottingham oraz szpeci mu gębę scyzorykiem, dzięki czemu podnosi ciśnienie miejscowemu stróżowi prawa i doprowadza do wykopania topora wojennego między nimi. Robin Hood jako szef gangu nawołuje swoich podkomendnych do walki, jednak nie wszyscy są chętni do darcia kotów z Szeryfem - głównym oponentem jest niejaki Szkarłatny Will, który ciągle ma jakieś wonty do naszego bohatera. Mimo to kompania Robka poszerza się o masę zabijaków, w tym pobożnego Braciszka Tucka. Tymczasem wkurzony na maksa Szeryf morduje nieporadnego niczym dziecię Guya z Gisborne i z pomocą swojej przybranej matuli, wiedźmy Mortianny, układa plan o niewysłowionej złożoności, jak by tu posiąść Lady Marion i tym samym w ramach rewanżu doprowadzić Robka do białej gorączki, a przy okazji zasiąść na tronie. W międzyczasie Mały John zostaje tatuśkiem po raz ósmy z rzędu. Pomaga mu w tym bawiąca się w pielęgniarkę Lady Marion, która wizytuje obóz Robina i nie ukrywa już swojej słabości do dzielnego banity. Wkrótce dziewczyna zostaje uwięziona przez Szeryfa, któremu pomaga w tym miejscowy kataniarz, biskup Hereford. Mimo braku takich urządzeń jak GPS, nasz dzielny stróż prawa namierza obóz gangu Robina Hooda i śle mesydż po helpa do Celtów, tamci jednak mają herbatkę o 5 po południu i nie mogą wtedy na nikogo napadać. Ostatecznie nasz „szlachetny” obrońca sprawiedliwości wzywa na pomoc bojowników IRA. Ci w trymiga rozwalają obóz i część gangsterów po prostu puszkują. W pace u gościnnego Szeryfa z Nottingham znajduje się m.in. Szkarłatny Will, który proponuje swemu gospodarzowi, że osobiście znajdzie i zamorduje Robin Hooda. Jednak gdy dochodzi do spotkania Szkarłatnego Willa z Robinem Hoodem, ten pierwszy mówi temu drugiemu, że jest synem drugiej żony jego ojca . Szkarłatny Will zdradza też Janosikowi matrymonialne plany Szeryfa względem Lady Marion. Wnerwiony tą informacją Robin Hood opracowuje plan (również o niewysłowionej złożoności, a jakże by inaczej), polegający na tym, że ci, co ocaleli po najeździe bojowników IRA na obóz, mają uprowadzić Lady Marion i resztę zapuszkowanych. Natomiast sam Szeryf zaprasza swą przyszłą małżonkę na romantyczną, publiczną egzekucję przy świecach. Jego plany psuje jednak Azeem, który niczym Smerf Zgrywus przesyła naszemu Strażnikowi Teksasu stróżowi prawa wybuchowy prezent niespodziankę, którego eksplozja pozwala zrealizować plan Robka i uwolnić jego kumpli. W takiej sytuacji Szeryf nader uprzejmie zaprasza Lady Marion do swoich apartamentów i rozkazuje biskupowi Herefordowi w tempie Shinkansena odprawić mszę ślubną, żeby wreszcie dobrać się do dziewczyny. Przeszkadzają mu w tym wszakże Robin Hood i jego najlepszy kumpel Azeem, kulturalnie pukając do drzwi alkowy za pomocą posągu pana młodego. Robek i jego rywal stają do pojedynku na miecze świetlne. Brytyjski Janosik ostatecznie zabija Szeryfa, lecz nie on jeden wygrywa w masowym mordobiciu czarnych charakterów. Otóż bowiem muzułmański koleżka Janosika znad Tamizy tłucze na kwaśne jabłko wiedźmowatą supernianię niedoszłego męża Lady Marion, a brat Tuck załatwia biskupowi darmową lekcję latania. Na koniec przyjeżdża król Ryszard Lwie Serce i zmienia imię Robina Hooda na Robin Locksley, po czym błogosławi jego i Lady Marion, dzięki czemu młodzi mogą w sposób legalny wziąć ślub w lesie. Uroczystość tę uczciła grupa bardów z Nowego Świata, śpiewając pewien super hicior, który zachował się do dziś. Przy okazji zniesiono zakaz puszczania utworu I Shot The Sheriff, uprzednio ustanowiony przez Szeryfa Jurka.

Plik:Reakcja Kevina.png

Reakcja Kevina na zarządzenie Szeryfa

Postacie

Poniżej znajduje się lista obecności postaci, które wystąpiły w filmie i które miały największy wpływ na jego akcję. Jak można zauważyć, tworzą one galerię osobliwości. A zatem pora na przedstawienie najważniejszych asteroid gwiazd:

Postacie pozytywne

• Robin Hood - z zawodu właściciel ziemski, mistrz Europy juniorów w strzelaniu z łuku, judo i szermierki. W młodości wystąpił w "Tańcu z gwiazdami", gdzie pod pseudonimem "Bodyguard" zatańczył z wilkami Gawlińskiego. Z racji sławy (jaką dzięki temu zdobył) oraz dzięki swym umiejętnościom snajperskim został przyjęty do grupy strzelców Angielskiego Pokojowego Patrolu i wziął udział w misji pokojowej na Ziemi Świętej. Po powrocie do domu zostaje kolegą po fachu Janosika, jednak bardziej od rabowania bogatych i dawania biednym tego, co buchnął bogaczom, interesuje go działanie na nerwy sympatycznemu niczym średniowieczne tortury, uczciwemu niczym Al Capone i szczeremu aż do bólu Szeryfowi z Nottingham. Przykładem jego działań jest kradzież konia Szeryfa. Nie zawaha się nawet dokonywać aktów wandalizmu, takich jak zdemolowanie posągu Szeryfa, byle swego wroga doprowadzić do rozstroju nerwowego. Sam jednak wkurzył się na fest, kiedy Szeryf, wzorem królewicza trojańskiego Parysa, uprowadził jego dziewczynę, Lady Marion. Po mordobiciu na o wiele mniejszą skalę niż w wojnie trojańskiej odzyskuje swoją lubą. Zanim jednak Robin i Maryna się pobiorą, król Ryszard Lwie Serce zmienia imię naszego bohatera na Robin z Locksley, jednocześnie robiąc bałagan w papierach angielskiego Janosika i przyprawiając ówczesnych biurokratów o ból głowy.
• Lady Marion – laska Robina Hooda, angielska Maryna. Prywatnie kuzynka króla Ryszarda Lwie Serce. Babka dziarska i chwacka. W dzieciństwie sąsiada Robka i jego wielka miłość, której kiedyś niechcący sfajczył kudły. Urodą dorównuje Helenie Trojańskiej i na wzór tej postaci z mitologii greckiej zostaje porwana przez Szeryfa. Co ciekawe, to z nią Szeryf chce mieć dziecko, a konkretnie syna, żeby dzieciak stał zawsze po jego stronie, gdyby przyszło co do czego. Jednakże ceremonia zaślubin Lady Marion z Szeryfem odprawiana w tempie Pendolino zamienia się w ustawkę za sprawą Robina Hooda i Azeema oraz reszty ich ferajny. Ostatecznie Maryna znad Tamizy zostaje żoną Robka.
• Szkarłatny Will – banita z kompani Robka, słynny z noszenia czerwonych rajtuzów, w których wygląda jak kretyn. Prawie cały film chodzi nabuzowany i czepia się Janosika o byle co. Po napaści oddziałów IRA dostaje się do niewoli, ale kiedy obiecuje, że znajdzie i zabije Robina Hooda, odzyskuje wolność. W rzeczy samej znajduje Robina, ale zamiast go zarąbać, donosi mu o matrymonialnych planach Szeryfa względem Lady Marion i wyznaje jeszcze jedną rzecz. Otóż tatuś Robina po śmierci żony ożenił się drugi raz, a dzieckiem z tego małżeństwa jest właśnie Will. Robin jednak, zamiast drzeć się jak Luke Skywalker na wieść, że Darth Vader jest jego ojcem, cieszy się jak wariat, krzycząc: Mam brata? Mam brata! To dzięki cynkowi od Willa Robkowi udaje się na czas przerwać mszę świętą ślubną Szeryfa z Nottingham i Lady Marion.
• Azeem – jedyny pacyfista wśród muzułman. Z pochodzenia Maur, ale stał się naturalizowanym Anglikiem. To on załatwił Robinowi Hoodowi ucieczkę z arabskiego więzienia i został jego najlepszym kumplem. Towarzyszył mu wszędzie, gdzie się dało i gdzie się nie dało. Wierny wszystkim przykazaniom Koranu, nigdy nie pił alkoholu i nie palił tytoniu, w ogóle obce mu były wszelkie uciechy, którym oddawali się jego kumple z gangu. Do walki używa maczety, którą podpierdzielił Umie Thurman. To niemalże robot wielofunkcyjny, gdyż jest zarówno zabijaką, konowałem oraz wynalazcą. Wprawdzie twierdził, że w jego rodzinnym kraju nigdy nie bije się kobiet, ale zrobił wyjątek dla Mortianny, wiedźmowatej superniani Szeryfa, kiedy po włamaniu się do alkowy ich wspólnego wroga metodą Pingwinów z Madagaskaru, wraz z Robinem Hoodem rozwalił ceremonię ślubną angielskich Hrabiego Horvatha i Maryny.
• Król Ryszard Lwie Serce – głowa państwa brytyjskiego w tamtych czasach i główny dowódca sił zbrojnych Anglii. To on wysłał Robinowi powołanie do wojska i razem wyruszyli na misję pokojową do Ziemi Świętej. Razem też zostali uwięzieni przez Arabów. Jakim cudem udało się królowi wydostać z arabskiego pudła, tego nie wie nikt. Wiadomo tylko, że monarcha pokazuje się pod koniec filmu, żeby nadać prawa szlacheckie Robinowi Hoodowi i pobłogosławić tym razem stuprocentowo legalne małżeństwo byłego już Janosika z Lady Marion.
• Mały John – szef gangu kieszonkowców, którzy byli drugim w kolejności (po Guyu z Gisborne i jego bandzie) komitetem powitalnym dla Robina Hooda na angielskiej ziemi. Jak Jakubek w serialu Janosik, tak on przegrał w pojedynku i zrzekł się swej posady na rzecz naszego bohatera, zostając zaraz po Azeemie jego wiernym pomagierem i towarzyszem w wielu akcjach przeciwko Hrabiemu Horvathowi. Jako argumenty w dyskusjach używa swojej żelaznej pięści oraz długiego kija, dlatego też rzadko kiedy ktoś wdaje się z nim w dysputy. Ma żonę i ośmioro dzieciaków.
• Braciszek Tuck – jedyna osoba duchowna w drużynie Robina Hooda. Noszony przez niego habit oraz pobożność nie przeszkadzają mu wszakże w zamiłowaniu do trunków i dobrego jadła. Pozwala sobie nawet rzucić od czasu do czasu mięsem. To on pozbywa się biskupa Hereforda - głównego celebransa mszy świętej ślubnej pana na włościach Nottingham z kuzynką króla Ryszarda Lwie Serce i to on w zamian udziela ślubu świeżo upieczonemu Robinowi z Locksley i jego ukochanej.
• Sara – służka i bodyguard Lady Marion w jednej skromnej osobie. Jej wygląd zewnętrzny najlepiej skomentował Kaczor Duffy: Ma pysk buldoga! A ciało chyba z cegieł... W każdym razie potrafi skutecznie odstraszyć tych, którzy mają odwagę chociażby puścić oko w kierunku jej pani. Gdy ona dołoży, wtedy nie daj Boże,/ reanimacja nawet nie pomoże, o czym mieli okazję na własnych skórach okropnie boleśnie przekonać się Byk i Much, chłopaki z wesołej kompani Robka.

Postacie negatywne

• Szeryf z Nottingham – pełne imię: Robert George Mervin z Nottingham, ale po angielsku "Szeryf" było krócej. To taki brytyjski Hrabia Horvath. Z zawodu stróż prawa. Nie posiada charakterystycznej gwiazdy szeryfa ani kolta u boku, ale gwiazdą jest sam w sobie, a za broń służy mu tępa łyżka (jak sam twierdzi: żeby bardziej bolało, kiedy będzie wydzierał Robinowi Hoodowi serce). Nie zna litości, a litość boi się go poznać. Jest wrażliwy tylko i wyłącznie na damskie wdzięki. Cierpliwość odziedziczył po Anakinie Skywalkerze. Swoje biuro w zamku zawsze ma czynne od rana do wieczora, a niekiedy i do nocy, jeśli zajdzie takowa potrzeba . W polskiej polityce sprawdziłby się znakomicie dzięki ustawicznemu podwyższaniu podatków do kwoty tak wysokiej jak Mount Everest albo i jeszcze wyższej. Tylko po kiego smoka potem narzekał, że lud kocha nie jego, a Robina Hooda?... Za wszelką cenę pragnie odwołać Święta Bożego Narodzenia, czym ucieszyłby ogromnie Ebenezera Scrooge'a z "Opowieści wigilijnej" Charlesa Dickensa, a doprowadziłby do skrajnej rozpaczy Kevina McCallistera i jego fanów. Jednak jego najskrytszym marzeniem jest zostać królem zamiast króla. Bardzo, ale to bardzo nie lubi pracować w hałasie, gdyż nie może się wtedy skupić, nawet na ten teges ze swoimi służkami. Ma na pieńku z Robinem Hoodem o kradzież konia, jak również i dlatego, że kiedyś skasował głównego bohaterowi tatusia. Przed porwaniem Lady Marion przeczytał podręcznik Parysa Jak porywać damy i rozkochiwać je w sobie, zapomniał jednak o ostatnim rozdziale Ostrzeżenia dla tych, którzy porywają cudzą żonę (narzeczoną, dziewczynę - do wyboru), gdzie napisano wyraźnie, że wojna z zazdrosnymi mężami, narzeczonymi bądź chłopakami porwanej niezwykle boleśnie się kończy dla porywacza. Sam się zresztą o tym przekonuje na własnej skórze, gdy ginie w pojedynku z Robinem na miecze świetlne. Za swoją czynną działalność na rzecz kultury brytyjskiej został uhonorowany Nagrodą BAFTA.

"Czy te oczy mogą kłamać?"

• Mortianna – z powołania wiedźma, z zawodu superniania Szeryfa z Nottingham. Jest tak stara, że mózg się marszczy i stanowi żywy dowód na to, że po ziemi kiedyś stąpały dinozaury. Stała klientka Izmy, koleżanki po fachu i bohaterki bajki Nowe szaty króla, jednakże raczej można ją wziąć za rodzoną siostrę Palpatine'a. Na jej widok wszystkie pchły, myszy i szczury w zamku pozdychały ze strachu, dlatego jest to jedyne miejsce, którego Sanepid nie musiał w ogóle odwiedzać, no, chyba że w celach wyłącznie turystycznych. Kornel Makuszyński jej oblicze opisał tak: Czy to jest twarz? To jest katastrofa, a nie twarz ludzka! Swoje braki urody nadrabia rozległą wiedzą o sprawach damsko-męskich, którą dzieli się ze swoim podopiecznym. To ona właśnie podsunęła mu podręcznik Parysa Jak porywać damy i rozkochiwać je w sobie. Prawdopodobnie pod wpływem tej książki Szeryf postanowił uprowadzić Lady Marion, by się z nią ożenić i spłodzić syna, lecz ta akcja skończyła się i dla niego, i dla Mortianny nader smutno.
• Guy z Gisborne – nieoficjalnie kuzyniak Szeryfa, oficjalnie jego zaufany człowiek do wszystkiego i do niczego, jak Murgrabia z serialu Janosik i jak Admirał Ozzel z Gwiezdnych wojen. W miarę sumiennie wykonuje swoje obowiązki prawej ręki pana z Nottingham, łupiąc biedniejszą ludność i wlepiając srogie kary buntownikom, ma wszakże zezowate szczęście w polowaniu na naszego głównego bohatera. W efekcie jego brak skuteczności w walce z brytyjską wersją Janosika spowodował, że facet zostaje uduszony Mocą zasztyletowany przez swego szefa.
• Biskup Hereford – kolejny pomagier głównego antagonisty Robina Hooda. Przekupny niczym carscy urzędnicy, najpierw pomógł swemu hojnemu przełożonemu ukatrupić ojca przyszłego Janosika, znacznie później zaś z szybkością TGV odprawił mszę ślubną z udziałem swego szefa i jego wybranki w rolach państwa młodych oraz Mortianny jako świadka. W wyniku zamiany ceremonii zaślubin w ustawkę purpurat z hukiem wylatuje przez okno podczas nieudanej lekcji latania zafundowanej mu przez Braciszka Tucka.