Serbołużyczanie: Różnice pomiędzy wersjami
M (Inferno82 przeniósł stronę Serbołużyczanie na Użytkownik:Asank/Serbołużyczanie, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem: Mało) |
Ostrzyciel (dyskusja • edycje) M (→Zobacz też: +siostrzane) |
||
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{cytat|Łużyca, moja pśiekna wośćyjzna, moich wośćow kśajina, zawśe w mojej wutrobie |
{{cytat|Łużyca, moja pśiekna wośćyjzna, moich wośćow kśajina, zawśe w mojej wutrobie|'''Serbołużyczanin''' zakochany w swojej ojczyźnie}} |
||
⚫ | '''Serbołużyczanie''' – mały [[naród]], który jest tak mały, że postanowił się jeszcze podzielić na Łużyczan Dolnych i Górnych, po tym jak pokłócili się o to, kto z nich da radę zniemczyć się jako pierwszy. Łużyczanie utrzymują, że są jedynym słowiańskim narodem bez [[Państwo|państwa]] i dlatego trzeba im przysyłać pomoc finansową na propagowanie swojej kultury i [[języki łużyckie|języka]], choć tak naprawdę chodzi o to, żeby mieć więcej kasy na picie niemieckiego piwa i antykoncepcję. |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | '''Serbołużyczanie''' |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
== |
== Język == |
||
⚫ | Do niedawna Serbołużyczanie starali się mówić swoją rodzimą mową, ale przestali po uświadomieniu sobie, że ich mowa brzmi tak idiotycznie, że śmieją się z nich nawet [[Czesi|Pepiki]]. Łużyckie języki są jedynymi słowiańskimi językami, które szumią tak bardzo tam gdzie nie trzeba, że przewyższyły nawet pol'''szcz'''yznę. Języki łużyckie oddzieliły się od [[język polski|polskiego]] zapewne w czasach [[średniowiecze|średniowiecznych]], gdy niektórzy polscy książęta kazali wybijać jedynki za niechodzenie do kościoła. |
||
⚫ | |||
⚫ | Do niedawna Serbołużyczanie starali się mówić swoją rodzimą mową, ale przestali po uświadomieniu sobie, że ich mowa brzmi tak idiotycznie, że śmieją się z nich nawet [[Czesi|Pepiki]]. Łużyckie języki są jedynymi słowiańskimi językami które szumią tak bardzo tam gdzie nie trzeba, że przewyższyły nawet pol'''szcz'''yznę. Języki łużyckie oddzieliły się od polskiego zapewne w czasach średniowiecznych, gdy niektórzy polscy książęta kazali wybijać jedynki za niechodzenie do kościoła. |
||
== Zobacz też == |
|||
⚫ | |||
{{słownik|[[Słownik:łużycko-polski|słownik łużycko-polski]]}} |
|||
* [[języki łużyckie]] |
|||
* [[Kaszubi]] |
|||
* [[Serbowie]] |
|||
{{Słowiańszczyzna}} |
|||
[[Kategoria:Narody]] |
Aktualna wersja na dzień 10:25, 17 mar 2020
Łużyca, moja pśiekna wośćyjzna, moich wośćow kśajina, zawśe w mojej wutrobie
- Serbołużyczanin zakochany w swojej ojczyźnie
Serbołużyczanie – mały naród, który jest tak mały, że postanowił się jeszcze podzielić na Łużyczan Dolnych i Górnych, po tym jak pokłócili się o to, kto z nich da radę zniemczyć się jako pierwszy. Łużyczanie utrzymują, że są jedynym słowiańskim narodem bez państwa i dlatego trzeba im przysyłać pomoc finansową na propagowanie swojej kultury i języka, choć tak naprawdę chodzi o to, żeby mieć więcej kasy na picie niemieckiego piwa i antykoncepcję.
Podobno istnieją jeszcze inne narody słowiańskie bez własnego państwa, jak Łemkowie lub Słowianie z Greckiej Macedonii, ale to na szczęście nie sprawiło problemu Łużyczanom – uznali ich po prostu za łużyckich emigrantów.
Głównym zajęciem Serbołużyczan w czasie wolnym od proszenia o pomoc jest niemówienie własnym językiem oraz uczenie się nowych niemieckich słówek razem ze swoim postępowym potomstwem.
Język[edytuj • edytuj kod]
Do niedawna Serbołużyczanie starali się mówić swoją rodzimą mową, ale przestali po uświadomieniu sobie, że ich mowa brzmi tak idiotycznie, że śmieją się z nich nawet Pepiki. Łużyckie języki są jedynymi słowiańskimi językami, które szumią tak bardzo tam gdzie nie trzeba, że przewyższyły nawet polszczyznę. Języki łużyckie oddzieliły się od polskiego zapewne w czasach średniowiecznych, gdy niektórzy polscy książęta kazali wybijać jedynki za niechodzenie do kościoła.
W językach łużyckich nawet polskie słowo strasznie brzmi tak strasznie, że brzmi tśaśnie.