Stefan Batory: Różnice pomiędzy wersjami
M |
|||
| (Nie pokazano 23 wersji utworzonych przez 17 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{sur|polskiego króla|imię|Stefan}} |
|||
| ⚫ | |||
[[Plik:Stefan Batory.jpg|thumb|415px|Stefan Batory w pełnej krasie]] |
|||
==Młode lata== |
|||
| ⚫ | |||
Stefan przyszedł na [[świat]] w Somlyó jako syn wojewody siedmiogrodzkiego Stefana seniora. Na studia wybrał się do Padwy. Pokochał tam [[geografia|gejografię]] i historię. Po nauczeniu się kilku języków, ukończeniu edukacji i zwolnieniu się tronu w Siedmiogrodzie został wybrany tamtejszym księciem. |
|||
==Początki kariery w Polsce== |
== Początki kariery w Polsce == |
||
Pewnego pięknego grudniowego dnia Stefan robił to co robić lubił najbardziej, czyli tłukł [[Turcja| |
Pewnego pięknego, grudniowego dnia Stefan robił to, co robić lubił najbardziej, czyli tłukł [[Turcja|Turków]], polował i pił [[tanie wino]]. Nagle przyszli do niego [[Polacy]] i spytali się go, czy by nie chciał zostać [[król]]em, a zarazem mężem Anny Jagiellonki. Po krótkim namyśle Stefan zgodził się. Wybrany przez [[Kościół katolicki|katolików]] Maksymilian II [[Habsburgowie|Habsburg]] {{cenzura}} się, ale był wolniejszy. Batory zaprzysiągł artykuły henrykowskie i ''Pacta conventa'' w trybie priorytetowym, po czym się koronował. Większość i tak patrzyła na niego jak na stonkę na polu kartofli. Stefan jednak pogroził im [[Gest palca środkowego|jednym palcem]]<ref>I kilkoma armatami</ref>, czym zjednał sobie przyjaźń ludu<ref>No, może [[Gdańsk]] potrzebował więcej argumentów…</ref>. |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | Za wschodnią granicą [[Rosja|Ruscy]] coraz bardziej szaleli i zdobywali nowe ziemie |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | Za wschodnią granicą [[Rosja|Ruscy]] coraz bardziej szaleli i zdobywali nowe ziemie kosztem Rzeczpospolitej. Batory miał dość tego [[cyrk]]u – utworzył piechotę wybraniecką, wojska inżynieryjne, drukarnię polową, zebrał kasę od sejmu, wlazł na konia i poszedł na Inflanty. Zdobył parę twierdz, większość samobójczymi atakami chłopów, którzy to za wysadzenie murów dostawali szlachectwo. Car [[Iwan IV Groźny]] oddał to, co wcześniej zabrał i wrócił spokojnie do obdzierania ze skóry jeńców. |
||
| ⚫ | Stefan zakończył panowanie tak samo nagle |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
== Zobacz też == |
|||
* [[Elżbieta Batory]] |
|||
* [[Henryk III Walezy]] |
|||
* [[Iwan IV Groźny]] |
|||
{{przypisy}} |
{{przypisy}} |
||
{{Władcy Polski}} |
{{Władcy Polski}} |
||
| ⚫ | |||
{{stopka}} |
|||
[[Kategoria:Nowożytność w Polsce]] |
|||
| ⚫ | |||
[[Kategoria:Historia Węgier]] |
|||
[[Kategoria:Rumuni]] |
|||
Aktualna wersja na dzień 12:10, 22 lip 2021
|
Ten artykuł dotyczy polskiego króla. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
Stefan Batory (ur. 27 września 1533, zm. 12 grudnia 1586) – elekcyjny król Rzeczpospolitej Obojga Narodów i książę Zasiedmiogórogrodu.
Początki kariery w Polsce[edytuj • edytuj kod]
Pewnego pięknego, grudniowego dnia Stefan robił to, co robić lubił najbardziej, czyli tłukł Turków, polował i pił tanie wino. Nagle przyszli do niego Polacy i spytali się go, czy by nie chciał zostać królem, a zarazem mężem Anny Jagiellonki. Po krótkim namyśle Stefan zgodził się. Wybrany przez katolików Maksymilian II Habsburg 
się, ale był wolniejszy. Batory zaprzysiągł artykuły henrykowskie i Pacta conventa w trybie priorytetowym, po czym się koronował. Większość i tak patrzyła na niego jak na stonkę na polu kartofli. Stefan jednak pogroził im jednym palcem[1], czym zjednał sobie przyjaźń ludu[2].
Reformy i wojna z Rosją[edytuj • edytuj kod]
Za wschodnią granicą Ruscy coraz bardziej szaleli i zdobywali nowe ziemie kosztem Rzeczpospolitej. Batory miał dość tego cyrku – utworzył piechotę wybraniecką, wojska inżynieryjne, drukarnię polową, zebrał kasę od sejmu, wlazł na konia i poszedł na Inflanty. Zdobył parę twierdz, większość samobójczymi atakami chłopów, którzy to za wysadzenie murów dostawali szlachectwo. Car Iwan IV Groźny oddał to, co wcześniej zabrał i wrócił spokojnie do obdzierania ze skóry jeńców.
Śmierć[edytuj • edytuj kod]
Stefan zakończył panowanie tak samo nagle jak je rozpoczął, umierając podczas polowania, ponoć od przedawkowania wysokokalorycznego alkoholu, którym to miał zwyczaj łagodzić ból[3].
