Neville Longbottom: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
(nowa strona)
 
(dodano link do artykułu Ciacho)
 
(Nie pokazano 34 wersji utworzonych przez 25 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{YouTube|d5XJ2GiR6Bo|width=300|Neville Longbottom jako gwiazda muzyki synthpopowej}}
Nevilluś Longbottomuś jest dobrym chłopcem. Chociaż wszyscy go biją i maltretują psychicznie nie upada on w przedświadczeniu, iż kiedyś będzie tak wspaniały jak jego idol Harry Potter.
'''Neville Longbottom''' (Neville Długityłek) – fikcyjny bohater książek o [[Harry Potter (postać)|Chorym Portfelu]]. Ogólnie, Neville jest postacią, bez której akcja książki nie miałaby najmniejszego sensu (zawsze warto zgarnąć do ekipy kompletnego frajera, żeby się dowartościować). Niemniej jednak oprócz funkcji naczelnego wice-pajaca [[Hogwart|Hogwartu]], Neville objawił się także jako geniusz sabotażu, akcji bezpośrednich i botanik.
Opiekuje sie nim despotyczna i nader upierdliwa starucha( inaczej poprostu babcia), bowiem jak to sie w życiu zdaża jego rodzice porzucili go nie mogąc pogodzić się z jego umysłowym kalectwem.

Neville to ciota nie ma co ukrywać, ale ma dobre serce, które od pewnego czasu zainteresowało sie Lunką Sexgood. Tak, tak. Pasują do siebie jak gówno do szamba. Obojgu wycięto większość mózgu z powodu zakażenia masowago( również święta trójca nie zdołała sie przed tym uchronić).
== Wygląd, charakter, zachowanie... ==
Jedyną prawdziwą przyjaciółką Nevillka jest jego ropucha Teodora per Nimfomanka, znaczy sie Nimfadora.

Nimfadora aby jakoś rozjaśnić zjebane,zasrane, skurwione, oszczane, orzygane,odupione do dupy życie Nevillowi przez kilka dobrych lat udaje, że jest ropuchą ( Jaka psychiczna!)
Nevillek był brzydkim, tłustym, pajacowatym, pokrzywionym, znerwicowanym, wiecznie skołowanym, sklerotykiem, et cetera, et cetera<ref>Przynajmniej nie był rudy</ref>... Generalnie był z niego frajer i fajtłapa i to do tego stopnia, że w kluczowym momencie podczas akcji w Ministerstwie Magii wszystko spartaczył i stłukł szklaną kulkę (ku uciesze Harrusia i wściekłości [[Śmierciożercy|Śmieciożerców]]). W ostatniej części miał swoje pięć minut – odrąbał łeb wężowi [[Voldemort|Voldka]] mieczykiem Gryffindora. Na końcu końców został profesorem biologii. Mimo wszystko był prawy i sprawiedliwy, zawsze gotowy poświęcić wszystko i wszystkich dla <del>własnych korzyści</del> dobra sprawy.
Neville również odnalazł przyjaciół w roślinkach. Rozmawia z nimi. Bawi się z nimi. Robi kupę z nimi. Uprawia se.. Ekhm.. Przejdźmy dalej.

W pewnej chwili Neville zaczyna odgrywać znaczącą rolę w książkach J. K. Rowling. Okazuje się, że jest taka możliwość, iż to on może być chłopcem który przeżył i się zjeżył tym cholernym życiem.
Filmowy Neville przypomina swój książkowy pierwowzór przez kilka pierwszych części. Prawdziwym [[Ciacho|ciachem]] staje się w części VII i to na tyle, że zawsze śmiejące się z niego lachony zaczęły nagminnie zalewać sale kinowe kisielem i zarzekać się, że ''zawsze lubiły tę postać''.
Kiedy Harry się dowiaduje, że ( cytuję słowa Harrego) ,,..ten holerny, gruby, debilny, wkurwijący, ciotowaty, zafanduowaty, imbecylowaty, rachityczny, melepetowaty zasraniec może odebrać mi sławę!!!" to jebie go w czachę i przez to Neville ma taką samą bliznę co Harry i nie wiadomo w końcu który jest chłopcem który przeżył. Harry wkurwiony ucina pozostałą, marną część mózgu Nevilla i ten musi się ukryć w buszu.

== Funkcje ==
* '''[[Harry Potter i Kamień Filozoficzny]]''' – Nevillek gubi ropuchę już na samym początku. W poszukiwaniach pomaga mu Herma. Dostaje od babci przypominajkę, która okazuje się bezużyteczna (frajer frajerem będzie na amen). Popisuje się wspaniałym lotem na miotle, po czym łamie nadgarstek. Bije się z Crabbem i Goylem. Biega nocą po zamku próbując ostrzec Pottera przed Malfoyem. Chce się bić. Ogólnie jest frajerem.

* '''[[Harry Potter i Komnata Tajemnic]]''' – już się nie dzieje nic ciekawego. Neville boi się ataków Bazyliszka, chociaż niekoniecznie ma czego – gadzina zdecydowanie gardzi takimi osobnikami jak Neville.

* '''[[Harry Potter i Więzień Azkabanu]]''' – podczas lekcji z obdartusem Lupinem wyjawia swoje najgorsze lęki – profesora [[Severus Snape|Snajpera]] – i ubiera go w ciuchy swojej babci. Sam Snape jest wniebowzięty. Poza tym Neville nadal jest pajacem.

* '''[[Harry Potter i Czara Ognia]]''' – podczas Balu Bożonarodzeniowego wywija walce z [[Ginny Weasley]]. Wcześniej nie udało mu się zaprosić na studniówkę Hermiony – nawet ona wykazała się pewnym minimum gustu i nie poszła na bal z nim.

* '''[[Harry Potter i Zakon Feniksa]]''' – Nevilluś przystępuje do podziemnej organizacji wielbicieli Pottera, zwanej podchwytliwie Gwardią Dubmledore'a, gdzie uczy się jak napierniczać złych ludzi serią dzikich zaklęć. Potter twierdzi, że Neville robi ogromne postępy (od tego momentu nie pozwala już na używanie zdrobnień). Podczas szkolnej wycieczki do Ministerstwa Magii tłucze cenną kryształową kulkę. Potter wychodzi z siebie, żeby mu nie przyłożyć za ten wyczyn. Podczas odwiedzin u rodziców w szpitalu, spotyka swoich ziomów i zgarnia opieprz od babci, ponieważ nie powiedział kumplom co się dzieje z jego rodzicami.

* '''[[Harry Potter i Książę Półkrwi]]''' – Neville, jako uczestnik tajemnych wydarzeń w Ministerstwie, staje się gwiazdą Faktu i [[Prorok Codzienny|Proroka Codziennego]], przez co zostaje zaproszony na potajemną zbiorową schadzkę u profesora Slughorna. Malfoya doprowadza do szału fakt, że ktoś śmiał potraktować Neville'a lepiej niż jego i zaprosić na piwo.

* '''[[Harry Potter i Insygnia Śmierci]]''' – ponieważ w szkole nie ma Harry'ego, gdyż wybrał się na całoroczne wagary, Neville organizuje podziemne państwo uczniowskie (z niewyjaśnionych przyczyn uczniowie Slytherinu nie brali w tym udziału) i próbuje przeprowadzać akcje sabotażowe. Wszyscy uważają, że jest zajebisty – Potter odszedł, a „na bezrybiu i rak ryba”... chociaż w siódmej części to już w sumie niezła dupa z tego Longbottoma. Voldemort przeprowadza na nim eksperyment „płonąca czapa”. Wkurzony o ten zabieg, Neville mści się i zabija węża Voldiemu. Wszystko kończy się wspaniale słodkopierdząco. W epilogu dowiadujemy się, że Neville maltertuje dzieci jako nauczyciel zielarstwa.

== Zobacz też ==
* [[Harry Potter (postać)]]
* [[Hermiona Granger]]
* [[Ron Weasley]]

{{przypisy}}
{{Harry Potter}}
[[Kategoria:Harry Potter|Longbottom, Neville]]

Aktualna wersja na dzień 21:28, 9 lut 2022

Neville Longbottom jako gwiazda muzyki synthpopowej

Neville Longbottom (Neville Długityłek) – fikcyjny bohater książek o Chorym Portfelu. Ogólnie, Neville jest postacią, bez której akcja książki nie miałaby najmniejszego sensu (zawsze warto zgarnąć do ekipy kompletnego frajera, żeby się dowartościować). Niemniej jednak oprócz funkcji naczelnego wice-pajaca Hogwartu, Neville objawił się także jako geniusz sabotażu, akcji bezpośrednich i botanik.

Wygląd, charakter, zachowanie...[edytuj • edytuj kod]

Nevillek był brzydkim, tłustym, pajacowatym, pokrzywionym, znerwicowanym, wiecznie skołowanym, sklerotykiem, et cetera, et cetera[1]... Generalnie był z niego frajer i fajtłapa i to do tego stopnia, że w kluczowym momencie podczas akcji w Ministerstwie Magii wszystko spartaczył i stłukł szklaną kulkę (ku uciesze Harrusia i wściekłości Śmieciożerców). W ostatniej części miał swoje pięć minut – odrąbał łeb wężowi Voldka mieczykiem Gryffindora. Na końcu końców został profesorem biologii. Mimo wszystko był prawy i sprawiedliwy, zawsze gotowy poświęcić wszystko i wszystkich dla własnych korzyści dobra sprawy.

Filmowy Neville przypomina swój książkowy pierwowzór przez kilka pierwszych części. Prawdziwym ciachem staje się w części VII i to na tyle, że zawsze śmiejące się z niego lachony zaczęły nagminnie zalewać sale kinowe kisielem i zarzekać się, że zawsze lubiły tę postać.

Funkcje[edytuj • edytuj kod]

  • Harry Potter i Kamień Filozoficzny – Nevillek gubi ropuchę już na samym początku. W poszukiwaniach pomaga mu Herma. Dostaje od babci przypominajkę, która okazuje się bezużyteczna (frajer frajerem będzie na amen). Popisuje się wspaniałym lotem na miotle, po czym łamie nadgarstek. Bije się z Crabbem i Goylem. Biega nocą po zamku próbując ostrzec Pottera przed Malfoyem. Chce się bić. Ogólnie jest frajerem.
  • Harry Potter i Komnata Tajemnic – już się nie dzieje nic ciekawego. Neville boi się ataków Bazyliszka, chociaż niekoniecznie ma czego – gadzina zdecydowanie gardzi takimi osobnikami jak Neville.
  • Harry Potter i Więzień Azkabanu – podczas lekcji z obdartusem Lupinem wyjawia swoje najgorsze lęki – profesora Snajpera – i ubiera go w ciuchy swojej babci. Sam Snape jest wniebowzięty. Poza tym Neville nadal jest pajacem.
  • Harry Potter i Czara Ognia – podczas Balu Bożonarodzeniowego wywija walce z Ginny Weasley. Wcześniej nie udało mu się zaprosić na studniówkę Hermiony – nawet ona wykazała się pewnym minimum gustu i nie poszła na bal z nim.
  • Harry Potter i Zakon Feniksa – Nevilluś przystępuje do podziemnej organizacji wielbicieli Pottera, zwanej podchwytliwie Gwardią Dubmledore'a, gdzie uczy się jak napierniczać złych ludzi serią dzikich zaklęć. Potter twierdzi, że Neville robi ogromne postępy (od tego momentu nie pozwala już na używanie zdrobnień). Podczas szkolnej wycieczki do Ministerstwa Magii tłucze cenną kryształową kulkę. Potter wychodzi z siebie, żeby mu nie przyłożyć za ten wyczyn. Podczas odwiedzin u rodziców w szpitalu, spotyka swoich ziomów i zgarnia opieprz od babci, ponieważ nie powiedział kumplom co się dzieje z jego rodzicami.
  • Harry Potter i Książę Półkrwi – Neville, jako uczestnik tajemnych wydarzeń w Ministerstwie, staje się gwiazdą Faktu i Proroka Codziennego, przez co zostaje zaproszony na potajemną zbiorową schadzkę u profesora Slughorna. Malfoya doprowadza do szału fakt, że ktoś śmiał potraktować Neville'a lepiej niż jego i zaprosić na piwo.
  • Harry Potter i Insygnia Śmierci – ponieważ w szkole nie ma Harry'ego, gdyż wybrał się na całoroczne wagary, Neville organizuje podziemne państwo uczniowskie (z niewyjaśnionych przyczyn uczniowie Slytherinu nie brali w tym udziału) i próbuje przeprowadzać akcje sabotażowe. Wszyscy uważają, że jest zajebisty – Potter odszedł, a „na bezrybiu i rak ryba”... chociaż w siódmej części to już w sumie niezła dupa z tego Longbottoma. Voldemort przeprowadza na nim eksperyment „płonąca czapa”. Wkurzony o ten zabieg, Neville mści się i zabija węża Voldiemu. Wszystko kończy się wspaniale słodkopierdząco. W epilogu dowiadujemy się, że Neville maltertuje dzieci jako nauczyciel zielarstwa.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]

Przypisy

  1. Przynajmniej nie był rudy