Stanisław I Leszczyński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Znacznik: edytor źródłowy
 
(Nie pokazano 17 wersji utworzonych przez 8 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Aleksander Lesser, Stanisław Leszczyński.jpg|thumb|300px|Widzicie tego wąsa?]]
{{Szablon:Nnvist/nav}}
----

{{cytat|Jedni do Sasa, drudzy do Lasa!|Powiedzonko z czasów '''Stanisława Leszczyńskiego'''}}
{{cytat|Jedni do Sasa, drudzy do Lasa!|Powiedzonko z czasów '''Stanisława Leszczyńskiego'''}}
'''Stanisław <small>Bogusław</small> Leszczyński''' herbu <del>Spie{{cenzura3}}la</del> Wieniawa (ur. [[1677]] we Lwowie, zm. [[1766]] na francuskim [[Zadupie|zadupiu]]) – podwójny król [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Obojga Narodów]] w latach [[1705]]–[[1709]] i [[1733]]–[[1736]] oraz książę Lotaryngii i Baru w jakiejś miejscowości, [[Templariusze|Templariusz]], [[Masoneria|Wolnomularz]] i [[Masoneria|Masoń]]. Nic więc dziwnego, że jego [[Ludwik XVI|wnuka]] ścięto na [[Rewolucja francuska|pewnej rewolucyjnej imprezie]].
'''Stanisław Bogusław Leszczyński''' herbu Wieniawa (ur. [[20 października]] [[1677]] we Lwowie, zm. [[23 lutego]] [[1766]] w Lunéville) – podwójny król [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Obojga Narodów]] w latach [[1705]]–[[1709]] i [[1733]]–[[1736]] oraz książę Lotaryngii i Baru w jakiejś miejscowości, [[Templariusze|Templariusz]], [[Masoneria|wolnomularz]] i [[Masoneria|mason]]. W Lotaryngii zasłynął jako fan sztuki, kultury, malarstwa, śpiewu, nauki, sztuki, rzeźbiarstwa, ogrodnictwa, światłocienia, architektury, sztuki, pisarstwa, teatru, wierszy, sztuki i wielu innych.

== Życiorys ==
=== Młodość ===

Narodził się <del>na Ukrainie</del> w polskim [[Lwów|Lwowie]]. Był synem królewskiego skarbnika Rafała Leszczyńskiego i pewnej Ani. Już od młodego był męczony nauką jakże okrutną, gdyż przychodzili do niego [[Nauczyciel|nauczyciele]] domowi, w tym [[Nauczycielka angielskiego|sprowadzani z zagranicy]]. Przyszły król uczęszczał także do [[gimnazjum]] protestanckiego w [[Leszno|Lesznie]]. W latach [[1695]]]-[[1696]] postanowił uciec z domu i zwiedzić Europę.

Aż do [[Śmierć|śmierci]] ojca pozostawał wyraźnie w jego cieniu. Troszkę później objął z woli ojca urząd starosty odolanowskiego<ref>Cholera wie, gdzie to!</ref>. Na [[Sejm|sejmie]] <del>erekcyjnym</del> elekcyjnym w [[1697]] zagłosował razem z ojcem za kandydaturą syna zmarłego [[Jan III Sobieski|Jaśka Sobieskiego]], ale ostatecznie poparł [[August II Mocny|swojego przyszłego przeciwnika]]. Król-germaniec odwdzięczył mu się, mianując go jakimś „podczaszym wielkim koronnym”. Dwa lata później Leszczyński został wojewodą poznańskim. Sytuacja zmieniła się jednak rok później.

=== Stachu na króla! ===

Wtedy właśnie wybuchła [[wojna północna]] i wkroczyły wojska szwedzkie do [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczpospolitej]]. Po zajęciu Warszawy cztery lata później (czyli w [[1704]]), wku{{cenzura3}}ona na króla [[August II Mocny|Augusta II]] szlachta polska zawiązała konfederację <del>południowców</del> warszawską i 16 lutego obaliła króla. Leszczyński, jako tymczasowy przedstawiciel i równie tymczasowy dyplomata konfederacji, spotkał się z królem szwedzkim [[Karol XII|Karolem XII]] w [[Lidzbark Warmiński|jakiejś miejscowości na Warmii]]. Szwedzki władca, jako psycholog zmanipulował młodego Stasia oraz doceniając jego wpływy w Wielkopolsce, wysunął go jako kandydata do tronu. Leszczyński początkowo złożył zobowiązanie, że koronę przyjmie jedynie ''tak, o!'' i przekaże ją Jakubowi Sobieskiemu. Obietnicy nigdy nie dotrzymał, <del>a szkoda</del>. 12 lipca 1704 sejm ere... tfu! elekcyjny, zwołany w szwedzkim obozie wojskowym pod [[Warszawa|Warszawą]], potwierdził wybór nowego króla. Proklamacji, o dziwo!, nie dokonał zgodnie z ówczesnym prawem prymas, lecz biskup poznański. Dopiero jednak 4 października [[1705]] jako pierwszy<ref>I jedyny.</ref> został koronowany na króla Polski w Warszawie przez arcybiskupa lwowskiego.

I rządził tak z 5 lat. A wszystko dzięki <del>jego naiwności</del> Szwedom, którzy znowuż nap{{cenzura3}}li się z Saksończykami. Najpierw Ci ostatni ostro dostawali po [[Dupa|dupie]] i zostali wywaleni tam, <del>gdzie pieprz rośnie</del> skąd przybyli. Po drodze spalono [[Leszno]], [[Poniec]], [[Wschowa|Wschowę]] i wiele, wiele [[Wieś|wsi]]. Ale wszystko zmieniło się po [[Bitwa pod Połtawą|bitwie pod Połtawą]] – wtedy oto wojska [[Szwecja|niebiesko-żółtych]] zostały pokonane przez wojska [[Rosja|biało-niebiesko-czerwonych]]. Król szwedzki omal trafił w niewolę, a państwo skandynawskie miało już wyj{{cenzura3}}ne na tą całą wojnę. Stanisław pozostał ''sam na sam'' z swoim wściekłym ludem.


=== ''Won!'' ===
== Zobacz też ==
* [[August II Mocny]]
* [[Jan III Sobieski]]
* [[Stanisław August Poniatowski]]


{{stub|hist}}
Wiedząc, co się święci, Stanisław postanowił uciec do swojego <del>manipulanta</del> starego znajomego. O dziwo! udało mu się to. W Szwecji dostał małą posiadłość, później przyjechał do niego koleś od Augusta, i zaproponował mu, aby zrzekł się korony Polski. Po dłuższych rozmowach doszli do wniosku, że Stachu pozbędzie się korony Polski, ale pozostanie królem na urlopie.
{{stub|biog}}


{{Przypisy}}
{{stopka}}
{{władcy Polski}}


[[Kategoria:Władcy Polski]]
{{Nieznane zakończenie}}
[[Kategoria:Nowożytność w Polsce]]

Aktualna wersja na dzień 09:59, 15 sie 2021

Widzicie tego wąsa?

Jedni do Sasa, drudzy do Lasa!

Powiedzonko z czasów Stanisława Leszczyńskiego

Stanisław Bogusław Leszczyński herbu Wieniawa (ur. 20 października 1677 we Lwowie, zm. 23 lutego 1766 w Lunéville) – podwójny król Obojga Narodów w latach 17051709 i 17331736 oraz książę Lotaryngii i Baru w jakiejś miejscowości, Templariusz, wolnomularz i mason. W Lotaryngii zasłynął jako fan sztuki, kultury, malarstwa, śpiewu, nauki, sztuki, rzeźbiarstwa, ogrodnictwa, światłocienia, architektury, sztuki, pisarstwa, teatru, wierszy, sztuki i wielu innych.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]


Medaille1785.jpg To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny historii. Jeśli masz tyle lat, co Pai Mei – rozbuduj go.

P vip.svg To jest tylko zalążek artykułu biograficznego. Jeśli widziałeś tę osobę na ulicy – rozbuduj go.