Parawaning: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (dodano link do artykułu Żołnierze wyklęci)
 
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Krystyna Czubówna}}
'''Parawan''' – ucieleśnienie odwiecznej tradycji [[Polacy|Polaków]] do odgradzania się od wszystkiego, co obce, nieobce, a nawet znajome<ref>Jak na przykład sąsiad</ref>. Parawan pozwala każdemu Polakowi poczuć się jak pan na swojej ziemi, którą zdobył w pocie czoła rozgarniając hołotę i puszki po piwie pozostawione przez uzurpatorów. Widać tu silną tęsknotę za [[Demokracja szlachecka|demokracją szlachecką]], która każdemu Polakowi w głębi duszy gra.
[[Plik:Jarosławiec, Plaża w Jarosławcu - fotopolska.eu (190980).jpg|thumb|250px|Spokój, szum morza, sielanka]]
'''Parawany''' są jednym z obowiązkowych akcesoriów [[Polacy|Polaków]] wypoczywających nad [[Morze Bałtyckie|Morzem Bałtyckim]]. Służą do odgradzania zajmowanego przez siebie terytorium, które Polacy współdzielą z innymi przedstawicielami swojego gatunku.

== Charakterystyka ==
Polacy, rozstawiając parawany, tworzą przestrzeń „prywatną” wewnątrz przestrzeni publicznej<ref>Jak kibel w ''[[Świat według Kiepskich|Kiepskich]]''.</ref>, co daje im wewnętrzne przyzwolenie na zaśmiecanie ''swojej'' części plaży i gaszenie [[Papieros|petów]] w piasku. Najczęściej rozstawianiem parawanów zajmują się samce Polaków, przede wszystkim w średnim i starszym wieku. Parawany w rozumieniu samca mają dawać ochronę samicy oraz potomstwu przed spojrzeniami innych Polaków, lub, co gorsza, [[Niemcy|Niemców]]<ref>''Obok zawszonego Niemca parawanu nie rozstawię!''</ref>. Tak naprawdę jednak samce Polaków chcą w ten sposób ukryć przed innymi samcami swój mięsień piwny i nieatrakcyjną sylwetkę. Najwięcej parawanów na plażach znajdziemy w [[Lipiec|lipcu]] i [[Sierpień|sierpniu]], ale pojedyncze osobniki są w stanie rozstawiać parawany o dowolnej porze roku. Co ciekawe, młodzi Polacy nie odczuwają tak silnej potrzeby zaznaczania swojego terytorium parawanem, o ile nie należą do gatunku ''[[Sebiks|Homo sebix]]''.


== Zastosowanie ==
== Zastosowanie ==
Pierwotnym zastosowaniem parawanu jest ponoć ochrona przed [[wiatr]]em, choć współcześnie parawany służą celom zgoła innym. Jednym z nich jest pokazywanie całemu światu swoich upodobań artystycznych – deseń na parawanie jest odzwierciedleniem duszy właściciela. Mogą się na nim znaleźć barwy narodowe, deseń #432 z ceraty na stół, kicające króliczki, lub nawet [[husaria]]. Parawan o barwach narodowych pozwala szybko i jednoznacznie zidentyfikować narodowość właściciela, co prowadzi do samoczynnej organizacji obozów narodowych<ref>''Obok zawszonego Niemca parawanu nie rozstawię!''</ref>. Skoncentrowanie biało-czerwonych parawanów w jednym miejscu daje polskie obozy koncentracyjne i jako takie jest zakazane na mocy ustawy wynegocjowanej z Mossadem z Wiedniu. Innym celem parawaningu jest wywołanie dyskusji w polskojęzycznych [[lewak|lewackich]] mediach na temat upadku obyczajów.
Pierwotnym zastosowaniem parawanu jest ochrona przed [[wiatr]]em, choć współcześnie parawany służą celom zgoła innym. Jednym z nich jest pokazywanie reszcie stada swoich upodobań artystycznych – deseń na parawanie jest odzwierciedleniem gustu właściciela. Mogą się na nim znaleźć barwy narodowe, deseń z ceraty na stół, wzorek ze swetra dla powodzian, [[Żołnierze wyklęci|żołnierze wyklęci]] lub [[husaria]]. Barwy parawanu często służą więc podbudowaniu własnej tożsamości narodowej i przeświadczeniu, że Polacy znajdują się na szczycie drabiny ewolucyjnej.

Duże nagromadzenie biało-czerwonych parawanów nazywa się ''polskimi obozami koncentracyjnymi'' i są one zabronione na mocy prawa międzynarodowego, negocjowanego z Mossadem w Wiedniu. Mimo głębokiego osadzenia w tradycji, nie wszyscy Polacy są jednak zwolennikami parawaningu – część społeczności Polaków, nazywanych przez resztę ''[[lewak]]ami'', obśmiechują zwyczaj parawaningu, podobnie jak każdą inną przywarę swojego gatunku.

== Zobacz też ==
* [[Janusz turystyki]]
* [[Morze Bałtyckie]]


{{Przypisy}}
{{Przypisy}}
{{Turystyka}}


[[Kategoria:Polska kultura]]

Aktualna wersja na dzień 12:18, 2 mar 2021

Spokój, szum morza, sielanka

Parawany są jednym z obowiązkowych akcesoriów Polaków wypoczywających nad Morzem Bałtyckim. Służą do odgradzania zajmowanego przez siebie terytorium, które Polacy współdzielą z innymi przedstawicielami swojego gatunku.

Charakterystyka[edytuj • edytuj kod]

Polacy, rozstawiając parawany, tworzą przestrzeń „prywatną” wewnątrz przestrzeni publicznej[1], co daje im wewnętrzne przyzwolenie na zaśmiecanie swojej części plaży i gaszenie petów w piasku. Najczęściej rozstawianiem parawanów zajmują się samce Polaków, przede wszystkim w średnim i starszym wieku. Parawany w rozumieniu samca mają dawać ochronę samicy oraz potomstwu przed spojrzeniami innych Polaków, lub, co gorsza, Niemców[2]. Tak naprawdę jednak samce Polaków chcą w ten sposób ukryć przed innymi samcami swój mięsień piwny i nieatrakcyjną sylwetkę. Najwięcej parawanów na plażach znajdziemy w lipcu i sierpniu, ale pojedyncze osobniki są w stanie rozstawiać parawany o dowolnej porze roku. Co ciekawe, młodzi Polacy nie odczuwają tak silnej potrzeby zaznaczania swojego terytorium parawanem, o ile nie należą do gatunku Homo sebix.

Zastosowanie[edytuj • edytuj kod]

Pierwotnym zastosowaniem parawanu jest ochrona przed wiatrem, choć współcześnie parawany służą celom zgoła innym. Jednym z nich jest pokazywanie reszcie stada swoich upodobań artystycznych – deseń na parawanie jest odzwierciedleniem gustu właściciela. Mogą się na nim znaleźć barwy narodowe, deseń z ceraty na stół, wzorek ze swetra dla powodzian, żołnierze wyklęci lub husaria. Barwy parawanu często służą więc podbudowaniu własnej tożsamości narodowej i przeświadczeniu, że Polacy znajdują się na szczycie drabiny ewolucyjnej.

Duże nagromadzenie biało-czerwonych parawanów nazywa się polskimi obozami koncentracyjnymi i są one zabronione na mocy prawa międzynarodowego, negocjowanego z Mossadem w Wiedniu. Mimo głębokiego osadzenia w tradycji, nie wszyscy Polacy są jednak zwolennikami parawaningu – część społeczności Polaków, nazywanych przez resztę lewakami, obśmiechują zwyczaj parawaningu, podobnie jak każdą inną przywarę swojego gatunku.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]

Przypisy

  1. Jak kibel w Kiepskich.
  2. Obok zawszonego Niemca parawanu nie rozstawię!