Sebastian Mila: Różnice pomiędzy wersjami
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 12: | Linia 12: | ||
11.10.[[2014]] w meczu eliminacji ME [[2016]] strzelił Niemcom bramkę na 2:0 z laczka tak, że aż się [[Niemcy (naród)|Szwaby]] posrały z wrażenia. Zapisał się w historii futbolu jako „pogromca szkopów” i udowodnił, że stary też może. |
11.10.[[2014]] w meczu eliminacji ME [[2016]] strzelił Niemcom bramkę na 2:0 z laczka tak, że aż się [[Niemcy (naród)|Szwaby]] posrały z wrażenia. Zapisał się w historii futbolu jako „pogromca szkopów” i udowodnił, że stary też może. |
||
Obecnie dorabia jako asystent w [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej|reprezentacji]]. |
|||
== Znaki rozpoznawcze == |
== Znaki rozpoznawcze == |
Aktualna wersja na dzień 13:41, 16 lut 2024
Ten artykuł dotyczy polskiego piłkarza. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
Od Świata nas dzieli Mila
- Superpuder o Sebie
Sebastian Roger 8 Mila (ur. 10 lipca 1982 w Koszalinie) – piłkarz, czy też raczej kopacz reprezentacji Polski. Złośliwi twierdzą, że Milę od dobrej formy dzielą mile, co jest kłamstwem.
W karierze strzelił kilka świetnych bramek włosami. Uczynił to tylko dlatego, że udawał, że się przewraca.
Kariera[edytuj • edytuj kod]
Inaczej „The Rise and Fall of Roger Mila”.
Gwiazda Dyskobolii, która wypożyczyła go, udając, że sprzedaje, do Austrii Wiedeń. Czy też Wiednia Austrii? Bez różnicy, bo i tak wysiadywał tam tylko jajka na trybunach, ale gdy klub bankrutował awansował na ławkę rezerwowych i strzelał bramki z rzutów wolnych. Kiedy mu się znudziło zaczął nalegać na transfer. Poszedł do Norwegii, ale tam nie poznali się na jego wiecznym talencie i tak wylądował w ŁKS-ie, gdzie szlifował formę przed Mistrzostwami Europy na które nie pojechał bo Pana Pawła Janasa zastąpił nieużyteczny do niczego Leo Beenhakker . Ponieważ jednak w Łodzi nie dano gwarancji, że pokryje się długi zawodników w kasynach, Mila wybrał Śląsk Wrocław, znów odgrażając się odnową, wybiciem i karierą, której nigdy nie zrobił. Póki co grzeje ławę na Bursztynowej Arenie.
11.10.2014 w meczu eliminacji ME 2016 strzelił Niemcom bramkę na 2:0 z laczka tak, że aż się Szwaby posrały z wrażenia. Zapisał się w historii futbolu jako „pogromca szkopów” i udowodnił, że stary też może.
Obecnie dorabia jako asystent w reprezentacji.
Znaki rozpoznawcze[edytuj • edytuj kod]
- uszy jak słoń Dumbo;
- włosy jaskiniowca;
- nos jak klamka z zakrystii;
- usta jak banan;
- sobowtór Waldusia Kiepskiego.
To jest tylko zalążek artykułu biograficznego. Jeśli widziałeś tę osobę na ulicy – rozbuduj go.