Artur Boruc

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Artur się cieszy
Gra z Borucem
Dostępna także w wersji pudełkowej

Pomidor

Standardowa odpowiedź Artura na pytania

Franciszek Smuda unika dziennikarzy, nie jest mocny w gębie.

Artur o powyższym

…nawet moja stara broni lepiej od Borubara

Kabaret Skeczów Męczących o Borucu

Artur Boruc (ksywka Borubar, ur. 20 lutego 1980 w Siedlcach) – polski bramkarz. Legionista. Wróg numer jeden protestantów na Wyspach Brytyjskich.

Charakterystyka[edytuj • edytuj kod]

Wychowanek Pogoni Siedlce, Legii i Dolcana Ząbki (co nie jest bez znaczenia), znany z celnych wykopów piłki (szczególnie na auty), potrafi także wykiwać sam siebie. Udowodnił to w czasie niejednego meczu. Ci, którzy oglądali, do dziś nie mogą się pozbierać po złapaniu strzału przez Inzaghiego. Niesamowita robinsonada, i wcale nie chodziło tutaj o interwencję. Piłkę lecąca paralelnie do kierunku marszu do bramki Artur złapał z uśmiechem na ustach i w niebiosach. Od tego czasu Szkoci nazywają go Holy Goalie.

W lipcu 2010 r., w glorii chwały przeniósł się do kraju Makaroniarzy, aby grać grzać ławę w Fiorentinie. Prawdopodobnie robiłby to do teraz, gdyby nie trochę szczęścia[1] i to, że już nie gra w tym klubie. We wrześniu 2012 r. podpisał kontrakt z angielskim Southampton F.C. Rok później wrócił do reprezentacji.

Boruc lubi sobie popluć, średnio na mecz z jego ust wydobywa się około 10 tysięcy wypluć. Podobno lubi też pokazywać międzynarodowy znak przyjaźni i pokoju, zwany potocznie środkowym palcem kibicom.

Szkocja[edytuj • edytuj kod]

Ostatnimi czasy Artur zajmuje się straszeniem Bogu ducha winnych Szkotów wyprowadzających swoje pieski na spacer, ale także rozbijaniem im puszek po piwie na głowie. Artykuł w szkockiej prasie Boruc – The One Hero! donosi o uratowaniu ciężarnej kobiety z rąk opryszków.

Afera lwowska[edytuj • edytuj kod]

Arturek został wywalony z kadry przez Leo Benhałera za popijanie wódeczki po przegranym meczu z Ukrainą. Wódeczkę lubi popijać z Dudką Tylko Dudka nie ma fiutka i Majewskim, ale nie Szymonem, ani Tomaszem. Jego ulubiony trunek to żubrówka. Widać to było podczas słynnego meczu w Belfaście.

Walia czy tam coś[edytuj • edytuj kod]

Zasłynął na stałe w pamięci polskich kibiców po tym, jak prawie kopnął piłkę podaną przez Żewłakowa w meczu el. do MŚ RPA 2010 (uff) z Irlandią Północną. Niestety prawie czyni wielką różnicę, nie wiadomo także, dlaczego ta piłka wpadła do bramki i to w dodatku swojej. Według posiadanych przez wielu dziennikarzy źródeł Borubarowi nie wystarczyło znalezienie się już wcześniej w elitarnym klubie bramkarzy strzelających bramki – on w tym klubie chce wieść prym, do czego najkrótszą drogą miało być to zagranie(?). Niestety dla niego bramkę uznano Żewłakowowi. Borubar ex equo z Kuszczakiem prowadzi w kategorii „Kto wpuści głupszego gola”, której honorowo patronuje Janusz Jojko.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]

NonNews
Zobacz w NonNews tematy:

Przypisy

  1. Kontuzja ówczesnego pierwszego bramkarza, Sébastiena Frey'a.