CD-Action

Witamy na łamach największej gazety dla graczy w Polsce!

Hasło we wstępniaku

To nie jest gazeta tylko czasopismo!

Redaktorzy o CD-Action

O super – do ekipy Marcusa dołączy cycata laska!

Enki z redakcji CD-Action o grze Gears of War 3

CD-Action, które miało być za kilka lat…

CD-Action – gazeta dostępna w polskich śmietnikach w cenie 15.99 zł za sztukę. Znana jest z zamieszczania w niej starych i nudnych pełnych wersji, dem gier edukacyjnych, recenzji, niezrozumiałego bełkotu w dziale sprzętowym, cenzurowanego Action Redaction, kącików tematycznych w stylu „Poradnik działkowca” oraz wiecznych kłótni Elda z MacAbrą.

Działy stałe

• Zapowiedzi – tu są opisywane produkcje, które „kiedyś” wyjdą na rynek. Może.
• Recenzje – tu redaktorzy tej „gazety” recenzują gry i wystawiają im oceny w zależności od ilości bugów, dystrybutora lub wielkości łapówki.

1. Skala ocen – zakres liczbowy minimalna-maksymalna ocena. Zwykle jest to od 1 do 10, ale gdy EGM ocenia gry RPG, ta skala wzrasta do 3–13.
2. Znak antyjakości – najczęściej opłacalności.

• Testy sprzętu – Allor, jako jedyny nieuzależniony od gier komputerowych osobnik w redakcji, bawi się myszkami, klawiaturami i innymi zabawkami przysłanymi na adres ul. Sukiennice 6 we Wrocławiu.
• AR – tutaj Smuggler, Mr Jedi oraz 9kier wklejają maile czytelników, tną je na części i dopisują coś głupiego, często dotyczącego Kaloryferowego, Wanii lub idei niczego. Nieliczni odważni, którzy przeciwstawiają się temu molochowi na łamach AR, zostają bezwzględnie wyśmiani i obarczeni pogardliwym tytułem krytyków. Inaczej mówiąc, napisanie tam jest podobne do walki z Pudzianem.
• Na Luzie – tutaj najbardziej próżnująca osoba w redakcji zamieszcza wypowiedzi znalezione w internecie. Nikt nie wie po co. Podobno znajdują się tu kawały o seksie i cytaty z Nonsensopedii.
• Kaszanka Zone – specjalny rodzaj recenzji. Trafiają tu tytuły, które nie spełniają kryteriów europejskich.
• Game Walker – podsumowanie wszystkich recenzji, usunięte z powodu braku zainteresowania i małych ilości pizzy, zmartwychwstałe razem z Kaszanka Zone w numerze 4/2018.

Działy cykliczne

• A.D – myśli o tym, jak będziemy grali za kilka lat. Zazwyczaj sprawdzają się te najbardziej futurystyczne i przyciągające dupę do fotela.
• Relacja z targów – o targach gier, np. E3 czy Gamescom. Zajmują większość recenzji i zapowiedzi.
• Podsumowania roku – o wybitnych premierach oraz o totalnych rozczarowaniach danego roku. Zajmuje część publicystyki.
• Nadzieje roku – o oczekiwanych grach w następnym roku.
• Wspominki starych konsol i komputerów.

Działy okresowe

• Historia konsol przenośnych – dział rozpoczęty w roku 2016, skończony w numerze 10/2016. Opisuje walki konsol przenośnych i ich słabszych pobratymców.
• Fantastyczne stworzenia – opisuje niefantastyczne gówna fantastyczne stworzenia, dział rozpoczęty w połowie roku 2017
• Początki gier komputerowych (Później również Historia Gier) – dział rozpoczęty w numerze 2/2017, mówiący o rewolucyjnych grach od początku istnienia komputerów. Zazwyczaj obecnie niegrywalnych.
• 10 lat Wiedźmina – dział poświęcony grom na podstawie Wiedźmina Andrzeja Sapkowskiego, opisuje kulisy powstawania nich.

Zawartość magazynu

• Magazyn CD-Action, z literkami na grzbiecie układającymi się w zdanie.
• Płyty Zdrapki z kodami na pornole do strony z grami.
• Czasami również plakat lub książka.

Pełne wersje

• Gry od Ubisoftu;
• Gry od Daedalic Entertaiment;
• Gry Indie na Steama;
• Gry od Daedalic Entertaiment;
• Gry od Ubisoftu;
• Jakiejś stare popierdółki;
• Gry od Daedalic Entertaiment;
• Gry od Ubisoftu;
• Ciekawe gry na Steama;
• Gry od Daedalic Entertaiment;
• Gry od Ubisoftu;
• Paczki gier na inne platformy;
• Horrory na GOG-a;
• Gry od Daedalic Entertaiment;
• Gry od Ubisoftu i Daedalic Entertaiment.

Inne magazyny od CD-Action

• Ubi-Action;
• Daedalic Action;
• Crafter;
• Striker;
• Poke'n Go;
• Świat Czołgów;
• PC-Format;
• Retro.

Redaktorzy i współpracownicy CD-Action

• Smuggler – w zasadzie nie wiadomo kim jest, gdzie jest i po co. Odpowiada na listy w AR i doczepki Mr Jediego. Jedni mówią, że to Smuga z Overwatch, drudzy, że to MacAbra.
• Mr Jedi (do niedawna był duchem) – najbardziej tajemnicza postać w redakcji (choć każdy wie, kim jest), komentuje Smugglera i opowiada o życiu w redakcji (oraz o tajemniczym różowym latlerku Smugga).
• Marek Lenc – najinteligentniejszy z redaktorów (mimo że jest współpracownikiem), dodaje dużą ilość kolorowanek czarno-białych zdjęć Klary w Action Redaction, przez co wygląda jak pobojowisko.
• Klara – przedmiot westchnień, tudzież sapnięć oraz ziewnięć wszystkich polskich graczy. Polska dumna odpowiedź na angielską Larwę Kroft, od której jest piękniejsza, inteligentniejsza i o wiele lepiej uzbrojona oraz… ekhem… wyposażona.
• Molder i Skali – supertajni agencji hipertajnego gabinetu FBI o nazwie Archiwum IKS, która została zamknięta w 2006 r. Pisać o nich nie wolno, gdyż piszącemu o nich choćby jedno słowo użytkownikowi aplikują powolne tortury i śmierć.
• Wania – sprząta koło redakcji, usuwa antyfanów. Smuggler lubi nim straszyć piszących w AR.
• CormaC – łysy futrzak, urodził się w Czarnobylu.
• Gem – pełni funkcję „Vanisha”. Kiedy „gdziekolwiek” padnie śmieszny tekst, on oczyszcza dział, zarzucając coś tak bezsensownego, że człowiek odnosi gazetę do kiosku. Uważa się za szefa redakcji.
• Pan Wiciu – opróżnia redakcyjne śmietniki.
• Hut – cóż… lubi Simsy.
• Papkin – długowłosy metal lubujący się w ętelygętnym humorze. O dziwo. Wywalił się z redakcji, oczywiście nie przed wytargnięciem prawdy na temat tej gazety.
• Berlin – najmłodszy z redaktorów, znany z recenzji „Wolfenstein: The New Order”. Ber wystawił temu wspaniałemu dziełu 5/10. A poza tym lubi japońskie gry (lub też Japonki – nie, nie chodzi o klapki).
• Kaloryferowy – postrach redakcji… I nie tylko.
• MacAbra – łysy szefunio, bierze sobie najlepsze gry, reszcie daje to co zostało. Lubuje się w s(t)ymulatorach wszelakiej maści.
• 9kier – redaktor znany z tego, że jest kobietą, no i jeszcze z tego, że ocena gry zależy najprawdopodobniej od jej humoru. Jej recenzja „This War of Mine” jest już legendarna – 9kier stwierdziła, że gra jest zbyt polska i wystawiła jej niską ocenę.

Współpracownicy CD-Action już rozsyłają CV do sklepów spożywczych, bo nagle w końcu Bauer zaczął zakręcać kurek, gdy się skapnęli, że prasa papierowa nie ma przyszłości. 10 lat za późno.

Daty wydawania CDA

Zagorzali fani mogą dostać CDA 13 razy w roku. Redaktorzy wybrali tę liczbę, ponieważ skojarzyła im się z siódemką. Oznaczało to jednak 2 razy więcej roboty związanej z klejeniem „gazety”, tak więc niektóre egzemplarze nie były dobrze sklejone. Czasopismo ukazuje się zawsze we wtorek. Około tygodnia przed wydaniem w redakcji otwiera się portal do piekła, a redaktorzy zmieniają się w demony. Ten okres nazywa się deadline. Wciąż nie wiadomo, jak zdążają na czas.