Kot

Kot kreskowy

Kot – jest to przedziwny stwór piekielny, składający się z kota właściwego, modułu mruczącego, obroży, kagańca i smyczy. Trzy ostatnie związane są z super mocami kota.

Zaryś histeryczny i funkcje używkowe

Nikt do tej pory nie określił momentu historii, w którym człowiek został przez niego udomowiony. Występuje praktycznie na całym obszarze znanej nam kultury, a w szczególności literatury. Głównymi oznakami obecności kota w twoim stożku czasu są dźwięki, które zostały zidentyfikowane jako towarzyszące początkowej fazie prokreacji tegoż. Kot, jako antypies, czasem w ruchu zmiennym po linii krzywej napotyka swoje przeciwieństwo, czemu wbrew pozorom nie towarzyszy anihilacja, lecz dźwięki podobne do wymienionych wyżej. Istnieje teoria mówiąca (w przeciwieństwie do teorii niemych), że koncepcja znanego nam wszechświata rozpadłaby się bez tej, z pozoru tak błahej, swojej cząstki, jaką jest kot.

Prawa kociej fizyki

1. Prawo kociej inercji
   Kot będzie dążył do pozostania w spoczynku, jeśli nie będzie na niego działać żadna zewnętrzna siła (jak na przykład otwieranie puszki z kocim jedzeniem lub przebiegająca mysz).
2. Prawo kociego ruchu
   Kot będzie się poruszał po linii prostej, chyba że zaistniał dobry powód do zmiany kierunku.
3. Prawo kociego magnetyzmu
   Czarne ubrania przyciągają kocią sierść wprost proporcjonalnie do kontrastu pomiędzy sierścią kota, a kolorem ubrania, a także odwrotnie proporcjonalnie do chęci zachowania ubrania „niezasierściowanym”.
4. Prawo kociej termodynamiki
   Ciepło przepływa z cieplejszego do chłodniejszego ciała, za wyjątkiem kota, gdzie całe ciepło przepływa do kota.
5. Prawo kociego przeciągania
   Kot wyciągnie się na długość proporcjonalną do długości drzemki, z której właśnie się przebudził.
6. Prawo kociego snu
   Koty śpią z ludźmi, gdy tylko jest to możliwe, w pozycji tak niewygodnej dla ludzi, jak to tylko możliwe dla kota.
7. Prawo kociej długości
   Kot może wydłużyć swoje ciało tak, by dosięgnąć do dowolnej krawędzi, która kryje cokolwiek ciekawego.
8. Prawo kociego przyspieszenia
   Kot zwiększa swą prędkość ze stałym przyspieszeniem, aż będzie gotów, by się zatrzymać.
9. Prawo obecności przy stole
   Kot będzie uczestniczył przy wszystkich posiłkach, jeśli tylko będzie podawane coś smacznego.
10. Prawo oporności na polecenia
    Koci opór jest wprost proporcjonalny do ludzkiej chęci zmuszenia kota do czegokolwiek.
11. Pierwsze prawo zachowania energii
    Koty wiedzą, że energia nie może zostać stworzona lub zniszczona, tak więc zużywają tak mało energii, jak to tylko możliwe.
12. Drugie prawo zachowania energii
    Koty wiedzą również, że energia może być zachowana tylko poprzez długie drzemki.
13. Prawo obserwacji lodówki
    Jeśli kot wystarczająco długo obserwuje lodówkę, w końcu pojawi się jakiś ktoś, który wyciągnie coś dobrego do jedzenia.
14. Prawo przyciągania elektrycznego kocyka
    Włącz elektryczny kocyk, a kot wskoczy na niego z prędkością zmierzającą do prędkości światła.
15. Prawo losowego poszukiwania wygody
    Kot zawsze będzie poszukiwał i zwykle przejmował od ciebie najbardziej wygodne miejsce w dowolnym pomieszczeniu.
16. Prawo zajętości pudełek i toreb
    Wszystkie torby i pudełka w dowolnym pomieszczeniu będą zawierać w środku kota w najbliższej możliwej nanosekundzie.
17. Prawo kociego zakłopotania
    Kocia irytacja zwiększa się wprost proporcjonalnie do jego zakłopotania i ilości ludzkiego śmiechu.
18. Prawo konsumpcji mleka
    Kot wypije tyle mleka, ile sam waży, podniesione do kwadratu, tylko po to, by pokazać, że potrafi.
19. Prawo wymiany mebli
    Kocia chęć do porysowania mebli jest wprost proporcjonalna do ich ceny.
20. Prawo kociego lądowania
    Kot zawsze wyląduje w najbardziej miękkim miejscu.
21. Prawo wyporności płynów
    Kot zanurzony w mleku wyprze tyle, ile sam zajmuje, minus ilość spożytego mleka.
22. Prawo kociego zaciekawienia
    Poziom kociego zaciekawienia jest odwrotnie proporcjonalny do ludzkich starań w próbach zwrócenia jego uwagi.
23. Prawo odrzucenia pigułki
    Każda pigułka dana kotu ma wystarczającą energię potencjalną, by osiągnąć pierwszą prędkość kosmiczną.
24. Prawo kociej kompozycji
    Kot składa się z materii, antymaterii i fanaberii.
25. Prawo kociej nieoznaczoności
    Iloczyn niepewności jednoczesnego poznania aspektów charakteru i zachowania kota jest tym większy, im większą ilość jedzenia spożywa.
26. Prawo drzwi
    Kot zawsze znajduje się po niewłaściwej stronie zamkniętych drzwi.
27. Prawo dobrego smaku
    W wielkiej kupie dokumentów kot zawsze znajdzie ten jeden najważniejszy, jak istotna umowa czy akt własności mieszkania, i zacznie go jeść. Akurat ten.
28. Prawo kociej wredności
    Kot zawsze używa swojej wrodzonej wredności i załatwia sie tam, dokąd trudno dotrzeć.
29. Zasada działania kociego perpetuum mobile
    Przeprowadzono prace nad wykorzystaniem kota jako nieskończonego źródła energii. Kot po przyczepieniu do jego grzbietu kanapki z masłem po zrzuceniu z wysokości powinien wirować (z racji tego ze kanapka zawsze spadam masłem na dół, a kot na 4 łapy).
30. Zasada przyrostu i użycia pazura
    Liczba pazurów zwiększa się wprost proporcjonalnie do wzrostu liczby kocich łap. Jeśli kot ma schowane pazury, znaczy to, że nie zamierza ich użyć. Jeśli kot pazury ma wysunięte, oznacza to, że zamierza. Długość pazura zwiększa się wraz z długością firanki.
31. Zasada kociej frustracji (prawo Murphy'ego)
    Gdy tylko kot położy się na twoich kolanach, wyglądając na bezgranicznie szczęśliwego, zaraz poczujesz, że musisz iść do łazienki.

Kot używa człowieka do następujących celów:

1. jako moderatora polowań na myszy
2. jako moderatora snu
3. jako moderatora przeciągania się i mruczenia
4. jako operatora kuwety i powierzchni płaskich
5. jako dostawcę pożywienia
6. jako ładowarki elektrostatycznej (głaskanie)
7. jako transmutatora egzonicznego (lewatywa)
8. jako DNSOdP (DwuNożny Samobieżny Otwieracz do Puszek)

Kot właściwy

Składa się on z kota górnego (tułowia), kota dolnego (łapy), kota tylnego (ogona), kota przedniego (pysk), dwóch fluorescencyjnych ślepi oraz organu mruczącego, miauczącego i wyjącego, który jest po to, żeby doprowadzać swoich właścicieli nocą do spokojnego snu. Niektóre modele zawierają też smrodnicę płynowo-znaczącą!

Gatunki kotów

• po prostu kot
• kot trójkątny
• trójkąt
• kot ztrójkątyzowany (nie mylić z trójkątnym!)
  • trójkot
• Kot piłkarski (patrz obrazek)
• kot-ara
• Cholerny Kot (najgroźniejsza odmiana)
• kot aryjski – jest zawsze biały i czysty rasowo, nie miesza się z inną rasą kotów; koty te zazwyczaj atakują Murzynów, Żydów i Arabów. Na ogół występują w Niemczech
• kot kreskowy – groźny, lecz zneutralizować go można za pomoca wiązki lasera o odpowiednio dobranej mocy (lecz wiąże się to z kosztami pieniężnymi, jakie później musimy ponieść); najczęściej ukrywa się na flaszkach po winie
• kot z kurzu – odmiana podmeblowa niskopienna
• KOTerie – koty pozostające w związkach zależno-grupowych
• kot dachowy

Kot piłkarski – ostatnie zdjęcie

• kot pocztowy – zazwyczaj mają przy sobie napisane miasto występowania
• kot paskowy, nazywany czasem tygrysem (tym się odróżnia od kota kreskowego) – potrafi wiele; jako jedyny z przedstawicieli kotów umie brykać
• kotlet – ten najsmaczniejszy.
• Zygmund – kot dążący do rychłej śmierci. Niestety ma problemy techniczne, gdyż właściciel uniemożliwia mu śmierć. Na szczęście są dobrzy ludzie, którzy mu w tym pomogą. Niedługo zginie. Jest znerwicowany i się wygryza
• kot ściekły – najczęściej występuje w domach jednorodzinnych, pomalowanych białą gładzią gipsową. Charakteryzuje się pozycją wygiętą oraz oczami niewyraźnymi. Kota takiego można również rozpoznać po tym, że przebywa niedaleko doniczek z Hiacyntami.
• Czarek Pazura
• kotka

Kot hacker

• kot genetyczny
• kot Morse'a – krzyżówka kota kreskowego i kropkowego
• kot szkolny – występujący na wszelkich uczelniach, zazwyczaj w pierwszej klasie. Cechuje sie dużym zapotrzebowaniem na tytoń i spirytus, a także wysokim współczynnikiem wkurwiania starszych uczestników zbiorowego nauczania (poprzez wodzenie się). Badania w jednym z liceów pokazały, że kot szkolny w towarzystwie innego kota tego gatunku, podczas pobytu w kiblu potrafi sie rozmnażać poprzez pączkowanie lub urwistki, przez co z kibla wychodzi zazwyczaj ich większa liczba niż weszła (czyt. wszedła)
• kot śląski – inaczej KAT, tylko na Śląsku dziwnie mówią
• kot-młot – krzyżówka kota cholernego z rybą (rekinem) młotem. Charakteryzuje się tym, że jako jedyny (z kotów) nie stroni od wody (H₂O)i 3/4 jego ciała zajmuje głowa w kształcie młota. Mózg tego kota jest wielkości koziego bobka i zaprogramowany jest na wbijanie gwoździ
• kot-lina – powszechnie występująca odmiana dużych kotów, zajmująca się byciem dużym
• kot wojskowy – ten rodzaj kociaka jest bardzo często głaskany przez starszych wojskowych, przez co ma duże ubytki zdrowotne

Plik:Kot komputerowy.jpg

Kot hacker 1.1

• drugi kot - to potoczna nazwa wszytkich nieznajomych kotów przebywających na terenie twojego domu. Powstawanie drugiego kota jest silnie związane z małą wiedzą na temat płci posiadanych kotów. Drugi kot czesto pojawia się u osób nadużywających środków rozweselających. Podobno drugie koty pochodzą z Księżyca bądż Syriusza. Badania trwają.
• kot Filemon
• Klakier
• kot Leonarda da Vinci
• kotłownia – polująca, żeńska odmiana kota, występująca zazwyczaj w ciemnych i brudnych pomieszczeniach ogrzewanych w trakcie trwania sezonu zimowego piecami na paliwo stałe lub ciekłe
• warkot/stukot – najgłośniejszy z kotów; najbardziej hałaśliwy
• bełkot - kot, który miauczy niewyraźnie
• koturn - odmiana najwyższego kota
• narkotyk - kot lubiący dać sobie w żyłę
• inspektor Kot
• Miaukot
• Kot pogrzebowy - inaczej kot grabarza; Charakteryzuje się brakiem siekaczy i ogona; podobny do kota-liny
• kot hacker (patrz obrazek)
• czarny kot - straszny pechowiec
• kot-wica - występuje tylko na statkach. Potrafi nurkować z dużą szybkością w celach łowieckich. Na starość zamieszkuje drobne porty, aby pozować z dziećmi do zdjęć
• Mo-kot-ów - kot występujący w Warszawie.
• Kot Schroedingera - kot żywy i martwy jednocześnie

Powiedzenia

• Kot mit uns! (z niemieckiego „Kot z nami”)
• Gruß Katze! (z niemieckiego „Szczęść kocie”)
• Kot is a girl (z angielskiego „Kot jest dziewczyną”)
• Kot ci w oko!
• Kotem i pieczem
• Chodź tu, durny kocie!

Ciekawostki

Spróbuj:

• podciąć kota
• przykleić do kota taśmę klejącą od boku...
• jak się koty gryzą – nakryć je czymś (np. ręcznikiem)
• wywinąć kota na drugą stronę w celu dojrzenia metki (najczęściej napisane: prać w temp. 30 st. C bez namaczania)
• zjeść kota
• użyć go jako emulgatora soków pomarańczowych
• pociągnąć za ogon, to posypią się cukierki (jak się nie posypały, to znaczy że za słabo pociągnąłeś, albo że kot był fałszywy)
• podpalić kota ogonem
• położyć kota na boku i zacząć go kręcić ze znaczna prędkością w jedną strone...

Plik:Jinks na moim łóżku (1).jpg

Co ty k**** kombinujesz?

Super moce

• zionięcie ogniem – kaganiec powstrzymuje od otworzenia ryja, przez co i zionięcia
• elektryczny pierd – nie karmić kota żarciem pierdopędnym (np. fasolką), w najlepszym przypadku może się to zakończyć oryginalną fryzurą
• egoizm
• spadanie na cztery łapy – żeby temu zapobiec, nie można zostawiać blisko siebie czterech łap na podłodze, żeby kot nie mógł na nie upaść, co zwykle kończy się dla właściciela kota tragicznie, w najlepszym przypadku wzrostem inflacji o 4,6754%
• wybuchanie
• paralizacja samego siebie
• nieporadność
• ocieranie się o kolce
• pszytofukanie, czyli wielkie ataki pierdziawki
• gwałtowna emisja kłębu kłaczków w kierunku wroga

Ekstremalne zbliżenie kociej mordki- zdjęcie wykonane z narażeniem życia, a nawet zdrowia

Plik:Dziki kot.jpg

Kur**! Gdzie mój kłębek nici?

Teoria kota i prezentu

1. Posprzątaj stół, żeby przygotować miejsce na pakowanie prezentu.

2. Idź do szafki i weź torbę, w której masz prezent. Zamknij szafkę.

3. Otwórz szafkę i wyjmij kota.

4. Idź do kredensu i wyciągnij rolki papieru pakowego.

5. Wróć i wyjmij kota z kredensu.

6. Idź do szuflady i zabierz przezroczystą taśmę klejącą, wstążeczki, nożyczki, naklejki, etc.

7. Połóż prezenty i wszystkie materiały na stole, żeby przygotować strategię opakowywania.

8. Wróć do szuflady, żeby zabrać sznurek. Wyjmij kota, który tam siedział od ostatniego otwarcia i zabierz sznurek..

9. Otwórz ponownie szufladę i ponownie wyjmij kota.

10. Wyjmij prezent z torby.

11. Wyjmij kota z torby.

12. Otwórz pudełko i sprawdź prezent. Wyjmij kota z pudełka i wsadź prezent z powrotem.

13. Połóż papier, żeby można go było pociąć.

14. Spróbuj ładnie wyprostować papier. Zdaj sobie sprawę, że kot jest pod spodem. Wyjmij go.

15. Przytnij papier na wymiar, starając się ciąć po prostej.

16. Wyrzuć pierwszy papier, bo kot starał się złapać nożyczki i wszystko podarł.

17. Przytnij drugi papier na wymiar, umieszczając kota w torbie po prezencie.

18. Umieść prezent na wyciętym papierze.

19. Podnieś krawędzie papieru, żeby szczelnie owinąć prezent. Zastanów się dlaczego krawędzie nie sięgają i wyjmij kota, który jest między papierem i prezentem.

20. Umieść prezent na papierze, przycinając taśmę klejącą.

21. Kolejne 20 minut poświęć na staranne usunięcie taśmy z kota za pomocą pęsety.

22. Dociśnij papier za pomocą taśmy klejącej, ładnie wygładzając rogi.

23. Poszukaj rolki ze wstążką. Postaraj się złapać kota w holu, żeby odebrać wstążkę.

24. Spróbuj owinąć prezent wstążką w obydwu kierunkach.

25. Zwiń ponownie wstążeczkę i usuń papier podarty z powodu entuzjastycznej zabawy kota z końcówką wstążeczki.

26. Kroki 13-20 powtórz aż do ostatniego arkusza papieru.

27. Zadecyduj o pominięciu kroków 13-17, aby zaoszczędzić czas i zmniejszyć ryzyko utraty ostatniego arkusza papieru. Przynieś stare pudło kartonowe, o którym wiesz, że pasuje rozmiarem do arkusza papieru.

28. Umieść prezent w pudełku i przywiąż sznurkiem.

29. Usuń sznurek, otwórz pudełko i wyjmij kota.

30. Wsadź wszystkie materiały do pakowania w torbę i idź do pokoju zamykanego na klucz.

31. Będąc już w pokoju, zamknij drzwi i wyjmij ponownie wszystkie rzeczy..

32. Wyjmij kota z pudełko, otwórz dni, wystaw kota, zamknij drzwi na klucz.

33. Powtórz poprzedni krok tyle razy, ile razy okaże się to konieczne. Dopóki nie usłyszysz miauczenia za drzwiami.

34. Połóż ostatni arkusz papieru . (Wiem, że to trudne w małej łazience, ale spróbuj.)

35. Zdaj sobie sprawę, że kot już jest na papierze. Otwórz drzwi i przejrzyj różne kredensy w poszukiwaniu papieru z zeszłego roku. Przypomnij sobie, że nie ma już tego papieru, bo w zeszłym roku kot też ci pomógł.

36. Wróć do zamykanego pomieszczenia, usiądź na muszli i zastanów się, jak poskładać papier tak, żeby chociaż trochę nadawał się na opakowanie.

37. Owiń pudełko papierem i zacznij drobne naprawy za pomocą taśmy klejącej. Zwiąż wszystko tasiemką i udekoruj kokardami, żeby zasłonić najgorsze miejsca.

38. Podpisz ładnie prezent i usiądź wygodnie, podziwiając swoje dzieło i gratulując sobie zapału.

39. Otwórz drzwi, idź do kuchni, żeby zrobić sobie coś do picia i nakarmić kota.

40. Kolejne 15 minut poświęć poszukiwaniu kota, zanim zdasz sobie wreszcie sprawę.

41. Rozpakuj prezent, otwórz pudełko i wyjmij kota.

42. Zbierz wszystkie kawałki papieru pakowe, nakarm kota i powróć po raz ostatni do łazienki, upewniając się, że jesteś sam, a drzwi są zamknięte.

43. Znajdź ostatnie podarte i pogniecione skrawki papieru, starając się dopasować najbardziej pasujące do siebie.

44. Podejmij bezskuteczne próby owinięcia prezentu. Przewiąż wszystko wystrzępioną tasiemką i dodaj ozdoby w postaci pogniecionych kokardek. Podpisz i umieść prezent w torbie w obawie, że ktoś mógłby go zobaczyć.

45. W momencie wręczania słodko się uśmiechaj obdarowywanemu, kiedy będzie starał się ukryć zawód, spowodowany źle opakowanym prezentem.

46. Poprzysięgnij sobie, że w następnym roku opakowywanie zlecisz pani w sklepie.

Aplikowanie tabletek

Jak zaaplikować kotu tabletkę

1. Weź kota na ręce i otocz go lewym ramieniem tak, jak się trzyma niemowlę. Umieść palec wskazujący i kciuk prawej ręki po obu stronach pyska i naciśnij, lekko trzymając tabletkę w pozostałych palcach prawej ręki. Gdy kot otworzy pysk, wpuść tabletkę, pozwól kotu zamknąć pysk i przełknąć.
2. Podnieś tabletkę z podłogi i wyciągnij kota spod tapczanu. Ponownie otocz kota lewym ramieniem i powtórz cały proces jeszcze raz.
3. Wyciągnij kota z sypialni i wyrzuć rozmamłaną już tabletkę.
4. Wyjmij nowa tabletkę z opakowania, otocz kota lewym ramieniem, jednocześnie trzymając lewą ręką wierzgające tylne nogi. Rozewrzyj pysk kota i palcem wskazującym prawej ręki wepchnij tabletkę tak głęboko, jak się da. Przytrzymaj kotu zamknięty pysk i policz do dziesięciu.
5. Wyciągnij tabletkę z akwarium, a kota z garderoby. Zawołaj żonę do pomocy.
6. Przyduś kota do podłogi, klinując go między kolanami, i jednocześnie trzymając wierzgające przednie i tylne łapy. Nie zwracaj uwagi na niskie warczące odgłosy wydawane w tym czasie przez kota. Niech żona przytrzyma głowę kota, jednocześnie wpychając mu drewnianą linijkę miedzy zęby. Następnie wsuń tabletkę wzdłuż linijki między rozwarte zęby i intensywnie pogłaszcz kota po gardle, co skłoni go do przełknięcia.
7. Ściągnij kota siedzącego na karniszach i rozpakuj nową tabletkę. Zanotuj sobie, żeby wymienić firanki. Pozbieraj kawałki porcelany z potłuczonej wazy (możesz je posklejać później).
8. Owiń kota w ręcznik kąpielowy, a następnie niech żona położy się na kocie tak, żeby tylko jego głowa wystawała spod jej pachy. Umieść tabletkę w środku plastikowej rurki do napojów. Przy pomocy ołówka otwórz kotu pysk i wcisnąwszy rurkę między rozwarte zęby, mocno wdmuchnij tabletkę do środka.
9. Sprawdź na opakowaniu, czy tabletki nie są szkodliwe dla ludzi, a następnie wypij jedną butelkę piwa, żeby pozbyć się nieprzyjemnego smaku w ustach. Zabandażuj żonie rozdrapane ramię, a następnie przy pomocy ciepłej wody z mydłem usuń plamy krwi z dywanu.
10. Przynieś kota z altanki sąsiada. Rozpakuj następną tabletkę. Przygotuj kolejną butelkę piwa. Umieść kota w drzwiczkach od kredensu tak, żeby przez szczelinę wystawała tylko jego głowa. Rozewrzyj mu pysk łyżeczką od herbaty i przy pomocy gumki „recepturki” strzel tabletką pomiędzy rozwarte zęby.
11. Przynieś śrubokręt i przykręć wyrwane z zawiasów drzwiczki na swoje miejsce. Wypij piwo. Weź butelkę wódki. Nalej do kieliszka i wypij. Przyłóż zimny kompres do policzka i sprawdź, kiedy ostatnio byłeś szczepiony przeciw tężcowi. Przemyj policzek wódką w celu zdezynfekowania rany i wypij kolejny kieliszek, aby ukoić ból. Podartą koszulę możesz już wyrzucić.
12. Zadzwoń po straż pożarną, żeby ściągnęli tego pier... kota z drzewa. Przeproś sąsiada, który wjechał samochodem w płot próbując ominąć kota przebiegającego przez ulice. Wyjmij kolejną tabletkę z opakowania.
13. Skrępuj tego drania przy pomocy sznurka od bielizny, związując razem przednie i tylne łapy, a następnie przywiąż go do nogi od stołu. Weź grube skórzane rękawice ogrodnicze. Wciśnij kotu tabletkę do gardła, popychając dużym kawałkiem polędwicy wieprzowej. Już nie musisz być delikatny. Przytrzymaj głowę kota pionowo i wlej mu dwie szklanki wody wprost do gardła, żeby spłukać tabletkę.
14. Wypij pozostałą wódkę z butelki. Pozwól żonie zawieźć się na pogotowie. Siedź spokojnie, żeby doktor mógł zaszyć ci ramię i wyjąć resztki tabletki z oka. Po drodze do domu wstąp do sklepu meblowego i kup nowy stół.
15. Zadzwoń do schroniska dla zwierząt z prośbą, żeby zabrali tego mutanta z piekła rodem i sprawdź, czy w pobliskim sklepie zoologicznym nie mają chomików.
16. Jeśli masz kolejnego kota, to przywiąż go do kaloryfera (dla pewności przycumuj kotwicą), w taki sposób, by tylny otwór gębowy miał przed twoimi oczami. Następnie, używając palca, wepchnij mu tam tabletkę. Twoja żona może włożyć słomkę do przedniego otworu gębowego i zassac. Przy dobrym ciągnięciu tabletka powinna wpaść do żołądka.

Jak zaaplikować psu tabletkę

1. Zawiń tabletkę w plaster szynki i zawołaj psa.

Schemat działania perpetuum mobile opartego na kocie.

Perpetuum mobile

Już od dawien dawna wiadomo, że używając kota można zbudować perpetuum mobile. Prowadzone są nawet zaawansowane badania w tej dziedzinie. W kolejnych sekcjach przedstawione zostały niewielkie fragmenty z dotychczas opublikowanych wyników tych badań. Zainteresowani tą materią powinni przeczytać również artykuł "Perpetuum mobile", oraz poniżej, gdzie zamieszczone są jego przykłady i praktyczne zastosowania.

Sprawozdanie z dyskusji nad praktycznym wykorzystaniem supermocy kotów

Generalnie chodzi o to, czy kot może lewitować. Lewitacja często jest uprawiana przez właścicieli kotów. A raczej koty są lewitowane.

Rektor:

1. Bierzemy kota (niezbyt starego).

2. Przygotowujemy pajdę chleba (nie musi byc świeży; raczej nie bułka).

3. Smarujemy pajdę masłem (nie margaryną), może być grubo.

4. Przywiązujemy pajdę do kota. Ważne: pajda musi znajdować się na grzbiecie kota, a częścią suchą stykać się z jego grzbietem.

5. Całość zrzucamy z wysokiego drzewa, ewentualnie z balkonu.

Przesłanki:

A. Kot zawsze spada na cztery łapy. B. Posmarowana kromka chleba spada zawsze masłem na dół.

Napęd anty grawitacyjny gotowy (Uwaga! Może też dojść do paradoksu kociego, albowiem siły nośne łap i masła na kromce mogą się równoważyć).

Tydzień później:

Drogi kolego P.!

Ponieważ do testów używam sporych rozmiarów kocura, zakupiłem chleb okrągły, aby pajda była stosunkowo jak największa i użyłem masła Rama z oliwą z oliwek, aby efekt był jak najbardziej okazały. Zrzuciłem kota z czwartego piętra i: – kot ledwo przeżył, bo spadł na cztery łapy i 2 z nich sobie zwichnął – napęd antygrawitacyjny nie zadziałał, a przyczyną tego jest fakt, że w trakcie lotu wygłodniały kocur zlizał powłokę antygrawitacyjną, czyli masło.

I teraz nasuwają się pytania:

1. Czy jeśli zaknebluję tego kota, to czy z fizycznego punktu widzenia nic się nie stanie czy też nie?

2. Skoro kot po upadku zwichnął 2 łapy, to czy można go stosować w kolejnych próbach (wszak jeden z warunków brzmi: kot spada zawsze na 4 łapy).

Szanowny S.:

1. Proponuję przed eksperymentem nakarmić kota.

2. Kot nadal powinien spaść na 4 łapy, z uwagi na fakt, że je nadal posiada. Zwichnięte, ale posiada.

3. Czwarte piętro to trochę za dużo. Obiekt badań może się popsuć na dobre w razie niepowodzeń. Także pęd powietrza może zerwać powłokę antymaślanograwitacyjną!

P: – OK. Teraz mi Pan pomógł. Ale i tak pewnie kot zliże masło. A może go usztywnić aż po kark kijem?

S: – Proszę posypać solą. Znaczy się masło, nie kota...

P: – Nie, bo może to zepsuć powłokę anty grawitacyjną – tzn. zmienić jej molekułę.

S: – Myślałem o tym. Fakt. Tylko czy kij przymocowany do karku nie zmieni struktury kota? Czy to nadal będzie tylko kot, czy już kot z kijem? Bo kot z kijem może nie spadać na 4 łapy.

Z: – Pozwolicie panowie, że się wtrącę. Mam w domu 3 koty. Postaram się sprawdzić (w sposób bezbolesny dla kotów), czy ta teoria ma jakiekolwiek szanse bytu. Generalnie jest OK, ale praktyczne wykorzystanie kotów może być trudne – sam sposób montażu kotów jest trudny. Wymyśliłem coś takiego: łączymy 3 koty brzuchami – tak, że łapami się oplatają – przez co otrzymujemy kotowalec o rozstawie łap 120°. Między koty wkładamy kij od szczotki (odpowiednio skrócony). Wynik: koty powinny lewitować na małej wysokości, kij nabiera dużych obrotów, po zamontowaniu na kiju zębatki i podpięciu do tego generatora mamy małą elektrownię o napędzie anty grawitacyjnym.

P: – Co do elektrowni, to jest mały problem – kij musi być oblepiony ziemią, a do kotów przymocowane kromki chleba z masłem, oczywiście masłem w kierunku kota – to po to, aby rotujące koty nie opadały na rdzeń. Ale reszta chyba gra...

S: – Można inaczej: wziąć mercedesa (starego, żółtego z zatartym silnikiem), odkręcić koła, a do podwozia przymocować 40 wypreparowanych kocich grzbietów. Można spróbować z żywymi kotami, jednak wycie stada wściekłych powiązanych kotów na pewno miałoby negatywny wpływ na komfort jazdy. Należy również wymontować kierownicę i zainstalować joystick. Będzie to sterowanie tzw. „fly by wire”. Drogi są dwie – albo po dwa zewnętrzne grzbiety w każdym nadkolu będą posiadały nogi i specjalny napęd elektryczny po wychyleniu drążka przez kierowcę obróci odpowiednio prawe lub lewe grzbiety z siłą proporcjonalną do nacisku na drążek, albo ukryjemy w nadkolach dużą liczbę kromek chleba swobodnie opuszczanych z nadkola. Co Panowie na to?

Z: – Albo jeszcze: bierzemy garść ziemi, oblepiamy ją masłem i owijamy nią kota od spodu. Następnie smarujemy wierzch kota masłem, posypujemy delikatnie ziemią i naciągamy kolejnego kota, i tak dalej i tak dalej... Jak przekroczymy masę krytyczną – będziemy mieli czarną dziurę.

X: – Nie trzeba się martwić tak bardzo, że kot przestanie działać, bowiem ma on przecież 9 żyć.

T: – Są plany budowy mostu przez Atlantyk. Wiąże się to z wykorzystaniem kotów i kromek z masłem. Jednak minusem tego projektu jest niewygoda tak długiej jazdy po kocich łbach.

P: – Wszystko byłoby pięknie, gdyby nie oczywistość faktu, iż koty ZAWSZE liżą masło (na podst. „Świat według Ludwiczka”), tak samo jak ZAWSZE spadają na 4 łapy i ZAWSZE mają 9 żyć. Proste?

K: – Panowie, prostszym i wydajniejszym sposobem byłoby zastosowanie znanych nam ciasteczek anty grawitacyjnych (nakarmić nimi kota). Metoda prosta, nie męcząca, a kot cały i lata w najlepsze.

O: – Panowie! Osiągnąłem CEL! Każdy wie, że kot zawsze spada na cztery łapy. Ja zastosowałem nieco drastyczne środki. Mianowicie: Amputowałem mojemu kotu łapy, a że kot zawsze(sic!) spada na 4 łapy, tak więc nie mógł spaść i zaczął latać! Teraz jestem w trakcie budowy „aircat”. Bedę zdawał relacje z budowy tejże maszyny. Efekt, jak na razie, jest niesamowity!

F: – Hmmm... A jeśli kotu nie będzie się to podobać i przestanie latać? Moim rozwiązaniem może być przywiązanie przed nim na patyku masła (tak, by nie mógł go dosięgnąć). W ten sposób kot będzie latał w tę stronę, gdzie jest masło. I mamy kota sterowanego – Masłotooth.

Ć: - Być może mniej drastyczne będzie inne rozwiązanie. Chodzi mianowicie o układ podwójny - związanie dwóch kotów grzbietami do siebie. Metoda, choć trudna w stosowaniu, udała mi się. Efekt przerósł moje oczekiwania: po uruchomieniu dwukota (czyli zrzuceniu z położonej min. 1 m nad podłożem platformy startowej) urządzenie zawisło swobodnie około 15 cm nad podłożem w taki sposób, że jeden kot był do podłoża zwrócony bokiem prawym, drugi zaś lewym. Po zbadaniu udźwigu urządzenia stwierdziłem, że dwa takowe można zastosować do budowy motocykli anty grawitacyjnych. W przyszłości zamierzam przetestować dwukota 2.0 - koty zwrócone głowami w przeciwną stronę.

M: - Przysłuchując się dyskusji szacownych kolegów wpadłem na genialny pomysł zbudowania napędu przy wykorzystaniu właściwości kota i kromki chleba posmarowanej masłem. Napęd składa się ze stalowej ramy w kształcie okręgu z uchwytami na koty (optymalnie 8) połączonej z mniejszą ramą ułożoną centralnie wewnątrz dużej ramy. Mniejsza rama od wewnątrz posiada ząbki służącze do zasilenia koła zębatego. Na wspornikach łączących dużą ramę z ramą małą znajdują się miejsca na kromki chleba posmarowane masłem. Do poprawnego działania napędu powinniśmy wykorzystać koty o możliwie jak najbardziej zbliżonej do siebie wielkości i budowie gdyż zbyt duże różnice sił mogłyby zachwiać równowagę dużego koła. Jednak gdy umieścimy na ramie koty będą one pozostawały w stanie spoczynku i nie będą napędzały koła. Dlatego na wspornikach umieszczamy kromki chleba posmarowane masłem które nadają ramie ruch obrotowy.

Musimy pamiętać aby:

$Fk1=Fk2=Fk3=Fk4=Fk5=Fk6=Fk7=Fk8$

oraz

$Fc1=Fc2=Fc3=Fc4$.

XxX- Wybaczcie Panowie że się wtrącam ale dokonałem pewnych obliczeń i okazało sie że kot a} musi mieć ogon b} musi być kotem c} musi mieć alergie na masło {tłuszcze roślinne} Dzieki temu nasz kot nie zje masła bo się zrzyga a jak rzygnie to i lepie bo będzie lepszy efekt wizualny. Gdy kot dojdzie do tego że jest kotem będzie miał poczucie wyższości i będzie wyższy co da mu większą powierzchnię lotną. A ogon musi mieć tak dla jaj.

W.- Jest mały problem kot i kromka muszą mieć podobną masę, ponieważ napęd musi mieć taką samą moc na obu biegunach. A propos {alergii na masło} zbadałem to i wnioski są zaskakujące. Kot z alergią lepiej reaguje na siłę odśrodkową.

Zzz & bmk.- Moi drodzy. Jako pierwsi chcielibyśmy Wam przedstawić aksjomat, który jest bądź lub niebądź matematycznym, uwzględniającym odległość środka ciężkości kota definicyjnego, względem tego jego rzeczywistego położenia środka ciężkości wynikającego ściśle z ułożenia jeszcze nieprzetrawionego, będącego w przeciw fazie (-arcsin alfa ometa t) trawienia posiłku, jesteśmy zobowiązani użyć jasno mówiącego o takich sytuacjach prawa Steinera. Otóż kot nie jest pewnikiem matematycznym, nie możemy go podstawiać do wzorów. Kolejnym argumentem dementującym wszystkie wypowiedzi przedmówców jest fakt, iż kot jednobarwny zachowuje się inaczej, niż kot niejednobarwny (w przypadku kota niejednobarwnego fotony odbite zwielokrotnione do potęgi niedorzecznej wydzielają mniejszą energię, która odbija kota w innym kierunku, niż w przypadku kota jednobarwnego). Suma ważona wektorów kotów jednobarwnych i niejednobarwnych nie równa się zeru.

Ó.- Istnieje także inna propozycja, będąca modyfikacją eksperymentu z kotem i posmarowaną masłem kanapką. Mianowicie koty jak wiadomo przejawiają silne właściwości hydrofobowe. Zatem znajdując kota o odpowiednio silnych właściwościach hydrofobowych, można z kota zrobić unoszący się na powierzchni wody wodolot (tudzież inną jednostkę pływającą), a zważywszy na zasadniczo większą lepkość kota w stosunku do wody kot nie będzie rozlewał się po jej powierzchni w postaci kociej plamy. Dodatkowo mniejsza gęstość kota w stosunku do wody, powoduje jego zwiększoną wyporność, co ważne hydrofobowość kota zdaje się zwiększać wraz ze zmniejszającą się odległością kot - woda. Kot zatem doskonale nadaje się na przykład jako tani zamiennik transatlantyckiego kontenerowca, zastosowań można z resztą mnożyć bez liku.

Kot w spreju

Kot w spreju

Chcąc powtórzyć ww. eksperyment, warto wprowadzić w nim kilka zmian, które pozytywnie wpłyną na uzyskane efekty:

1. Zamiast standardowego kota (norma ISO-3.1415926535) można użyć dostępnego od niedawna w handlu kota w spreju. Jest to o tyle wygodne, że nie ryzykujemy uszkodzenia kota podczas eksperymentu – przy kolejnej próbie rozpylamy po prostu jeszcze jedną porcję preparatu i nie ma znaczenia, czy spadnie on z dużej wysokości na beton, czy też nie.
2. Warto by było też użyć zamiennika. Odpowiednie spreje nie są jeszcze (oficjalnie) dostępne, więc musimy zrobić go sami. Na szczęście przepis jest dość prosty:
   1. Przygotuj:
      • 3 litry masła
      • garść piasku
      • betoniarkę
      • podręcznik biologii
      • 2 wajchy
      • kawałek rynny
      • 7 desek
   2. Wrzuć do betoniarki piasek i masło
   3. Użyj wajchy do uruchomienia betoniarki
   4. Zrób z desek ognisko – przy rozpalaniu możesz użyć podręcznika do biologii (najlepiej pali się rozdział o wodorowęglanach występujących w przyrodzie)
   5. Przetop albo przekuj rynnę na wiadro
   6. Użyj drugiej wajchy, aby wyłączyć betoniarkę
   7. Wlej zawartość betoniarki do wiadra
   8. Opcjonalnie możesz spalić betoniarkę w ognisku.
3. Dla wydajniejszego wykorzystania energii można użyć akceleratora cząstek LHC

Eksperyment w nowej formie powinien przebiegać następująco:

1. Wlej zawartość wiadra do akceleratora
2. Rozpędź ją do 0,737492 prędkości światła
3. Otwórz pokrywę akceleratora i wtryśnij do środka 30 ml kota
4. Zmień kierunek wirowania materii w akceleratorze
5. Powoli (3·10⁷ m/s²) zwiększaj prędkość
6. W pewnym momencie przekroczona zostanie krytyczna wartość energii i można będzie wyłączyć zasilanie akceleratora. Znajdująca się wewnątrz masa będzie samoczynnie wirować z coraz większą prędkością. Ponieważ przekroczenie bariery światła jest niemożliwe, energia będzie powstawać wiecznie – perpetuum mobile.
7. Aby praktycznie wykorzystać energię, wystarczy nieco odchylić wiązkę z akceleratora, tak aby wydostała się na zewnątrz – dzięki temu uzyskamy napęd odrzutowy. Regulując odchylenie wiązki możemy regulować prędkość pojazdu.

Kot Leniwy

Leniwy Kot w pracy

Kot leniwy charakteryzuje się dość dużym zapotrzebowaniem na produkty do spokojnego snu i oglądania nowych odcinków M jak Mdłości. Najczęściej pije piwo i podjada popcorn. Jeżeli właściciel nie dostosuje się do jego wymagań, kot leniwy zaczyna przewracać meble i podpalać firanki, ruszając swym ogonem.

Instrukcja czyszczenia muszli toaletowej

1. Podnieść klapę muszli i wlać jedną ósmą szklanki szamponu dla zwierząt.
2. Wziąć kota na ręce i, głaskając go, iść wolno w stronę łazienki.
3. W odpowiednim momencie wrzucić kota do muszli, zamykając jednocześnie klapę. W razie potrzeby stanąć na niej.
4. Kot w tym czasie samodzielnie rozpocznie czyszczenie muszli, wytwarzając przy tym wystarczającą ilość piany. Odgłosami dochodzącymi z muszli nie należy się niepokoić i spokojnie pozwolić kotu wyżyć się do woli!
5. Zainicjować fazę mycia turbo i płukania końcowego poprzez kilkukrotne uruchomienie spłuczki.
6. Jeśli stanie na klapie muszli było konieczne, poprosić kogoś innego o otwarcie drzwi wejściowych. Zadbać o to, żeby nikt nie znajdował się między drzwiami łazienki a klapą.
7. Z bezpiecznej odległości możliwie szybko otworzyć klapę toalety. Duża szybkość kota spowoduje samoczynne wysuszenie jego sierści.
8. W ten sposób i toaleta i kot są znowu czyściutkie.

Kot w utworach literackich

Wlazł kotek na kotkę
i zaczął robótkę,
robótka skończona
a kotka zgwałcona.

Pan kotek był chory
i leżał w łóżeczku.
I przyszedł pan doktor:
 – Jak się masz, koteczku?
 – Spierd***!
itd.

Literatura dodatkowa

• Terry Pratchett - „Kot w stanie czystym” ("The unadulterated cat", 1989) – ISBN 83-7469-185-9
• Stephen Baker – „Jak żyć z właścicielem neurotycznego kota” ("How to live with a neurotic cat owner", 1993) – ISBN 83-7184-885-4
• Eric Gurney – „Jak żyć z wyrachowanym kotem” (How to Live with Calculating Cat?, 1991)

Zobacz też

• Cholerny Kot
• Zbita masa Kotova

Linki zewnętrzne

• Cała prawda o kotach
• relacja z pewnej kociej imprezy

Kot